Tajikistan
Khorugh

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Top 10 Travel Destinations Khorugh
Show all
Travelers at this place
    • Day 45

      Khorog/Хоруғ - Dag 1

      July 6, 2022 in Tajikistan ⋅ ☀️ 30 °C

      Om 7 uur in de ochtend hebben we de omgeving wat beter ontdekt, en daarna zijn we dezelfde weg als gisteren naar beneden gewandeld om weer terug te komen bij de weg, en verder te rijden naar Khorog. We hebben met z'n drieën geluncht, waarna Marc en Baha (zijn gids) naar hun hotel gingen, en ik op zoek ging naar een guesthouse. In de Lonely Planet stonden er een paar, en de eerste waar ik langs ging was direct raak. Een hele lieve familie waarvan ik direct allemaal thee en koekjes kreeg, terwijl mijn kamer rap werd klaar gemaakt. De eigenares is een vrouw van begin zestig, maar twee dochters van haar zijn er ook, en kinderen van die dochters ook, dus het is een drukke bedoeling!

      Ik verwachtte in Khorog te kunnen pinnen, maar na een uur ronddwalen, vragen in banken, lukte het maar niet om te pinnen of geld te wisselen. Uiteindelijk, terwijl Marc en ik om 17:00 hadden afgesproken wat te gaan drinken en de stad te zien, en kwam ik bij een ATM die me maximaal 200 Somoni (€20) wilde geven per dag. Er schijnt hier namelijk nogal een probleem te hangen met te weinig geld bij banken, dus dat veel ATM's vaak leeg raken.
      Read more

    • Day 16

      Pamir 1 - Rushan -> Khorog

      July 26, 2022 in Tajikistan ⋅ ☀️ 23 °C

      1ère étape de notre voyage à vélo: la Pamir Highway

      De notre périple à vélo, nous avons quelques points de référence ici et là qui guident notre itinéraire. Nous laissons le voyage et les rencontres faire le reste.

      Le premier « objectif » était la Pamir Highway, cette route mythique construite par les Russes au début du siècle passé (en 1935), la 2ème plus haute route au monde (la 1ère étant la Karakoram Highway au Pakistan) qui relie le Kirghizistan avec le Tadjikistan. Beau challenge pour le premier voyage à vélo de Camille et réalisation d’un rêve avorté pour William (qui, pour des raisons de visa, n’a pas pu la pédaler lors de son tour de monde à vélo il y a 10 ans).

      L’arrivée dans les Pamirs est en soi un périple: il nous faut obtenir le GBAO permit (signifiant Gorno-Badakhshan Autonomous Province), laisser passer délivré par Douchanbé afin de garantir son emprise sur cette région au statut spécial d’autonome. Nous devons pour cela nous rendre à l’OVIR, sorte de Ministère de l’Intérieur hérité de l’ex-URSS et caractérisé par des démarches administratives longues et manuscrites. Nous obtenons le fameux sésame dans la fournaise de Douchanbé, mais malheureusement que pour 8 jours ! Nous essayons d’expliquer au fonctionnaire que pédaler la Pamir Highway en 8 jours est un exploit digne du Tour de France, et celui-ci nous répond que nous pouvons étendre notre permis directement dans les Pamirs, dans les bureaux décentralisés de l’OVIR.

      Il nous faut maintenant arriver à cette région des Pamirs. Nous n’y pédalerons pas, contraints par la chaleur de la plaine tadjik (plus de 45C à l’ombre!) et notre visa (nous n’avons que 30 jours au Tadjikistan). Le seul moyen d’y arriver par « transport public », ce sont ces taxis partagés qui effectuent la liaison Duchanbé-Khorog (capitale des Pamirs). Si les premiers 300km, la route est bonne, asphaltée, à l’arrivée dans les Pamirs, les graviers et les nids de poule remplacent l’asphalte et réduisent considérablement la vitesse du véhicule. Résultat, un trajet qui dure en moyenne 16h. Ce sera notre première réalisation du fossé entre les édifices replendissants de Douchanbé et la négligence de l’Etat central pour cette région des Pamirs. Nous décidons de nous faire déposer à Rushan, ville qui se trouve à 70 km de Khorog, pour commencer à pédaler sur du plat. Saradbegim nous y accueille pour la nuit.

      Le lendemain nous commençons notre périple a vélo jusqu’à Khorog. Dès lors, et pour encore plusieurs centaines de kilomètres, nous allons longer la Pandj, frontière naturelle entre le Tadjikistan et l’Afghanistan. La première étape est « facile », mais c’est quand même 70 km sur une route non asphaltée. Tout de suite, nous sommes exposés à la générosité des pamiris et leur très grande hospitalité : nous nous arrêtons dans une épicerie de bord de route en quête de légumes et de pain pour notre déjeuner, mais cela n’est pas trouvable car chaque maison pamiri a son propre potager et fabrique son pain. Immédiatement, la tenancière de l’èpicerie nous invite chez elle pour nous donner des concombres tout droit sorti de son potager et du pain frais du matin. Elle nous installe dans son patio où nous préparons notre salade à l’ombre, et celle-ci nous ramène un délicieux plat composé de pommes de terre fondantes pour le plus grand bonheur de William. Elle nous invite ensuite à dormir chez elle, mais il n’est que midi et nous souhaitons arriver à Khorog avant la fermeture de l’OVIR pour étendre notre permis. Régulièrement au cours de notre séjour, nous devrons réussir à refuser sans blesser les invitations de gîte et de couvert!

      Les derniers kms pour arriver à Khorog sont éreintants, car nous ne nous accordons aucune pause ni ralentissement. Nous réussissons toutefois à arriver avant la fermeture de l’OVIR, pour nous entendre dire que oui nous pouvons étendre notre permis et que non, nous ne pouvons pas le faire aujourd’hui. Les procédures administratives tadjikes impliquent d’aller payer une taxe dans une banque puis de revenir avec la preuve du paiement de cette taxe pour effectuer la démarche voulue. Nous repartons donc bredouille mais avec la certitude de pouvoir régler notre affaire le lendemain.

      Le soir nous rencontrons d’autres voyageurs, dont un à moto qui revient de la Wakhan, et qui nous fait sérieusement douter sur notre capacité physique à l’emprunter. La piste est si mauvaise que régulièrement il faut descendre et pousser son vélo ou sa bécane dans le sable. L’itinéraire est également plus long que d’emprunter la M41, d’une centaine de km, et cela n’est pas négligeable quand il s’agit de les parcourir à vélo! Après moult tergiversations, nous choisirons finalement la Wakhan, au grand bonheur de William!
      Read more

    • Staubpiste

      July 9, 2023 in Tajikistan ⋅ ⛅ 15 °C

      239 km Strecke in 7 1/2 Std. entlang der Grenze zu Afganistan legen wir heute mit dem Auto zurück. Vorwiegend auf Schotterpisten. Mit den zwei Motorradfahrer haben wir im Hostel in Duschanbe schon nette Abende verbracht. Zufällig waren sie auch gestern bei uns im Homestay. Zwecks Baustelle wird die Straße immer mal wieder gesperrt. Dann trifft man sich wieder und hält ein Plausch. Ab jetzt kann es sein das nicht mehr täglich ein Footprint kommt. Wer verlassen jetzt für 4-5 Tage die Zivilisation und begeben uns tiefer in die Berge hinein.
      Bis bald😆
      Read more

    • So nahe am Ziel jedoch unerreichbar

      July 13, 2023 in Tajikistan ⋅ ☀️ 23 °C

      Vom Karakulsee aus wären es noch 282 km bis nach Osch unserem Ziel gewesen. Aber uns bleibt nichts anderes übrig als wieder umzudrehen da die Grenze immer noch zwischen Tadjikistan und Kirgistan geschlossen ist. Die Straße Verhältnisse sind sehr schlecht und so geht es von unserem Homestay holter die polter wieder zurück nach Chorugh mit dem Auto.Read more

    • Day 39

      Tag 35 Mongolei auf dem Landweg

      September 5, 2023 in Tajikistan ⋅ ☀️ 14 °C

      Fahrt zur heißen Quelle -
      Kurogh zum Wakhan Corridor -
      heute nur paar Kilometer gefahren - dann in den heißen Quellen gebadet. Brav getrennt Männer links und Frauen rechts in einer Art Blechhalle ohne Sicht nach außen - unser Nachtlager schlagen wir auf dem örtlichen Fußballplatz aufRead more

    • Day 30

      Werkstatt Khorog

      August 25, 2019 in Tajikistan ⋅ ☀️ 16 °C

      240 Kilometer, 11,5 Stunden unterwegs

      Von den ganzen Quellen entspannt (oder doch eher müde) fuhren wir weiter zur mittleren Stadt des Pamir Highways, Khorog. Die Fast Food Besonderheiten heißen hier Khorog Fried Chicken (KFC) und McDolands. Markenrechte sind hier anscheinend nicht so wichtig.

      Bei einer Sichtkontrolle stellen wir fest, dass sich der Unterbodenschutz gelöst hat. Da uns eine passende Unterlegscheibe fehlt, fahren wir zu einer Werkstatt. Diese entpuppte sich dann aber als ein wahrscheinlich betrunkener Mechaniker mit einer Grube in einer Garage. Nach einer angstvollen, ruppigen und drehzahlreichen Fahrt über die Grube löste er unser Problem in ein paar Minuten.

      Im Anschluss mussten wir feststellen, dass der Aufkleber an der Stelle des Tadschikistan Aufklebers geklaut wurde. Erst später stellte sich heraus, dass die iranische und die tadschikische Flagge vertauscht waren. Wahrscheinlich wurde die Flagge deswegen beseitigt. 😅
      Read more

    • Day 46

      Khorog/Хоруғ - Dag 2

      July 7, 2022 in Tajikistan ⋅ ☀️ 30 °C

      De diarreegoden hebben het op me gemunt, en ik ben alweer ziek geworden, ditmaal inclusief overgeven. Zwaar irritant, maar ik bleek enorm veel geluk te hebben met de familie waar ik verblijf! Zodra ik beneden kwam in de ochtend, zette de eigenares al thee voor me en zorgde ze dat ik een dekentje had en op de bank kon liggen. En toen kwam het... De twee dochters die op dit moment ook hier zijn, blijken beide dokter te zijn in Dushanbe! Omdat ik al het vocht (en eten) direct weer teruggaf aan moeder aarde, zijn ze naar de apotheek geweest en kwamen ze terug met een tas vol spullen voor een infuus. Een uurtje later lag ik dus op de bank met een infuus aan m'n arm, kijkend naar afwisselend BBC en Russische staats TV, wat vrij tegenstrijdige beelden opleverde.

      Na het infuus ging het al een stukje beter, maar ik heb de hele dag binnen gespendeerd, met uitzondering van een tripje naar de apotheek.
      Er was genoeg te beleven die avond, want er werd veel, heel erg veel, brood gemaakt in het huis. Het feit dat het huis dus compleet naar vers brood rook, maakte het ziek zijn nog een beetje pijnlijker.
      Read more

    • Day 47

      Khorog/Хоруғ - Dag 3

      July 8, 2022 in Tajikistan ⋅ ☀️ 31 °C

      Vandaag ging het alweer een stuk beter, en dus ben ik Khorog nog iets verder gaan verkennen. De stad was verder niet zo bijzonder, maar het Ismaili Center and Jamatkhana was dat zeker wel. Eergisteren probeerden Marc en ik al binnen te komen, maar er was een dienst gaande, met veel security bij de ingang, omdat het een religieuze minderheid is in het land. Vandaag moest er eerst wat gebeld worden, werd mijn naam en wat gegevens uit m'n paspoort genoteerd, moest ik twee keer een handtekening zetten, werd m'n tas gecheckt en mocht ik naar binnen. Direct kwam er een vrouw naar me toe, die in heel goed Engels een hele rondleiding gaf door het gebouw.

      De Ismaili is een stroming binnen het sjiisme, binnen de Islam en er zijn er ongeveer 13 miljoen, verspreid over de hele wereld. De Ismaili streven naar, ik quote even, " kennis voor de verbetering van zichzelf en de samenleving; pluralisme omarmen door bruggen van vrede en begrip te bouwen; en het genereus delen van iemands tijd, talenten en materiële middelen om de kwaliteit van leven van de gemeenschap en degenen onder wie ze leven te verbeteren", wat op zich wel te zien was aan het gebouw.

      Het gebouw is heel erg nieuw en modern, van zowel de binnen- als buitenkant. De grote hal is in een soort "T" vorm. Zodra je binnenkomt, is er rechts direct een bibliotheek met allerlei boeken en staan er zes computers, die iedereen mag gebruiken voor van alles, al gok ik dat bepaalde websites iets minder gewaardeerd worden. Bij de splitsing kon je rechts naar de gebedszaal en links naar een soort recreatieruimte. Dit stond voor de balans tussen geloof en het leven. Het is niet de bedoeling alles te focussen op je eigen leven en het geloof te vergeten, en andersom. De recreatieruimte kon letterlijk iedereen afhuren. Bruiloften, optredens, alles kon. Als ik samen met Gerard Joling en Napoleon Bonaparte naar BBC Earth zouden willen kijken na een pizza party, had het gekund. Verder waren er veel kleinere ruimtes in het gebouw, waaronder een paar kleine leslokalen, een lesruimte voor baby's van 6 maanden tot een jaar, een werkruimte, waar ook elke bedrijf plekken konden huren, ruimte om met een psycholoog te praten, en een vipruimte voor als de Aga Khan ooit langskomt.
      Read more

    • Day 52

      Pamir 2: Kalaikhum nach Chorugh

      August 24, 2023 in Tajikistan ⋅ ⛅ 19 °C

      Natürlich sind wir um 3.45 Uhr total ausgeschlafen und fit und tatsächlich: kurz nach 4 sind wir wieder auf der - ab jetzt meistenteils Schotter - piste.
      Unwirkliche Szenerie, die erste Stunde ist es komplett dunkel, trotzdem begegnen wir LKWs, einem Radfahrer, immer wieder Soldaten - wir fahren immer noch entlang des Panj - einem Fuchs und normalen PKWs, wo wir uns fragen, wie die jemals ankommen wollen.
      Die afghanische Seite sieht übrigens nochmal deutlich weniger entwickelt aus, als die tadschikische: wo es hier immerhin eine manchmal asphaltierte Straße gibt sieht es drüben nach kleinem Pfad aus. Manchmal sieht man "Dörfer", ein paar wenige Steinbauten, die daheim als historische Ruinen durchgehen würden, mit leeren Fensterhöhlen, kaum Licht, nur Trampelpfade, schon gar kein motorisierter Verkehr.
      So schütteln und rütteln wir uns zu unserem Tagesziel Chorugh, mit ca. 30.000 Einwohnern die größte Stadt im Pamir. Gegen 12 Uhr sind wir in unserem "Motel" Mountain River und haben den Nachmittag "frei".
      Wir gehen Richtung Zentrum und bleiben erstmal hängen bei der Anzeige Cappuccino, cake...
      Ein Wegweiser zeigt uns, dass wir von Dushanbe aus jetzt 596 km zurückgelegt haben.
      Als nächstes durchstöbern wir den Markt und lassen uns danach im central park am Badeteich nieder, das muntere Treiben beobachtend. Irgendwann in ein Teehaus am Fluss, dann zurück ins "Haus Bergfluss".
      Read more

    • Day 428

      Chorugh

      September 7, 2023 in Tajikistan ⋅ ☀️ 19 °C

      Leider habe ich keine Simoni mehr und Dollar wollten sie beim Frühstück nicht akzeptieren. Da ging es auf Kosten des Hauses. Gestern, beim Abendessen, wurde mir schon ein großer Nachlass gewährt, und ich wurde eine Handvoll Kleingeld mit einem Mal los.
      Am frühen Nachmittag war ich dann in der Stadt. Zuerst mal zum Geldautomat. Beim dritten hat es dann geklappt mit dem Bargeld. Danach in ein Hostel/Hotel eingecheckt. Irgendwie hatte ich keine Lust auf eine Massenunterkunft. Das Zweibettzimmer wurde zur Hälfte berechnet, da ich nur ein Bett belege. Eventuell hätte ich einen Zimmerkameraden bekommen. Hatte das Zimmer aber dann für mich alleine. In der Stadt gibt es ein indisches Restaurant. War ziemlich teuer, aber total lecker.
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Khorugh, Хорог

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android