Kalaw

Kalaw, het kleine stadje in het noorden van Myanmar was het startpunt van onze meerdaagse trekking met guide. Als je toch naar het Inle Lake gaat, dan niet per bus maar te voet door de mooie heuvelachtige en groene landschappen en remote villages.

Op de dag van aankomst in Kalaw brachten we in de ochtend eerst een bezoek aan het lokale hospitaal. Daniëlle had al een paar dagen last van een allergische reactie, huiduitslag en dat verergerde in de nacht. Achterop twee motorbikes reden we zo na het ontbijt en in het zonnetje heen en weer. Geen deuren, een handgeschreven patiëntschriftje en een lokale doctor met minimaal Engels in spijkerjasje en op slippertjes. Zoals je je voorstelt ergens in de tropen. Na het toedienen van antistof, zalf en een strip pillen konden we weer gaan. Oorzaak onbekend, de klachten zijn inmiddels verdwenen.

Een dag later startte onze driedaagse trekking in zomerse warmte en onder leiding van de goedlachse Khun. Khun is guide, opgegroeid in de omgeving, 24 jaar, woont bij zijn schoonmoeder, heeft twee kinderen, is al een aantal jaar getrouwd. Hij is aanstekelijk enthousiast. We wandelen en praten over onze levens, het leven in Myanmar en de verschillen in cultuur en levensstandaarden. Hij loopt de tocht op zijn nieuwe schoenen van 3$, en verslikt zich bijna als hij hoort dat die van ons zo'n 185$ kosten.

We hiken per dag ongeveer 20 kilometer, 5 - 6 uur over heuvels, langs akkers en rivieren en door modder, rijstvelden en villages en overnachten bij families op de route. Zo ook de tweede nacht: in open schuur, op een matje op een de vliering van de stal, letterlijk boven de koeien. Het zijn villages met paard en houten wagen. Waar ze leven van hun eigen voorzieningen en geen elektriciteit of stromend water is. En dus ook geen tv of internet. Het eten wordt bereidt op een open vuurtje. We integreren zo voor even in een leven dat in Nederland al honderd jaar geleden heeft plaatsgevonden.

Op de laatste dag komen we op een afdeling een tiental mensen uit het dorp tegen die terugkomen van een ochtendmarkt. Dit is een wandeling van minstens twee uur heen (omlaag, smal en onverhard pad) en dezelfde route terug (omhoog) waarbij ze het aangekochte voedsel met hun hoofd en rug op slippers in de hitte naar boven sjouwen. Af en toe rusten ze even in de schaduw, zingen een liedje of drinken wat. Voor deze mensen een dagtaak, om van te leven en soms boven een paar producten voor wat geld te verkopen. Wat een contrast met het Westen, waar we boodschappen in grote getale online bestellen, tot in de koelkast en per portie laten bezorgen, door een elektrisch karretje op een zelfgekozen tijdstip.

Na drie dagen hiken worden we per boot over het prachtige het Inle Lake naar het eindpunt gebracht en arriveren we in het guesthouse.

Daar verblijven we drie dagen en wacht een warme douche. Maken we een prachtige sunset boottocht over het water, eten we heerlijk, verkennen we de omgeving met fietsen en mountainbike, boeken we een nachtbus naar de volgende bestemming, worden we dagelijks om 4:30 gewekt door een haan van de buren, loop ik rond in een klooster en ontdekken we per toeval een Indiaas eettentje aan straat waar we de eerste gasten blijken te zijn en het meest budget eten van de hele reis tot nu toe (0.28 cent per Thali). Op naar Bagan!Read more