Bherī Zone

Dit was dus even mijn droom vakantie. Wanneer je de tuin van onze home stay in liep, kwamen vier schattige puppy's en hun moeder je tegemoet rennen om te spelen. We hadden ons eigen mini huisje met een veranda en keken uit over felgroene rijstvelden waarboven je de zon op kon zien komen. In een rond hutje van klei konden we wanneer we wilden ontbijten, lunchen en dineren of gewoon gezellig een kopje thee drinken. Boven onze bedden hing een klamboe, wat me altijd zo'n prinsessen gevoel geeft. De homestay wordt gerund door een Nepalese man en zijn Nederlandse vrouw. Zij was helaas voor ons nu net in Nederland. In Bardiya is het zo rustig. Het lijkt wel alsof je nog een beetje terug in de tijd gaat. Veel huisjes van klei of steen, elk erf heeft een schuur met dieren en overal lopen koeien en buffels rond. Het was er heet en de koude drankjes bij het enige barretje in het dorp waren erg welkom. We speelden daar een spelletje, of de eigenaar kwam erbij zitten kletsen. Een nog erg jonge jongen die in de tuin waar we zaten hangmatten had opgehangen en een schommelbed had gemaakt, want er bleven regelmatig couchsurfers slapen die mooie verftekeningen maakten op zijn muren. (Een paar dagen later hebben we hier nog een iets te lange avond gehad met een Brit die hier in het dorp een lodge heeft gebouwd.. Ik kan het je niet aanraden om met een kater naar India te moeten reizen.)

Tegenover de bar was het olifanten breeding centre. Hier zagen we een mannetjes olifant, drie vrouwtjes, een jongetje van vier jaar en een baby van net een jaar oud. Ze kregen net te eten toen wij binnen kwamen, na een dag in de jungle te hebben lopen grazen. En jongens, ik mocht de baby aaien! Dat vond ik zo bijzonder. De moeder van de baby heeft hetzelfde geboortejaar als ik en de twee andere vrouwtjes zijn even oud als mijn ouders. De olifanten mogen dus overdag de jungle in en komen 's avonds naar de stal. Samen met de wilde olifanten houden ze de populatie hoog en pas geleden waren ze ingezet om mensen te evacueren uit de overstroomde buurgebieden. 

De volgende dag gingen we om 6.30uur richting de jungle. Onze gids, die tevens ook onze kok en manus van alles is in de homestay, zei toen we de rivier oversteken nog even terloops: Dat er soms wel krokodillen in zitten. Aan de overkant legde hij ons uit dat in het geval we aangevallen zouden worden door een tijger we zo snel mogelijk vijf meter een boom in moesten klimmen. Ik keek naar de bomen met hun hoge takken en wist meteen dat dit niet echt een optie zou zijn voor mijn 163 cm. Dan kon ik hem altijd nog heel hard op zijn kop slaan met mijn wandelstok en heel hard gaan gillen. Oké, dat moest lukken. Als een neushoorn aanviel moesten we ook de boom in of ons erachter verstoppen want die beesten zien niet zoveel. Bij een olifant absoluut niet de boom in want die trekken de boom gewoon om. Waar ben ik precies aan begonnen?

Door het regenseizoen stond het gras op de vlaktes tot kinhoogte of nog hoger. We baanden ons een weg erdoorheen terwijl ik constant bang was dat er een tijger uit zou springen. We zagen een grote kudde damherten op een open plek en er zwaaiden wat aapjes door de bomen. We zagen voetsporen van tijgers en verse neushoorn poep. Dit stinkt echt enorm. Als we een goede plek aan de rivier vonden of een wachttoren dan bleven we daar heel lang stil zitten in de hoop dat er een dier zou komen drinken. Achter ons hoorde we een hert gekke geluidjes maken en onze gids legde uit dat dit betekent dat hij een tijger ziet. Vlak achter ons dus? Ik hield daarna liever de bosjes achter ons in de gaten dan de rivier.

Toen we verder liepen hoorden we takken breken. De gids hield ons stil en terwijl het geluid steeds harder werd en dichterbij kwam gebaarde hij dat wij moesten blijven staan terwijl hij om de hoek ging kijken. Stil staan? Er kwam overduidelijk op hoog tempo een neushoorn op ons af. Welke boom kan ik in? Waar ren ik naartoe? Waar rent Jens naartoe? En toen ineens kwamen er drie soldaten de hoek om. Ze waren met kapmessen het pad aan het vrijmaken. Beetje een ati-climax, maar ik was wel opgelucht.

We zagen krokodillen in de rivier liggen en neushoorns oversteken. Vanuit de wachttoren zagen we een neushoorn met haar baby door het gras stampen. Het werd steeds heter en klammer naarmate het later werd en we aten lunch op een omgevallen boomstam. De uren daarna was het erg rustig omdat de dieren dan zelf vaak een dutje doen. Ik had amper geslapen die nacht omdat het zo heet was geweest op onze kamer en kon af en toe mijn ogen niet meer openhouden. Gelukkig hielden de rode mieren me bezig. Wat kunnen die beesten venijnig steken. Helaas geen tijgers gezien en ook geen slangen. Aan de rand van het park bezochten we het krokodillen breeding centre, waar een stuk of 20 van die prehistorische engerds lagen te zonnebaden. Binnen een omheining zat een blinde neushoorn. Deze was meerdere malen uitgezet in het park, maar bleef maar het dorp inlopen waar hij vernieling zaaide en zelfs iemand had gedood. Dorpelingen hadden stenen naar hem gegooid toen ze hem weg wilden jagen en hebben hem toen verblind. Nu woont hij gezellig in zijn eigen verblijf waar hij veel eten krijgt en lekker kan zwemmen. 

Moe en tot op het bot doorweekt kwamen we weer aan bij onze homestay. Een koude douche was nooit zo lekker.Read more