Spanish Valley

Gisterenochtend begon de dag met om 6 uur opstaan en de camper loskoppelen, zodat we op tijd waren voor de zonsopkomst bij Bryce Canyon. Daar kan ik kort over zijn: wat een spectaculair gezicht was dat! Het maakte dat ik me weer enorm nietig voelde, en de aanblik van de zon die (al miljoenen jaren) over de Canyon op kwam, verwarmde mijn hart.
Dat was maar goed ook, want het had gevroren in Bryce en ik had die nacht amper geslapen! Ook bij zonsopkomst was het nog erg koud, dus daarna namen Marjolein en ik onze BHM mee naar Ruby's Inn voor een warm ontbijtje: een heerlijke pancake met maple syrup.

Daarna was het tijd voor onze Roadtrip, want we moesten helemaal van Bryce naar Moab rijden, een behoorlijk lange rit. Gelukkig ging het grootste gedeelte daarvan via Highway 12, de Scenic Byway. Die weg doet zijn naam alle eer aan, want ik heb nog nooit zo veel verschillende magnifieke landschappen achter elkaar gezien:
achter de ene bocht leek je op Mars te rijden, na de volgende heuvel kwam je op de maan terecht, en om het hoekje lag een berg bezaaid met bomen in alle mogelijke herfstkleuren; de Oeh en Ah's waren weer niet van de lucht en we genoten enorm van deze rit.

Halverwege kwamen we langs Capitol Reef National Park, een ondergeschoven kindje van de parken. ook hier weer een uniek landschap wat wel buitenaards leek. Het was mooi tijd voor een stop, dus we hebben ons eerst in het visitor Centre voor laten lichten over de geologische geschiedenis van dit stuk natuurgeweld.

Bij Capitol Reef loopt een rivier. De mormonen hebben daar lang geleden een kleine gemeenschap gesetteld, met een schooltje, een sid e.d. En omdat er toevallig een erg vruchtbare combinatie van grond en rivier was, konden ze daar fruitboomgaarden kweken. Het dorpje werd Fruita genaamd (toepasselijk). In 1969 gingen de mormonen weg, maar in Fruita kun je nog steeds de gebouwtjes bezichtigen en gratis fruit plukken in de boomgaarden! En volgende de Lonely Planet MOEST je daar beslist de pie (taart) proeven en de jams en conserven van eigen bodem.
Zo gezegd, zo gedaan, we hebben op een picnicbankje onder de fruitbomen in de zon genoten van heerlijke all american pies: een met aardbei-rabarber en een pumpkin pie; allebei inderdaad overheerlijk!

Na deze verfrissende en erg leuke stop, zijn we doorgereden naar Moab. En dat duurdee....en dat duurde.... Uiteindelijk kwamen we tegen 5 uur pas in Moab aan (we waren om 9 uur vertrokken uit Bryce) dus het was met recht een lange rijdag.

We kamperen hier op het Moab Rim RV park. Nadat we geinstalleerd waren en ons een beetje hadden opgefrist, werden we opgehaald voor een etentje bij de Sunset Grill, met afstand het beste en leukst gelegen restaurant van Moab! Het ligt op een berg en het was vroeger een huis van een man die uranium in de grond ontdekte en die zo Moab op de kaart heeft gezet. Het restaurant is nog steeds in die stijl en is dus half museum, half restaurant. Bovendien ligt het boven op een heuvel, waardoor het uitzicht spectaculair te noemen is! En niet alleen dat: Het eten was er ook nog eens spectaculair!
We waren hier op uitnodiging van de Utah/Moab toerist council, en we werden getrakteerd op een heerlij drie gangen diner van hoge kwaliteit. Alles huisgemaakt en met zoveel liefde en kennis bereid....steak die smolt in je mond. En de chocolade souffle? Die kon alleen maar omschreven worden als Death by Chocolate, volgens Marjolein.

Na deze copieuze maaltijd werden we met de shuttle weer naar onze campsite gebracht waar we allemaal met volle buikjes en zeer tevreden in slaap vielen. Eindelijk heb ik een hele nacht heerlijk. doorgeslapen! Ik begin aan het camper-bedje te wennen :-)

Wat we vandaag weer allemaal hebben gedaan, beschrijf ik zometeen in de volgende blog!Read more