Malaysia
Sungai Sebumban

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 76

      Gunung gading national park

      January 8, 2019 in Malaysia ⋅ 🌧 31 °C

      Na een nacht met weinig slaap, stonden we toch vroeg op. Met een goede reden uiteraard! Vandaag gingen we de Rafflesia tuan-mudae bloem zoeken. We hadden via de facebookpagina van het nationale park gecheckt of er een bloem was uitgekomen. Dit was nodig want de bloemen bloeien maar enkele dagen en het kan op ieder moment van het jaar. Ze heeft geen seizoen waarin ze bloeit omdat de omstandigheden hier vrij constant zijn.

      Deze bloem behoort tot een van de grootste van de wereld. De titel van grootste bloem gaat naar een soort uit dezelfde familie, Rafflesia arnoldii. Onze bloem kan een diameter van 1 meter bereiken. Ze parasiteert een specifieke soort van liaan, de Tetrastigma liaan.

      We namen de grab van Kubah national park naar Gudung gading national park. Dit was een ritje van anderhalf uur. Hier kregen we een gids toegewezen. Enkel zo konden we de bloem bezoeken. De bloem lag van het pad af en dus om veiligheidsredenen is een gids verplicht. Er zijn hier al meerdere mensen verloren gelopen. 😄

      Onze gids nam ons mee op sleeptouw doorheen het park.

      Stop 1: junglevruchten proeven. We proefden van ramboetan (lijkt op lychee) en een soort kastanje.

      Stop 2: spinnetje bekijken. De gids toonde ons een spin die we in Kubah al enkele keren hadden gezien. Hij informeerde ons dat je na een spinnenbeet binnen enkele uren sterft. Gezellig! Op afstand blijven dus.

      Stop 3: een hagedis spotten die net zoals een kameleon van kleur kan veranderen. Cool!

      Stop 4: de rafflesia bloem. We hadden voor we de jungle introkken wat uitleg gekregen over de levenscyclus van de bloem. Zo weten we dat de bloem op een liaan groeit en daar een knop op vormt die groter en groter wordt. De knoppen zien zwart van het vlies dat het omvat.
      Eerst toonde de gids ons wat van de knoppen. Eerst kleine, zo groot als een mandarijn, knoppen, dan een grotere, zoals een krop sla. De laatste stond op uitkomen. We zagen dat het vlies al gescheurd was. En meter verder stond de bloem... wauw! Met een diameter van 70 cm is dit echt wel een indrukwekkende bloem! We bestudeerden de bloem grondig en van dichtbij. De geur waarvan we dachten dat deze enorm ging stinken, viel goed mee. Omdat de bloem al enkele dagen bloeide, was de stank minder. Je rook het enkel als je in de bloem blies.
      Toen zei de gids dat we verder moesten. Naar waar?

      Stop 5: Er was blijkbaar nog een tweede bloem uitgekomen. Hier waren we niet van op de hoogte en het was dus een leuke verrassing. Deze bloem was kleiner met 60 cm diameter. Naast deze bloem stond ook het zwarte overblijfsel van een bloem van twee weken geleden. Versta ons niet verkeerd, met overblijfsel bedoelen we geen klein hoopje prut. De bloem is nog duidelijk herkenbaar. Deze bloemen vergaan zeer langzaam. Onderweg had de gids ons het restant van een bloem getoond van twee jaar geleden. Ook zagen we onder weg nog enkele knoppen die verdwenen waren of kapot gegaan waren. Dit omdat er een dier, een eekhoorn bijvoorbeeld, aan gegeten heeft.

      Onderweg zagen we ook nog giant squirrels, een hagedis die van kleur verandert, miljoenpoten (grote!), cicades (het orkest van de jungle), de krabspin, wegetjes gebruikt door wilde varkens (aangeduid met een tag omdat er moeders met jongen passeerden en deze zijn gekend om agressief te zijn) en ook een pygmy squirrel. Het moet niet altijd groot zijn om leuk te zijn. Dit kleine eekhoorntje was schattig om te zien.

      Na onze begeleide toer, wandelden we verder in het park. We bezochten waterval nummer 1 en aten hier onze lunch op. Het blijft een zot gevoel om helemaal alleen midden in de jungle aan de voet van een waterval je lunch op te eten. Als dessertje aten we nog enkele ramboetans. Dan gingen we verder naar de tweede waterval. Maar we moesten ons haasten om op tijd terug te zijn voor onze grab. Dus konden we het park niet verder verkennen.

      Bij aankomst in Kubah national park regende het fel. Tijd om even uit te rusten in de hostel dus. Na wat instant noedels als avondeten, wilden we terug kikkers spotten. Maar deze keer speciaal voor Steven om foto’s te trekken met zijn fototoestel. We gingen terug kijken voor een gids. Maar deze was er niet. Na wat rondvragen zei men dat we gewoon onder ons twee mochten gaan. Dus dat deden we ook. Steven is tevreden met de foto’s die hij heeft genomen en we vinden dat we nog vrij goed kikkers gespot hebben zonder gids. Maar het hielp wel dat we wisten hoe te spotten en waar te kijken. 😁
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Sungai Sebumban

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android