Reset search
Chamonix 2019Chamonix 2019
SatelliteEdit route

Chamonix 2019

June - July 2019
A one-week climbing trip to Chamonix
-Description in Dutch- Read more
  • 11footprints
  • 1countries
  • 8days
  • 55photos
  • 0videos
  • 53kilometers
Follow Calendar Share Bucket list
Date ascending
  • Lennart HoengenaertChamonix 2019
    Day 1

    Camping Glacier d'Argentière

    June 29, 2019 in France ⋅ ⛅ 31 °C

    Na een uiterst vlotte rit komen we iets na 5 aan in Chamonix. Voor mij is het de eerste keer dat ik in dit befaamde bergdorp kom. Als we met de auto door de straatjes rijden valt me meteen het lokale karakter op, het is geen authentiek Frans dorpje meer, maar het is ook niet het typisch skidorp met hoge appartementsgebouwen zoals ik het me had voorgesteld. Van achter het stuur probeer ik wat van de omgeving op te nemen, maar dat is niet zo gemakkelijk. We passeren de beroemde lift Aiguille du Midi die je op enkele minuten vanuit het dorp (1100m) naar 3800m brengt.

    We rijden verder naar Argentière, Dimitri weet er een leuke camping zijn die als onze uitvalsbasis zal dienen voor de komende dagen. Het plan is om enkele dagen te sportklimmen in de Aiguille Rouges en wat later in de week een meer alpiene tocht te doen in het Mont Blanc massief. Misschien de Arête de Rocherfort, we zien wel nog.
    We checken ons vlug in, niet wetende hoe lang we precies gaan blijven en krijgen een "vlak" plekje toegewezen op de camping. Vlak is relatief hier.... in Chamonix is namelijk niks vlak, de volledige camping ligt op een helling. In de broeierige hitte zetten we onze tent op. Dimitri heeft zijn dure Hilleberg expeditietent mee, een prachtexemplaar!

    's Avonds gaan we pizza eten in het dorp en zien de zon ondergaan op de Bossons gletsjer die steil richting Chamonix loopt. De kleuren op het ijs zijn fantastisch! Alleen jammer om te zien dat de gletsjer vroeger tot in het dorp kwam en nu honderden meters hoger al stopt. We worden er stil van.

    We gaan vroeg slapen. In de verte horen we nog een kudde koeien met bellen om de hals, hopelijk gaan die binnenkort ook slapen....    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertChamonix 2019
    Day 2

    Voie Frison Roche

    June 30, 2019 in France ⋅ ☀️ 20 °C

    Slecht geslapen! De kudde koeien bleef maar rondlopen en het geluid van hun bellen was verschrikkelijk. Ook de hitte en de helling waarop we lagen waren niet fantastisch, we gleden van ons matje en moesten ieder uur we weer wat omhoog kruipen.

    Na een croissantje en een chocoladekoek rijden we terug naar Chamonix voor onze eerste klimdag. Het is er super druk aangezien er vandaag ook een marathon is. Na even zoeken raken we onze auto kwijt en wandelen we naar de lift. We hebben onze zinnen gezet op een super klassieker, de goed behaakte route voie Frison Roche op de Brévent. Eenmaal boven is de route eenvoudig te bereiken, we vertrekken door een sneeuwveldje en dalen vervolgens een steile couloir af die naar de inklim leidt. Onze route loopt eigenlijk vlak onder de lift en komt bijna letterlijk op het bijhorende terras uit. We dalen nog wat verder af tot we een grote groep mensen zien staat… er zijn nog 5 cordéés voor ons. We wachten in de schaduw en genieten van het uitzicht. We staan op ongeveer 2300m en het is rond 10u al bakken in de zon. Na een uurtje is het aan ons. Dimitri vertrekt voor de eerste touwlengte, een eenvoudige 5b met één pas 6a, ideaal om wat te wennen aan de rots en het klimmen met rugzak. Aan de relais is het steeds druk, we moeten wachten op een groep Duitsers voor ons, achter ons zit dan weer een Franse gidse met haar Amerikaans client. Toffe mensen en leuk om mee te babbelen. De route gaat verder via 5b en 5c om dan uiteindelijk in een langere 6a te komen. Ik ga het terrein verkennen en krijg na enkele minuten iets in m’n oog. Heel vervelend zo midden in de route! Uiteindelijk ga ik verder en klim ik via een steile hoekversnijding met barst naar omhoog. Pittig stukje, maar daarna is er een mooie standplaats met relais. Dimitri komt vlotjes achter en is in geen tijd bij mij.

    De laatste lengte is de mooiste, een 30 meter lange barst tot aan de top. Het is een prachtige 5c! Dimitri klimt voor, hoewel ik hem ook graag had gedaan, gun ik het hem volledig. We gaan nog genoeg kunnen klimmen deze week.

    Boven op de top eten we wat brood met kaas en nadien dalen we weer af naar de vallei. Op de camping halen we er de kaarten bij en beginnen we plannen te maken voor de volgende dagen. We willen graag onze tent opzetten aan Lac Blanc en van daaruit een paar dagen klimmen.    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertChamonix 2019
    Day 2

    Op weg naar Lac Blanc

    June 30, 2019 in France ⋅ ⛅ 23 °C

    Op het terras van de camping komen we er al snel achter dat de Flégère lift naar Lac Blanc gesloten is wegens renovatie werken. Een serieuze streep door onze rekening. We bespreken alle mogelijke alternatieven… Aangezien we beiden niet veel zin hebben om dagelijks dikke euro’s uit te geven aan liften naar hoger gelegen gebieden, komen we al snel tot de conclusie dat naar boven wandelen onze beste optie is. Geen van beiden heeft daar eigenlijk zin in, we hebben net geklommen en het is meer dan 30°C in de vallei. Uiteindelijk overtuig ik Dimitri om bij valavond te vertrekken. Eerst nog eens fris douchen, goed te eten in het dorp en dan zijn we er klaar voor. Het belooft een zware tocht te worden met 900 hoogte meters en een zware rugzak.

    We rijden naar Col des Montets waar we de auto achterlaten en vertrekken voor onze klim naar 2300m. We zijn beiden zwaar beladen, maar de tocht gaat vlot. De avond biedt wat koelte en we maken mooie progressie. De wandeling is prachtig, we starten in de begroeiing, zien de bomen verdwijnen om uiteindelijk tussen de sneeuwvelden uit te komen. Onderweg passeren we enkele steenbokken die rustig naast het pad grazen. Wat later zien we in het Mont Blanc massief een hevig onweer losbarsten dat stilaan onze kant lijkt uit te komen. Gelukkig blijven we op een paar druppels na gespaard. Enkele minuten later kleurt de lucht en het landschap prachtig oranje rood. We staan enkele minuten stil om te genieten van dit prachtige fenomeen.

    Het wordt snel donker… In de verte zien we de lichtjes van de Refuge de Lac Blanc branden. We passeren Les Lac de Chéserys waar al enkele tentjes opstaan en waar iedereen al klaar lijkt om te gaan slapen. Wij moeten nog een kleine klim doen door de sneeuw. Na ongeveer 3u stappen komen we uiteindelijk in het donker aan en zetten we onze tent op. Het is even zoeken naar een vlak plekje met wat gras, maar uiteindelijk vinden we wel iets. De wind steekt op en het is tijd om te gaan slapen. Uitgeput van een zware dag vallen we onmiddellijk in slaap.    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertChamonix 2019
    Day 3

    Grande Floria

    July 1, 2019 in France ⋅ ⛅ 19 °C

    Ik ga water halen uit het ijsmeer om onze dag te starten met een heerlijke kopje kopje thee in de ochtendzon. Nu het weer licht is, zien we beter waar we onze tent hebben opgezet. We staan mooi op een klein grasplekje aan de zijkant van een grote rots. Rond om rond is er sneeuw. Het wandelpad van de Tour de Mont Blanc loopt vlak langs onze tent, ideaal!

    Vandaag gaan we naar de Grande Floria om er de route Manhattan te klimmen (6a). Het is algauw weer anderhalf uur stappen tot aan de inklim en onderweg moeten we soms even zoeken. Het laatste stukje gaat wat steiler omhoog door de losse stenen en doorheen steile sneeuwveldjes, we moeten wat voorzichtig zijn. Na wat ploeteren staan we aan de rotswand. De route start met een pittige 5c op een rechte wand. Vervolgens gaan we via een grasveldje (2b) naar opnieuw 5c en later 6a. Doordat onze route continu kruist met Madagasikara (ook 6a) en ze ook nog eens dezelfde relais gebruikt, weten we na een tijdje niet meer of we wel helemaal juist klimmen. Maar goed, we raken zonder veel problemen tot op de Bastion de la Floria. Wat middageten in de brandende zon en afdalen met drie lange rappels. Het was geen top route, maar wel nog eens tof en in een schitterende omgeving. In tegenstelling tot gisteren zijn we hier helemaal alleen!

    Terug aan de tent zien we een warmteonweer dichter komen. We gaan nog vlug een lekker tarte aux myrtilles eten in de nabijgelegen hut. We zijn nog geen 2 minuten binnen als de eerste regendruppels vallen. Vanachter het raam genieten we van onze welverdiende lekkernij. Het smaakt!    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertChamonix 2019
    Day 3

    Onweer in de bergen

    July 1, 2019 in France ⋅ ⛅ 21 °C

    Het taartje heeft gesmaakt, maar helaas maakt het mooie weer plaats voor regenbuien. Tussen de druppels door proberen we wat te koken. Soms moeten we ons even terugtrekken in de tent, even later kunnen we terug naar buiten. Best avontuurlijk! Voor het slapengaan passeren we nog langs de hut om onze watervoorraden bij te vullen. Omdat het water uit het meer naar een grote opslagtank stroomt, besluiten we om alles te filteren. Een hele bezigheid! Ook een klein wasje aan het ijskoude kraantje is wel op z’n plaats. Gelukkig heeft Dimitri z’n mini handdoekje mee (±100cm2). Het is fris, maar het doet wel deugd!

    Die nacht maakt de ene regenbui plaats voor de andere…. De wind wordt feller en rond 23u worden we wakker in een hevig onweer. Enorme lichtflitsen en keiharde knallen. De wind schudt de tent doorheen, het zeil slaat tegen m’n hoofd, en onder onze matjes vormt zich een grote plas water…. We staan blijkbaar in een put... Gelukkig houdt het grondzeil stand en op wat vochtigheid na komt er niks doorheen. Ondertussen blijft het stormen, hagelstenen, liters water en een enorme wind, we kunnen nog amper met elkaar praten. De ene bliksem volgt de andere op, en de donderslagen rollen van de bergen. Na twee uur waait alles uiteindelijk over en vallen we terug in slaap.    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertChamonix 2019
    Day 4

    Aiguillette d'Argentière

    July 2, 2019 in France ⋅ ⛅ 20 °C

    Wanneer we ’s ochtends wakker worden schijnt de zon weer. De eerste groepjes wandelaars passeren voorbij onze tent terwijl we thee drinken in de ochtendzon. Eén voor één stoppen ze om te vragen of alles OK is, en of we de storm van afgelopen nacht wel overleefd hebben. Het is best grappig, ze aanzien ons een beetje als helden.

    Na het ontbijt breken we onze tent af en pakken we de rugzakken, vandaag keren we terug richting het dal. Onderweg plannen we nog ergens te klimmen. Opnieuw stevig gepakt lopen we langs de hut en genieten we nog een laatste keer van het enorme zicht aan Lac Blanc. Aan een stevig tempo lopen we omlaag, eerst door de sneeuw, dan langs smalle bergpaadjes en uiteindelijk via tal van ladders. Het is prachtig!

    Tegen de middag arriveren we aan de Aiguillette d'Argentière. Een imposante rotspijler met enkele eenvoudige routes. We beginnen met een heel eenvoudige 5a die via een prachtige diagonale barst tot ongeveer halverwege de pijler loopt. Vervolgens klimmen we de hoekversnijding (5b) tot op het plateau van de aiguillette. Na de lunch lopen we naar de achterkant om een poging te wagen op een goed behaakte 6b. Ik verwacht me aan een stevige route, maar op een paar passen na valt die eigenlijk best mee. Dimitri volgt uitstekend en heeft slechts met één pas een beetje moeite. Knappe prestatie! Hogerop verzeilen we ongewild in een 6a met héél oude haken en besluiten we terug te keren. Als afsluiter klimmen we beiden nog een mooie 6a+ voor.

    Daarna wandelen we verder naar de vallei en bereiken we de auto. Het doet deugd om de rugzak af te zetten. M’n t-shirt staat vol zoutstrepen… morgen moet ik eens een wasje doen, maar het waren twee prachtige dagen!
    Wanneer we terug aankomen op camping is iedereen benieuwd naar hoe we dat onweer in de bergen hebben doorstaan. Blijkbaar heeft de wind, hier in het dal, tenten kapotgescheurd en tentstokken gebroken. We besluiten dat we een uitstekende tent meehadden en gaan een plekje zoeken om ons te installeren. Nog een pintje op het terras en vanavond steak in de vallei? Klinkt goed!    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertChamonix 2019
    Day 5

    Russen en tochtvoorbereidingen

    July 3, 2019 in France ⋅ 🌧 21 °C

    Vandaag houden we een rustdag. Donderdag en vooral vrijdag beloven schitterende dagen te worden en dan willen we het hooggebergte in trekken.

    In de voormiddag wassen we onze kleren en daarna gaan we richting Chamonix om enkele bergsport winkels te bezoeken. Dimitri wil nieuwe klimschoenen en wat extra prussik touw kopen, ik ga me twee ijsvijzen aanschaffen. De winkel is gigantisch! Drie verdiepen aan materiaal, echt alles wat je kan bedenken. Uiteindelijk vinden we wat we nodig hebben en gaan we ergens eten op een terrasje. Terwijl we wachten, oefenen we alvast enkele knopen. De “paalsteek” is wat moeilijker en om goed te oefenen leggen we die rond ons glas wijn. Niemand hier die daar vreemd van opkijkt, ze begrijpen dat ;-).

    Terug op de camping zijn we getuige van een bijzonder fenomeen. Er staat een old-school Russisch busje in het gras waaruit 6 beren van kerels stappen. Het busje staat vol met Russische opschriften en op het dak is er plaats voor de bagage. Het is oud, maar gaat waarschijnlijk nooit stuk. Binnenin, metalen banken met een kussentje erboven. Geen luxe! Later merken we op dat de mannen t-shirts dragen van een wodka merk. Meer stereotype kan het niet worden!

    We slaan ze even gade, maar daarna gaat onze voornaamste tijd naar tochtvoorbereiding. Als alles goed gaat, gaan we morgen met de eerste lift naar de top van de Aiguille du Midi en wandelen we daarna over de gletsjer naar Pointe de Lachenal voor een uitdagende rotsroute. Op vrijdag hopen we de bekende arête des Cosmiques te doen tot op het terras van de Aiguille du Midi waar we vervolgens weer afdalen tot in het dal. We zien het zitten!

    Om niks aan het toeval over te laten herhalen we ook nog eens al onze touwtechnieken en doen we bijhorende oefeningen op de camping. De tijd vliegt voorbij! Later selecteren we uiterst nauwkeurig al ons materiaal voor de komende dagen en pakken onze rugzak. Tot slot kruipen we vroeg in bed want morgen belooft een lange dag te worden.    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertChamonix 2019
    Day 6

    Wachten op de lift

    July 4, 2019 in France ⋅ ☀️ 8 °C

    De wekker staat vroeg. We ontbijten en breken snel onze tent af. Gepakt en in vol ornaat rijden we naar Chamonix om er de eerste lift (7u10) naar de top van de Aiguille du Midi te nemen. Wanneer we aankomen zien we echter dat we niet de enigen zijn die vroeg willen vertrekken…. Een gigantische rij van alpinisten staat aan te schuiven om een ticketje te bemachtigen. We beseffen dat eigenlijk beter gisteren al eentje hadden kunnen kopen.

    Na veel tijdverlies en lang aanschuiven zijn we elk €63 lichter en kunnen we uiteindelijk instappen. In amper 15 minuten stijgen we iets meer dan 2700m naar de top van de Aiguille du Midi (3777m). Vandaar verdrukken we enkele Aziatische toeristen en banen we ons een weg door een doolhof aan tunnels naar de ‘sortie alpinisme’ om de Vallée Blanche te betreden. In de donkere tunnel doen we onze stijgijzers aan en binden we ons in. Vervolgens kruipen we over het hek en zien we terug het daglicht. We zijn eindelijk vertrokken! Op de sneeuwgraat naar beneden gaat het traag en worden we opgehouden door toeristen met hun gids die langzaam afdalen in de sneeuw. Voorbijsteken is moeilijk maar uiteindelijk laten ze enkele groepen passeren en kunnen we het tempo optrekken. In cordée dalen we af en lopen we richting de Col de Rognon om uiteindelijk rechts Pointe Lachenal te vinden. Het is een prachtige rotswand met indrukwekkende barsten. Onze D-schoenen met stijgijzers gaan uit en maken plaats voor de nauwe klimschoentjes. Best fris om die op het ijs neer te zetten! Door onze vertraging aan de lift zijn we niet alleen en moeten we een groep Italianen laten voorgaan. Ook naast ons staan drie enthousiaste Italianen klaar om in een moeilijkere route (met bovenaan een passage 7a+) te beginnen. Dat belooft een spektakel te worden.    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertChamonix 2019
    Day 6

    Pointe Lachenal - Voie Contamine (6b)

    July 4, 2019 in France ⋅ ☀️ 13 °C

    We bundelen ons materiaal en besluiten één rugzak met gletsjer materiaal en bottines achter te laten. Daarna begin ik te klimmen. Voor het eerst een écht lange route met mobiele zekeringen. Gelukkig zijn de barsten ideaal om overal Friends in te pompen. Het gaat goed en het geeft vertrouwen. De graniet is bijzonder ruw en de barsten zijn vlijm scherp. Je hand kan er op sommige plaatsen volledig achter en dat laat je niet meer los. We vorderen gestaag en klimmen alternerend. Af en toe moeten we ons wat inhouden om de touwgroep voor ons niet op de hielen te zitten. De Italianen naast ons gaan op hun gemakje verder en zien er bijzonder relax uit. Zo relax zelfs dat ze continu aan het lachen zijn en de ene luid klinkende scheet na de andere laten. Hun voorklimmer maakt zich geen zorgen en blijft uiterst efficiënt tempo maken op de moeilijke stukken. Wat een fenomeen!

    Wat hogerop besluit ik de touwgroep voor ons niet meer te volgen. Zij traverseren naar rechts, maar ons lijkt dat niet de meest geschikte route. Ik besluit dus maar om schuin rechts omhoog te gaan richting een kleine overhang. Het is een uitdagend stuk en ik weet niet goed of we wel juist zijn. Uiteindelijk zie ik een paar haken in een schoorsteen naast de overhang. Oef, we zijn juist! Aan de volgende relais komen we weer samen met de andere groep en horen we hen klagen over hun gekozen traject. Ik ben blij dat ik m’n gevoel heb gevolgd.

    We staan nu ongeveer halverwege in de route en moeten beginnen aan het moeilijkste gedeelte, twee touwlengtes 6b. Dimitri laat me voorgaan en ik volg een lange smalle barst. Het is technische klimmen en zeker in het begin zijn er weinig echt goeie grepen. Ik plaats redelijk wat materiaal en ben blij als ik eens een achtergelaten blokje tegenkom dat muurvast zit in de barst. Nadat ik de relais bereik komt Dimitri vlot achter (met rugzak!). De tweede lengte is meer van hetzelfde,… een smalle barst waarin je soms je hand moet klemmen of aan één kant moet uithangen. Het ziet er moeilijker uit dan het eigenlijk is en ook hier raken we zonder veel problemen boven.

    De volgende lengtes zijn eenvoudiger. Jammer genoeg zagen we de afgelopen uren het voorspelde namiddagonweer boven de Italiaanse Alpen vormen. Hopelijk blijven de dreigende wolken nog even weg. Rond om ons heen zien we echter iedereen afdalen. Vlak voor de laatste lengte (een 4’tje) besluiten we uiteindelijk ook om af te dalen, dit gaat immers ook nog even duren. Héél efficiënt en als een geoefend team rapellen we de ene lengte na de andere. Het is top!

    Terug op de grond steekt de wind op en wordt het snel koud. De zon is ook al even verdwenen achter de wolken. We binden ons opnieuw in en beginnen in cordée terug te stappen. Eénmaal in beweging krijgen we het snel warm aangezien we nu een kleine 300 hoogte meters moeten overbruggen tot aan de Refuge des Cosmiques, onze slaapplaats. Het is opnieuw prachtig, de zon schijnt af en toe door de wolken en we zijn zo goed als alleen op pad. Voor ons ligt de Refuge, in gedachten kunnen we het eten al ruiken.

    Wanneer we aankomen zit de hut propvol (±100 man). Gelukkig hebben we gereserveerd en kunnen we met de tweede shift eten. We bespreken nog eens onze plannen voor morgen en bekijken nog eens goed de topo’s. Na het eten verliezen we geen tijd en gaan we onmiddellijk slapen. Hopelijk slapen we goed, want we liggen op 3613m.    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertChamonix 2019
    Day 7

    Éperon des Cosmiques et l'arête

    July 5, 2019 in France ⋅ ☀️ 13 °C

    We slapen goed en komen relatief uitgerust aan het ontbijt. Nu voel ik wel de hoogte en ben ik wat sneller buiten adem. We ontbijten opnieuw met de tweede shift omdat we vandaag toch tijd hebben. Daarna dalen we af tot op de gletsjer en lopen we richting de Aiguille du Midi. Na enkele minuten bereiken we al onze route: de voie ‘Pierre Rebuffat’ op de Éperon des Cosmiques. Het is een grote rots pijler die ons naar het midden van de Arête des Cosmiques brengt, vanwaar we relatief eenvoudig het terras van de Aiguille du Midi moeten zien te bereiken. We doen onze klimschoenen aan en bergen onze stijgijzers en ijsbijl weer op in de rugzak, die meteen een stukje zwaarder wordt. Helaas kunnen we vandaag niks achterlaten en moet alles mee omhoog. De route is 120m lang met één moeilijke passage van 6a+ doorheen een overhang. De rest zou eenvoudig moeten zijn. We beginnen met een 5b gevolgd door een 4’tje en opnieuw 5b. Het gaat vlot! Maar in de 6a+ passage wordt het wel erg pittig, gelukkig vinden we daar wel een paar goeie haken. De passage lukt me niet onmiddellijk en ik moet even ‘blocken’, maar daarna raak ik er wel voorbij. Eigenlijk was het niets meer dan wat sleuren en trekken, maar met die extra kilo’s op de rug is dat niet zo evident. De laatste 3 touwlengtes (5b, 5c, 5b) vallen mee, opnieuw enkele diepe, ruwe, barsten waar we soms onze handen moeten inklemmen, maar zonder veel problemen raken we boven. We genieten van het uitzicht en eten ons laatste stuk brood in de zon!

    Na de lunch gaan de stijgijzers weer aan en vervoegen we ons tussen tal van andere alpinisten op de befaamde Arête des Cosmiques. Helaas zien we tientallen mensen aanschuiven om een kleine rappel te doen om één van de ‘gendarmes’ (grote uitstekende rotsblokken) te ontwijken. We sluiten aan, maar het gaat echt niet vooruit. De Britten, Ieren, Italianen en Kroaten(?) voor ons bakken er echt niks van en doen elk een halfuur over nog geen 10m. We jagen ze wat op en een Duitse gids achter ons besluit hetzelfde te doen. Uiteindelijk is het aan ons en op één, maximum twee minuten staan we beneden. Geen idee waarom dat bij hen zo lang duurt. Ze lijken weinig ervaring te hebben.

    Daarna volgen we tussen de uitstekende rotspijlers de sneeuwgraat. Het terrein is eenvoudig, maar het tempo wordt opnieuw naar beneden gehaald door de groepen voor ons. De Duitse gids besluit wat meer risico te nemen en steekt enkele cordées voorbij langs een steil en geëxposeerd sneeuwveld. Hij loopt erdoorheen terwijl hij met zijn ijsbijlen in de sneeuw hakt. Wat een zicht! Hij lijkt wel uit de films te komen! Hoewel we ook tempo willen maken, we moeten immers zeker de laatste lift naar beneden halen, besluiten we wijselijk om hem niet te volgen op dit terrein.

    Om de laatste meters te overbruggen moet er nog even geklommen worden. Een 4c’tje met stijgijzers aan de voeten…. Helaas staat hier opnieuw een gigantische rij aan te schuiven en het gaat maar niet vooruit. We gaan hier zeker een uur verliezen en onze tijd raakt stilaan op. Voor ons zien we dat de Duitse gids een alternatieve route kiest. Hij roept ons na dat we hem kunnen volgen als we niet te veel tijd willen verliezen. We weten echter niet hoe moeilijk die route is en waar we dan exact uitkomen. Na wat overleg en het inschatten van de situatie beslis ik uiteindelijk om dat stuk voor te klimmen. Het valt reuze mee! We vliegen erdoorheen en steken zo drie cordées voorbij! Joepie! Helaas gaat het daarna minder goed… Samen met ons komt de Engelse cordée boven en die laten ons voorgaan voor de laatste meters. Nog even door een eenvoudige schoorsteen klauteren en dan zijn we er ongeveer. De Engelsen zeggen dat we door de rechtse schoorsteen moeten en zonder veel vragen te stellen gaat Dimitri daar omhoog. Al snel blijkt dat het hogerop aartsmoeilijk wordt en Dimitri maakt een voorklimmersval. Gelukkig heeft hij in de buurt nog een goeie haak en is er niks ergs aan de hand. De Engelsen trekken hun conclusies en gaan vervolgens links, de juiste schoorsteen, in. Wij treuzelen nog wat, schuiven weer drie cordées naar achteren op en gaan vervolgens ook door de heel eenvoudige linkse schoorsteen omhoog. Daarna is het stapvoets aanschuiven voor de laatste meters. Voor mij loopt een vrouw die amper op de rotsen heeft geklommen. Totaal onverantwoord!

    Uiteindelijk bereiken we via een ladder het balkon van de lift. Door alle voorvallen zijn we maar liefst 5u(!) later en zijn we véél te laat voor de lift. Gelukkig is het er door het mooie weer zo druk dat we zelfs nog moeten aanschuiven om naar beneden te gaan. We ruimen ons materiaal wat op en komen even op adem terwijl ik word overvallen door een toeriste die foto’s van ons heeft getrokken terwijl we aan het klimmen waren. Het zijn mooie foto’s, maar helaas staan wij er niet op….    Read more

    See translation
  • 2024© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Blog
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Support
  • Legal notice
  • English