The Center of Jesus the Lord

Bij The Dirty Dozen Brass Band werd ik aangesproken. Waar ik vandaan kom...Nederland. De zwarte man van in de 60 zei dat hij veeerd was dat ik helemaal naar vanuit Nederland naar Jazzfest kwam "to celebrate New Orleans" met hem. Toen ik hem vertelde dat dit mijn vierde jaar was, kon ik helemaal niet meer stuk. En dat is Jazzfest. Het viert New Orleans, als stad, als levenshouding, als muziekbron, als culinaire grootheid.

Vandaag was (waarschijnlijk) onze enige droge dag van het Jazzfest weekend. De ondergrond van het terrein was nog doordrenkt met water van de regen van afgelopen dagen, dus her en der grote modderpoelen. Ben benieuwd wat dat wordt komende dagen, als de regenkans toeneemt.

Vandaag veel leuks gezien, oud, nieuw, bekend, onbekend. Een lijstje (in chronologische volgorde):

- Mississippi Railroad Company: heerlijk ouderwetse jive
- Jonathon Boogie Long: vette blues
- Leo Jackson & the Melody clouds: gospel uit de tenen
- Jeffery Broussard: Zydeco cowboy met tandenstoker in de mondhoek
- The Dirty Dozen Brass Band: heerlijke brassband funk, swingen geblazen
- Honey Island Swamp Band: vette southern rock met een vleugje soul
- The Revivalist: heerlijk festival bandje met charismatische zanger. Blazers, hammond & steelguitar
- Los Lobos: speelde hun Mexicana album La Pistola intergraal en akoestisch. Zo ongelofelijk goed.
- Paul Simon: arme Paul is een beetje te oud om zijn fantastische band bij te benen
- My Morning Jacket: lekker country rock met een mooie ode aan Prince, bijgestaand door de blazers van preservastion hall
- Miss Lauren Hill: volgens onze host Nola, a bit obnoxious. Niet al te best bij stem. Al is 20.000 man "killing me softly" horen zingen wel weer te gek.

En het eten....komt'ie: snowball, pecan-bourbon icecream, crawfish Monica, sausage gumbo, fried catfish, crawfish stuffed bread, crawfish pecan Menier, crabcake, strawberry lemonade, bread pudding white chocolate.

Nola, onze huisbazin, vond het maar belachelijk dat we lopend naar het festival waren gegaan, dus gedurende de dag bleef ze maar app-en dat ze ons een lift naar huis wilde geven. Dus na enig zoeken haar en haar auto gevonden en keurig door haar naar onze hut gebracht. Daar liggen we nu allemaal voor apegapen, met gloeiende voeten en de modder tot aan ons kruis. Moe maar voldaan....Read more