- Show trip
- Add to bucket listRemove from bucket list
- Share
- Jul 31, 2024
- ☁️ 19 °C
- Altitude: 2,101 m
- PeruArequipaChocoLlaticaRío Huaro Rumi15°34’54” S 72°0’33” W
Colca canyon
July 31 in Peru ⋅ ☁️ 19 °CAlweer moeten we vroeg opstaan, dit keer omdat we gingen wandelen. We ontbeten in het hotel, simpel broodje en thee of oploskoffie en gingen toen naar een ander hostel waar we op werden gewacht door een taxi die ons zou brengen naar een plek om condors te spotten. Maar eerst moesten we aan contant geld komen. We hadden heel het dorp al rond gevraagd maar er was geen bank of atm in de buurt. Er werd wel gezegd dat er een winkeltje was die je liet pinnen voor geld, maar gisteren leek dat opeens niet te kunnen. Bij ons hotel zeiden ze dat het kon maar in de ochtend deed toch het pinautomaat het niet. Gelukkig was onze taxichauffeur de man van een vrouw waar het wel kon dus hadden we nog net even kunnen pinnen. We reden een halfuurtje naar een uitkijkpunt dat volstond met mensen. Allemaal wachtend op een glimp van een vogel. Na even te hebben staan zagen we ze rondcirkelen diep beneden in het dal. Langzaam kwamen ze steeds hoger totdat ze heel dichtbij waren. Het zijn reusachtige vogels met een spanwijdte van 3 meter. Ze zijn zwart met soms witte plekken op de vleugels en een hele lelijke kale kop. Na een uur te hebben gekeken reden we terug en gingen snel nog even een theetje drinken en wifi pakken. We downloadde een app die precies onze route zou aangeven en de kaart zonder internet aangaf. We wenste de andere Nederlanders succes met de wandeling en gingen nog even inkopen doen. Met genoeg water en wat broodjes gingen we op pad. We gingen vanuit Cabanaconde lopen naar Llahuar, een tocht van 5 uur (werd gezegd), 12km en 1200 meter daling. In de zon gingen we lopen. De bergen waren heel mooi en in het begin was het nog goed te doen. Maar toen de eerste echte afdaling kwam werd het al zwaarder. Het pad bestond uit zand en kiezels dus je gleed steeds weg en het pad was heel smal dus werd je nogal met de hoogte geconfronteerd. Voetje voor voetje schuifelde we naar beneden. Luna had nogal last van hoogtevrees dus namen we voldoende pauze. Toen we de eerste afdaling gehad hadden moesten we weer een stukje naar boven. We dachten dat we nu het ergste wel gehad hadden, maar nee hoor, daar was een nog stijlere, langere afdaling. We zagen de mensen die ons ingehaald hadden al beneden lopen en de hitte werd steeds erger. Er leek geen eind aan te komen. De weg onder ons kwam maar niet dichterbij. Op een gegeven moment dachten we dat het slim was om de weg af te gaan snijden. En die weg weer af te snijden. We hebben er een wijze les uit gehaald, niet doen. Onze afsnij routes waren stijler en gevaarlijker dan we in eerste instantie dachten. We hadden beter bergbeklimspullen mee kunnen nemen. Uiteindelijk moesten we maar naar de weg springen en moest Luna opgevangen worden. Eindelijk waren we beneden bij de brug die we al uren zagen. We staken over en liepen verder. Er stond dat het nog maar een kilometer was maar na elke bocht kwam er weer een nieuwe en we moesten ook weer omhoog. Net naar beneden gegaan nu weer omhoog. Uiteindelijk zagen we ons hostel. En met een goede score van 7 uur en 45 minuten konden we inchecken. We sprongen snel de natuurlijke hot springs in. We aten nog wat, speelde een potje poole en plofte met pijn aan de voeten neer. De Colca canyon is 2 keer zo diep als de grand canyon dus take the L Amerika.Read more
Traveler Welk dier is dit?
Traveler Een baby ezel
Traveler Wow!