Russia
Palace Square

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 96

      Hermitage

      September 24, 2017 in Russia ⋅ 🌙 9 °C

      One of the world's great museums. Shown are a DaVinci, Michelangelo, Rembrandt, phoenix clock and a venus. The Winter Palace is now part of the Hermitage. Spent 2 1/2 hours, and barely scratched the surface.
      I note that my phone was stolen. This i8s an alternate way to post. I hoe it works.
      Read more

    • Day 2

      Hermitage to The Russian Vodka Museum

      June 12, 2018 in Russia ⋅ ⛅ 16 °C

      A breakfast of green onion and egg sandwich and coffee at our favourite 'bulachnaya' gave us the energy required to stand in line for 90 minutes and flow with the crowd in the Hermitage for 2 hours.
      An amazing collection of art, history and Russian pride.
      Unlike 15 years ago the staff was friendly and helpful and inlike 15 years ago I was able to look out the window onto Dvortsovaya Pl.
      Lunch at the the Irish Pub ( it's ok I had borshe and pemini).
      Our plans of the fast ferry were thwarted, one by 4 hours of the Hermitage but two by discovery of the location if The Russian Vodka Museum.
      Three toasts to the Russian Federation 'Tzarussia' on the occasion of their independence from the Soviet Union ( well that's how he descibed it) and we were amply engaged in world politics with the waiter.
      We made a reservation for a Vodka tour tomorrow and dinner at one of St Petersburg's best.
      Back into the crowd and the football fever is hotting up.
      Read more

    • Day 2

      Tsjarskoje Selo of Poeskin

      May 10, 2008 in Russia ⋅ ⛅ 18 °C

      Omdat onze kamer aan de zuidkant was gelegen,achteraan, hadden we heel de dag
      zon. Als nadeel had dit dat de kamer heel warm was, en in de nacht kregen we het niet frisser, de raam open laten staan was de enige mogelijkheid, maar de straat was heel lawaaierig. Ik had nooit gedacht dat men de straatgeluiden zo hard zou horen op de 15e verdieping.Ik ben gelukkig een goede slaper, maar ons Greta die had er veel last van, jammer.Om 7 uur stonden wij reeds in de eetzaal voor een uitgebreid ontbijtbuffet. Blinis, roerei, sla, tomaten, alle soorten ontbijtgranen, verse fruitsla, noem maar op het was er. Een leuke verassing was de pap, havermoutpap
      zoals vroeger thuis. Met wat suiker was ze best lekker, maar zwaar, dus één keer nostalgie was
      genoeg. Ook gesuikerde melk was een “oude” geneugte voor mij, “Smetana” (zure room) kwark, youchurt allé teveel om op te noemen. De Russen kennen wat van eten. Nog even platte rust en om 9 uur vertrek met de bus naar onze eerste echt programmapunt.Via Moskovsky prospect naar Poesjkin, voormalig genoemd Tsarskoje Selo, of het Tsaren datsja dorp.

      Prospect is onvertaalbaar, het betekend rechtdoor en zijn in het algemeen lange brede wegen naar een doel, in dit geval Moskou. Deze prospect loopt inderdaad 750 km ver naar Moskou. In vroegere dagen was deze afgebakend met westpalen of wat wij als mijlpalen kennen. West is de oude lengtemaat.

      Hierbij enige uitleg die we van Olga, onze gids, ontvingen,
      je mag gerust dit stukje overslaan als je hierin niet
      geïnteresseerd bent.

      Na de revolutie in 1913 gingen alle mensen samen wonen in de grote huizen van de rijken. (zie Dr Jivago)
      De situatie bleef niet houdbaar en Stalin besliste om grote woonhuizen te laten bouwen, deze werden vooral aan de grote prospects mooi afgewerkt langs buiten, binnen waren de appartementjes slechts klein en men moest vele voorzieningen zoals WC en keuken nog delen. Volgens Olga die in haar jeugd daarin woonde, hadden haar ouders en één kind slechts 13 m2 woonoppervlakte.

      De mensen die niet in de nieuwe gebouwen terecht konden stonden op een lijst en hadden hoop op een verbeterde woonsituatie.

      Chroetjev wou de situatie weer verbeteren, in de jaren ’60, en liet snelbouw appartementen bouwen, deze waren in 3 maanden woonklaar, maar zijn nu reeds vervallen en menselijk onbewoonbaar. Deze mensen komen terug op lijsten terecht.

      Gorbatjov in de jaren ’90, liet weer nieuwe blokken bouwen.
      Na de hervorming (perestrojka) konden de mensen deze appartementjes kopen. Olga kocht er een aan 300 €/m2. Nu worden dezelfde appartementen verkocht aan 3000 €/m2, in Moskou zelfs aan het dubbele. De mensen die geen geld hebben staan nog steeds op de wachtlijsten. Kun je je voorstellen dat je slechts één kamer hebt en met een aantal gezinnen op één etage woont, wat
      een rij voor de WC ‘s morgens of aan de keuken!

      Op de vraag of er huurprijzen worden gevraagd zei Olga:
      nee, maar wel onderhoudskosten, daarin zitten alle kosten behalve Elektriciteit en telefoon. De gebouwen worden verwarmd met grote centrale verwarming, daarom staan in de stad zoveel schouwen die bij ons aan fabrieken doen denken. Ik kende het systeem omdat op het kiel de
      vernieuwde torengebouwen ook op die manier verwarmd worden.

      Wat verdienen de mensen ongeveer?

      Gemiddeld in Rusland 700 €/maand. In St Petersburg is het gemiddelde loon 1200 €/m. Het pensioen is +/- 300 €/ maand, daarom verdienen de meeste mensen iets bij als bv. wachter in musea, poetsen enzo, dit deed mij weer aan de USA denken waar hetzelfde patroon geldt.

      Terug bij onze uitstap.

      Op 25 km afstand ligt het voormalig landgoed “Saari Mosj”. Peter De Grote schonk het in 1708 aan zijn vrouw Catharina, deze liet hier een klein paleis bouwen.

      Omdat Tsaar Peter II een grote voorkeur had voor paleizen aan de waterkant en er meerder paleizen verschenen heette de plaats Tsarkoje Selo.

      De spilzieke tsarina Elisabeth liet het paleis verbouwen in de kleuren blauw, wit en goud in overdadige barokstijl, het wordt beschouwd als het duurste van de zomerverblijven
      van de tsaren.

      In de tweede Wereldoorlog werd het slot door de Duitsers grotendeels verwoest en het barnsteen uit het Barnsteenkamer gestolen.

      Alles is volgens de oude ontwerpen terug opgebouwd, waar mogelijk met teruggevonden originele stukken. Deze duiken nog op uit erfenissen, van zolders enzo die nu na
      het overlijden van de oorlogsgeneratie Duitsers boven water komen.

      Sinds 1937 heet het dorp Poesjkin naar aanleiding van de 100e sterfdag van de dichter.

      Na een uitgebreid bezoek aan het paleis konden we wandelen in de mooie tuinen, gelukkig met het mooie weer deden we een wandeling rond de vijver, waarrond nog meer paleisjes stonden, we zaten we nog even op een bank, daarna kwamen we weer bijeen om naar onze lunch te gaan
      in een mooi restaurant in de omgeving.
      Alles stond reeds klaar in restaurant Pushkin, feestelijk gedekte tafels. Een kool-appel salade, Skay of koolsoep (lekkere bouillonsoep) Boeuf met dikke frieten, gestoofd peertje en koffie toe. Voldoende en lekker, ik lust die Russische keuken wel.Daarna met de bus enkele km verder naar het Pavlovsk paleis en park.

      Iets intiemer maar met zeker evenveel pracht en praal. Het hoefijzervormig paleis werd in classicistische stijl gebouwd, er zijn diverse paviljoenen, prieeltjes en monumenten in het park van 600 ha dat doorgaat voor het grootste landschapspark van Europa en een ontwerp
      van de Italiaanse architect Gonzaga die er 25 jaar aan werkte.

      Een fotovergunning moest aangekocht worden aan 200 Rbs. wat ik natuurlijk als verstokte fotografe deed.

      Tijd tekort, want de tuinen moesten we missen. De bus was er alweer om ons tegen 4 uur aan het hotel af te zetten. kon het niet anders, waarschijnlijk de regels van busvervoer zoals bij ons, 6 uur rijden en dan rusten?

      Niet getreurd er was nog van alles te doen, postzegels kopen, kaartjes versturen, eens naar de superette, wat rusten enz. Na onze aankopen gingen we wat in het parkje voor het hotel zitten, om wat te lezen in de meegebrachte Libelle.

      Een man met Aziatisch gelaat deed teken of hij naast mij mocht zitten, ik knikte en las verder. Toen ik opkeek in zijn richting wees hij op zijn sportzak en zei: zoiets als stolen, of taken, op zijn Engels. Ik dacht, lap daar heb je weer een verdoken bedelaar. Ik knikte maar ja, en zei dat men zo moest oppassen voor dieven, en las verder.
      Even later toen ik weer opkeek begon hij te vertellen, hij was buschauffeur, en was al enkele jaren in Sint Petersburg. Allé, met handen en voeten geraakten we aan de praat. Vooral in gebroken Engels.

      Hij haalde een foto van zijn zoon uit de zak, voorzichtig verpakt in krantenpapier, en hij was er
      zeer fier over. De zoon woonde in Moskou en werkte daar als ingenieur. Blijkbaar had de man
      behoefte aan een gesprek, want telkens ik terug in de Libelle begon te lezen, trok hij aan mijn
      mouw om verder te babbelen.Hij bleek van het Aralmeer afkomstig te zijn, en had
      een Russisch boek over Mongolië en China bij zich. Wij raakten daarover aan de praat, en met de bekende dingen zoals een paard, Bruce Lee, de Chinese muur, bleven we toch enige tijd aan de praat. Hierna stokte het gesprek en strandden we op de taal barrière. Gelukkig was het etenstijd.

      Na de warme maaltijd van ‘s middags was onze honger niet zo groot, maar alles smaakte toch weer.

      Ik bleef daarna op de kamer om mijn reisverslag aan te vullen, ons Greta ging nog even naar de
      bar om met de groep een kennismakingsgesprek te voeren. Wat TV, nog wat lezen, en ik zat wel graag even rustig.

      Het groepsgesprek was wat tegengevallen omdat de halzo groot is en vrij ongezellig.

      We worden onze kamer al wat gewoon, en mits enige aan- passingen zoals dekbed onderaan en laken bovenaan als bedekking, oorstopje voor Greta en venster open voor mij gingen we naar bed.

      Nog een slaapzoen en tot morgen gewenst, en ik was al onder zeil.
      Read more

    • Day 14

      Metro ride

      June 12, 2019 in Russia ⋅ ⛅ 14 °C

      Here we go! The first metros in St. Petersburg will built in the 50’s. They say it is a Palace for the people. The one we went was much newer. The Admiralteyskaya goes down 86 meters below ground. The subway travels under the river Moya.

      We are travelling in a group of 12 of which 9 have never been on a subway before. Dianne sits with a group of Canadians in our subway car. They all look pretty happy to be riding. See if you can pick out the local from the picture.
      Read more

    • Day 13

      Bring on the revolution.

      August 6, 2019 in Russia ⋅ ⛅ 16 °C

      A visit to St Petersburg without visiting the Hermitage is supposedly sacrilege. On a rare sunny day spending it indoors seemed equally like sacrilege but the culture won out. The plan was to get there early to mitigate against the worst of the queues. On approach that seemed a forlorn hope, a mammoth queue snaking out of the front. Thankfully that was the tour parties. Took a punt on the machines - didn't seem too bad, though there was little movement. Transpired the automatic machines didn't start till the manned terminals. Bizarrely, just as we were getting close the family in front seemed to opt for the long manual version. Better for us. Made it in by 11 - 30 min wait - not bad. Maze like structure of the place meant mapwork was essential. Spent a bit of time awestruck by the oppulence of the place - completely understood why there was a revolution - the riches seemed obscene but also impressively ornate. Managed to take in the Peacock clock & the Da Vinci room but by now the tour parties were taking on the persona of the devil. If I got out of here without inflicting pain on someone it would be a major achievement. Blocking corridors, barging in front of you, taking vast amounts of unnecessary photos... Retired to the rammed cafe, with nowhere near enough seating, for a sarnie - floor would have to suffice. Liz was keen to see some impressionistic stuff so up & down we traipsed through the French & Dutch sections. Turns out it was in the Workers Quarters - a separate museum. Tried to find the Golden room - turns out that was a guided tour that had to be booked separately. To top it off the Feberge egg that was supposed to be in room 302 was nowhere to be seen. Time to go. Back to the hotel to cool down.Read more

    • Day 6

      San Pietroburgo

      September 12, 2018 in Russia ⋅ 14 °C

      Ti ho sognata tanto, ti ho immaginata perfetta, ma quando ti ho vista lo eri ancora di più.
      Tolstoj, Dostoyevsky, Gogol, nella loro grandezza hanno raccolto solo una piccola parte della tua bellezza.
      E l’arte all’Ermitage, e la bontà nei tuoi ristoranti, nessuno avrebbe potuto descriverti meglio dei sensi quando ti assaggiano.
      Read more

    • Day 8

      St Petersburg

      September 6, 2016 in Russia ⋅ ⛅ 15 °C

      Het was wat moeilijk om mij uit mijn bed te slepen, zelfs al was het op een schip, maar ik wilde het de stad zien binnenvaren. Het bleek voornamelijk een vuile industriezone te zijn dus ik was beter blijven liggen. Eens we aangelegd waren moesten we door de pasport controle en dat duurde wel een goed uur. Het was uiteindelijk al na 10 uur toen ik het hotel vond. Mijn bagage daar gedropt, en op verkenning. Met een stukje eten natuurlijk want ik was uitgehongerd. Ik heb weer zalm genomen en het was weer uizonderlijk lekker.


      Daarvoor moest ik wel aan geld zien te geraken. Ik had mijn bankkaart niet opengesteld voor buiten europa en wilde niet met creditcard geld afhalen, dus heb ik een bank binnengegaan om cash euros om te wisselen. Het was wel wat zoeken om ene te vinden die ook als wisselkantoor dient.


      Qwa bouwstijl blijft het hier europees, en het is duidelijk een oude stad. Een behoorlijk aantal gebouwen kan wel wat renovatie gebruiken. Ook is het zeer druk qua verkeer, wat ik niet had bij de vorige steden gezien de auto's daar buiten het centrum gehouden werden. De hermitage is overduidelijk het mooiste gebouw van de stad (dat ik al gezien heb), de rest kan immiteren maar haalt het niet.

      Ik was niet van plan om vandaag al ergens binnen te gaan, gewoon wat rondlopen, maar ik zag van de kathedraal dat de sluitingsdag woensdag is, wat waarschijnlijk morgen is, dus ben ik daar al eens binnen gegaan. Zeker de moeite waard, het is een andere stijl dan de katholieke kerken.
      

Ik was van plan om verder door te lopen tot een kerk die ik aangeduid had aan het randje van het centrum, maar dat bleek teveel voor mijn benen. Ik ben maar halverwege geraakt voor mijn benen stop zeiden. Ondanks twee pauzes aan ondergrondse rock bars die ik tegen kwam. Ik was zodanig uitgeput dat ik besloot om effe in het hotel op bed te liggen en dan enkel nog rap nen snack ergens in de buurt zoeken. Dat bleek makkelijker gezegt dan gedaan, alle fast food dingen zaten stampvol, dus ben ik iets dat eruit zag als een restaurant binnen gegaan. Het bleek een japans restaurant te zijn, onderdeel van een keten, want verder in de straat was er nog een met hetzelde logo, en beide zaten goed vol. Ik heb dus sushi gegeten, wat stukken gezonder is dan alle andere zaken die ik in gedachten had.


      Ik ga er mij bij neer moeten leggen dat ik niet alles ga kunnen zien dat ik wil. Gewoon geen tijd, ik schat 5 volle dagen nodig te hebben, maar heb maar 1 volle en twee halve dagen. Morgen in ieder geval eerst de hermitage.
      Read more

    • Day 10

      Cruise terug

      September 8, 2016 in Russia ⋅ ⛅ 15 °C

      Vandaag was mijn laatste dag in rusland. Ik heb een beetje zitten piekeren over wat ik zou doen met mijn bagage, want ik moest uitchecken in de morgen terwijl ik nog tot de namiddag in de stad zou zitten, maar ik kon mijn bagage achterlaten in het hotel tot ik wegging. Wel was ik vermoeid opgestaan, ik heb misschien nog eens een rustdag nodig. Ik heb het dan ook wat meer op mijn gemak gedaan vandaag, een wandeling gemaakt door een buurt die ik nog niet gezien had en in het voorbijgaan nog eens een kathedraal binnen geweest. Het komt niet op een kathedraal hier, ik ben er zelfs ene per ongeluk binnen gegaan omdat ik dacht dat het een museum was.


      Ik had nog een hoop roebels over, gezien ik voor 200 euro had omgeruild en het eten hier goedkoper is dan ik ingeschat had, dus besloot ik mij niet in te houden en in een restaurant te eten. Na wat zoeken een gastro-pub uitgekozen in de nevsky prospect straat, de duurste straat van de stad, daar zeer lekkere zalm gegeten en dat was nog minder dan 20€. 

Voor de rest van de namiddag niet veel meer gedaan dan in een park wat zitten uitusten en de eerste bus terug naar het schip genomen. Er was nog veel dat ik wilde bezichtigen, maar met een paar uur tijd kon ik niet veel doen. Op het schip was het al routine, de nerveusiteit was weg en ik zat nogal rap op het dek buiten van de zonsondergang te genieten met een pint in mijn hand. Ook bij het avondbuffet weer lekkere zalm gegeten.
      Read more

    • Day 1

      Kennismaking met Sint Petersburg

      May 9, 2008 in Russia ⋅ ⛅ 15 °C

      Opstaan om 4 uur, hapje eten en tegen 5 uur naar de luchthaven.
      Voorbeeldige vlucht naar Kopenhagen waar wij overstapten naar Sint-
      Petersburg. 2 uur verschil zodat wij ineens om 13,45 u landden i.p.v. om
      11,45 u. Stralend weer, 18 ° en beetje bewolkt. Na pascontrole, die niet
      moest onderdoen voor deze in Atlanta USA, met de nodige stempels en
      visa werden wij opgewacht door onze gids Olga, die ons welkom heette.

      Het voormalig Sovjethotel Azimut is volledig gerenoveerd en alles is in
      orde. Wij kregen een kamer op de 15e verdieping, het restaurant was op
      de 18e verdieping. Na het uitpakken verzamelden we beneden om een
      rondwandeling in de buurt te maken.

      De stad is te vergelijken met Amsterdam, een centraal gedeelte met ringvormige grachten, ons
      hotel lag aan de derde ringgracht of aan de rivier Fontanki, waaruit vroeger het water voor de
      fonteinen werd geput.

      Er zijn ontelbare bruggen, ‘Moct’ in ‘t Russisch, en de meeste zijn mooi versierd. deze aan ons
      hotel was de Egyptische brug met sfinxen en obelisken, uit 1826, maar recent gerenoveerd.

      Samen gingen wij op weg naar de Sint Nicolas Kathedraal. Russische barokkerk van Tsjevakinskij leerling van de Italiaanse architect Rastrelli, vandaar de aparte klokkentoren. De 5 torens op alle Russische kerken verbeelden in ‘t midden Christus en op de hoeken de 4 evangelisten. de soms uivormige torens verbeeldden brandende kaarsen. Deze kathedraal, gewijd aan de zeelieden, is gebouwd in 1762. Na de revolutie een tijd buiten gebruik geweest maar nu terug in dienst als gebedshuis. We mochten wel binnen met een hoofddoek maar geen foto’s nemen.
      Daarna nog een wandeling tot aan de Mariinskij Opera en daarover het conservatorium, met aan
      beide flanken links Rimsky Korsakov en rechts Glinka. Componisten die hier gestudeerd hadden,
      net zoals Tsjaikovsky.

      Voor mij leek het Mariinskij gebouw op de Royal Albert Hall in Londen alleen in ‘t groen terwijl de
      Albert Hall rood is.

      Terug naar het hotel waar we ons verfristen om naar het diner te gaan.

      Normaal werden we om 19 uur verwacht, maar we scheurden van de honger en we gingen wat vroeger. Bij het binnenkomen vroeg de mâtre ‘d hotel of we van een groep waren, ja van KAV zei ons Greta, en de man begeleidde ons naar gereserveerde tafels.

      Toen we onze dranken bestelden en betaalden, kwam hij toegesneld en vroeg of de ganse groep
      nog kwam en meldde dat er één consumptie inbegrepen was. Ik dacht na, en zei tegen Greta, hier is een vergissing want ganse groep bestaat niet in ‘t Engels, maar er bestaat wel een Hanse-groep in het handelsmilieu en inderdaad, de mâtre ‘d hotel kwam even later geagiteerd binnen want er was inderdaad nog een groep die gereserveerd had. De Hanse-groep. Veel excuses en misbaar want nu moest hij melden dat wij onze dranken toch zelf dienden te betalen.
      Enfin, wij hadden aanleiding gegeven tot een groot ‘mistake’. Jammer voor de Hanse-groep.
      Verder was alles OK.

      Wel 6 tafels met buffet: eerst de soep en debroodjes, dan de dranken die gratis waren, vooral
      op water gebaseerde sappen. Dan de vele gebakjes: dessert, bavarois en cake, daarnaast alle koude salades, ernaast aardappeltjes, pasta en rijst, en groenten bv. Courgettes of boontjes. En tot slot vlees, vis en kip of konijn.

      Je zat nog niet goed neer of men was er al met koffie of thee. Onze borden werden als de bliksem afgeruimd zodra men dacht dat we genoeg hadden, maar dan kende men de tafelende Belgen nog niet. We hielden gewoon ons bord vast.

      Tegen 20 uur terug op de kamer, nog even TV maar omdat we reeds zo vroeg wakker waren,
      konden we onze ogen niet openhouden. Vandaag was een herdenkingsdag van de bevrijding
      en overal werden oorlogsfilms vertoont. De originele versie werd gespeeld en erbovenop de
      synchrone stemmen. Dit maakte dat we toch nog gedeeltelijk konden volgen.

      Ondanks de bijna witte nachten en veel lawaai van ‘t straat gingen we toch maar onder de lakens.
      De echte witte nachten beginnen vanaf 25 mei tot half juli, en komen alleen voor boven de 60 ste
      breedtegraad. Het was nog licht genoeg om zonder licht nog even te lezen in ‘t bed.
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Palace Square

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android