Kithalella

De volgende dag vieren we in Ella onze 12-months-travel-anniversary. Precies een jaar geleden landden we in Los Angeles, toen begon onze reis écht. Wat een fantastisch jaar hebben we achter de rug! De dagen zijn voorbij gevlogen en tegelijkertijd hebben we het gevoel dat er wel drie jaren zijn verstreken, zo veel hebben we meegemaakt. Dat de wereld prachtig is wisten we eigenlijk al. Maar dat het leven zó mooi kan zijn, dat hebben we pas het afgelopen jaar ontdekt.

Ella is een klein dorpje midden in de bergen, omgeven door theeplantages. Het is de eerste keer dat we zo veel backpackers zien maar ik kan wel begrijpen waarom het hier zo druk is. Het is hier prachtig! Nog niet klaar om te beginnen aan een hike - hetgeen waar Ella om bekend staat - nemen we eerst een dagje om onze vermoeide spieren wat rust te geven. En natuurlijk om te genieten van het lekkere eten wat je hier vindt. Zo genieten we bij Umbrella Art cafe van echte koffie (heerlijk!) met een avocadosapje en curd (buffelyoghurt) met honing en dadels. Goddelijk.

De volgende dag begint het weer te kriebelen en dus besluiten we om Ella Rock te beklimmen. Ella Rock is een eitje vergeleken bij Adam's Peak hoewel er hier wel overal gidsen zijn die hun hulp aanbieden. De wandeling begint met een aantal kilometers lopen over het spoor. Het voelt voor ons wat vreemd, maar als er in de verte een trein aankomt die met een slakkengangetje onder luid getoeter langs komt kuieren, begrijpen we waarom de locals zo ontspannen over de rails wandelen. Wel even anders dan in Nederland. Onderweg komen we nog wat leuke mensen tegen en zo wordt het een gezellige tocht naar boven. Het uitzicht is schitterend: Theeplantages, groene bergen, je kunt ontzettend ver kijken. Met een verse king coconut in de hand is het uitzicht nog mooier.

Op de weg terug besluiten we meteen maar even naar de nine arch brug te lopen. Deze brug is ooit door de Britten gebouwd en al sinds 1921 in gebruik. Het blijkt moeilijker dan gedacht om de brug te vinden, en zo komt het dat we uiteindelijk dwars door een theeplantage sluipen -onderwijl nagekeken door verbaasde theeplukkers- om uiteindelijk uit te komen bij het huis van een lieve man die een privé terrasje heeft gebouwd met uitzicht op de trein. Erg grappig. Er hangt een schema met treintijden, er ligt een uitgebreid guestbook vol lieve woorden, en we krijgen meteen een kop thee voorgezet. De trein komt pas over een uur maar we vinden het zo leuk dat we graag blijven wachten om uiteindelijk dé foto te maken van een trein die over de nine arch brug rijdt. Missie geslaagd! Weer een geweldige dag in Sri Lanka.Read more