Rwanda
Rwanda

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Top 10 Travel Destinations Rwanda
Show all
Travelers at this place
    • Day 6

      Deep diving

      June 2, 2023 in Rwanda ⋅ ☁️ 18 °C

      Today was the longest Friday I had since a while, an 11h long day full of new experiences. New stages of the coffee production : floating and washing (workers freaked out seeing me at 7.30 in the morning, they got instructed to let me jump into the water and do the job next time ;) ). Then finally breaking ice with sorting ladies, some learned my name and stopped just calling me muzungu. And last but not least first sample roasting, which will be a big part of my work next week. On top of that - after work beer with colleagues in a local bar in the village. Hard to believe that I live here for only 5 days!Read more

    • Day 8

      City that's hard to leave...

      June 4, 2023 in Rwanda ⋅ ☁️ 20 °C

      ... but not for the reasons you can think of ;) Weekend trip to the capital sounded very nice in theory and it's something what most of the students are doing on a weekly basis, so I wanted to try that do. Mission accomplished - I got the coffee equipment for my future students in the office, strolled for hours in the charming Muslim part of the city, tried some good coffee and met dancer friend from Berlin for dinner. "You shouldn't leave Kigali without the Genocide Memorial experience" everyone told me, so I included also that part today. Not an easy digest, but a needed one to fully reflect about the past and the future of this fascinating but complicated country. Talking about complicated -leaving this place was a pure nightmare, random buses coming and going, screaming and pushing crowds, everything on top of classical African Bus Station chaos. I'm happy to be back home, in Huye :)Read more

    • Day 10

      Dry jobs and wet jobs

      June 6, 2023 in Rwanda ⋅ ☁️ 24 °C

      Days full of different jobs: dry ones ( roasting, packaging and dealing coffee for the local market) and very wet ones (depulping coffee cherries and placing them in the fermentation tanks). Lesson of the day - all the sorting I was doing till now was only for natural processed coffee, the washed one is sorted AFTER depulping and washing so without the fruit. Every day I see more and more complexity in this process and multiple levels of filtering / grading the product, that is "just a cup of coffee" in Europe. So much knowledge that the consumers have no idea about!Read more

    • Day 11

      Why is it called washing station?

      June 7, 2023 in Rwanda ⋅ 🌙 18 °C

      After multiple corrections finally I have enough material to answer a very common mistake: no, I'm neither working on the coffee plantation nor the coffee farm. It's a washing station, so the place that gathers, process and evaluates the coffee from different farmers. Washing is one of the processing methods and I was super lucky to be able to actually take part in it :) winning not only knowledge, but also respect of another group of workers. With some bonus muscle pain ;)Read more

    • Day 20

      It's all about people!

      June 16, 2023 in Rwanda ⋅ ☁️ 23 °C

      My time in Huye is slowly going to an end. Everything that I experienced here, all upd and downs, happy and sad stories will probably find a place in some bigger piece of writing.
      But in the last post from here I would like to honor all the people that made this stay so special, cause in the end it's ALL about the people :)

      In a very random order, as the pictures are:

      - Eric, my guardian angel from the first to the last day, who became a friend for life and maybe even a business partner in the future. I could write the whole post about this guy, but I would rather link you there, to our fundraising action, please donate: https://gofund.me/f035d2bc

      - Aaron, who spent so much time with me roasting, packaging and grinding coffee and was first enthusiast of Aeropress in HMC

      - Rachel, who let me get deeper into the cupping and profile roasting, so I could really understand these last stages of coffee production. So many patience for my bad roasts ;)

      - Monique and Damascene, people doing so important work in data collection, bringing me so much inspiration for future projects. Plus pushing me to speak Kinyarwanda;)

      - Jonatan, unexpected bus buddy and the source of my social life in Huye, including long discussions about politics and future of the world

      - Mami, the one and only local friend, that helped me to get around in the town and brought so much insides about the present and past Rwanda

      -Jaques, the best, kindest and safest Mototaxi driver in whole country

      - last but not least ( and without the picture) : David , who made all of this possible in the first place!

      Of course there were way more people involved - workers, helpful folks in village, inspiring tourists on the tours - I'm not able to write about everyone without writing a book!

      If you missed it reading - donate to Eric ;)

      Stay tuned for the next adventure, on Saturday I'm on the way to Kitabi!
      Read more

    • Day 32

      Second chance for the capital

      June 28, 2023 in Rwanda ⋅ ⛅ 22 °C

      When did it happen, already month in Rwanda? The last few days I decided to stay in Kigali , first exploring the city more and then going for an intense day trip to Akagera NP.

      To give this city a chance to convince me, after the initial fail, I tried to be more prepared and look for what I was missing in the last few days - art, culture and good non-african food. To my surprise,I found all of them! Stunning and authentic Indian cuisine, very sad and informative Belgian Peacekeepers Memorial, multiple interesting craft shops run by communities. The final part of the day was spent in the modern part of the city, around the Kigali Convention Center. I couldn't imagine the biggest contrast to poor villages in the North of the country... Luckily it's not only about business, there is also a place for true art there - Inema Arts Center, gallery created by the group of excellent local artists.

      Maybe it's still not the city to settle down, bit I'm slowly starting to understand the soul of Kigali :)
      Read more

    • Day 55

      45. Rwanda: Genocide Memorial +

      July 1, 2023 in Rwanda ⋅ ☁️ 75 °F

      We popped over the Ugandan border to Rwanda for the day, to visit the the Kigali Genocide Museum.

      The museum commemorates how, in 1994, the country was driven into a genocidal civil war by the Hutu dominated government against the more successful and prosperous Tutsi ethnic group. Nearly 1,000,000 Tutsis (of Rwanda's total population of about 8 million) lost their lives in brutal massacres not just by government troops, but by neighbor against neighbor and friend against friend. Men, women, and children were bludgeoned with clubs, hacked with machetes, and shot to death...no one was spared.

      The RPF, Rwanda Patriotic Front, consisting of Tutsis and moderate Hutus, defeated the Hutu government and brought an end to the killing. Rwanda exists today (only 29 years later) under a nationalist ideology, where people do not identify by tribe, but rather as just "Rwandan".

      The museum houses 250,000 victims of the genocide in a mass grave. Pix were not allowed inside the museum.

      Afterwards, our group briefly toured a memorial to 10 Belgian soldiers that died fighting the genocide, then we had lunch at Hotel Des Mille Collines (hotel of a thousand hills), the real life hotel depicted in the movie "Hotel Rwanda." It is the true story of the hotel manager who saved the lives of 1250+ Tutsis ensconced in the hotel during the genocide.

      Worthy of note: Kigali is immaculate. Not one piece of plastic, paper, or garbage anywhere. We haven't seen anything like this throughout the rest of Africa.
      Read more

    • Day 1

      Kigali en Genocide Museum

      August 7, 2023 in Rwanda ⋅ ☁️ 27 °C

      Ek het vroegoggend Overschot toe gery en 'n vinnige brunch op die plaas gaan eet (hulle het soveel moeite gedoen) en Pretoria toe gery na ek vinnig 'n draai gemaak het by pa-hulle.
      In Pretoria het ek saam die susters en Damian en Wicus aandete geëet, waarba Pikkie-hulle my gaan aflaai het by die lughawe. Hermien het 00:00 daar aangekom - siek. Gelukkig is my kuggie aan sy einde.
      Als in die lughawe is toe, en stil (dus het als vinnig gegaan), so ons het in die lounge gaan sit vir 'n uur en 'n half tot ons op die vliegtuig moes klim. Ons albei is baie moeg, want ons het nog niks geslaap nie en dis amper half 4, en daar lê nog 'n hele dag voor. Ons slaap amper die hele 4 ure van die vlug. Niks loadshedding vir die volgende 10 dae nie (mens sien duidelik die loadshedding as jy oor Johannesburg vlieg).

      In Kigali gaan alles baie vinnig by doane, daar is geen rye nie en ons het nie visa nodig nie. Hermien se tas moet wel deursoek word want hy het 'n geel merkertjie aangekry. Dit verloop darem ook glad. Ons gaan trek toe geld by die ATM net buite die lughawe, maar het geen idee wat die waarde van Rwandese frank is nie, so trek toe omtrent net R1000 elk. Die wifi by die lughawe werk nie lekker nie, so ons gaan probeer toe by die taxi en simkaart mense wat buite die lughawe se deur staan die geld uitfigure. PS ons weet nou wat dit is, maar die wiskunde sukkel maar so af en toe. Basies deel mens die bedrag net deur 50 (eenvoudig genoeg, maar ons vakansie breins is stukkend).

      Ons koop simkaarte ( R120 vir 12GB data en 100 minute) en gaan drink koffie by die koffiewinkeltjie by die lughawe (ja, ek het, want mens moet glo koffie drink in Rwanda... dis waar koffie vandaan kom - sterkte Hermien). Ons kry toe 'n taxi na ons gastehuis - Step Town. Als is so skoon. Daar lê nêrens papiere of enigiets rond nie en oral langs die pad sien mens mense skoonmaak. Oral ry rooi motorfietsies, amper soos in Bali. Daar is meestal iemand met 'n rooi helmet agterop - dis hulle manier van vervoer, so basies amper soos 'n taxi. Hier volg hulle nul padreëls. Almal ry maar net. Regs, links, voor jou in, agter jou verby. Dit gaan maar so. Niemand is aggressief nie.

      Die kar is eers vir more bespreek en die ou van die kar sê daar is nie 'n kar vandag beskikbaar nie. Die gastehuis sê ons kan 10uur incheck so ons eet sommer gou ontbyt by die restaurantjie terwyl ons wag. Daarna gaan pak ons ons goed in die kamer uit em stort gou. Die volgende oomblik kry Hermien 'n boodskap dat die ou die kar gebring het en by die gastehuis is, wat fantasties is, want toe kan ons baie meer doen met ons dag.

      Hermien sê ook ek moet sê dat ek my kamerasak met al my kaarte, kontant en paspoort by die ontbyttafel vergeet het.

      Ons het eerste na die Genocide museum gegaan. Dis hartverskeurend. Mens kan nie indink waardeur mense gegaan het nie. Gesinne is voor mekaar doodgemaak en kinders het weggehardloop en probeer wegkruipplek soek om nie doodgemaak te word nie. Die mense wat oorleef het is nog jonk, want dit was in 1994. Daar is nou vrede in die land, maar ek weet nie hoe al die mense werklik almal vergewe het nie. Ons moes ook eers in die een area wag want daar was 'n staatsbesoek waarvoor ons moes wag voor ons weer kon gaan. Oppad na die kar neem ek 'n foto van die ambulans. Die polisieman kom toe aangestap en vra of ek hom afgeneem het, want ek mag nie. Gelukkig was hy vriendelik toe ek wys ek het nie.

      Van daar af was ons Kimironko markie toe. Dis mal besig met baie materiaal en souvenirs en groente en vrugte en mense en koffie en baie, baie goed. Hermien wou eers nie daar stop nie, want sy het gesê dis nie veilig nie. Ek sê toe sy kan in die kar wag tot ek klaar is, maar gelukkig kry ons toe 'n parkeerplek wat veiliger lyk en Hermien is saam in. Sjoe! Hulle vat mens oral en roep jou heeltyd om na hulle goed te kom kyk om dit te probeer smous aan jou. Soos dit mos maar by 'n markie gaan. Ons kry toe 'n vriend wat oral saamloop en ons nie wil uitlos nie, en hy ruik of sy alkoholvlak dalk effens noord is van wat dit behoort te wees. By die een vrugtestalletjie is die man so gretig om ons als te laat proe, hy sny dit en gee dat ons proe. Hermien wil haar doodlag, want ek gril vir als wat vuil is en sê ek gaan nie vleis eet nie, want ek dink nie dis higiënies nie, maar ek eet die vrugte waarmee hy met sy hande gevat het. Oh well, mind over matter. Ons koop vars soettamaties, grenadellas, 'n avo en tangerines. Toe ons 'vriend' weer probeer inmeng, na hulle hom 'n paar keer gewaarsku het, trek hy skielik oor 'n hele mandjie tamaties en almal storm na hom toe. Ek en Mien sien toe ons uitkomkans van hom af en loop weg.

      Ons ry toe rond en verken bietjie van die stad. Daar is redelik teerpad, maar baie grondpad en die heuwels (Rwanda is 'land of a thousand hills') is baie steil. Ons kom uiteindelik by die nuwer deel en sien hoe mooi dit herbou is, maar meeste van die stad is nog grondpaaie en ou geboue. Dis wel 'n baie mooi stad.

      Vir aandete gaan ons na republounge en eet die lekkerste kos. Bief en hoender karanga (die hoender s'n het chilli en heuning gehad), die lekkerste chips, groenbootjies en Peas Tonze.

      Ons is pootuit en kom huis toe om te slaap. More moet ons Nyungwe woud toe ry.
      Read more

    • Day 5

      Rustige dag langs Kivu meer

      August 11, 2023 in Rwanda ⋅ ⛅ 25 °C

      Hermien het die oggend begin met 'n draf (dis malligheid). Ek het ook eventually opgestaan en toe het ons gaan ontbyt eet. Hierdie mense hou van omelette. Hermien sê sy dink dis al wat hulle ken. Hier is so baie avo's en ander goed, maar hulle maak net omelette.

      Ons stap toe langs die meer op tot by die publieke 'strand', waar Ironman die vorige naweek aangebied is. Ons stap toe na die Serena hotel langs die strand, want die mense op die strand oorval mens met bootrit en foto aanbiedinge. Die Serena hotel is deftig. Ons dink toe ons gaan net 'n cocktail drink en besluit wat om verder te doen, maar hulle kom bedien ons toe op die gras onder reg by die water. Ons bly toe maar 'n bietjie langer en eet ietsie en lees boek en ontspan. Hulle het super lekker tempura vis en samoosas. Ek en Hermien sê heeltyd 'nog 'n harde dag in diep, donker Afrika'.

      Vandaar kry ons moto's (motorfietsies) om ons ATM toe te vat dat ons kan kontant trek om by die supermark en toeriste winkeltjie iets te koop. Die 'middestad' is nogal besig. Ons stap af tot onder, waar ons die goed koop en toe 2 moto's kry om ons na 'n ander strand, 7 km weg, te vat. Dis 'n baie mooi pad met baie kronkels en draaie. Hulle laai ons af by 'n plek en die sekuriteitswag bel iemand om ons te kom haal en op 'n bootrit te vat.

      Ons kry toe 'n uur en half bootrit, wat ons vat 'n klein en groter eilandjie, die metaangas 'plant', en ook na die warmwaterbron, want dis 'n vulkaniese land. Die warm water het 'n paar jaar gelede vir 6 dae heeltemal opgedroog toe 'n vulkaan êrens anders 'n uitbarsting gehad het. Die arme bestuurder van die warmwaterbron het toe elke dag gaan bid dat sy water terugkom. Dit het darem. Daar is 2 'baddens' waarin mense sit, en jy kan masserings kry. Hulle sê die minerale is goed vir 'n mens, maar die water lyk maar bietjie vuil vir my. Ons mag nie die mense in die baddens (moddergate met sandsakke om) afneem nie, maar Hermien het skelm.

      Ons het nie genoeg kontant by ons gehad nie, maar die bootmannetjie ry toe ook op 'n moto saam ons na die ATM toe (dit was vooraf bespreek, hy het geweet ons het nie genoeg kontant nie). Ons stap toe deur 'n markie, maar dit was donker en almal begin oppak, so ons kry weer 2 moto's en ry tot by ons huisie.

      Ons was nie vreeslik honger nie, so bestel sommer net hoender bruchette's (sosaties) by ons blyplek en wag 2 ure daarvoor, maar dit was darem lekker.

      Gigi Gorilla (ons kar) het darem 'n rusdag gehad. Môre gaan ons Uganda toe, maar ons moet karre ruil met 'n kar wat deur die grenspos mag gaan, maar die ou by wie ons huur het nou laat weet die kar gaan eers later beskikbaar wees, maar ons wil vroeër ry want ons wil nie in die aand ry nie. Ons sien maar more wat gebeur.
      Read more

    • Day 315

      Kigali

      September 10, 2023 in Rwanda ⋅ ☁️ 23 °C

      Am Sonntagnachmittag kam ich in der Hauptstadt Ruandas an: Kigali.
      Ich checkte lediglich in meine Unterkunft ein, besorgte mir eine Simkarte und lief etwas durch die Innenstadt. Die Stadt ist das komplette Gegenteil von Kampala. Hier ist es super sauber, alles scheint organisiert und die Menschen haben vom Aussehen her definitiv einen anderen Lebensstandard. An jeder Kreuzung stehen Polizisten, ergibt Sinn das Ruanda eines der sichersteln Länder Afrikas sein soll 😄Ehrlich gesagt kommt es einem in der Stadt nicht vor, als wäre man in Afrika 😄
      Am nächsten Tag erkundete ich die hügelige Hauptstadt. Ich besuchte das Genozid Museum und lernte viel über die ragische Geschichte Ruandas. Kleine Zusammenfassung: Im Jahr 1994 ereignete sich hier ein Völkermord bei welchem ca 1 Millionen Menschen brutal ermordert wurden. Der Massenmord fand zwischen zwei verschiedenen Stämmen den Hutu und Tutsi statt. Hutu waren überwiegend die ärmeren Bauern und Tutsi die reicheren Lehnsherren. Früher wurde wie folgt unterteilt: wer mehr als 10 Kühe besitzt war ein Tutsi, wer weniger besitzt ein Hutu. In der Kolonialzeit besetzte erst Deutschland und dann Belgien das Land. Die Belgier unterstützten die Tusti, da diese das Land regierten. Sie unterteilten die Gruppen ebenfalls aufgrund des äußeren Erscheinungsbildes. Tusti waren eher schlank und groß während Hutu klein und stämmig waren.
      Die Zusammenarbeit zwischen Kolonialherren und Tusti verbreitete Unruhen auf Seiten der Hutu. Als Ruanda 1962 die Unabhängigkeit erlangte, waren es die Hutu welche das Land regierten. Es fliehten bereits viele Tusti in Nachbarländer und die Unstimmigkeiten der beiden Gruppen nahmen zu. 1994 wurde das Flugzeug des Hutu Präsidenten abgeschossen. Bis heute ist unklar wer für die Ermordung des Präsidenten verantwortlich ist. Daraufhin ereignte sich der Völkermord welcher 100 Tage andauerte. Die Hutu töteten und vergwaltigten die Tutsi. Nachbar töteten Nachbarn, überwiegend mit Macheten. Vor Kindern wurde kein Halt gemacht. Hutu Frauen, welche mit einem Tutsi Mann verheiratet waren, wurden vergewaltigt als Lehre ihrer Misstaten und anschließend gezwungen ihre eigenen Kinder umzubringen, da in diesen das Tutsi Blut fließe. Der Tutsi Mann wurde ermordert.
      Es war ein regelrechtes Blutbad. Viele Tusti flüchteten in Kirchen. Sie wurden allerdings von den Priestern verraten, sodass sie in den Kirchen vergewaltigt und ermordert wurden.
      Teilweise wurden die Hutu von Frankreich mit Waffenlieferungen unterstüzt. Friendsmissionare aus Belgien wurden ebenfalls ermordert.
      Nach 100 Tagen wurde der Massenmord gestoppt, da eine Militärarmee aus Uganda die Rwanda Patriotic Front (RPF) in Uganda einmaschierte und das Morden stoppte. Aber auch danach kam es vereinzelt zu Anschlägen zwischen Hutu und Tutsi. Angeblich leben heute alle im Einklang... Ich lernete ein Local aus Ruanda kennen. Ihr Vater ist Tutsi und ihre Mutter eine Hutu. Sie meinte als Mix aus beiden hätte sie es in der Schule schwer gehabt. Die Trennung der Gruppen und die Spannung zwischen beiden, sie gelegentlich immer noch zu spüren...

      Ich erkundete mich bereits zuvor über die Geschichte. Dies war einer der Hauptgründe für mich in das Land zu reisen und mir ein eigenes Bild davon zu machen.
      Danach besuchte ich noch das Denkmal für die belgischen Peacekeeper die ebenfalls ermordert wurden.
      Ein trauriger aber sehr aufschlussreicher Tag. Bevor ich mich mit der Thematik auseinandergestzt hab, hatte ich ehrlich gesagt keine Ahnung, dass es einen Genozid in Ruanda 1994 gab. Reisen bildet 🤓😄

      Danach schlenderte ich noch etwas durch die Stadt und fand ein super leckeres all you can eat local restaurant für 3,50€ 😄 Da musste ich zuschlagen 😂

      Am nächsten Tag entschloss ich mich eine Wanderung zu unternehmen. Im Internet findet man recht wenig Infos zu Ruanda, ich begab mich dennoch auf das Abenteuer. Zuerst musste ich ein Minibus nehmen. 1,5h später erreichte ich das Dorf in welchem die Wanderung starten sollte. Tatsächlich fand ich den Wanderweg und wanderte los. Es ging 2,5h steil bergauf. Ich schwitze und wunderte mich wiedereinmal wie die Einhemischen solch sperrigen Gegenstände nach oben transportieren konnten. Die Wanderwege führten durch kleine Dörfer, einen Wald und Felder. Die meisten grüßten und waren freundlich allerdings gab es auch einige, insbesondere Kinder die einen mit den vermutlich einzigen Worten die sie auf englisch kennen ansprachen: Give me money! Das war tatsächlich ziemlich nervig. Kurz vor dem Gipfel war ich von vielen Kindern umgeben die durchgehend nach Geld fragten und andere Kinder riefen. Sie kamen von allen Seiten und ich befand mich zu der Zeit auf einem sehr schmalen Wanderweg mit steilem Abhang. Auch eine erwachsene Frau folgte mir. Das wurde mir alles zu unheimlich und auch wenn ihr es nicht glauben wollt, die Vernunft siegte gegenüber meine Ehrgeiz den Gipfel zu erreichen. So drehte ich ca 500m vor meinem Ziel um, da ich befürchtete die Kinder und die Frau würden mich ausrauben 🙈😄
      Die Wanderung war trotz dessen wunderschön. Ich wanderte gemütlich zurück und genoß mein Frühstück mit genialem Ausblick. Ruanda ist auch bekannt als das Land der 1000 Hügel bzw die Schweiz Afrikas. Die Beschreibungen treffen zu 100% zu. Die Landschaft ist atemberaubend.

      Am nächsten Tag setzte ich meine Reise nach Gisenyi fort. Die Stadt liegt direkt an der Grenze zum Kongo und am Lake Kivu :)
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Republic of Rwanda, Ruanda, Rwanda, ሩዋንዳ, رواندا, Rvanda, Руанда, Ruwanda, রুয়ান্ডা, རུ་ཝན་ཌ།, Rwanda nutome, Ρουάντα, Ruando, روواندا, Ruwanndaa, Rouanda, Ruanda - Rwanda, રવાંડા, רואנדה, रवांडा, Ռուանդա, Rúanda, ルワンダ, რუანდა, រវ៉ាន់ដា, ರುವಾಂಡಾ, 르완다, ڕواندا, ລາວັນດາ, Roanda, റുവാണ്ട, ရဝန်ဒါ, रवाण्डा, ରାୱାଣ୍ଡା, روندا, u Rwanda, Ruandäa, ருவான்டா, ర్వాండా, ประเทศรวันดา, Luanitā, رۋاندا, روانڈا, Ru-an-đa, Ruandän, Orílẹ́ède Ruwanda, 卢旺达, i-Rwanda

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android