Nakazone

Dag #3

Dag drie is alweer aangebroken! Time flies als je aan de andere kant van de wereld bent. Toen ik wakker werd hoorde ik iets wat op sex geluiden uit een andere kamer leek. Geen probleem toch. Ik dacht ik moedig hem/haar even aan door (echt zachtjes) "ganbatte" te zeggen. Wat zoveel betekent als succes. Kort daarna hield het op en daar op volgend liep een paar minuten iemand langs onze deur die sorry zei. Of dat voor ons was weet ik niet, maar zo ja voel ik me schuldig voor ze dat ik het verpest heb voor hen.

Daarna poging gedaan tot verder slapen wat een paar uurtjes lukte. Vervolgens wakker geworden en even naar de supermarkt gegaan om wat te voedseleren te halen en wat bleek daar nou?! Ze hebben daar gewoon een zithoekje met interwebz! Komt dat even mooi uit! Daar hebben we dus even gechilled en de beste route naar ons volgende doel veilig gesteld! Want vandaag, was de dag dat we Tokyo moesten verlaten voor ons volgende doelwit: Fuji, Mount Fuji to be exact!

Volgens de routeplanner zouden we daar een uurtje of twee en een half mee bezig zijn, maar dat werden er uiteindelijk vier. We moesten eerst naar Shinjuku om daar een outbound trein te pakken die wegging uit Tokyo. In de trein naar Shinjuki hadden we met duivelsgeluk een zitplaatsje kunnen bemachtigen (damn wat kan het belachelijk druk zijn in die trams/treinen). Op een gegeven moment kwam er een oud vrouwtje waarvoor Arjen braaf wilde opstaan zoals het een goede burger betaamd, maar mevrouw gaf aan met een vriendelijke "daijoubu" (maak je geen zorgen) dat hij kon blijven zitten. En we hadden het hier over een omaatje van 53cm en 81 jaar oud die niet eens bij de handvaten kwam. Het moment dat wij de tram verlieten ging ze wel opeens zitten. Rare units die Japanners.

Vervolgens moesten we wachten op Shinjuku op de overstap en daar heb ik iets geleerd. Elke keer als ik iets te drinken koop in een winkel op een station, dan koop ik wat smerigs. Gister was het Oolong thee, vandaag was het een smerige, melkerige Oolang achtige thee substantie. Ook kocht ik cheese brulee, wat me ergs nieuwsgierig maakte, maar uiteindelijk smaakte naar stoeptegel. Koop ik een drankje uit één van de automaten die het land rijk is, dan koop ik op één of andere manier altijd iets wat lekker is. Ik ben benieuwd of deze trend blijft vasthouden.

De treinreis verder verliep voorspoedig. Het was echt super tof om het landschap te zien veranderen naar zo plat als een als de BH-maat van een gemiddelde Japanner, naar gebergtes zo met een vingerknip. De overstap op het volgende station was ook prima geregeld dankzij de medewerkers die iedereen snel hielpen. Helaas was de volgende trein al vol qua zitplaatsen dus moesten we staan.
Oh well, je kan niet alles hebben. Daar zagen we langzaam Mt. Fuji opdoemen in de verte en zelfs de trein ging langzamer rijden zodat we beter foto's konden maken. Attente lui die Japanners.

Eenmaal aangekomen bij Fuji kon de zoektocht naar de volgende verblijfplek beginnen. Die is eigenlijk moeiteloos verlopen. Het was ook gewoon een kwestie van immer gerade aus en daar doemde het op aan de horizon. Een soort kleine inn waar alles super geregeld was. We moesten nog even wachten tot de manager kwam, maar dat was maar een kleine vijf minuten die we samen besteed hadden met een Taiwaneense die ook aan het wachten was.

Na onze tassen gedropt te hebben, zijn we de buurt gaan verkennen. Wat een schril contrast met Tokyo jongens. Je hebt hier niet eens een stoep om op te lopen en het hele dorp (wat nog een vrij formaat heeft) straalt pure rust uit, maarja wat wil je met zo'n gigantische vulkaan (ja! Fuji is een vulkaan!) als uitzicht. Het toffe is dat op de tweede etage van de inn waar we zitten, een soort algemene chillruimte voor alle bezoekers is waar je gewoon recht naar de berg kijkt. Een andere mevrouw van de inn zei dat er in de buurt nog ergens een bijzondere Sakura boom zou moeten staan, maar die hebben we eigenlijk nooit gevonden. Blijkbaar zit er in de buurt ook nog een gigantisch pretpark voor de liefhebbers. Waarop je een prima uitzicht had bovenop het warenhuis wat bij het station was, als mede een mooi uitzicht op Fuji. Er was ook een of ander model bezig foto's te maken, maar die keek alleen maar chagrijnig.

Daarna zijn we even gaan bijkomen bij de inn. Toen werd het weer donker. En hier ontbreekt het wel aan neon verlichting wat toch gelijk een andere sfeer geeft. Niet per se beter of slechter, maar gewoon anders. Vervolgens gingen we ergens eten en kwamen we terecht bij een soort sushibar waarbij je je eigen "kamer" krijgt inclusief schuifdeur. Lekker privacy dus en je voelt je gelijk yakuza-ish. Plus de alcohol was hier super goedkoop! Yatta! Hier hebben we exotische dingen gegeten zoals pijlstaartrog, kippenkraakbeen (niet aan te raden, we dachten eerst dat het kippenlellen waren) en zeeslakken, want ja nieuwe dingen proberen is awesome! Voldaan en uitgeput van het alchohol zijn we terug naar de inn gegaan, waar ons een moeilijk wachtwoord stond te wachten (zie foto). Na deze gekraakt te hebben zijn we lekker gaan slapen!

TL;DR. Hoogstwaarschijnlijk sex verpest voor mensen. Supermarkten hebben Wi-Fi. Oude omaatjes zijn sůper beleefd. Drukke treinen. Mt Fuji is een vulkaan. Super chille inn. We hebben rare dingen gegeten.

Dag san - signing off

P.S. Arjen heeft gister een kind "getackled" Dat was ik nog even vergeten te melden.Read more