Hay El Adarissa

We hadden goed geslapen en voelden ons toch min of meer OK om Fes te bezoeken. Was het de warmte? Het eten was in ieder geval in orde, en we hadden beiden verschillende dingen gegeten dus oorzaak onbekend.Vandaag niet zo veel rijden, heel de dag Fes. We worden gewekt om half acht en het ontbijt smaakte goed, ik nam een roereitje, vers gemaakt à la minute.We hebben allebei wat schrik van de warmte, het zou 38° kunnen worden.Eerst reden we naar de Kasbah Cherarda, van waaruit we een prachtig zicht hadden op de beide delen van Fes. Fes El Bali en Fes El-Jedid. Fes El Bali is het grootste en meest religieuze stadsdeel.Beiden zijn gescheiden door groen en een rivier. Onze eerste stop was een mozaïkwerkplaats. Bij ons verkoopt men zo'n tafeltjes met Marokkaanse mozaïek en nu zagen we het hele ontstaansproces, best intressant en onze waardering voor deze artisanale werkwijze is weer bevestigd. ale steentjes worden ter plaatse gebakken, versneden, of eerder verkapt tot de juiste minieme grootte en dan omgedraaid op een patroon gelegd, de man die dit maakt moet zeer goed weten waar hij de kleuren legt of het is een kakofonie. Daarna reden we langs de stadswallen rondom Fes el-Jedid naar de Medina. Er werd een extra security man aan ons gezelschap toegevoegd. Straatje in straatje uit, oppassen voor de ezeltjes, de muildieren en de karretjes die in de nauwe straatjes gebruikt worden om de goederen te vervoeren.
Regelmatig riepen ze barat, barat wat wil zeggen opzij of opgepast, we leerden het al vlug opmerken want met zo'n grote groep stonden we wel al eens in de weg.We keken onze ogen uit; beenhouwers met kamelenkoppen opgehangen naast grote manden met rozenblaadjes, viswinkels (zonder ijs), naast loukum en nougat winkeltjes, de winkeltjes moet je voorstellen zoals bij ons een halve garage met een toog ervoor, meer niet.
We stopten hier aan een moskee, daar aan een mausoleum maar we konden nergens echt binnengaan, dan waren ze in gebed dan was het gesloten dus het bezoek bleef beperkt tot de soeks.Bij de soek van de leerlooiers zagen we al vlug de huiden langs de randen van de balcons hangen, even een straat door en we werden naar een terras geleid waar we eerst een takje munt kregen en dan het uitzicht op de beroemde leerververijen van Fes, de stank werd ik snel gewoon, ademen langs je mond doet gewoonlijk de truck wel.In het afdalen werden we uitgenodigd in een winkel, een echte toeristenfuik.
Jassen in leder, handtassen met de nodige verkopers, degene die er snel vanaf wilden zijn wachte de verdieping eronder baboeches, ceintuurs en kleinere dingen. Als je daardoor geraakte was er nog een winkel met klein lederen goederen, porteulles e.d.
Eindelijk was het tijd om naar een Riad te gaan om te middagmalen, Riad is eigenlijk binnentuin maar nu noemt men een riante woning dikwijls ingericht als restaurant en B&B ook zo. Er ontstond nog een woordenwisseling tussen de gids, een verwaand universiteits professor en de securityman over de te volgen weg. Het palais Mnebhi was een prachtig gerestaureerd voormalig kolonelshuis van tijdens de Franse bezetting. Het eten was weeral naar ieders smaak, veel groenten met Marokkaans brood, heel lekker. Dan tajine met kip, rijst, aardappelen en groenten en als nagerecht heerlijke appelsienen bestrooid met kaneel en schijfjes banaan. Ik vind het altijd leuk dat je 's middags een schotel aan tafel geserveerd krijgt en ' s avonds is het gewoonlijk warm en koud buffet.
Spijtig dat het huis ernaast een tapijtencoòperatieve was want daar geraakten we niet voorbij zonder de gekende verkoopstechnieken, tapijt na tapijt vloog ons om de oren. Terug de medina in en we bezochten een weverij van plantaardige zijde! De vezel van agave noemt men zo, heel mooie kleurrijke kleden, sjaals e.d., hier zijn wel enkele koopjes gemaakt.
Toen reden we naar Fes el-Jedid, de koninklijke stad, hier heeft Mohammed V weer een Palais Royal, zoveel vierkante km groot en met een mooie poort, meer zagen we daar niet van, uitstappen voor de fotoshoot en terug een medina in deze keer zonder ezels dus moesten we niet zo opletten. Een speciale blauwe poort was hier het bezichtigen waard, alhoewel de poorten in alle versies in alle steden van Marokko staan. Maar zo kreeg de stadsgids ons nog eens in een blikslagerij.
De medersa of koranschool was alleen maar een binnenplein waar we vlug wat uitleg kregen en terug de straat op. We hadden het met de meesten wel al gezien, vooral het steeds binnengaan in de artisanale bedrijven met hun verkoopstechnieken.Nabil had ons verwittigd dat Fes leeft van de toeristen, maar zo letterlijk hadden we het niet opgevat.
Avondmaal in het hotel met nog juist genoeg tijd om je te verfrissen en dan terug de bus op voor een bezoek aan Fes by night, met een mooie wandeling terug tot aan het hotel.Zelf ben ik niet meer meegegaan, ik ben direct naar bed gegaan.
(achteraf denk ik dat ik de microbe van Dirk meenam want na één dagje ziek was ik er vanaf, in tegenstelling met degenen die last van het eten hadden, dat duurde langer)Read more