Donner Pass

Gisteren heb ik vernomen dat er een gratis bier is voor PCT wandelaars in Donner Ski Ranch. Normaliter een tent waar wintersporters komen maar in deze tijd alle wandelaars verwelkomd. Het ding is dat hij een dikke 62km vanaf de plaats waar ik gekampeerd is, dat zou betekenen dat ik morgenochtend het gratis biertje kan halen, daar heb ik natuurlijk niets aan.

Dus wat ik ga proberen is om er in de avond te zijn, 62km op een dag moet te doen zijn. Ik wil niet te vroeg starten, ik waardeer mijn slaap nog steeds. Normale tijd ben ik aan het lopen, rond 6:00. Ik heb niet naar het hoogteprofiel gekeken want dat zou me enkel ontmoedigen ben ik bang.

Ik maak een vliegende start, de eerste 10-15km is redelijk vlak en makkelijk terrein. Dan begint een flinke klim en zie ik Lake Tahoe voor de tweede keer, indrukwekkend. Vanaf daar is het open terrein waar het eerste deel zich enkel in het bos ophield. Ik klim verder richting een skipiste, de uitzichten links en rechts zijn erg mooi. De afdaling gaat weer gepaard met enige sneeuwpret, daar kijk ik inmiddels niet meer van op.

Als ik aan de tweede klim begin kan ik het niet laten om toch even het hoogteprofiel te bekijken voor de rest van de dag. Vier klimmen in totaal met ruim 1600m omhoog 😬. Oei, dat is toch wel veel, maar dat houd mij niet tegen, als ik een doel gezet heb, ook al is het zo klein als een gratis bier, dan ga ik ervoor.

De tweede klim eindigt ook op de top van een skipiste, net als de voorgaande met zeer fraaie uitzichten. Afdalen aan de noordzijde, dus sneeuwgarantie. Ik maak me op voor de derde klim, ze worden steeds zwaarder naarmate de dag vordert. Ik voel mijn energieniveau afnemen. Maar ook deze weet ik nog op de stormen, ik heb nog steeds een gemiddelde van boven de 5km/h zelfs met de klimmen.

De laatste klim is een kleintje, maar niet minder vermoeiend. Als ik de top bereik zie ik de weg waar mijn bestemming voor de dag aan gelegen is. Dat is het laatste beetje motivatie wat ik nodig heb.

Het is 18:30 als ik bij de tent aankom, ik bestel een burger en krijg mijn gratis biertje. Ik zie wat jongens die ik eerder ontmoet heb en neem plaats bij hen. Het is bijna 21:00 als we buiten geveegd worden. Shit, nu nog een kampeerplek vinden. Een kilometer verderop zijn er gelukkig wat plekjes, enigszins aangeschoten (1.2L bier, op een lege maag 😉) loop ik die kant op. Zet mijn tent op, schrijf dit verhaaltje en ga slapen.

Misschien dat ik een mentale check moet laten uitvoeren als ik terug ben in Nederland, 12.5 uur vol gas lopen, of wat ze hier ‘balls to the wall’ noemen, 62km en 1600m+ hoogtemeters voor een gratis biertje is wellicht een beetje gestoord 😜. Ik heb er in ieder geval geen moment spijt van gehad.

👋👋Read more