Guimarães de Tavares

Mistige ochtend, 17° minder dan gisteren, ook de weersverwachting gaat maar tot 24°.
Zoals jullie misschien gisteren al dachten is dit een bus met 50+.
Nog goed gedisciplineerd om op tijd te komen en aandachtig te luisteren naar de gids, de sfeer op de bus is goed en er wordt met iedereen aan tafel aangeschoven zonder klikjesvorming.
Hier en daar een beetje aandacht voor een dwalende geest of wat verwardheid en soms een pilletje meer bij het eten.
Na de file in Porto rijden we op een uurtje naar Braga, het Rome van Portugal genoemd. Wegens de mist doen we eerst het stadsbezoek en daarna de berg met panorama, onze Tania is gelukkig een flexibele gids. Eerst de kathedraal Se, waar het christendom in Portugal begon.
Apostel Jacobus predikte hier rond het jaar 45-48 na Christus het geloof en hier kreeg hij de eerste gelovigen bijeen. De eerste voorganger (bisschop) was San Pedro de Rates die het eerste kerkje op die plaats bouwde. Dit bleef in gebruik en regelmatig aangepast tot de 8e eeuw toen de Arabieren het hele schiereiland veroverden. In de 11e eeuw werd er terug een bisschopszetel geïnstalleerd. Braga was nooit een koningsstad, de clerus was hier altijd de wetgever. Dan bezochten we het klooster en een rondwandeling door Braga met nog 20' vrije tijd, juist genoeg voor een pintje op een terras.
Daarna op weg naar de kerk 'Bom Jesus do monte' dus op een berg en de haarspeldbochten waren niet mis! Eigenlijk zijn vooral de trappen, ik heb ze niet geteld maar volgens zeggen zouden het er bijna 600 zijn, de bezienswaardigheid. De kathedraal is ondertussen al enkele keren herbouwd. 10' naar beneden met de nodige foto's en 10' terug dat gaf ons nog de tijd voor een bezoek in de kathedraal, maar daar was een mis bezig, en nog even de shop en terug naar de bus. Ondertussen heeft de zon de mist opgelost en was het 25° en zonnig dus een half uurtje rijden naar Guimarãis was een welkome rustpauze.
Onderweg zagen we de wijnranken van de vinho verde, waarvan de druivelaars op staketsels groeien en de druiven dus onder het bladerdek hangen, dit beschermt ze tegen de zon en maakt dat de druiven minder rijp en zoet geoogst worden. De wijn is dan ook minder alcoholgehalte slechts 10° en laat zich goed drinken als het echt warm is, er is ook een soort sprankel in de nasmaak. Gisteren hadden we o.a. vinho Verde aan tafel, maar ook vinho Regional Alentejano wat landwijn betekend, er is natuurlijk ook nog tafelwijn, vinho do messa. We spreken hier niet over de klassewijn met DOC aanduiding. Portugal heeft de oudste wijnklassificatie ter wereld! Ja, ouder dan Frankrijk.
We lunchen in restaurant Floréncio, een traditioneel gebouw in graniet, waar we deze keer aan tafel bediend worden. Spijtig genoeg moesten we 45' wachten want de vorige groep was te laat en wij waren te vroeg.
Guimarãis is ontstaan doordat de krijgsheer Guimara Perres van de koning in 838 de grond kreeg tussen de rivier de Douro en de rivier Minho. Hij moest de streek bevolken en koos Guimarãis als verblijfplaats. Het kasteel dat we bezoeken is de geboorteplaats van Alfonso I de stichter van Portugal daarom wordt Guimarãis de wieg van Portugal genoemd. (Alfonso I verjoeg de Arabieren uit deze streken) Het kasteel zelf werd gebouwd in de 10e eeuw door Mumadores Dias en werd in de latere eeuwen verschillende keren aangepast aan de dan heersende noden. Het was een nationaal monument sinds 1881! Pas in 1940 werd het gerestaureerd en sinds 2016 heeft men het beter toegankelijk gemaakt met houten trappen en infopanelen, het is ook sindsdien dat er inkom moet betaald worden. Maar dat is het echt wel waard.
Aansluitend bezochten we het hertogelijk paleis, gebouwd in de 15e eeuw door de eerste hertog van Bragança. Het paleis is geïnspireerd op de vooral Franse architecturale invloeden. Na restauratie werd het vooral een museum maar ook de officiële residentie van de President van Portugal. Het museum was gemeubeld en aangekleed met replica tapijten uit Spaanse, Vlaamse en Aubusson tapiserieën. Het was zeker de moeite waard voor degenen die daar intresse voor hadden, anderen vonden de uitleg wat te gedetailleerd en wij wandelden eens te meer rond ik bleef binnen gehoorsafstand van Tania zodat ik toch de grote lijnen meehad.
Een mooie stadswandeling gevolgd door 45' vrije tijd op een plein waar verschillende gelegenheden juist happy Hour hadden en de stad Guimarãis heeft veruit onze sympathie!
Door hier en daar wat te schipperen met de tijd waren we iets later aan het hotel voordat iedereen de lift kon nemen was het niet meer de moeite om een kattenwasje te doen dus namen we maar een portotje aan de bar om daarna meteen aan tafel te gaan.
Een rustige avond, niet op het terras want de hemel was helemaal dicht, dus gedoucht wat lezen, Wordfeud, bloggen en foto's nazien en onze ogen vielen al gauw dicht.Read more