Nittedal

Vrijdagavond ben ik met Anke en Sofie naar een soort vleermuiscursus geweest. Anke is erg actief bezig met vleermuizen en heeft er dan ook twee voor herstel thuis. Nu vroeg ze of Sofie en ik mee wilden zondag, de grotten in, op zoek naar vleermuizen om deze te tellen. Dat leek ons wel wat en dus was het belangrijk dat we eerst ook wat informatie zouden krijgen. Ik kan nu een paar vleermuissoorten onderscheiden terwijl ik eerst niet wist dat er überhaupt verschillende soorten bestonden.

Zondag gingen we op weg naar de grotten. Eerst een eind gelopen, zo'n driekwartier omhoog door besneeuwd bos. Eenmaal bij de grot ging de hoofdlamp op, bij sommigen ook de helm, en zaklamp in de hand. Goed aangekleed, drie lagen wol met jas, de koude, natte grot in. Eerst goed kijken waar we liepen, hoe diep het water was en of het veilig genoeg was. Daarna was het tijd om in alle hoeken en gaten te schijnen om vleermuizen te vinden. Ik vond al vrij snel twee, de eerste twee van de dag. Heel erg tof! Mooie dieren zijn het eigenlijk. Maar niet te lang schijnen, dan kunnen ze wakker worden wat weer kan resulteren in de dood voor de beestjes. Na een poosje gelopen te hebben, hadden we erg honger en aten we onze gesmeerde lunch op. Goed kijken of we niet per ongeluk tegen een vleermuis op de muur leunden. Na de lunch zetten we onze zoektocht weer voort en konden we uiteindelijk zeggen dat we in totaal 15 vleermuizen hadden gevonden.
Al met al een heel avontuur, ik heb genoten!Read more