United States
Leelanau County

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 16

      Petoskey und Traverse City

      September 7 in the United States ⋅ ⛅ 14 °C

      Heute waren wir hauptsächlich in zwei hübschen kleinen Küstenstädtchen unterwegs und sind zwischendurch mit einigen Stopps an der Küste entlang gereist. In dieser Region hier gibt es viele Obstplantagen mit Äpfel-, Kirsch- und Pfirsichbäumen. Entsprechend gibt's auch immer wieder Gelegenheiten, frisch an der Straße zu kaufen, oft mit einer Kasse des Vertrauens. Ob das in D funktionieren würde?
      Es ist auch alles sehr "maritim" hier. Überall kleine Häfen, Anlegestellen, offensichtlich teure Yachtclubs (zu denen man an einem wichtigen Pförtner vorbei muss) und sehr gepflegte Stadtparks an der Seeseite. Zwischen den Orten sieht man immer wieder sehr eindrucksvolle Grundstücke mit eigenem Seezugang und Bootssteg. Die haben dann eine grandiose Kieszufahrt, tadellos gepflegte Rasenflächen um ein sehr individuell gestaltetes "Häuschen" mit großer Glasfront zum See und einer Pickup-tauglichen Doppelgarage. Daneben auf der Wiese steht ein 12-m-Wohnanhänger, so hoch wie ein Truck. Zweifellos wohnt hier eine noch gut versorgte weiße Mittelschicht. Farbige und Hispanics sind übrigens deutlich seltener vertreten, als wir das aus anderen Gegenden kennen.
      Und natürlich stehen an vielen Grundstücken die Wahlplakate 2024, meist für Trump/Vance aber auch für Harris/Walz. Wir nehmen aber an, dass wir hier im Republikanerland sind. Obwohl wir natürlich eine Meinung haben, ist es nicht unsere Sache. Wir haben genug mit uns und dem beschähmenden Wahlergebnis in Thüringen zu tun. Aber genug damit.

      Das Wetter heute war schon viel besser als vorhergesagt und lässt uns auf die nächsten Tage hoffen. Beim Start am Morgen waren es noch 8 Grad und es ist immer noch ziemlich kalt, aber die Sonne war schon viel zu sehen. Deshalb sind wir heute Abend schon mal an einem der vielen Binenseen, dem Lake Leelanau. Der Sonnenuntergang verspricht nur Gutes.
      Unterwegs waren wir heute auch noch gut shoppen. Das reicht für die nächsten Tage. Und nicht zu vergessen, haben wir heute auch unsere Sitze für den Rückflug gebucht. Wichtige Sache!
      Read more

    • Day 11

      M22

      August 10 in the United States ⋅ 🌬 17 °C

      De M22 heeft inmiddels meerdere betekenissen in Michigan; State Highway M-22 die langs de kustlijn van Lake Michigan loopt (volgens velen mooiste weg van Michigan), M22 als populair kledingmerk, M22 Wine Trail als route langs verschillende wijngaarden in de buurt en M22 de micro-brouwerij van M22-bier.

      Wij​ gaan voor de eerst, de mooie weg die als een streep langs de kust van het schiereiland parallel aan Lake Michigan loopt. We passeren Suttons Bay, de plek waar Robbie in 2020/2021 haar High School jaar heeft gedaan. Eerste stop is 9-beans-row, een grote boerderij waar ze zelf zuurdesembrood bakken en de lekkerst vullingen voor op brood maken. Het is er stamp vol. De parkeerplaats is vol, de houtovenpizza buiten branden al voor de pizza-als-ontbijt-eters, mensen zitten ind e miezerregen hun broodje te eten, een lange rij voor de kassa voor het brood, de koffie en de gesmeerde boterhammen. Grote bolle broden liggen warm te dampen in de manden voor de enorme ovens. Heel het schiereiland lijkt hier op zaterdag zijn brood te halen. Niet gek in een land waar het supermarktproduct nog het meeste weg heeft van een schoonmaakspons. Wij vinden binnen een tafeltje.

      Het schiereiland is prachtig rijden. Glooiend landschap, alleen maar groen, wijnranken, appelboomgaarden, boerderijen, kersentelers, mooi uitzichten over het water en vissersplaatjes. We steken het schiereiland van oost naat west over stoppen bij The Clay Cliffs. Na een wandeling komen we bij het uitzichtpunt over het Michigan Lake en kunnen we zelfs, als we heel goed kijken, Green Bay aan de overkant zien liggen.

      In de bovenkant van het schiereiland ligt in een heel klein visserplaatsje, Leland, de Cheese Shanty. Een klein zaakje in een houden huisje met twee gaten in de muur. In het ene gat plaats je de bestelling (heerlijke prezelbroodjes met kalkoen, kaas, tomaat en sla) en 5 minuten later haal je het op bij het andere gat in de muur. Ook hier, je kan bijna over de koppen lopen.

      Robbie krijg een app-je van ex-school-vrienden of ze haar kunnen oppikken voor een gezellige avond (en misschien wel nacht). Robbie blijft achter in Leland en Erica en ik rijden door (Robbie gaat even een kopje koffie doen in Leland terwijl ze wacht en komt daar weer een vriendinnetje tegen die daar, oh toevallig, werkt). Erica en ik rijden door naar het Whaleback Natural Area voor nog een lekker wandeling door het bos, langs de kust van Michigan Lake. 

      We steken, nu via B-wegen het eiland van west naar oost weer over, stoppen even bij een boerderijwinkel voor kersen (deze streek is hofleverancier van de kersen voor heel Amerika), pruimen en wat eten voor vanavond. Nog 3 kwartier door het groen landschap en we zijn weer thuis.

      Omdat het nog vroeg is, en we wel zin hebben in een rondje fietsen (waarbij je hier altijd wel een bierbrouwerij tegen komt), pakken we de fietsen van Maureen en Hans,  pompen de banden op en trekken een rondje om het Boardman Meer dat midden in Traverse City ligt (en 5 minuten van ons huis). 

      Na een uur fietsen komen we (inderdaad) brouwerij Right Brain tegen. Op de parkeerplaats van de brouwerij staan 2 foodtrucks. Als we het proeflokaal binnen lopen blijkt het een enorme hal te zijn die afgeladen vol staat met lekker ouderwetse flipperkasten. Ik tel er zo 100. Een intens lawaai van de flipperkasten, maar ook van de volle zaal vol gezinnen, sportwedstrijden op tv-schermen en bierdrinkers. De keuze is weer enorm (20 smaken), ik ga voor de Northern Hawk Owl, een heerlijke American Amber (beetje een Leffe).

      We gooien voor een paar dollar in de flipperkasten, spelen een paar rondjes en trappen in een uur weer terug naar huis langs de andere kant van het meer.

      Groente en kippengehakt van de boerderijwinkel in de pan, wijn uit de streek erbij, klaar is de dag.

      Nu nog even afwachten of we Robbie vanavond nog terug zien….
      Read more

    • Day 13

      Sleeping Bear

      October 15, 2019 in the United States ⋅ 🌧 8 °C

      Heute ging es zur nächsten National Lakeshore-dieses Mal am Lake Michigan. Die Sleeping Bear Dunes National Lakeshore 🐻
      Wie der Name sagt, gibt es Sanddünen und Sandstrände am See. Hier haben wir eine Rundfahrt mit dem Auto gemacht und sind eine Route durch den Sand gewandert. ⛱️🥾
      Weiter ging die Fahrt Richtung Süden!
      Read more

    • Day 13

      Kamala is comin’

      August 12 in the United States ⋅ ☁️ 19 °C

      Vandaag even alleen op pad. Terwijl Robbie en Erica naar het strand aan het meer gaan, trek ik mijn zeemleren broekje aan en huur een heuse racefiets bij de  fietshandelaar 2 straten verder. Ik krijg een prachtige knalblauwe Trek racefiets mee. Hij wordt keurig op mijn maten ingesteld, helm en slot mee, and of we go. Doel is om naar Suttons Bay te rijden via de Leelanau Track, een oude spoorlijn die van zuid naar noord dwars door het schiereiland liep, en nu is geasfalteerd tot prachtig fietspad. Bijna Nederlands goed, zoals het is aangelegd, keurig met bordjes, bankjes en uitkijk plekken. Het pad meandert door een glooiende landschap.

      Alles is knal groen, de bossen, de vennen, de wijngaarden, de boomgaarden en de groentetuintjes. Een mooie rit van 35 kilometer heen en 35 kilometer terug. In het gezellig en kleurrijke Suttons Bay een lekker kop koffie met een soort van croissant gevuld met gele room genomen in het Hive cafe.  Suttons Bay is niet meer dan hoofdstraatje, maar staat vol gekleurde pandjes met winkeltjes, kunstboetiekjes en eettentjes.

      Op de terugweg een enorme milkshake bij de Dairy Lodge gehaald. Het is weliswaar maar 28 graden hier, maar toch, fietsen maakt warm. Dus Milkshake. Dairy Lodge is zo’n typisch jaren 50 ijstentje in het wit met een enorme betonnen luifel, met op het dak neon van een pin-up in schaarse kerstkleding die op verleidelijke wijze met haar poena over een enorme ijsco glijdt. Toen kon dat nog.

      Ook grappig, er werkt één meisje in de ijszaak. Ik moet bestellen bij het linker loketje (orders), bestelling wordt opgenomen, luikje gaat open en ik geef haar de dollars. Ze maakt de milkshake (nee, niks uit een machine maar gewoon ijs en melk in een mooi stalen milkshake-mixer), roept mijn naam (ik ben er alleen) en geeft vervolgens de bestelling uit aan het rechter loket (take out). Deurtje open, milkshake er door, deurtje dicht.

      De avond is voor Susan en Joel. Susan en Joel wonen op het andere schiereiland (dat veel rustiger en meer verlaten is) bijna aan het uiteinde, zon 30 minuten rijden van Traverse City.  Ze hebben daar een prachtig houten huis is een bos, grenzend aan de kust met uitzicht op het meer.

      Susan en Joel hebben in 2022 twee weken in ons huis gewoond, terwijl wij in hun huis woonden (huizenruil). Weliswaar hadden we destijds veel email contact, maar we hadden ze nooit echt ontmoet. Het leken ons toen al zeer lieve mensen. Zo kwam er rond december 2022 ineens een klein pakketje uit Amerika. In het pakketje zaten een potje honing en een honing lepel. Joel’s eigen honing. Joel is Imker en had toen nog 24 volkeren aan bijen. Ze hadden door dat ik de honingpot in hun huis aardig had leeggegeten (ben een enorme honingliefhebber, hoe sterker de smaak hoe beter). Dus stuurde zo ons een potje van zijn honing.

      Dus toen ze hoorde dat wij weer in de buurt waren, werden we onmiddellijk uitgenodigd voor de BBQ. Was super gezellig. Heerlijk gegeten. Leuke mensen, met mooie verhalen (ze zijn beide eind 70 dus al het nodige gereisd) en konden goed lachen om hun eigen onhandigheden tijdens die reizen. Susan was al maanden bezig geweest om Paul Chevrolet’s nummer Kill Two Birds op haar Pandora Radio te krijgen. Met een beetje hulp van ons is dat nu gelukt. Ze gaan het gelijk aan iedereen laten horen.

      Als we laat in de avond vertrekken gaat de zon onder achter het westelijke schiereiland. Op het hoogste punt van het schiereiland verzamelen zich dan jongeren in hun auto om samen te kijken naar de zonsondergang. We zijn er maar naast gaan staan….even jong. Prachtig gezicht.

      En we zijn weer een beetje gerustgesteld. Het viel ons op dat in de Amerikaanse media Kamala Harris helemaal hot is. Iedereen en alles praat er over, football-stadions vol mensen in deze streken die komen luisteren naar Kamala. Maar eigenlijk zagen we daar niks van in het straatbeeld. ‘t Is nogal gebruikelijk hier om  via een bordje in je tuin te laten weten op wie je gaat stemmen. Twee metalen prikkers met een bord er op in het gazon geprikt.. We zagen veel onbekende namen (veel sheriffs, rechters, burgemeesters, etc) en regelmatig een Trump/Vance bordje. Maar eigenlijk nauwelijks een Kamala/Walz bordje. We waren toch een beetje ongerust. Is Kamala alleen een media hype, maar de gemiddelde moet niks van haar hebben? Joel legt ons uit…that is not the case….er mag pas een bordje in de tuin als de kandidaat officieel is benoemd door zijn partij. That’s the law in Michigan. Oke. Dus, vragen we voor de zekerheid, de bordjes zullen na aankomend weekend in heel veel tuinen verschijnen? Ooooy Yeah, zegt Susan, You bet, Kamala is comin’.
      Read more

    • Day 48–49

      Sleeping Bear Dunes NLS, Michigan

      August 28 in the United States ⋅ ☁️ 18 °C

      Der Sleeping Bear Dunes National Lakeshore besteht aus der Dünenlandschaft sowie zwei aufgegebenen Ortschaften, die aber beide intakt sind und auch heute noch mehr oder weniger regelmäßig genutzt werden. Um den Park zu erkunden, empfiehlt es sich, zunächst den Pierce Stocking Scenic Drive zu fahren. Die jeweiligen Aussichtspunkte sind ausgeschildert. Bei der höchsten Düne angekommen, wurden wir mit Schildern ausdrücklich davor gewarnt, durch den Sand hinab zum Lake Michigan zu gehen. Der Weg hinab stellt sich einfach dar, aber der steile Aufstieg durch den tiefen Sand bedeutet 450 Fuß Höhenunterschied. Wir verzichteten auf dieses Abenteuer, denn wir konnten bei anderen (sportlich, jungen) Touristen sehen, welche Schwierigkeiten sie hatten, die Düne wieder hinauf zu steigen.
      Nachdem wir den Scenic Drive abgefahren waren, fuhren wir zum Inspiration Point, einem Aussichtspunkt auf den See Glen. Dieser liegt mitten im Wald oberhalb des Sees und ist total einsam.
      Unser erstes Ziel am nächsten Tag war der Port Oneida Historic District. Diese alte Häuser wurden zur Blütezeit der Dampfschifffahrt erbaut. Damit die Maschinen der Schiffe liefen, wurden Unmengen von Holz benötigt, die hier bereitgestellt wurden. Als die Dampfmaschinen auf Kohle umgestellt wurden, brach der Handel ein und die Ortschaft verfiel. Die Häuser konnten wir nur von außen besichtigen, da diese anscheinend nur einmal im Jahr an einem Festtag geöffnet werden.
      Auch der kleine Ort Glen Haven erlitt das gleiche Schicksal wie Port Oneida. Hier werden die Häuser allerdings noch genutzt. So existiert der Dorfladen, ein Hotel, ein Museum sowie die Schmiede.
      Zum Abschluss unseres Besuchs fuhren wir zum Dune Climb. Hier konnten wir die große Sanddüne erklimmen, um von dort einen Blick auf den Lake Michigan zu erhaschen.
      Read more

    • Lake Michigan

      September 20, 2022 in the United States ⋅ ☀️ 23 °C

      Der Lake Michigan ist grösser als die Schweiz: ca 500 km lang und 190 km breit. Er ist fast so gross wie das Kaspische Meer und gehört zu den grössten Süsswasserseen der Erde. Er ist mit dem Lake Huron verbunden und auf gleicher Höhe.

      Dem Westufer entlang zieht sich praktisch durchgehend eine Düne. Am ausgeprägtesten sichtbar ist sie im Norden im Bereich des Nationalparkes "sleeping Bear".

      Wir haben uns Zeit genommen: Wir sind ab etwas nördlich von Chicago möglichst dem Ufer entlang gefahren. Immer wieder versprechen wir uns und reden vom "Meer". Es wird wacker gesegelt und wir fühlen uns wie an der Ostsee in Deutschland oder Dänemark. Die Einheimischen sagen denn auch: "Alles ist so maritim wie am Meer, wir haben nur keine Haie...".

      Ein Ort ist schöner als der andere und die ganze Küste wird natürlich auch touristisch genutzt. Erster Halt gilt Benton Harbor. Erstmals müssen wir feststellen, dass die schönen Hotels (Wochenende!) ausgebucht sind.

      Zufällig entdecken wir das Pumpspeicherkraftwerk Ludington, das weltweit die zweitgrösste Leistung hat. Wir haben das in der Schweiz ja auch ...und werden in Zukunft vermehrt über solche Systeme sprechen müssen: Die einzige Art, Strom einzulagern!

      Wir geniessen nochmals zwei Hotelnächte in Frankfort und freuen uns dann aber auch wieder auf den Ländy: Am Nordkap bei der Halbinsel bei Traverse City dürfen wir uns auf einem Standplatz mit eigenem Seezugang hinstellen: wunderbar!
      Read more

    • Day 3

      Let her go (Holly Williams)

      July 12, 2022 in the United States ⋅ ⛅ 18 °C

      De M-22 werd een paar jaar geleden in Amerika uitgeroepen tot de mooiste Scenic Route. Robbie legde het oostelijk deel van deze weg vorige jaar bijna dagelijks af. Op weg naar school, naar huis, met vrienden, op weg naar uitstapje of om ergens te gaan chillen.

      De M-22 start in Traverse City en meandert noordwaarts langs het water over de landtong aan de andere kant van het meer bij ons huis. Op het meest noordelijke puntje van het schiereiland buigt de M-22 weer zuidwaarts af langs de westkant. Ooit bedoelt als een transportweg langs havens. Een prachtige weg door bossen, eindeloze kersengaarden, met telkens een prachtig uitzicht over de meren, langs vissershavens, langs strandjes, nabij jachthavens en met soms uitzicht op grote rode landbouwschuren. De dorpjes zijn stuk voor stuk liefelijk. Oude houten huisjes die met liefde zijn hersteld en onderhouden. Soms in vrolijke kleuren, zoals in Suttons Bay, soms verwaaid en verkleurd in Leland, waar vissers nog dagelijks hun vers gevangen vis in grote ovens roken.

      T'is gek, want Robbie leidt ons zonder een spoor van twijfel van plek naar plek. Als een volleerde TomTom navigeert ze ons van herinnering naar herinnering. Gek, omdat ik me ineens realiseer dat zij hier een jaar lang een leven heeft geleid waar ik eigenlijk niet zo veel van weet. Waar ik op basis van haar verhalen en een paar foto's een eigen beeld van heb gecreëerd. En dat beeld is lang niet altijd gelijk aan de werkelijkheid. Alles is (net een beetje) anders als dat het in mijn hoofd zit. T'is groter, levendiger, mooier, zachter en diverser dan ik me had ingebeeld. Of het nu gaat om de gangen in haar school, de landerijen om haar huis, de cafeetjes in het dorp of de wegen er naar toe, alles heeft veel meer "kleur". Ik kom hier als een reiziger voor het eerst van m'n leven, zij is hier een soort van thuis. Zij heeft hier vrienden gemaakt die ik niet ken, zij heeft hier op plekken gelopen waar ik nooit heb gelopen, zij heeft geslapen op een plek die mij vreemd is. Kleine meisjes worden groot.

      IMG_2351IMG_2345IMG_2364

      We bezoeken strandjes, dorpjes, speeltuintjes, haar schoolgebouw (we worden het hele gebouw rondgeleid), haar (gast)huis, ontmoeten een vriendin in een plaatselijke boekhandel, drinken koffie bij haar favoriet ontbijtplek, treffen een klasgenootje in de vissershaven, halen een broodje bij haar lievelingsshack. Overal komen verhalen. Soms kennen we de verhalen. Soms zijn ze voor ons nieuw.

      IMG_2375IMG_2369

      Tegelijkertijd moet het voor haar ook vreemd zijn. Vorig jaar werd ze hier gedropt als vreemdeling in een hechte kleine samenleving. Ze vertrok na een jaar als vriendin van velen, van de een op de andere dag . En nu is ze (een jaar later) ineens weer terug in dezelfde omgeving die niets is veranderd (en toch ook weer een jaar verder is). Allemaal een beetje verwarrend.

      Neemt niet weg dat we alle drie genieten. T'is een prachtige streek en ik snap goed dat Robbie een beetje verknocht is aan Suttons Bay en omgeving. En het was fijn om dat samen met haar te mogen bekijken.

      Tot morgen
      Read more

    • Day 129

      FP update 7/6 Crystal River Kayaking and

      July 6 in the United States ⋅ ☁️ 19 °C

      FP update 7/6 Crystal River Kayaking and 7/7 Sleeping Bear Dunes Climb

      Crystal River Kayak - A few miles down from where we are staying, we took a 2.5 hr leisurely kayak excursion down the Crystal River. The water was shallow, and the scenery was beautiful but we (meaning Michael) had to maneuver skillfully through a lot of fallen trees. He did a fine job. Westen of course enjoyed the water. My favorite part was all the water lilies🌺 and 🐸 we could hear. Just a chill day while on the road discovering a beautiful area. Loving Michigan UP 😃

      Sleeping Bear Dunes - We decided to take on Sleeping Bear Dunes early in the morning when it was still cool which was a great decision because parts of the climb can be strenuous. But we conquered and the views were worth it. 🤩 It is miles of sand beach, with bluffs that tower 450’ above Lake Michigan. The High dunes afford spectacular views across the lake. Bottom line, Dune Climb offers plenty of pure, wind-blown sand for your climbing pleasure.

      Inspiration Point - In Michael’s research of the Empire, MI area we have been staying at he stumbled upon what they referred to as “Inspiration Point “. You get a great view of two Lakes. Lake glen and behind that Lake Michigan. BONUS VIEW!!
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Leelanau County, Лийлано, লীলানৌ কাউন্টি, Condado de Leelanau, Leelanau konderria, Comté de Leelanau, Leelanau megye, Լիլանո շրջան, Contea di Leelanau, リーラノー郡, Leelanau Comitatus, Leelanau Kūn, Hrabstwo Leelanau, لیلاناؤ کاؤنٹی, Comitatul Leelanau, Лилано, Округ Лилано, Лілано, لیلانا کاؤنٹی، مشی گن, Quận Leelanau, Condado han Leelanau, 利勒諾縣

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android