New Zealand
Black Valley

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 70

      St. Arnaud

      January 8, 2020 in New Zealand ⋅ ☁️ 12 °C

      Die ganze Nacht hat es geregnet und auch leider tagsüber nicht aufgehört. Die nächste Hütte war 5h entfernt, also los! Am Anfang war es nur Sprühregen und es lief sich ganz gut. Es waren einige steile Abschnitte dabei und ein paar Flussüberquerungen, die letzte leider mit nassen Füssen. 😁 Und dann fing es auch noch richtig an zu regnen 😳

      Als ich am Hut ankam, war ich völlig durchnässt und zog mir erstmal trockene Sachen an. Clara und James kamen zur gleichen Zeit an. Wir gingen zusammen weiter. Von hier aus war es nur 1,5h bis zum Highway. Von dort hätten wir 2,5h im Regen laufen müssen, also hielten wir den Daumen hoch. Es dauerte eine Weile, aber dann nahm uns ein Kiwi-Pärchen mit und wir waren um 13.30h an der Alpine Lodge in St. Arnaud, zum zweiten Mal nass an diesem Tag... Die heisse Dusche hat alles wieder gut gemacht 😀

      Ich teile mir ein Zimmer mit Clara. Wir haben erstmal alle Klamotten in die Waschmaschine geschmissen und morgen ist Ruhetag 👍😃😃😃
      Read more

    • Day 71

      St. Arnaud - Zeroday

      January 9, 2020 in New Zealand ⋅ ⛅ 15 °C

      Oh Mann, war ich faul heute 😂 Alle waren zwar um 6h wach, aber es ging nur langsam los. Jeder trödelte so vor sich hin...

      Gegen 9h verabschiedeten wir die Hiker, die gestern ihren freien Tag hatten. Dann stattete ich dem DOC-Center eine kurzen Besuch ab (400m}, um nach Wetter und Wegbeschaffenheit zu fragen. Und dann lief ich noch volle 200m weiter bis zum Rotoiti See 😃
      Den Rest des Tages sass ich in der Sonne und las ein Buch über künstliche Intelligenz...
      Nach dem Mittag trudelten dann die neuen Hiker ein. Michael aus Schweden war auch dabei und Ralph aus Österreich. Wir quatschten eine ganze Weile, dann gab es einen Kaffee und danach nochmal eine leckere Pizza. Zwischdrin besprachen wir die nächsten Abschnitte: am Sonntag soll richtig ekliges Wetter sein mit Sturm und Starkregen. Das werde ich wahrscheinlich in der Hütte vor dem 1900m hohen Pass aussitzen...

      Und hier schonmal die Vorankündigung: wahrscheinlich bin ich die nächsten 7 Tage mal wieder abgetaucht 😉 Also nicht wundern...
      Read more

    • Day 96

      J96, km 1’968, St Arnaud

      January 18, 2023 in New Zealand ⋅ ☀️ 21 °C

      Les derniers jours nous ont vus traverser la magnifique région montagneuse des Richmond Ranges. Après avoir parcouru une île du Nord somme toute avec peu de relief, pour les suisses que nous sommes, on a enfin pu nous lancer dans un parcours en altitude, rocheux et sauvage, qui se rapproche des randonnées que l’on chérit tant dans nos « propres Alpes ». Pour notre plus grand bonheur!

      Nous avons donc quitté Pelorus Bridge le sac lourd de 8 jours de nourriture. L’approche de ces Richmond ranges, une des sections les plus difficiles de réputation de tout le TA, s’est faite en longeant la magnifique Pelorus River, une rivière vert-émeraude sauvage, et en marchant dans une belle forêt. Notre première nuit se fera sous tente à côté d’une hut (cabane) pleine. Le paradis que représente la rivière, dans laquelle on se lavera très brièvement, cachera un vrai enfer. On nous avait averti à plusieurs reprises sur l’île du Nord que les « sandflies » - ces moucherons qui piquent - étaient largement plus nombreux sur l’île du Sud. Comme, par endroit sur l’île du Nord, il y en avait déjà passablement, on s’était dit qu’ils exagéraient. Ils n’exagéraient pas.
      Des milliers de ces bêtes nous harcèleront en permanence, rendant toute activité hors de la hut ou de la tente impossible. Tout au plus on aura un léger répit près du feu en faisant volontairement de la fumée et en s’y immergeant en prenant notre souper. Toute zone de peau non couverte est sinon prise d’assaut. Nous aurons de même aussi eu beau entrer le plus rapidement dans la tente, 100-200 sandflies nous suivront. On passera 30 minutes à les exterminer à la main. Des milliers se colleront à la moustiquaire de la tente. Cet épisode peut paraître presque drôle, mais il nous a mis un petit coup au moral. La frustration est d’autant plus grande que les autres hikers semblent largement plus épargnés. Les quelques kiwis qu’on verra sont en short et t-shirt sans être autrement dérangés. On ignore si uniquement l’odeur de notre peau nous a condamné… On espère vraiment avoir vu le pire. Les jours suivants seront moins problématiques à ce niveau - moins de sandflies - mais ça reste un facteur à considérer dans le choix de nos emplacements pour la nuit : par exemple, si on peut, on évite les bords de rivières. Il y a bien quelques produits qui permettent d’éviter la plupart des piqûres, mais les plus efficaces sont si forts qu’ils dissolvent les matières plastiques - on risquerait en outre d’abîmer notre matériel technique… Le meilleur moyen est donc de se couvrir d’habits, et de rester en mouvement.
      La légende maori raconte que la côte du Fjordland (Ouest de l’île du Sud, réputée pour être la plus envahie de sandflies), créée par le dieu Tu-te-raki-whanoa, était tellement magnifique, que les habitants en restaient béats, et ne travaillaient plus. La déesse Hinenuitepo, énervée, créa ainsi les sandflies pour les obliger à rester en mouvement et à se mettre à l’ouvrage…

      Pour compenser on s’arrêtera dans de magnifiques huts en altitude. On y rencontrera en outre une famille allemande très sympathique, composée de 2 parents et leurs 3 fils adultes, dont 2 avec leurs copines. Ils font le Te Araroa tous ensemble, un joli projet commun!

      On profite, lors des multiples traversées de rivière que l’on effectue, de nous baigner / laver (sans savon!), ou simplement de nous rafraîchir, et de faire le plein d’eau. Le tout plutôt rapidement!

      Les 8 jours que nous aurons pris pour traverser les Richmond Ranges, auront été marqués par :
      - Les premiers vrais terrains alpins, en altitude, avec enfin (!) du rocher et des pierriers, et notamment de magnifiques roches de serpentinite et d’autres roches ultramafiques. De l’amiante était notamment exploitée dans le secteur.
      - Des chemins accidentés, où la progression est lente. On passera des journées fatigantes de pourtant seulement 20 km par jour en moyenne.
      - L’ascension de plusieurs sommets, notamment le Mt Rintoul, lors de journées où on fera jusqu’à 1’800 m de dénivelé positif- avec un sac encore assez lourd.
      - De belles forêts, paraissant désormais moins tropicales, transitant rapidement vers une sorte de garrigue aride remplie de manukas dans le secteur de Red Hills. Le côté aride / avec peu de végétation est dû à la charge importante en métaux lourds d’origine naturelle (lié au substrat rocheux) rendant le sol toxique pour la plupart des plantes.
      - Des rivières sauvages et limpides, s’écoulant dans des lits de gros rochers emportés lors de précédentes laves torrentielles, qu’on traversera à de multiples reprises. Je (Vincent) ferai notamment une belle glissade qui me fera plonger intégralement dans l’eau, en me contusionnant le genou au passage, et en manquant de peu de perdre un de mes bâtons emporté par le courant sur une quinzaine de mètres.
      - Une météo sans pluie, d’abord un peu nuageuse, puis ensoleillée et chaude.
      - Une forme physique au top pour nous deux, et une faim grandissante ; on aura perdu quelques kilos sur cette section!

      De manière générale, cette section aura également été marquée par un isolement total: les seules infrastructures humaines qu’on aura aperçues durant 8 jours sont les cabanes rudimentaires. Entre deux, rien, pas même une ligne électrique ni même de vue de bâtiments au loin. C’est ce qui a notamment rendu les 140 km de ce parcours si spéciaux et grandioses!

      Mise à part une nuit, lors de laquelle nous avons dormi dans la cabane, nous avons toujours dormi en dehors de celles-ci, c’est-à-dire dans notre tente. Sur un sol pas toujours optimal. Ce choix de dormir dans la tente est principalement motivé par notre préférence pour le calme (pas de ronflement) et pour éviter les odeurs des hikers et des chaussettes qui pendent partout (8 jours sans douche pour tout le monde…). Mais de toute façon, sur cette section, nous ne trouverons presque que des cabanes avec 4-8 lits, alors qu’en moyenne le nombre de randonneurs (y.c. hors TA) varie entre 10 et 20.
      Nous prenons cependant toujours la peine d’aller inscrire nos noms dans le livre des cabanes, qui permet de garder une trace de chacun en cas d’accident ou si quelqu’un devait se perdre. On apprendra après coup que trois hikers distincts ont récemment dû être évacués en hélicoptère depuis les Richmond, dont deux suite à une chute.
      Les cabanes ont également parfois des revues. On y apprendra dans un très sérieux manuel expliquant comment traiter les personnes atteintes d’hypothermie à différents degrés, qu’il ne faut pas pratiquer de massage cardiaque sur… « une personne décapitée », dont « le torse a été coupé en deux », ou « en cours de décomposition »!! Drôles de cas d’hypothermie…

      Nous sommes à présent à St Arnaud, un petit village touristique au bord d’un joli lac, où on passe un jour de repos. C’est également ici que nous avons récupéré un de nos colis envoyé depuis Wellington et rempli de provision pour les 6 prochains jours de marche.

      Voici les étapes réalisées depuis Pelorus Bridge :
      - km 1’849 Captain Creek hut
      - km 1’858 Rocks hut
      - km 1’878 Starveall hut
      - km 1’897 Mt Rintoul hut
      - km 1’912 Mid Wairoa hut
      - km 1’929 Hunters hut
      - km 1’947 Red Hills hut
      - km 1’968 St Arnaud
      Read more

    • Day 103

      Red Hills Hut nach St Arnaud

      January 12, 2023 in New Zealand ⋅ ⛅ 13 °C

      Zurück in die Zivilisation. 😃
      Für unseren letzten Tag in den Richmonds gab es noch mal einen strahlend blauen Himmel. 🌞🌞
      Unser Ziel war 'Lunch in St Arnaud'. 😃
      Die ersten drei Stunden ging es über einen Mountainbike trail. Er war zum Teil sehr steil, aber grundsätzlich sehr einfach zu laufen. Es ging viel durch den Wald und über zwei Gipfel von denen man eine super Aussicht hat. Ein richtig schöner Abschluss für die Richmond Ranges. 😊
      Vom Ende des Mountainbike trails ging es über eine gravel road zu der eigentlichen Straße. Die letzten 8 km nach St Arnaud ging es dann noch an der Straße entlang. Ich habe telefoniert und Musik gehört und pünktlich um 12 Uhr waren wir in St Arnaud. Wir waren eine sechser Gruppe, die sich immer abends in den Hütten getroffen hat und wir sind hier alle in der gleichen Unterkunft und haben erst mal gemeinsam eine Pizza gegessen und ein Bier getrunken. 😊
      Damit sind die zwei härtesten Etappen des Te Araroa Trails geschafft - die Tararuas auf der Nordinsel und die Richmond Ranges. 🥳🎊🥳 Wobei es jetzt auch nicht nur noch Berg runter bis nach Bluff geht. 😅
      Ich habe meine erste resupply Box abgeholt und freue mich noch nicht darauf das ganze Essen in meinen Rucksack zu packen - er war gerade so schön leicht geworden. 🙈 Wieder Essen für gut 9 Tage. 🙈
      Aber erst mal duschen und dann Wäsche waschen! Das tat soo gut und war soo nötig! 😃
      Dann habe ich meinen Rucksack wieder gepackt und noch etwas entspannt, bevor wir uns um 19 Uhr noch mal zum Essen getroffen haben. Ein Teil geht morgen weiter und ein Teil macht noch einen Tag Pause.
      Ich bin gespannt auf die nächste Etappe. 😊
      Read more

    • Day 37

      St. Arnaud

      December 10, 2022 in New Zealand ⋅ ⛅ 15 °C

      Regen auf einem MTB Trail und anschließend noch 8 Kilometer auf einer gut befahrenen Straße standen an. Mit Marc und Gero und unseren Fahrrädern wäre das ein Spitzentag geworden, zu Fuß ist das so was von dämlich, dass mir die Füße schmerzten. In dauerhaftem Regen war auch das irgendwann egal und die zwei Stunden die Straße entlang waren dann endlich irgendwann geschafft.
      Ich aß eine Pizza und dann kamen auch schon die anderen hinterher gehitcht. Es wurde kurz bunt und laut, als Alle ihre Geschichten los werden wollten, deswegen haben wir uns für gleich auf ein oder zwei Bier verabredet. Freue mich und bin auch für heute damit raus.
      Read more

    • Day 15

      Road closed

      January 2, 2020 in New Zealand ⋅ ⛅ 14 °C

      Neuseeland - Abenteuerland, heute hat das geklappt😜. Nach Frühstück in unserem Motel Zimmer ging es los. Heute standen Hinterland, enge Straßen, Furtenfahren - zwei Allrad-Pisten - auf dem Programm. Durch dichte Wälder, satt grüne Wiesen und Felder ging es Richtung Nelson Nationalpark. Nach ca 70 km die Abzweigung zum ersten Track, dann das Schild "Road closed". Was nun? Wir fuhren circa 500 Meter die Strasse entlang und sahen uns konfrontiert mit einer wirklich sehr engen Schotterpiste, was wenn nun wirklich ein unüberwindliches Hindernis kommt, können wir wenden? Also haben wir die erste Gelegenheit genutzt und sind umgekehrt. Aber die Enttäuschung war groß 🙄. Kurz vor der Hauptstrasse kamen gerade Anwohner nach Hause. Kurzentschlossen haben wir gefragt und sie hat erzählt, dass Autos entlang gekommen sind die letzten Tage, also es scheint zu funktionieren. Flugs gewendet und ins Abenteuer gestürzt😎😎. Schnell haben wir Spuren der Reparaturen gesehen, aber auch, dass diese Strasse die krassesten Pisten in Island übertrumpft. Nach 10 km und Nervenkitzel pur hatten wir es geschafft. Aber trotz aller Anspannung hat uns die Schönheit der Landschaft in den Bann gezogen und am Ende wurde wir mit zwei wunderschönen Flussläufen belohnt.
      Die zweite Piste war dann etwas leichter, aber die Furten waren befestigt und dadurch schwerer zu befahren. Ein Konvoi von mehrerer SUVs, der uns entgegen kam, hat dann den Puls nochmal nach oben getrieben. Am Ende dieses Tracks wurden wir mit dem sehr schönen Roitura See belohnt.
      Der Rest der Fahrt hat uns dann nach St. Arnaud am Rotoiti See geführt. ebenso schön.
      Ein Spaziergang zum See, ein Abendessen in unserer Blockhütte und die Vorbereitung für morgen haben den Tag beendet.
      Morgen geht es auf das Schiff und wir verabschieden uns, etwas traurig, von der Südinsel.
      Read more

    • Day 21

      Wellingon-Picton, Nacht St. Arnaud

      December 15, 2022 in New Zealand ⋅ ☁️ 14 °C

      Mit Auto auf die Fähre, irgendwie aufregend. Danach irgendwo in den Bergen, eine wunderbare erste Station nach 120 einsamen Km durchs Nichts. Traumhafte Lodge, wunderbares Essen und ein See, Wahnsinn!

    • Day 104–108

      St Arnaud

      January 28 in New Zealand ⋅ ☁️ 15 °C

      waiting for the rest of the group to get out of the Richmond Ranges, having a detour on the Robert Ridge and down a cascade track walking the TA north bound into St Arnaud, playing piano in the community hall, very delicious dinners in the alpine lodge, my phone died at the detour on my first day...lack of picturesRead more

    • Day 11

      Punakaoki et St Arnaud

      November 17, 2023 in New Zealand ⋅ ☁️ 13 °C

      Hier soir découverte de notre gîte en pleine jungle de la côte est, et ce matin un vrai temps NZ, pluie et pluie. On avait prevu une balade mais on s’est juste baladé sur les Pancakes Rocks et Truman Track.
      S'en suit nos 2-3 heures de voiture le long de la Buller River (que du virage sur 200 km) pour arriver à sa source : St Arnaud.
      Cet aprem belle balade sur le lac Rotoiti et Black Hill avec des pièges à opposum-martres de partout (près des chemins quand même car le bush est hostile)
      Read more

    • Day 12

      30-10 Saint Arnaud

      October 30, 2018 in New Zealand ⋅ ⛅ 9 °C

      Als ik ooit een boek schrijf over fietsvakanties, gaat het relativiteit of verwachtingen heten. Ik verwacht weer een hele natte dag. Kan ik droog ontbijten en inpakken: blij. Na een uur gaat het miezeren, valt dan nog mee. Het dorp Golden Downs is niet meer. Het is hier blijkbaar heel normaal om je huis op een vrachtwagen te zetten, want de huizen van Golden Downs zijn naar Tapawera verplaatst. Kikiwa bestaat helaas alleen uit boerderijen. Nu had ik niet echt iets anders verwácht, maar wel gehoopt, want het is koud en het miezert en het is lunchtijd. Dan toch nog maar 100 meter door: mooie steen om op te zitten, het is opeens droog en zelfs een waterig zonnetje. Top toch? Had ik niet verwacht. En daarna weer miezer.
      De route was mij voorspeld als heel erg mooi. Daarom valt aldoor productiebos mij toch wat tegen, al maakt de bloeiende brem veel goed. Ik klim aldoor lichtjes omhoog, zo ben ik wel weer erg vroeg op de camping.... En daar is 10% en een lange klim. Dan is 20 km opeens echt een heel stuk "verder weg". Over relatief gesproken. Uiteindelijk staat de tent, met inchecken een eind verder op, om 3 uur of zo, en loop ik nog een stuk door het national park Nelson Lakes. Wel vogels gehoord, niet gezien en ook die papegaaien niet gehoord waar ik eigenlijk voor ging. Om 7 uur begint het weer te druppen en het was al steenkoud, hup tent in. Zo douchen en naar bed. Relatief dure Docsite, geen stopcontacten, keuken is dicht, morgenmiddag weer regen, dus ik ga morgen door. Murchinson schijnt een hele mooie camping te hebben aan een rivier.
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Black Valley

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android