Vertine

Na de 'rustdag' van gisteren waren we weer toe aan wat avontuur buiten de camping. We hebben onze plannen wat aangepast en vertrekken morgen nog iets zuiderlijker richting Siena. Door de ietwat onhandige ligging met alle slingerweggetjes en na een tweede nachtelijk bezoek van de everzwijnen rondom onze tent, waren we klaar met dit resort😅.

Om toch nog het een en ander te zien in deze regio, reden we nogmaals de 15% helling af. We stopten allereerst bij Castello di Brolio. Een kasteel uit de 11e eeuw inclusief wijngaard en gelegen op een heuvel waardoor je prachtig uitzicht hebt over het gebied. Daarna reden we door naar Gaiole in Chianti. Dit is de geboorteplaats van het wielerevenement L'Eroica waarbij je alleen op een vintage fiets de koers mag afleggen. We aten pasta op het plein (geen podiumpakkers) en liepen binnen 5min de rest van het stadje door.

Om nogmaals te genieten van het mooie uitzicht, bezochten we ook Castello di Meleto. Vergelijkbaar met Castello di Brolio, maar toch mooi om te zien. Lang konden we niet genieten van het mooie uitzicht, want ik had een wijntour en -proeverij gereserveerd. Ik vond het namelijk niet kunnen om door de Chiantistreek te rijden, waarbij om de kilometer een wijnhuis is, en er géén te proeven.
Op de gok koos ik Le Miccine uit. Een klein familiebedrijf dat wordt gerund door mensen uit Quebec. Ja, die Engelse/Franse plaats in Canada😂. Het bedrijf is van oudsher een boerderij waar ze lang geleden ezels fokten en vanaf de jaren 60 wijn produceren. (Le miccine betekent 'de ezel' in het lokale Italiaanse dialect).
We kregen een tour door de wijnvelden, de grote ketels waar de druiven fermenteren, een rijpkamer en uiteindelijk de flessenopslag. De wijnhuizen gelegen in het gebied tussen Florence en Siena zijn de enige ter wereld die 'Chianti Classico' mogen maken. Om aan hieraan te voldoen zijn er een aantal eisen. Zo moet je wijn voor meer dan 80% uit Sangiovese druiven bestaan. Elke nieuwe oplevering van een Chianti Classico wijn wordt getest. Als de wijn aan alle eisen voldoet, mag het een Chianti Classico heten en een zwarte haan als logo dragen (zie foto's voor het verhaal achter de zwarte haan).

De druiven worden op verschillende plekken op de wijnvelden geplant, waardoor ze voor verschillende wijnen gebruikt kunnen worden. Zo krijgen de laagstgelegen druiven meer water door de natuurlijke irrigratie (zelf besproeien mag namelijk niet), waardoor deze groter en zoeter worden. De druiven voor de beste wijnen staan juist hogerop en groeien op steengrond. Voor de Chianti Classico worden er Europese druiven geplukt, maar deze groeien op Amerikaanse wortels. Een bepaald organisme eet namelijk de Europese wortels op waardoor de wijnrank verloren gaat. Maar door ze op een Amerikaanse wortel te zetten, lust het organisme het niet en is de plant beschermd!
Na de tour kregen we vijf verschillende wijnen te proeven; een witte, een rosé en drie rode wijnen. Allemaal erg lekker en ik nam een rode mee als souvenir😋. Om de proeverij af te maken kregen we ook nog een bodempje zelfgemaakte Extra Virgin Olijfolie en een glaasje Grappa voorgeschoteld😋.

Op de terugweg reden we door Radda di Chianti. Een van de grotere kleine stadjes hier in de buurt. We aten een ijsje om de ergste trek te stillen, liepen een rondje door de smalle steegjes en kregen een korte rondleiding in het Italiaans door een mini museum. Met handen en voeten, een paar herkenbare woorden en veel geduld van de eigenaresse, begrepen we uiteindelijk dat het schetsen en testschilderijen waren van bekende Italiaanse en Monegaskische kunstwerken. De kunst zelf zei ons niet zo veel, maar applaus voor de lieve mevrouw die zoveel moeite voor ons deed.

Op de camping aten we een take-away pizza, kreeg ik weer meer waterpokken en genoten we van de mini-disco waarbij de afspeellijst duidelijk maar lang genoeg is voor 1 avond en ik dus de helft nu al kan meezingen😂.Read more