Norway
Årdal

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Top 10 Travel Destinations Årdal
Show all
Travelers at this place
    • Day 27

      Die Sonne lacht ☀️

      July 28, 2022 in Norway ⋅ ⛅ 11 °C

      Pünktlich hat wie immer in den letzten Tagen der Wecker ⏰ um 08.30 Uhr geklingelt🙈. Wir sind ja jetzt Früh-Camper 🤣, alles gepackt ging es ins Gebirge. Die Sonne scheint schon den ganzen Morgen und das ist natürlich ganz ungewohnt für uns, da es auf einem Gletscher ja kalt ist haben wir uns warm angezogen. Auf dem Weg dorthin wie jeden Morgen „Coffee to Go ☕️“ wir dachten ab zur Tankstelle ⛽️ da waren sie ja immer gut.
      Oh mein Gott was war das in dem Becher🙈
      Kim hat es nach einem Schluck direkt weg geleert 🤣. Eine Minute weiter war eine Riesen Bäckerei da musste Kim Kaffee holen🤪 er kam zurück mit 2 Kaffee ,4 Weckle und 4 Schinken-Käse Brötchen jedoch in 4 eckiger Form, war das lecker 😍. Über den Preis spricht man ja bekanntlich nicht🤣.
      Die Landschaft zur Gletscherzunge Bøyabreen im Jostedalsbreen Nationalpark ist sehr beeindruckend, hohe Berge, tiefe Seen alle in leichtem Türkis und kein Wölkchen am Himmel dafür lacht die Sonne ☀️ 😍.
      Als wir dort ankamen dachte ich schon was den mit den Leuten dort los, kurze Hose und T-shirt 😟 als wir ausgestiegen sind wussten wir warum, es hatte 25 Grad. Wir voller Vorfreude auf dem Wander Rundgang zum Gletscher, tja da kam dann ein Bach also ein größerer Bach. Doch wir mussten ja da drüber 🤨, Kim hat einen großen Schritt gemacht und ich, tja versuchte das au. Was war das Ende vom Lied, Ich stand im Bach😒 Schuhe klatschnass aber gut es war ja warm🤣. Der Weg ging Richtung Wasserfall und hörte einfach so auf. Da standen wir nun mit dem Blick zum Gletscher und ich in nassen Schuhen 😆. Also alles wieder zurück, wir bogen ab und sind den geteerten Weg gelaufen und kamen an den Gletscher See mit wunderschönem Blick auf den Berg 🏔. Wir haben alle ein wenig die Sonne genossen, Odin ist a bissl die Füßchen abkühlen gegangen, Emil hat gespielt, also völlig entspannt. Und ich habe noch die Schuhe geputzt.
      Wir haben noch einen kurzen Stopp am längsten (205 km) und tiefsten (1303 Meter) Fjords von Europa eingelegt, dem Sognefjord. Leider nur Platz 2 in der Weltrangliste, Platz 1 geht nach Grönland 🇬🇱.
      Wir haben aktuell knapp 28 Grad muss man ja au mal erwähnen 😂. Unseres nächstes Ziel war die Sognefjellsveien, das ist die höchstgelegene Passstraße Nordeuropas, am höchsten Punkt sind es 1434 Meter. Dies ist die erste nationale Touristenstraße Norwegens (Riksveg 55, RV55). Wenn man die Strecke direkt nach der Eröffnung im Mai fährt, ist es wohl nicht selten das man bis zu zehn Meter hohe Schneewände bestaunen kann welche von den extremen Wetterverhältnissen im Winter zeugen. Wir hatten versucht oben unser Nachtquartier aufzuschlagen, jedoch waren es einfach zu viele Schnaken und wir sind weiter gefahren bis ins Tal zur Nachtruhe.
      Read more

    • Day 18

      Wasser überall!

      September 26, 2023 in Norway ⋅ ☀️ 12 °C

      Heute war ein Wandertag. Wir haben Brote geschmiert und ganz dekadent Weintrauben mit Käse eingepackt. Und natürlich auch ein paar Haferkekse und was zu Trinken.
      Viertel 12 sind wir los gedüst und halb 1 waren wir dann am Parkplatz. Heute stand eine wässrige Wanderung auf dem Plan. Bereits am Parkplatz wurden wir vom Hjellefossen begrüßt. Der erste Wasserfall. Außerdem von einer wahnsinnig lauten Kulisse. Denn der Fluss Utla hat ordentlich Getöse gemacht.
      Dann ging es auch schon los, am Hjellefossen vorbei immer weiter den Weg entlang. Cosimo ist anfangs noch ganz schön wild umher gerannt, aber nach den ersten Höhenmetern merkte er schon, dass er nicht so ein Tempo geben brauch. Die erste Brücke war schon gleich eine Herausforderung. Marode und es fehlten Bretter!* Abenteuer pur sag ich euch!
      Dann ging es weiter, Stück für Stück ein bisschen höher, aber immer am Fluss entlang. Okay, manchmal war der Fluss irgendwie 20m unter einem, aber nach einigen Metern war man wieder auf "Augenhöhe".
      Noch 2 Brücken später kamen wir zum Avdalsfossen, ein Wasserfall mit 173m freiem Fall. Wirklich beeindruckend! Darunter die Utla mit ihrem türkisgrünen Wasser und alles umsäumt von Bäumen und Bergen. Eine tolle Kulisse!
      Wenige Menschen kamen uns entgegen, wir konnten die ganze Zeit in Ruhe allein für uns den Weg entlang stapfen. Ein Foto hier, eine Weintraube da. Der Hund geierte auf den Käse, aber da sind wir standhaft geblieben. Wer sooo danach bettelt, kriegt nix.
      Nach 1,5h sind wir umgedreht (es gab keine Runde, man musste denselben Weg zurück) und haben den Fluss und die beiden Wasserfälle nochmal von "der anderen Seite" betrachtet. Zwischendrin hat man immer wieder kleine Bachläufe weiter oben am Felsen hinabstürzen sehen. Eine wirklich hübsche Gegend! Skurrile Bäume sind uns begegnet und furchtbar sportliche Norweger, die alles hoch gejoggt sind. Furchtbar! ;)
      Am Avdalsfossen haben wir nochmal eine 10min Pause gemacht und die Landschaft genossen (sowie Brote und Käse). Es war wirklich bezaubernd und beruhigend - obwohl das Wasser so laut war und ganz schön tosend.
      Nach insgesamt 3h sind wir wieder am Auto angekommen und zurück zu Niffel gefahren. Bei 15Grad haben wir uns noch in die Sonne gesetzt, ehe es Dusche, Abendbrot und ein Exit Game gab bzw gleich gibt.

      *natürlich gab es eine intakte Brücke gleich daneben, die alte Brücke war gesperrt 😜
      Read more

    • Day 32

      Årdal

      June 27, 2022 in Norway ⋅ 🌧 18 °C

      Auch für die nächsten Stunden sind die Wetteraussichten nicht besser. Also noch einmal nach nur wenigen Kilometern ein weiterer Halt.

      Direkt am Fjord liegt ein schöner Rastplatz, den wir dafür nutzen.Read more

    • Day 31

      Øvre Årdal

      June 26, 2022 in Norway ⋅ 🌧 20 °C

      Die nächsten 1-2 Tage soll das Wetter mal wieder "feucht von oben" sein - suboptimal für unsere Planungen.

      Deshalb nutzen wir für die Nacht von Sonntag auf Montag einen (für WoMos zur Übernachtung freigegebenen) innerstädtischen Parkplatz. So können wir gleich Montagmorgen unseren Einkauf erledigen.

      Und abends noch eine Pizza in der Pizzeria gleich nebenan.
      Read more

    • Day 19

      Briljante kampeerplek

      July 1, 2023 in Norway ⋅ ☁️ 12 °C

      We zetten onze tent op en Matthijs wilde de bidons en onze extra waterzak wel gaan vullen bij de beek verderop. We moesten immers toch onze droogmaaltijden klaar gaan maken. En Matthijs wilde ook het fietszweet van zich af gaan wassen, dus dat kon dan meteen gelijktijdig. Ik durfde niet, somehow. De beek was in de buurt van een eenzaam huisje midden in de weide, zo hadden we vanaf de fiets kunnen zien. De afslag er naartoe leek ook het toegangspad naar dat huis. En ik had me net al zo zitten drukmaken of dit kampeerplekje wel "voor ons" was. En dan het idee dat je iemands achtertuin in zou wandelen om van de beek te tappen... Ik had ineens vreselijke schroom. Dus Matthijs ging in z'n eentje een kijkje nemen, en ik zou dan later besluiten of ik alsnog er naartoe zou gaan.

      Toen hij blij en fris terugkwam was duidelijk dat Matthijs wel de zelfverzekerdheid had opgedaan die bij mij ontbrak. Dat kampvuur moest ook maar aan, zo had hij besloten. En ja, waarom ook niet eigenlijk! Althans, toen ik twee weken eerder aankwam in Kristiansand stuurde de Noorse overheid alle binnenkomende reizigers nog een sms dat het in juni verboden was open vuur te maken vanwege de aanhoudende droogte. Maar vandaag was 1 juli. Kwam dat even goed uit! En dit kampvuur was gewoon meant to be. Dus we sprokkelden nog wat extra hout in de omgeving, Matthijs vond wat grote keien waar we op konden zitten, en binnen no time hadden we een gezellig zitje bij de knisperende, geurende, warme vlammen. Met de jetboil kookten we het water uit de beek voor onze maaltijden en koffie toe. En ik kon mijn survivalmes, dat ik speciaal voor deze vakantie had gekocht, eindelijk gebruiken om houtsnippers te schaven van een stuk hout dat te dik was om zo op het vuur te leggen. Zo zaten we een tijdje meditatief te genieten, de camera's bij de hand omdat de ondergaande zon de bergen rondom ons zo mooi bescheen.

      Intussen hoorden we het typische geluid van schapenbelletjes steeds dichterbij komen. En die beesten kwamen op een zeker moment ook in beeld! Want ineens kwam de kleine kudde om de hoek, dwars door de bosjes, recht op ons af. Ze waren helemaal niet zo bang voor het vuur en eigenlijk ook niet echt voor ons. En zo nieuwsgierig! Geweldig leuk vond ik dat natuurlijk. Diertjes maken me altijd blij. Kennelijk groeide er veel lekker plantenmateriaal rond onze kampeerplek, want nadat een paar brutale exemplaren even hun neus in de lege verpakkingen van onze maaltijden hadden gestoken, doken ze allemaal de bosjes in rondom ons. Ze leken ons bijna te omsingelen. Veel ooien hadden lammetjes in hun kielzog, die steeds luidruchtig mekkerden zodra het schaap alweer naar een volgende graspol was verplaatst. Uiteraard klikten onze camera's er weer op los en Matthijs filmde het geheel natuurlijk voor onze film. Het is de vraag of dat voor de kijker thuis nou écht interessant filmmateriaal zal zijn. Maar wat hadden wij hier ontzettend veel lol in.
      Read more

    • Day 21

      Einde van de Tusenmeterenweg

      July 3, 2023 in Norway ⋅ 🌧 8 °C

      We werden wakker van de regen die op het tentdoek tikte, bij wijze van spreken dan want eigenlijk had het de hele nacht geregend en het was mede daardoor ook een beetje een onrustige nacht geweest. Maar gelukkig dreef de regenwolk net weg, exact op het moment dat we klaar waren met ons ochtendritueel en we net ons boeltje wilden gaan inpakken. Vanaf hier zou het nog zo'n 40 kilometer fietsen zijn, naar de veerboot die ons over het Bygdin-meer naar het hotel zou brengen waar Matthijs vorig jaar ook verbleef. De boot zou om 15:30 uur vertrekken. Dus er was geen enkele reden voor stress. Maar ondanks dat we geen haast hadden stonden we wel te popelen om te gaan. We hadden gisteren zo'n mooie tocht gemaakt en wie weet wat dit pad nog meer te bieden had! En ergens had ik ook in mijn hoofd dat ik wel zin had in een warme maaltijd of een fatsoenlijke lunch die ik onderweg hoopte aan te treffen. Dus de tent ging nat in z'n jasje. We zouden 'm later wel de kans geven om te drogen.

      Vlak na onze kampeerplek volgden meer zijpaden die naar (vakantie?)huisjes leken te leiden, we passeerden ook een slagboom en eigenlijk ongemerkt reden we de Tusenmeteren af (pas dagen later kwamen we erachter dat we nog zeker 6 kilometer en mogelijk zelfs 13 kilometer langer van dit geweldige gravelpad hadden kunnen genieten, dus dat stukje bewaren we dan maar voor een volgende keer). Het was nog wat bewolkt maar als de zon tussen de wolken door piepte werd meteen weer duidelijk wat een prachtige omgeving dit was. Het natte gras op de daken van de huizen glinsterde in het zonlicht en het lichtgroene mos op de grond leek wel fluorescerend. Gedurende 1,5 kilometer gravelpad keken we onze ogen uit, we pakten zelfs nog even de camera's erbij. Maar ineens was daar het asfalt van de Tyinvegen. Met de vangrail had ik een steun voor mijn fiets zodat ik voor de zekerheid toch nog wat regenkleding uit mijn achtertas kon plukken. De helm moest ook weer op want dat is onze afspraak als we een autoweg op gaan. En na nog een afscheidswoordje gericht aan de Tusenmeteren stapten we op en vervolgden we onze reis.
      Read more

    • Day 24

      Route 53

      September 3, 2022 in Norway ⋅ ⛅ 12 °C

      Die Fahrt zu unserem Stellplatz war atemberaubend schön. Bisher war es die schönste Strecke die wir gefahren sind. Da hatte Julian sogar etwas Pipi in den Augen …
      Wir sind vorzeitig von der Straße abgebogen weil wir aus der Ferne einen riesigen Eingang in den Berg erspähen konnten, und haben uns dann direkt für eine Nacht in der Nähe eingerichtet. Surreal hier die ganzen Felsen und die Natur direkt vor der Nase zu haben.

      Am nächsten Morgen waren ein paar kleinere Reparaturen fällig, wir haben zwei Türverschlüsse erneuert und den Keilriemen gespannt. Hoffentlich funktioniert jetzt alles, so wie es soll :)

      Und weiter gehts, jetzt Richtung Westen!
      Read more

    • Day 20

      Fantastische route

      July 2, 2023 in Norway ⋅ ☁️ 12 °C

      En toen waren we ineens boven!

      Matthew Norway, die ons inspireerde om deze reis vele van zijn gesuggereerde routes te rijden, zei over de Tusenmeteren-route dat hij hier "de beste gravel-ervaring ooit had." Als hij opnieuw een video zou publiceren over de top vijf onverharde wegen van Noorwegen, dan zou deze weg, "die gevierd moet worden, gewaardeerd moet worden en gefietst moet worden," zonder twijfel op nummer 1 komen te staan. Ik begrijp wel waarom. Want man, wat was het hier schitterend.

      Vanaf de laatste haarspeldbocht liep het pad verder nagenoeg horizontaal. Dat wil zeggen, met een 0% stijgingspercentage, want het gravelpad was verre van vlak. Het was een karrenspoor met hier en daar de wasbordribbels die we eerder tegenkwamen op gravelpaden. Die ribbels zijn heel irritant om overheen te rijden, maar hier kon je ze goed ontwijken door gewoon de andere weghelft te kiezen, als je zo'n wasbord zag aankomen althans. Ook waren er kuilen met plassen en soms lag er een kei die je moest ontwijken. Maar juist op dit soort terrein voelen onze gravelbikes zich helemaal thuis. En ik ook, trouwens. Sterker nog, dit is dus geweldig leuk fietsen! Misschien kan niet iedere lezer zich dat voorstellen, maar ik kan het goed vergelijken met de ervaringen die ik had als jong kind, wanneer ik met mijn fietsje liever door de berm reed dan over de weg (want BORING!!), en als ik 's-zomers over het harde, hobbelige modderpad stuiterde om naar de rivier te komen, of samen mijn zus over de smalle bospaadjes in mijn ouderlijk dorp croste omdat we in onze fantasie op paarden zaten die door het bos aan het galopperen waren. Daar heb ik zulke warme herinneringen aan, dat waren de momenten dat fietsen echt leuk was! Niet om gewoon van A naar B te komen, en al helemaal niet als B school is. Nee, op de fiets beleefde je de grootste avonturen als je juist van de gebaande paden af ging. En precies dat was ook hier mijn ervaring.

      Los van het pad was er het spectaculaire, voortdurende veranderlijke uitzicht op de bergen rondom, het dal daar beneden, de lucht vol wolkpartijen en af en toe een regenboog, en de rotswand waar her en der watervallen uit tevoorschijn kwamen. We wisten gewoon niet waar we moesten kijken (behalve dan voor ons om niet van de fiets te vallen) en hoe we onder woorden moesten brengen hoe fantastisch het allemaal was. Behalve het woord "mooi" dan, dat we herhaaldelijk uitriepen als we voor de zoveelste keer stopten voor foto's en shotjes met de GoPro. Er was ook nog een tunnel en nog wat sneeuw, en ongeveer 10 kilometer lang genoten we van elke centimeter die voorbij ging.
      Read more

    • Day 20

      Uitzichtpunt tusenmeteren op 1.000 meter

      July 2, 2023 in Norway ⋅ ☁️ 12 °C

      Deze weg is open van juni tot september, maar terwijl ik daar mijn fiets omhoog duwde vroeg me af hoe anderen de afgelopen maand hier naar boven waren gekomen. Want de dato 2 juli lagen er nog resten sneeuw op verschillende plekken, waarvoor we moesten afstappen (ja, ook Matthijs) om overheen en doorheen te komen. Tegelijk was het ook groen, ik hoorde vogeltjes in de dikke begroeïng langs de kant van de weg. Ik dacht na over grote rotsen die ik zag en die misschien wel eens los zouden kunnen liggen, en stelde me levendig voor hoe hier grote partijen keien naar beneden zouden komen denderen bij bepaalde weersomstandigheden. De dikke plakken felgroen mos op de stenen deden echter vermoeden dat ze daar al een tijdje stevig en wel lagen. Toch een geruststelling. Verder leek er inderdaad geen einde te komen aan de hoeveelheid scherpe haarspeldbochtjes. Het werd bijna meditatief hoe je steeds heen en weer, en heen en weer ging, terwijl je langzaam de berg op kroop. Matthijs grotendeels in het zadel, ik grotendeels lopend. In de bochten waar hij even pauze hield kwamen we elkaar dan weer tegen. De zon kwam intussen tevoorschijn, en op 1.000 meter hoogte bereikten we het panoramische uitzichtpunt.

      We schoten wat foto's en namen daarna de tijd om het dal van bovenaf te bewonderen. Daar beneden was Øvre Årdal goed te zien, aan het Årdalsvatnet meer, in het noordwesten zagen de weg waarvan we vanochtend afdaalden, en in het zuidoosten van het stadje lag een gigantisch industrieterrein, ongeveer zo groot als een kwart van het totale bebouwde gebied. Later zag ik dat er een belangrijke aluminiumproducent is gevestigd.
      Read more

    • Day 20

      Duizend meter gravelklim

      July 2, 2023 in Norway ⋅ ☁️ 12 °C

      Het was rond 14:30 uur dat we vertrokken vanaf Tya Bakeri en dat was rijkelijk laat. Maar we hadden al enkele uren geleden besloten dat we sowieso pas morgen de boot over het Bygdin meer zouden nemen, dus het enige dat ons nog te wachten stond waren die tig haarspeldbochten, en vervolgens het vinden van een geschikte wildkampeerplek. En met het verstrijken van de tijd zou het weer ook steeds beter worden. Dus er was geen reden meer voor haast.

      Buiten was de regen inderdaad opgehouden, maar supermarkt en winkels waren nog steeds potdicht. Dus we fietsten nog even langs het plaatselijke tankstation voor wat noodrepen en een zak chips. En daarna kon de klim vanuit dit doodsaaie industriestadje starten.

      Eerst nog een stuk over asfalt, gelukkig een rustige weg met een redelijk stijgingspercentage en enkele haarspeldbochten. Ook wat korte tunnels trouwens, waar Matthijs steeds voor bleef wachten tot ik er ook was om er vervolgens samen doorheen te rijden. Maar om de één of andere reden had ik heel zware benen. Misschien lag dat aan het urenlange vooruitlopen op deze rit in gedachten, de verwachtingen die waren gewekt, het nadenken over en inleven in datgene wat me mogelijk te wachten stond. Of misschien hadden we gewoon te lang in dat koffietentje gehangen. Hoe dan ook koste het me overdreven veel moeite om omhoog te fietsen en daar baalde ik van.

      En ineens was daar de afslag. Glad asfalt maakte plaats voor rommelig gravel, en het redelijke stijgingspercentage werd meteen een stuk onredelijker. Hier was ook geen vangrail meer aan de dalkant, maar keien en struikgewas. Matthijs was eigenlijk meteen al in z'n nopjes met dit schitterende pad. "Ik ga proberen de hele klim te fietsen!" beloofde hij zichzelf hardop. Maar ik zag het even totaal niet voor me, gezien de belabberde staat van mijn beenspieren. Hier en daar was het losse grind ook heel dik en hobbelig, en daar moest ik gewoon afstappen wilde ik niet van mijn fiets lazeren. Dus ik wenste hem succes en antwoordde dat ik zijn ambitie niet deelde. Voor mij werd het een wandeling naar boven met de fiets aan de hand. Ik zou intussen wel wat shotjes schieten met de GoPro. Eén eenzame automobilist haalde ons nog in, en Matthijs gebaarde naar hem dat dit pad niet voor hem was. Het was immers exclusief voor fietsers en wandelaars. Even later zagen we de auto geparkeerd staan voor een slagboom. En weer iets verderop liep de chauffeur zijn hond uit te laten op het pad. Matthijs en hij hadden een kort gesprekje, want die man wilde weten wat hij nou had lopen gebaren. Ja, sorry, als ergens geen gemotoriseerde voertuigen worden toegestaan, dan ondervinden wij dat zeldzame voorrecht op automobilisten, die in de autocentrische rest van de wereld vaak juist overal recht op hebben, als fietsers extra goed.
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Årdal, Ardal

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android