Mexico
Abalá

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 4

      Uxmal

      December 10, 2019 in Mexico ⋅ ⛅ 27 °C

      Heute Besuch der Maya-Stadt Uxmal, die weitaus schöner und eindrucksvoller war/ist als Chichén Itzá gestern. Sehr beeindruckend....

      Uxmal bezeichnet die Ruinen einer ehemals großen und kulturell bedeutenden Stadt der Maya in Mexiko. Der Name Uxmal kommt möglicherweise von „ox-mal“, was in der yukatekischen Mayasprache „dreimal“ bedeutet.
      Die Stadt erlebte ihre Hochblüte am Ende des Späten Klassikums im 9. und frühen 10. Jahrhundert n. Chr., wurde aber bereits ein bis zwei Jahrhunderte später völlig verlassen.
      Read more

    • Day 5

      Curator dia con diversion nadando

      April 2 in Mexico ⋅ 🌙 31 °C

      Op zoek naar de Cenotes vandaag. eerst een tussenstop bij Zona Arqueologica de Mayapan voor nog meer Maya-cultuur. Maar de locals zijn boos dat ze wel last hebben van de toeristen, maar er weinig voor terug krijgen. Dus is de weg geblokkeerd met takken en een spandoek en bivakkeren de protesteerders in een zelfgebouwde hut van takken. Geen mogelijkheid om er te komen dus.

      We rijden door naar de Cenotes bij Mucuyche, Yaal Utzel. De weg er heen is heel lang geleden geasfalteerd, nooit meer iets aangedaan en nu vol met maankraters. Voorzichtig rijden we de dorre droge bossen in. De bermen van de weg liggen bezaaid met afval. En niet afval van mensen die af en toe een bekertje in de berm gooien maar zoveel afval dat het lijkt of de plaatselijke vuilophaal al zijn vuil stort in het bossen. Grote bergen huishoudelijk afval, wc potten, frisdrankkratten, autobanden, alles ligt langs de rand van de weg. Triest.

      Bij de Cenote van Yaal Utzil (betekent “goede zoon”) is een piepkleine parkeerplaats. Er is een groen houten zelfbouwhek om de Cenotes neergezet. Met de hand geschilderde plankjes wijzen ons de weg. “First Pay then swim” staat er met hanenpoten geschilderd op een plankje. Een Cenote ontstaat als er in een gebied geen rivieren zijn en het oppervlaktewater toch ergens heen moet. Er ontstaan dan ondergrondse rivieren. Op zwakke plekken in de aarde is in de Yucatan door meteorietinslagen de aarde op veel plekken opengebroken en zijn grote gaten ontstaan waar ondergrondse zwembronnen ontstaan met glashelder water. Er zijn het honderden. Zwembroek dus aan en afdalen via een door lokale boeren in elkaar geknutseld trapje in de sinkhole. Omkleden doe we achter 2 rechtopstaande pallets en een zelf geknipt gebloemd douchegordijn dat aan een tak hangt die als rail voor het gordijn dient. De cenote is in totaal 19 meter diep. Je moet een ruime 10 meter afdalen via de trappen om bij het water te komen (of van je hoogtevrees afkomen door vanaf de rand naar beneden te springen). Het water is felblauw en aan de rand van de cenote groeien bomen gevaarlijk balancerend in de lucht. Er hangen lianen aan de wanden van de cenote en zwaluwen hebben de gaten in de wand gebruikt om hun nesten te bouwen. Heerlijk dobberen we een uurtje in het helder water terwijl we genieten van het uitzicht als we naar boven kijken.

      We rijden via binnenwagen terug naar Merida. Een kleine tussenstop voor een detour over de vervallen Hacienda van Uayalceh. We parkeren de auto voor de deur van knalgele muur van een tortillabakkerij, waar de muziek hard uit de speakers knalt terwijl de geur van vers gebakken tortilla’s de bewoners van het dorp verleidt tot kopen van de tortilla’s. De Haciënda is na een lange welvarende historie van Hennepboeren en landbouw, paarden- en vee-fokkerij nu al lang verlaten en vervallen. Prachtig om rond te lopen in wat eens een glorieus gebouw moet zijn geweest. Ideale plek voor een paar zwart-witplaatjes.

      Een dertig kilometer verder rijden we het erf op van een andere Haciënda, Teya. Nu keurig gerestaureerd met een enorm restaurant. Obers in witte broek en witte bloes staan ons keurig te woord, complimenteren Erica met haar Spaanse uitspraak en brengen ons een grote stenen plaat met 3 vleessoorten, groentesaus en tortilla’s. Het wordt saai…..maar week heel erg lekker. Er lag onder andere “Poc Chup” op de steen. Hoe je dat maakt?

      Poc Chuc

      Ingrediënten

      1 kilo varkensvlees in filets
      1 rode ui
      2 zure sinaasappels
      1 bosje koriander
      Zout
      Gemalen zwarte peper
      Oreganopoeder
      Plantaardige olie
      4 tot rode of groene tomaatjes
      Habanero-chili

      Pers de sinaasappels. Maak van de sap en oregano een marinade.
      Marineren de varkensfilets in dit sap (minimaal 45 minuten).

      Snijd de ui in grote stukken. De koriander wassen en fijn hakken.

      Filets uit de marinade halen en op smaak brengen met met zout en peper. Daarna bakken in een voorverwarmde koekenpan met een scheutje olie. Sap van de marinade over het vlees gieten.

      Grill de ui en tomaten (in stukken). Habanero-chili wassen, zaden verwijderen en de witte delen van binnen verwijderen (zaden achterhouden om eventueel pittiger te maken). Bak ze mee.

      Maak van de gegrilde groenten een saus in een keukenmachine. Breng de saus op smaak met zout en peper (en eventueel peperpitjes).
      Als varkensvlees gaar is, garneer je ze met stukjes koriander en serveer je ze meteen. Serveerde de saus er apart bij. En uiteraard tortilla’s.
      Read more

    • Day 9

      El octavo dia, y media

      April 6 in Mexico ⋅ ☀️ 29 °C

      We verlaten ons aangename huisje in Merida. Nog steeds geen stromend water maar dankzij de “poolguy” net voldoende water in de tank om te kunnen wassen en plassen.

      Qua rijden ben ik blij dat ik de stad uit ga. Niet dat de Mexicanen vervelend rijden (ze rijden rustig, alleen regels en strepen op de weg zijn er niet echt). Maar Mexicanen maken echt ‘s werelds allervervelendste verkeersdrempels. Molshopen heten ze. Bulten in de weg van zeker 30 cm hoog en nog geen 20 cm breed. Vaak totaal onaangekondigd en in de kleur van de rest van het wegdek op totaal onnodige plekken. Die hebben ze in de jungle niet.

      Onze eerste stop is Haciënda Yaxcopil. Eén van de grootste Haciënda’s hier in de regio. Groot tijdens de veeteelt, maar nog groter tijdens de fabricage en handel in Henneptouw. De Haciënda was ooit bijna 100 vierkante kilometer groot. Nu is het een museum en zijn kamers ingericht met oorspronkelijke meubels en schilderijen. Tot 1984 was de fabriek nog in gebruik. En de plek is nu een gewild object voor fotoshoots en filmopnames.

      Als we de huiskamers van de hacienda net doorgelopen zijn en we de tuin van de hacienda even inlopen, en we staan wat te wijzen naar een oude boom en ons af te vragen hoe oud die zou zijn, ziet “Manuel de oude tuinman” zijn kans schoon. In keurig Spaans, telkens checkend of wij het nog begrijpen (zo niet dan doet’ie het met handen en voeten voor, wat vooral bij de martelkamer tot een bijzonder schouwspel leidde) leidt hij ons verhalen vertellend over het terrein van de hacienda. We komen niet meer van hem af, zoveel is duidelijk. De machine kamer, het familietheater, de droogkamers, het zwembad, de waterput, het treintje, we krijgen alles, incl demonstraties, uitgelegd. Bij de machinekamer gaat’ie helemaal los. Daar heeft hij als kleine jongen nog gewerkt, zegt’ie. Hij pakt een groot stuk Agaveblad en laat ons stap voor stap zien hoe van aanvoer tot touw maken de fabriek werkte. Hoogtepunt komt als hij van het Agaveblad de strengen heeft losgetrokken, ontdaan heeft van het pulp en hij zijn broekspijp tot aan de knie opstroopt. Door een vliegensvlugge rolbeweging van de strengen tussen zijn vingers en de huid van zijn oude bruine onderbeen te rollen ontstaat langzaam een echt touwtje. Zo te zien doet Manuel dat vaker, want er zit geen haartje meer op zijn onderbeen. Zijn allemaal verdwenen in de demonstratie van touwrollen. Hij legt in beide einden een knoopje. We mogen nog even voelen hoe enorm sterk het touw is en Erica krijgt het kado, touw inclusief beenhaar. Daar nemen we afscheid van Manuel.

      We rijden nog een paar kilometer door en komen bij de Mayastad Uxmal. En da’s een echte toeristentrekker. Bussen laden mensen uit, eerst een straatje met souvenirwinkeltjes en dan kassa’s. Twee kassa’s. Eén kassa om belasting te betalen……en een tweede kassa voor het entreekaartje. Er is één controleur bij de ingang voor de belasting…..en vier meter verder één controller voor het entreekaartje.

      Bij de ingang schrikken we wel even. Bus ladingen voor ons met allemaal bordjes in de lucht zodat de toeristen niet per ongeluk de verkeerde gids volgen. Maar gelukkig is Uxmal zo enorm groot, dat je al redelijk snel weer rustig kunt rondkijken en rondlopen. En indrukwekkend is het, een enorme stad, inclusief gigantische tempels uit een periode tot aan 500 voor de jaartelling is bewaard gebleven. Prachtige versieringen, immense bouwwerken en een bijzondere plattegrond.
      Een paar uur rondlopen is geen probleem, behalve natuurlijk dat het er bloed heet is. We tikken toch al gauw de 40 graden aan.

      We rijden nog een paar kilometer verder en bezoeken nog een kleine archeologische opgraving, Kabah. “Hier mag je wel op de tempels klimmen”, zegt de gids ons met trots. T’is veel kleiner dan Uxmal, maar ook fraai.

      Ons hotel ligt vlak bij Kabah. Onze kamer is al klaar. Nou ja kamer. Het is een parkje in de jungle met allemaal kleine huisjes in stijl van de oorspronkelijke Yucatanse huisjes. Heel schattig. En het eten is er nog eens lekker ook.

      Morgen een lange rit verder de jungle in.

      En de snack van de dag? Dit at ik in Uxmal:

      Panuchos & cochinta pibil.

      300 gr varkensnek in grove stukken
      4 el olijfolie
      1 rijpe avocado
      sap van 1 limoen
      16 verse witte maïstortilla’s
      zonnebloemolie, om in te frituren
      1⁄4 witte kool, ragfijn geschaafd
      1 bosje lente-ui, fijngesneden

      marinade
      1 sinaasappel, in stukken
      1 tl gedroogde oregano
      1⁄2 habanero-chili
      100 ml ciderazijn
      1 el agavesiroop
      1 ui
      1⁄2 bos koriander, grof gesneden
      1 teen knoflook
      1 tl komijn
      75 g achiote-pasta

      pickles van rode ui
      200 ml azijn
      1⁄2 el suiker
      1/2 teentje knoflook
      1 takje Mexicaanse oregano of majoraan
      habanero-chili

      zwarte bonen – frijoles refritos
      70 g ghee
      1 guajillo-chili
      2 teentjes knoflook
      1 takje rozemarijn
      1 ui, fijngesneden
      400 g zwarte bonen, met vocht (1 blik)

      habanero-mangosalsa
      4 el zonnebloemolie
      1 ui, fijngesneden
      3 teentjes knoflook, fijngesneden
      1 tl komijnzaad
      3 el suiker
      2-3 habanero-chili’s
      1 mango, grof gesneden
      1/2 bos koriander, fijngesneden
      2 tomaten, grof gesneden
      100 ml passata
      100 ml ciderazijn

      salsa bandera
      1/2 komkommer, in blokjes
      1 grote tomaat, zonder zaadlijsten, in blokjes
      1 ui, in blokjes
      limoensap

      Meng in de hoge kom van de staafmixer alle ingrediënten voor de marinade met 200 ml water, peper en zout en pureer met de staafmixer tot een marinade. Leg de varkensnek in de marinade en marineer 1 nacht of een paar uur.

      Verwarm voor de ui-pickles de azijn met 60 ml water, de suiker, knoflook, oregano en chili. Schenk de hete pickle over de ui. Dek af en zet 1 nacht of enkele uren koel weg.

      Breng de volgende dag het vlees in de marinade aan de kook en stoof afgedekt op laag vuur in ± 2 uur helemaal gaar. Trek met een vork het vlees uit elkaar.

      Maak intussen de rest van de onderdelen. Verhit voor de zwarte bonen de ghee in een pan met dikke bodem. Voeg de guajillo-chili, knoflook en rozemarijn toe en laat 10 min. zacht bakken op laag vuur. Haal de chili, rozemarijn en knoflook eruit, voeg de ui toe, bak in 10 min. goudbruin. Doe de zwarte bonen met vocht erbij, laat 20 min. zachtjes koken. Pureer met de staafmixer, voeg zout en peper toe.

      Verhit intussen voor de habanero-mangosalsa de zonnebloemolie in een pan met dikke bodem en bak op middel hoog vuur de ui, knoflook, komijnzaad, suiker, chili’s, peper en zout 15 min. of tot het mengsel gaat karamelliseren. Voeg de mango, koriander en tomaten toe en laat 5 min. bakken. Voeg de passata, azijn en 100 ml water toe en laat 15 min. zachtjes koken. Pureer met de staafmixer en breng op smaak met zout. Voeg evt. nog wat water toe als de saus te dik is.

      Meng voor de salsa bandera alle ingrediënten door elkaar en breng op smaak met peper, zout en limoensap. Pureer de avocado met het limoensap en breng op smaak met zout en peper.

      Besmeer 8 tortilla’s elk met 1 el frijoles. Druk de overige 8 tortilla’s er stevig op. Verhit de zonnebloemolie tot 180°C. Frituur de panucho’s en laat ze goed uitlekken op keukenpapier.

      Beleg de panucho beleggen met 1⁄2 el avocadopuree, wat witte kool, wat cochinita pibil, wat mango habanero-salsa, el salsa bandera, ingelegde rode ui en fijngesneden lente-ui. Geef er nog extra zuur, limoen en peper bij.
      Read more

    • Day 10

      off to new adventurous

      December 18, 2022 in Mexico ⋅ 🌧 29 °C

      Ich habe angekündigt, dass dies eine Reise ohne Plan verlaufen wird. So wie auch alle meine grossen Reisen davor. Aber warum eigentlich genau? Weil ich mich nicht an Pläne halten kann. Dieser Tagesausflug zu einer Cenote war ein gutes Beispiel dafür.

      Die Cenote Mucuyché war mein auserkorenes Ziel für diesen Tag. Und ich wollte da mit einem Colectivo hin. Für die Rückreise hatte ich mir Autostopp in den Kopf gesetzt. Bin ich also – zusammen mit 2 anderen Mädels aus dem Hostel – los zum Colectivo Terminal. Wir hatten den Tipp bekommen, nach der Ortschaft Sacalum zu fragen. Fast forward: Unser Colectivo ist nach Ticul gefahren. Das ist etwa 30 Kilometer von Sacalum und noch etwas mehr von der Cenote Mucuyché entfernt.

      Aber ich habe die Mexikaner bisher als sehr nette und hilfsbereite Menschen kennengelernt. Auch diesmal hat sich dieser Eindruck bestätigt. Ein Fahrgast aus dem Colectivo hatte mitbekommen, was unser Plan war und ein Taxi zum Terminal in Ticul bestellt. Denn was wir noch nich wussten, es fährt kein Colectivo oder Bus zur Cenote Mucuyché.

      Unser Taxifahrer also – ein freundlicher Herr in seinen 50er – fährt los und fragt uns nach dem Ziel. Cenote Mucuyché war für ihn aber kein gutes Reiseziel und er hat darauf bestanden uns zur Cenote Kankirixche zu fahren. Er erklärte uns, dass diese Cenote nicht sehr bekannt, aber wunderschön sei. Und der Eintritt seit 5x günstiger als in Mucuyché.

      Wir haben ihm vertraut – und wurden nicht enttäuscht. Die Cenote war ein Traum. Komplett verlassen, aber wunderschön blau. Er hat uns ausserdem den Eintritt von 3x 100 Peso zu 3 für 2 gehandelt.

      Als wäre es nicht genug, hat er den ganzen Nachmittag auf uns gewartet um uns wieder zurück nach Ticul zu fahren. Und hatte uns noch zu einem authentischen mexikanischen Restaurant gefahren um Mole zu probieren.

      Es war ein gelungener Tag und ein grosses Abenteuer ins Ungewisse. Und der Beweis – einmal mehr – dass keine Pläne zu haben oder auf dem Weg den Plan zu ändern, oft eine gute Idee ist.

      xoxo🌎🇲🇽
      Read more

    • Day 4

      Schwimmen in einem Cenote

      December 10, 2019 in Mexico ⋅ ☀️ 32 °C

      Ein Cenote ist ein dolinenartiges Kalksteinloch, das durch den Einsturz einer Höhlendecke entstanden und mit Süßwasser gefüllt ist. Der Begriff stammt von den Maya der mexikanischen Halbinsel Yucatán und bedeutet Heilige Quelle.

      Unfassbar schön, glasklar bis zum Boden (~12m) und sehr erfrischend.👍😬
      Read more

    • Day 5

      Auf den Spuren der Maya #1

      March 13, 2018 in Mexico ⋅ ⛅ 27 °C

      Unser letzter morgen in Merida in unserer traumhaften Unterkunft begann gegen 7 mit einem leckeren Frühstück. Da wir gestern schon das gröbste gepackt hatten, waren wir um 8 startklar und stiegen ins Uber-Taxi. Die Fahrt zum Busbahnhof versüßte uns der fahrende mexikanische Opi mit lautstarken 90er Trance Dance Hits. Das ein oder andere schmunzeln konnten wir uns aufgrund dieser unerwarteten Kombination nicht verkneifen. ♬ Wir parkten unsere großen Rucksäcke bei einem Aufbewahrungsdienst am Busbahnhof und setzten uns in den öffentlichen Bus nach Uxmal. Nach 90 Minuten in der Klapperkiste waren wir da.
      Uxmal - eine Ruinenstätte der Maya. Die Stadt galt als Hauptstadt des Mayastammes der Xiu und wurde hauptsächlich zwischen 800 und 1000n. Chr. bebaut. Nach Krieg mit anderen Mayastämmen verlegten die Xiu allerdings bald darauf ihre Hauptstadt und verließen Uxmal, pilgerten jedoch noch weitere Jahrhunderte zu ihrem Heiligtum bis zur Ankunft der Spanier 🇪🇸 . Prächtige Pyramiden, Plätze, Tempel und Paläste - verziert mit großen Reliefs ihrer Götter - ließen uns durchweg staunend zurück. Hier jedes Gebäude zu erklären würde den Rahmen sprengen - dafür gibt es ja Wikipedia ;) Auffällig waren aber auch die vielen Leguane, die unsere Wege kreuzten.
      Nach über 3 Stunden hatten wir alles gesehen und genehmigten uns in der Wartezeit für den Bus zurück nach Merida noch ein kleines cerveza.
      Mit ca. 20 weiteren Touristen warteten wir schließlich auf den Bus, der auch mit einer guten viertel Stunde Verspätung eintraf. 16:45 waren wir zurück am Bahnhof und holten uns erstmal ein paar Tacos to go von einem kleinen Stand vor den Eingangstüren. Dann ab an den Verkaufsschalter. Der nächste Bus nach Pisté fuhr schon in 10 Minuten und so holte ich (Danny) flinken Fußes die abgegebenen Rucksäcke und schon saßen wir wieder im Bus. Diesmal etwas neuer und komfortabler. Wir fahren schließlich auch 2,5h.🚍
      Endlich gegen 20 Uhr angekommen im wunderschönen Hotel Chichen Itza (Spoiler für morgen) erkannten wir, dass ein wirklich harter Tag daran zu erkennen ist, dass man nicht zuerst das WiFi sondern die Dusche aufsucht. 🚿
      Read more

    • Day 107

      🤿 - Cenotes Sud Merida

      February 1, 2022 in Mexico ⋅ ☀️ 31 °C

      Cenote Kankiriche : toute seule sans gilet, pas payé puisque j'avais campé, 100 pesos. Trou avec quelques poissons. Le soleil était timide. Première sensation, l'eau n'était pas fraîche mais très bonne

      Cenote Chihuo-Hol: vu la pancarte alors j'y passe avant la suivante, idem une cenote juste pour moi, sans gilet et plongeon possible. Super belle avec le soleil qui faisait de super couleur. 60 pesos

      Cenotes Mucuyché: et hacienda, 590 pesos. Tour avec un guide (et un couple mexicain). Il parlait beaucoup trop vite même en anglais donc je ne comprenais rien. Et là gilet obligatoire. La 1ere cenote est sans plus mais une rivière permet d'aller à la seconde avec du décor de jungle. La 2eme est une grotte, époustouflant. Des stalactiques stalamites partout. Aucune photo ne permettra de montrer cette beauté, pas assez lumineux.
      Read more

    • Day 271

      Cenote

      July 4, 2019 in Mexico ⋅ ⛅ 31 °C

      On s’arrête un peu avant Merida dans un village pas vraiment sympa haha. Il est déjà un peu tard et on trouve une chambre dans un petit hôtel. On prend une chambre avec un grand lit double et un lit une place. Avec Naty on prend celui d’une place ayant un peu plus l’habitude de dormir dans n’importe quelle condition. En fait c’est un des pires lits qu’on ait eus (à part la planche en bois bien sur haha !) On à dormi littéralement directement sur les ressorts 🤣

      Le matin on part de bonheur pour aller voir deux Cénotes. Ce sont des trous dans le sol dont certains sont remplis d’eau. On peut y nager dans une eau claire comme de l’eau de roche ! Ils auraient été formés par la météorite qui a exterminé les dinosaures. L’impact a été si violent que la roche à fondue et ainsi formée ces cavités sur le pourtour du cratère.

      La première cénote qu’on va voir se trouve dans un jardin d’une propriété privé, on descend par un escalier sous un puit et on se retrouve dans une grotte avec un petit lac ! Avec Naty on va nager un peu tandis qu’Eugene et Kat font les frileux 😉

      On repart pour une autre Cénote que Mariana, une amie à Naty, nous a conseillée. Après un long trajet sur un chemin cabossé, on arrive finalement. De nouveau heureusement qu’on est en voiture car je ne sais pas comment on aurait pu arriver sans ! La cénote est juste magnifique ! C’est vraiment incroyable comme truc, d’avoir des trous comme ça avec des piscines dedans 😊 L’eau est claire avec des dégradés de couleur qui vont du gris au bleu profond.

      Celle là était envahi d’oiseaux, super chouette de voir les voir faire des aller-retours pendant qu’on nage !

      En partant on s’arrête sur le chemin car il y avait des milliers de papillons, on se serait cru dans un dessin animé !
      Read more

    • Day 106

      🚲 - 45: Pocboc/Cenote

      January 31, 2022 in Mexico ⋅ ☀️ 25 °C

      DISTANCE: 103,5 km
      GAIN D'ALTITUDE: 78 m
      DURÉE: 8h 53min

      Départ avec Mathilde et Benoît après un super petit dej de notre hôte.
      Autoroute toujours peu intéressante, alors on sort un moment pour passer dans les villages.
      Pause midi dans un des rares villages croisés. Aucun restaurant ou vendeur de tacos. On trouve une mamie qui vend du poulet. En fait une soupe, qui fut un bouillon pates/légumes et du poulet au feu de bois. Excellent !!! On se prend une glace sur la place principale qui finit parfaitement ce festin.

      Hic il est 15h, reste 46km pour moi. Eux hésite à s'arrêter à la prochaine ville ou venir avec moi.
      Je roule vite en mode je veux arriver avant la nuit. Ils décident de s'arrêter à la ville.

      Je poursuis mon chemin. Dure la fin et la nuit tombe. Arrêt soda dans la ville juste avant et je demande si ils ont un hôtel mais rien.
      Je poursuis jusqu'à mon objectif, une cenote. J'hésite encore à 2km avant de ne pas aller ailleurs car c'était le camping qui m'attendait (et je n'ai plus de bâche)
      J'y vais à la lueur de la fin de journée, restaurant encore ouvert et un hamac avec une table abritée qui m'attendait :D
      Trop tard pour la cenote mais demain matin je suis aux 1ère loges!
      Fin de mes pâtes aux champignons qui voyageaient depuis 2 jours. Parfait.

      Ça y est je suis dans le Yucatan!!! C'était grâce à cet état et ces cenotes que le Mexique m'a inspiré alors ça me fait quelque chose.
      Read more

    • Day 8

      Cacao: verwaiste Hacienda+türkise Cenote

      November 6, 2021 in Mexico ⋅ ⛅ 29 °C

      Ein letzter laid-back Morgen in Celestun, Achim der Strandhund ist in Knuddelstimmung! Weiter geht die Reise nach Cacao, einem kleinen Dorf mit einer alten Hacienda, die schon „etwas“ in die Jahre gekommen ist. Die beiden Cenoten glänzen dafür umso mehr! Unter Wasser sieht man den Eingang zur mystischen Höhlenwelt.Read more

    You might also know this place by the following names:

    Abalá, Abala

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android