Nyaung-U

Het was tijd om Mandalay te verlaten en we hadden niet echt spijt. Hoewel de stad ons wel bevallen was, vonden we dat het niet meer veel extra te bieden had. We waren ook blij om de drukte achter ons te laten. Met de tuktuk werden we van ons hotel naar het busstation gebracht. Teleurstelling toen we toekwamen, er stond ons een oude kleine bus op te wachten. Krappe zetels en niet veel plaats voor de benen. We betrapte onszelf erop dat we wat teveel luxe gewoon waren geworden op de vorige bussen in Myanmar. Deze bus was eigenlijk standaard geweest voor een lokale bus in Vietnam of Cambodja. Maar het feit dat we al meerdere malen een "lokale" bus hadden genomen, maakte het niet comfortabeler. Vooral door het feit dat Tat na 10 min al moest plassen.. Na twee uur rijden vroeg uiteindelijk een andere passagier voor een plaspauze. Ondertussen waren we al 10 keer gestopt om lokale mensen op de bus te laten, deze zaten al op krukjes in de gang omdat er geen plaats meer was. Dan kwam de opluchting met een plaspauze, maar er was slechts 1 wc. Natuurlijk waren wij de laatste en toen we bijna klaar waren kwam de buschauffeur ons al halen omdat het te lang duurde. Hier was Tat niet blij mee, normaal deden bussen na max 2 uur een deftige pauze aan een echte stopplaats met meerdere toiletten en winkeltjes. Deze stop duurde meestal een halfuur, nu was het niet eens 10 min en werden we al weer op de krappe bus gejaagd. Waarschijnlijk liepen ze achter op schema door al de locals op te pikken, want niet eens een uur later stopte we voor middagpauze.

Middageten was simpel maar lekker. Na de pauze ging iedereen terug op de bus, maar de pauze werd verlengd omdat er problemen waren met de bus. Uiteindelijk hebben we nog 20 min langer moeten wachten. Liever later op onze bestemming ipv helemaal niet dachten we. Maar helemaal gerust waren we toch niet.

Tot onze verbazing ging het tweede deel van de rit vlot en waren we vroeger dan gepland op onze bestemming. Ons goed humeur sloeg helaas snel over toen we de taxichauffeurs zagen aan het busstation. Via Google Maps wisten we hoever ons hotel was. We wisten ook de taxiprijzen omdat we in Mandalay vaak een "grab" bestelde, dit is te vergelijken met uber, maar dan ook in tuktuks. Groot was onze verbazing toen de taxi's hier het dubbele van de prijs vroegen. Ze vertelden ons allemaal zever van dure benzine prijzen en verschil tussen locals en toeristen. Een groepje Nederlandse toeristen waren ook niet opgezet met de hoge taxiprijzen. Uiteindelijk konden we toch nog wat van de prijs af krijgen en besloten we toe te geven. De Nederlanders bleven koppig en zochten naar een taxi buiten het busstation.

Na 5 min rijden stopten we, blijkbaar moesten we ingang betalen voor de archeologische zone. Hier waren we totaal niet op voorzien! We hadden niet genoeg in lokale munt, maar we konden wel betalen in dollar. Tat checkte toch eens de conversie van lokale munt naar dollars. Bleek dat ze ons 3 dollar extra per persoon wouden aanrekenen.. Hier waren we niet mee akkoord. We vroegen om eerst geld af te halen en dan terug te komen. Dit was niet ok. Uiteindelijk na wat discussie besliste onze taxichauffeur om onze tickets voor te schieten en daarna naar een bankautomaat te rijden. Bij de bankautomaat zelf wou de taxichauffeur onze prijs terug verhogen omdat hij zogezegd een omtoer had gedaan, maar we wisten dat hij al op de juiste straat zat dus we lieten ons niet chanteren.

Na een korte maar stresserende rit kwamen we aan bij ons hotel, hier waren ze gelukkig heel vriendelijk. Onze kamer was in orde en we konden wat bekomen van onze geldkwesties.

Nadien verkenden we het stadje nog wat. Dit was klein en gezellig. Veel restaurants met leuke terrasjes. We bezochten ook nog een pagoda. Ter plekke wees iedereen ons de weg naar een "happy buddha". Dit bleek een soort tourist trap te zijn. We werden onmiddellijk bloemen in de hand gedrukt en moesten meedoen in een soort ritueel. Het was met een heel oud vrouwtje en eigenlijk vonden we het ook wel amusant, maar uiteindelijk kwam er op het einde het woordje money en was het dokken... We lieten dit de pret niet bederven.

Aan het begin van de avond vonden we een leuke binnentuin om iets te drinken. Het was happy hour en alle cocktails waren aan halve prijs. Het smaakte ons zo dat we nog bleven zitten voor een tweede rondje. Hierna gingen we wat verder pizza's eten. We hadden nood aan comfort food. Deze waren op een houtvuur gebakken en waren heerlijk. Echt wat we nodig hadden!Read more