Italy
Rho

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 5

      Expo 2015 Milaan 2e dag

      June 27, 2015 in Italy ⋅ 🌙 23 °C

      Het was 26° op de kamer, voor mij véél te warm maar Dirk heeft niet graag de airco aan. Tegen 4u werd ik wakker en opende de deur naar het terras, dat bracht wat frisse lucht in de kamer, ik hoorde twee zware vliegtuigen opstijgen en daarna bleef het stil tot rond half zeven de eerste normale vluchten begonnen op te stijgen. Al soezend bleef ik in bed tot een uur of 8.
      Na 't ontbijt bracht Cecilia ons naar Gallarate om de trein naar de expo te nemen. Het is al 29°!, gelukkig was het in de trein 25°, met een snelheid tot 140km bracht de trein ons ter plaatse.
      Toen we in het station kwamen vreesden we om minstens even lang te moeten aanschuiven als woensdag dus ging Dirk nog even naar toilet. Ik zag de ene achter de andere treinlading richting Expo gaan en bereidde me innerlijk al voor om de lange wachtrij te trotseren. Wat bleek: we konden gewoon doorwandelen via de veiligheidspoorten en waren direct binnen!
      Zoals we op voorhand beslist hadden gingen we deze keer aan de achterkant van de linkerzijde om daarna in het midden terug te keren.
      Eerst wat achterkanten van paviljoenen, veel mensen die zich nog op hun dagtaak voorbereidden en eetstalletjes die hun voorbereiding maakten. Aan de tree of life konden we direct de eerste watershow meepakken, de letlichtjes gingen ook maar die zag je niet, teveel zonlicht. Maar het was een voorproefje voor vanavond.
      Dan wandelden we verder via de Mediteranean country's zoals Tunesië, Libanon en zo.
      Dan kwam een hele blok met Eilanden zoals Barbados, Vanuatu, Maledieven.
      De zone Arienne waren het laatste blok dat we bezochten, dit zijn landen waar te weinig water valt om een gezonde leefomgeving te hebben maar nog geen echte woestijn. Zeer inventieve dingen doen ze daar om toch het weinige water op te vangen. B.v. s'nachts een soort bal met een holle rand buiten zetten, de dauw loopt van de bal in de rand en zo naar binnen in de bal, en dan kan het water gebruikt worden, sommige bomen doen ook zulke recyclage.
      Toen waren we aan de Oostingang waar we de terugweg aanvatten.
      Oman, de moeite. Estonia sympathiek, Rusland niet echt spectaculair.
      In Slovakije kregen we een tablet, als je ze hield vóór zo'n vierkantje dan kreeg je een uitgebreide uitleg, slechts weinig mensen deden di, het ware beter geweest om een beetje uitleg op een bord te geven. Wel speciale kunstwerken: één mooi vogel,helemaal gemaakt uit werktuigen en een hangend bos van blokfluiten, op de tablet werd het heel goed beschreven.
      Japan 70' aanschuiven en 50' binnen, ik zag het al op U tube: de moeite waard maar niet om zolang in de blakende zon aan te schuiven.
      Monaco, sympathiek en leerrijk.
      Turkije, zozo: hun kunst, opgravingen en gewoonten.
      USA 2.0 teveel aanschuiven en alleen maar over eten, bio, landbouw in de verschillende staten enz..
      Kuweit, te veel,volk. Duitsland viel tegen, alleen een wandeling langs hun verschillende gebieden, zuiver toerisme, en een podium waar er zogezegd nieuw ideeën 'field of Ideas' zouden komen maar dat was slechts een grote quiz. Hun biergarden was buiten en veel te duur en hun restaurant met Duitse kost was leeg met die warmte kon zelfs de airco de mensen niet bewegen om worst en sweinefleiss te eten.
      Zwitseland trok volk met zijn hoge toren waar je gratis tickets voor kreeg, maar hun paviljoen was een reclame voor Zürich, het bier en de fronzen yochurt was goed en betaalbaar en daar hielden we een eerste stop het was dan al 16,30u.
      Italië is hier aan alle kanten vertegenwoordigd dus het paviljoen op zich hebben we niet bezocht. Uit solidariteit met Palestina bezochten we Israël niet, het leek ook nog een opgeklopte moderne boel met zogezegde vernieuwingen op de kap van een ander dus Niet.
      Frankrijk was heel speciaal opgevat, een stuk uit de Pyreneeën geknipt en op zijn kop teruggezet in hout en daaronder was het vrij wandelen, verschillende schermen gaven de ambachten weer zoals glasetsen (kopie Van St Lambert) bakken, koken en landbouw. In het midden en op de uitgespaarde zoldering koekjes, brood, mais enz... Origineel gebracht maar vernieuwende technieken?
      De PaisBas, Nederland dus, was net een Sinksenfoor ze klonken zo en het rook er ook zo.
      Één tent met hun toekomstige boerderijen, kippen in een rond hok waar uurwerkgewijs de zon een uurtje binnenscheen op een taartstuk met gras en kippen dat was de eierfarm. De varkens en koeien bespaar ik ook een Hollandse toekomst. Het blijkt dat er in Nederland al subsidies gegeven worden voor boeren die in de dag enkele koeien buiten laten staan voor het typische Nederlands plattelandszicht voor de toeristen want normaal komen deze dieren al niet meer buiten zo kunnen ze beter uitgebalanceerd gevoed worden!
      Polen was daarentegen heel mooi, veel hout, een wondertuin met mooie muziek en binnen een historische film over Polen van 00 tot 2015. Wel wat militaristisch maar ja zo is de historie nu eenmaal. Men eindigde mooi met de Europese sterren van de EU.
      De aparte kleine landen met kruiden zoal Vanatu en Zanzibar hadden het helemaal laten afweten en enkele waren zelfs gewoon niet open.
      De fruit en groenten paviljoenen droegen zelfs geen namen dus ik denk dat ze die niet klaargekregen hebben voor de Expo.
      En als een verlossing was aan de overkant de Eataly waar we van plan waren te eten en te wachten tot het een beetje begon te schemeren. Ik verwisselde mij wandelsloefen voor mijn sandalen en goot een flesje water over mijn gekookte voeten. Dirk ging helemaal rond om te kiezen wat we zouden eten in één van de gastronomische streken van Italië. Ik bleef in de schaduw zitten wachten en maakte ondertussen deze blog. Ik schat dat het in de zon wel meer dan 38° was want in thermometerhut was het 32°!
      Het werd een pizza, met een glaasje witte wijn en het smaakte ons.
      Stilaan werden de tafels rondom ons ingenomen en was er al meer en meer lawaai. We kraamden maar op en gingen Argentinia bezoeken, mooie film mooie energieke dansen' heel de beneden werd ingenomen door het restaurant en aanschuiven, gewoon verschrikkelijk.
      China was niet te doen en Uruguay en Thailand ook niet, je kon bijna overal over de koppen lopen. We beslisten stilaan af te zakken naar the tree of life en namen plaats in het halfrond errond. We wachten nog bijna een uur eer het waterballet begon, maar het was dan ook de moeite waard!
      Ineens ging het snel, iedereen naar de uitgang het leek de bijbelse vlucht uit Egypte wel.
      Onze trein was om 11,17u en het was bijna dringen om er op te geraken, om 00u in het station van Gallarate. Geen taxi te zien op de standplaats, en toen ik het nummer belde dat op de kiosk stond was het hetzelfde toestel als waar we stonden. Al gauw zag ik dat de cafetaria aan het station ging sluiten dus vlug naar binnen om te vragen of ze een telefoonnummer hadden, gelukkig geen probleem en al gauw kwam er een taxi aan. Dan moest ik Cecilia toch niet uit haar bed bellen.
      Nog een goed douchke en mijn blog afmaken en we slapen weeral.
      Read more

    • Day 2

      Expo 2015 Milaan 1e dag

      June 24, 2015 in Italy ⋅ 🌙 19 °C

      Een excellente nachtrust gehad, wakker even na zevenen en ons ontbijtbuffet staat reeds klaar. Zeer uitgebreid maar toch anders dan we gewoon zijn: héél veel zoetigheden, van koffiekoeken over pruimentaart tot koekjes. Gelukkig ook toast en gewoon brood, Cecilia presenteerde direct kaas en ham wat we graag aannamen.
      We overlegden met haar ons naar het station van Gallarate te brengen en dat was direct OK.
      Om 9,20u vertrokken we met een man die later de eigenaar bleek te zijn, hij is Argentijn en op mijn melding dat ik een beetje Spaans sprak was hij vertrokken met een hele uitleg.
      Dit huis was zijn uurwerkfabriekje tot hij het rond 2008 verkocht aan Turken door de crisis.
      Cecilia is zijn ex-vrouw waarvan hij al 20 jaar gescheiden is, ze is de uitbaatster van dit hotel. Toch vindt hij het een slechte investering omdat het in de winter een dood seizoen is en als er volk is brengt het meer werk mee dan dat het eigenlijk opbrengt. Hij klonk toch niet boos of ontgoocheld eerder berustend.
      Zo al chit chattend bereikten we het station van Gallarate waar we een electronische biljettenautomaat uitprobeerden want aan de kassa stond veel volk en daar spraken ze blijkbaar alleen Italiaans.
      Twintig minuten rijden en we waren aan Rho-Fiera Expo 2015, zoals de statie hier heet.
      Nog een uur aanschuiven eer we door de veiligheidspoort waren en het feest kon beginnen.
      We besloten eerst de volledige rechterkant te doen: een vooruitzicht op de kathedraal van Milaan met alleen maar de Madonnina (zo wordt zij hier genoemd) die op de toren staat en alle uitleg die erover gegeven kan worden.
      Ierland, teveel aanschuiven dus verder naar Nepal, volledig in hout uitgewerkt, geen vermelding van de aardbeving behalve een display met enkele foto's en helemaal aan de uitgang een donatiebox.
      Sudan even binnen en buiten, België met een mooi paviljoen deze keer en veel reclame voor Belgische frieten, bier, fruit snacks en chocolade. Niet opdringerig en mooi gepresenteerd, het bier (Stella natuurlijk) was in een soort plastiek dat er uitzag en voelde als glas! Meerdere mensen waren aangenaam verbaast en ik denk dat er veel pandgeld achter gebleven is.
      Dan kwamen we aan de eerste gang met lekker eten, drinken en toiletten prima geregeld.
      De Expo gaat over food en energie en we kwamen aan de paviljoenen van de landen waar er rijst geproduceerd word. Daarna waar de cacao vandaan komt en als laatste de landen van de koffie, het zijn er teveel om op te noemen. Er kon geproefd worden, tegen betaling meestal of er konden streekgerechten gegeten worden. Wij kozen voor Laos omdat dat er smakelijk uitzag: pikante worstjes met kleefrijst, papaya salade en een drankje.
      Aan Azerbeidzjan dansen filmen maar teveel volk om binnen te gaan, daarna de Emiraten een uur aanschuiven, dus niet. Kazakstan, waar in 2017 een Expo gehouden wordt en Groot Brittanië overslaan, Hongarije en Spanje ook. Roemenië bezoeken en Mexico niet, dat wil niet zeggen dat we ze niet zagen maar het is niet mogelijk alles te zien dus skipten we degene waar teveel volk stond.
      Errond was ook veel te zien en te proeven want de show is niet alleen binnen, daar zijn de foto's en eventueel de vernieuwende zaken i.v.m. Landbouw of energie maar buiten is meer ambiance!
      Italië werd dan vertegenwoordigd door alle streken en bedrijven zoals Illy, Ferrero, Campari, Fiat en teveel om op te noemen. Er was ook een supermarkt van de toekomst gepresenteerd door COOP: als je een artikel aanraakte dan kreeg je de herkomst, de verschillende percentages van vetten, suiker enz.. op een display boven de rayon en je kon er ook echt kopen.
      Slovenië, Oostenrijk en Chili volgden waarbij we alleen in Chili gingen proeven, Iran was de moeite maar je ziet wel overal de regerende Khomeini en dat geeft een beklemmend gevoel vind ik.
      Marocco was bekend dus verder naar Qatar waar ze me direct een armband wilden aansmeren, en die mannen kunnen zo bokkig zijn als je niets koopt! Dat ondervond ik al eerder op een volksdansfestival in Schoten.
      Mc Donalds was heel bekend en Turkmenistan was zo ver op het einde dat er eindelijk wat minder volk rondliep, we eindigden in Indonesië en hadden dan de hele boulevard van 1,5 km gedaan.
      Langs de andere zijde wandelden we terug zodat we toch de biodiversiteit gezien hadden maar dat trok geen volk! De levensboom die het embleem is van de Expo hebben we nog gefotografeerd maar dat moest Dirk doen want mijn batterijen, van de camera waren op!
      Het was vandaag heel warm ik dacht 28° maar gelukkig is de boulevard met zeilen overdekt en er is redelijk wat water dat koelte geeft dus het viel 100% mee.
      Een beetje zoeken naar de juiste trein en perron voor onze richting: Varese en tegen negen uur konden we naar Cecilia bellen om ons terug af te halen aan het station.
      Een douchke dit verslag en het is elf uur, ik zal niet lang lezen ;-)
      Read more

    • Day 189

      Yippie erneuter Besuch

      March 18, 2019 in Italy ⋅ ☀️ 16 °C

      Italien ist wirklich ein schönes Land und vor allem der Norden ist gar nicht soweit entfernt von Süddeutschland. Deshalb und natürlich um uns zu sehen kamen heute Leni's Papa, ihr Onkel und auch schon wieder die liebe Cori zu Besuch.

      Der Plan ist in den nächsten Tagen Mailand zu erkunden und so schlugen wir unser Lager in einer gemütlichen Ferienwohnung in Rho auf. Von ihr aus kommt man super mit dem Zug nach Mailand.

      Nach Wiedersehensfreude und Kaffee auf der Terasse schlenderten wir los um Rho zu begutachten. Bis auf ein, zwei schöne Kirchen hat die 60000 Einwohnerstadt aber gar nicht so viel zu bieten.

      Nach einem Apperitif gönnten wir uns leckere Pizza und Leni's Onkel ein beachtliches Stück Fleisch und ließen anschließend den Abend quatschend ausklingen.
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Rho, رو, Ро, Ռհո, ロー, 로, Rhaudum, Rò, Ro, Rho i Italia, 羅鎮

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android