Voorhout

Op het vliegveld in Auckland verliep alles soepel. Nou ja, bijna alles. Rino moest bijbetalen voor zijn bagage. Ik had ook teveel gewicht, maar dat viel kennelijk nog binnen de limiet.
Voor het eerst wat kunnen slapen in het vliegtuig. Rino ronkt altijd wel een paar uurtjes.
Kom je aan in Guangzhou. Over gedoe gesproken.😒
Eerst een formulier invullen. Dan met je gezicht voor de scanner en je vingerafdrukken van beide handen. Paspoort wordt bekeken van voren naar achteren en van achteren naar voren. Vervolgens al je bagage door de scanner. Denk je het gehad te hebben, maar nee. Volgt de douane. Schoenen uit. Powerbank en batterijen uit de tas. Rino moest zijn hele rugzak met fotoapparatuur uitpakken.
Maar goed, we zitten goedgekeurd en wel in de gate.
Benieuwd of we dat circus straks in Beijing weer hebben. Volgens Rino waarschijnlijk wel.
Dat circus niet, maar wel een uur vertraging. Komen om tien over half één het vliegtuig uit. Het halen van de volgende vlucht wordt heel krap, als we het al halen. De gate gaat daar om half twee dicht. Aan het eind van de gate staat echter een dame met een lijst met namen voor vlucht CZ345 naar Amsterdam. Dat was fijn. Er zaten meerdere reizigers met bestemming Amsterdam in het toestel. Verzamelen en gezamenlijk richting douane. Dat was een hele tippel naar de andere kant van het vliegveld. Nu alleen paspoort controle en scannen van de bagage. Heel relaxed. Desalniettemin toch een kop als een biet als we op onze stoelen neerploffen. Dit hadden we normaal gesproken nooit gehaald.
Na een goede vlucht landen we uiteindelijk eerder dan gepland en zijn we opgehaald door Maaike.
Wat hebben we een prachtige reis gemaakt. Het waren zes fantastische weken.Read more