Vietnam
Kỳ Vĩ

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 157

      Tempeldag

      May 1, 2022 in Vietnam ⋅ 🌧 18 °C

      Hallo daar, gisteren was ons plan om even lekker te gaan scooteren, om eens iets van de omgeving te zien. We kunnen nu alle 6 scooter rijden, dus we zijn erg mobiel. Youp en Emiel B gingen niet mee, die moesten dingen regelen of trokken hun eigen plan. De andere 4 gingen op pad naar een National Park, maar daar zijn we nooit uitgekomen. We gingen een pagoda bezoeken, de Bai Dinh pagoda om precies te zijn. Dit Boeddhistische complex is zo'n 539 hectare groot, maar in dit gigantische park waren wij eigenlijk de main event. Vanaf het moment dat we aankwamen keken mensen naar ons, zwaaiden ze en maakten ze foto's van ons. In het park was er een groep schoolkinderen die de hele tijd aan ons vroegen of ze met ons mochten praten, om dan vervolgens dezelfde 3 vragen aan ons te stellen ("What's your name", "Where you from", "How old are you" ). Als wij vervolgens van dit pad afgingen en een vraag terug stelden, kregen we vaak stilte als antwoord. We gokken dat we een soort schoolproject zijn geworden, of de meeste mensen hier vinden 4 lange witte jongens een wereldwonder. Wij vonden het allemaal maar een beetje gek en ongemakkelijk, mede dankzij de groep moeders die trots hun dappere kinderen aan het filmen waren als ze met ons aan het praten waren. Als de kinderen hun 3 op school geleerde Phrases-cles hadden uitgewoond, bleven ze ook nog een minuutje doorfilmen. Het tempelcomplex zelf was wel mooi. Het was groot, de tempels/torentjes waren leuk versierd met vele gouden Boeddha's en het uitzicht op de grote pagode was erg mooi. Wel vraagt de Vietnamese overheid/bevolking voor elke dienst wel een paar euro, en ze zijn ook vrij opdringerig. Voor een Communistisch land weten ze wel vrij goed hoe ze touristen geld afhandig kunnen maken. Al boeit dat ons ook niet heel veel, dat is de traditie van het land, en wij zijn voor Vietnamese begrippen steenrijk. Wel opvallend zijn alle mensen die signaleren dat je moet stoppen, en wel NU, als je voorbij rijdt. Wij denken dan dat we iets fout doen, maar ze willen gewoon dat je bij hen iets gaat drinken en parkeren. Maar die fout maak je ook maar een paar keer. Nu liggen we in een slaaptrein naar Hoi An. De treinreis duurt nogal lang, maar gelukkig hebben we slaapplekken. En dat zijn het, slaapplekken, want in de krappe anderhalve kubieke meter slaapruimte kunnen we niet heel veel anders doen. We delen een 2,5x2,5 meter met 6 mensen. Krap, maar we zullen het denk ik wel overleven. Tot snel.Read more

    • Day 91

      Reunification Express 🇻🇳

      October 30, 2023 in Vietnam ⋅ ☁️ 24 °C

      Het was weer hoog tijd voor een treinritje. We rijden naar het station van Ninh Binh om daar op de Reunification Express 🚂 te stappen. De spoorlijn werd aangelegd door de Fransen in de jaren 30 en loopt van Hanoi naar Saigon over meer dan 1700km. Na de Vietnamoorlog is de lijn omgedoopt tot Reunification Express. De gehele rit duurt meer dan 30 uur, maar ons doel, Da Nang, ligt grofweg op de helft.

      Vergeleken met de andere passagiers hebben wij amper baggage mee. De gemiddelde Vietnamees reist met meerdere tassen 🎒, zakken 🛍️ en kartonnen dozen. 📦 Wij staan geduldig in de rij als we aanschouwen hoe ze dit allemaal inladen. Maar dan begint de trein al te rijden en springen we toch maar snel tussendoor naar binnen.

      Omdat we de trein overdag pakken hebben we gekozen voor gewone stoelen in plaats van een slaapcoupé. We zoeken onze stoelen en gaan rustig zitten. Pas later blijkt dat de stoelnummers maar door weinig andere mensen serieus genomen worden. Elke stop resulteert steevast in een stoelendans. 💃🕺

      Het is inmiddels tijd geworden voor het onvermijdelijke, een WC-bezoek. Ik doe de deur open en zie dat het gehele hokje blank staat. Boven het water (tenminste, dat hoop ik) torenen twee verhogingen uit voor de voeten en daar tussen in een gat. Wat een luxe.

      Buiten regent het dat het giet. 🌧️ Het is regenseizoen in een groot deel van Vietnam. Na een paar uurtjes begint de conducteur aan een monoloog. Iedereen luistert geboeit, maar het is volledig in het Vietnamees dus wij kunnen enkel gissen naar de boodschap. 😵 Pas als iedereen persoonlijk is ingelicht vertelt de conducteur ons via Google Translate dat we "overgeladen worden in een ander schip". Dat klinkt niet goed.

      Een kwartier later pakt iedereen z'n spullen en worden we bij een klein stationnetje overgeladen in kleine busjes. 🚌 We rijden over een weg met aan allebei de kanten alleen maar water. 🌊 Als we hier en daar bomen 🌳 en verkeersborden ⛔ boven het water uit zien komen hebben we door dat het hier flink is misgegaan. We zijn er inmiddels achter gekomen dat het spoor verderop ook is beschadigd.

      Na een half uurtje worden we bij een klein peronnetje in the middle of nowhere uit het busje gezet en klimmen we een andere trein in die op ons staat te wachten. Pas een uur later arriveren de laatste busjes.

      We hervatten onze reis naar Da Nang. De regent druppelt inmiddels ook naar binnen via de ramen. 💧 Het is verre van rustig in de trein. De luide omroepberichten spuien Vietnamese klanken 📢 en elke paar minuten komt er een verkoper met eten langs. Verderop in de coupé is er iemand jarig en die hebben tijdens het noodzakelijke busritje een doos bier en eten op de kop getikt. Naar goed lokaal gebruik wordt dit gedeeld met de gehele coupé.

      De dag vliegt voorbij en voor we het weten is het donker. Het gelal wordt ingeruild voor gesnurk. Er liggen mensen met de benen languit omhoog langs de ramen te slapen. 😴 Er ligt zelfs iemand in het gangpad en zo schoon is de trein nou ook weer niet. We zagen net nog een kakkerlak lopen. 🪳

      Met de opgelopen vertraging erbij komen we diep in de nacht pas aan. We hebben inmiddels een beetje spijt dat we geen slaapcoupé hebben genomen.

      Na 18 uur vol gekte komen we aan in Da Nang. Het is ver na middernacht en de stad is uitgestorven. Gelukkig hadden we met ons hotel in Hoi An al een taxi afgesproken. Die staat keurig te wachten met een bordje: "Welcome, Van Den Bogaard Tin". Ik keur het goed. 👍🏻
      Read more

    • Day 56

      On my own again

      March 28, 2023 in Vietnam ⋅ ☁️ 21 °C

      Idag var dags att säga hejdå för att fortsätta resa själv ett tag. Det kändes lite sorgligt, man har ju vant sig vid att ha någon vid sin sida. Och jag tycker jag och Tabi har varit duktiga på att ge varandra egen tid och hon är så smidig och resa med och får mig att skratta på ett så härligt sätt.

      Jag ska ta tåget till Dong Hoi, var där några dagar för att senare åka vidare till en grotta som jag ska tälta i. Tåget hade en snacksvagn, perfekt när man tycker lite synd om sig själv ( vilket det verkligen inte är, har så många roliga saker att se framemot). Naturen var super fin men går inte att fånga på bild när man åker tåg.
      Read more

    • Day 16

      Abendessen und Pagoden bei Nacht

      August 11, 2023 in Vietnam ⋅ ☁️ 27 °C

      Zum Abendessen fuhren wir mit unserem Moped weiter in Richtung des Zentrums von Ninh Binh. Wir hatten uns vorher online ein Restaurant mit guter Bewertung und einem breiten Angebot ausgesucht. Hier gab es für Lucas einen Falafelburger und für Hannah eine Pizza mit Schinken und Pilzen. Zum Nachtisch teilten wir uns noch einen warmen Brownie mit Vanielleeis. Nach dem guten Essen führte uns die Lust auf noch ein kaltes Getränk mit dem Moped weiter Richtung Zentrum. Wir parkten in der Nähe eines Sees, auf dem einige mit Lampions geschmückte Boote fuhren. Mitten in dem See standen zwei hell erleuchtete Pagoden, zu denen wir über eine Brücke laufen konnten. Auf der kleinen Insel im See holten wir uns außerdem die kalten Getränke, auf die wir gehofft hatten und liefen anschließend über einen kleinen Markt am Ufer zurück zu unserem Moped. Nach dem ereignisreichen Tag wird es nun Zeit für uns zurück zum Hotel zu kommen, da es morgen Vormittag schon weiter zur Halong Bucht geht.Read more

    • Day 9

      First stop Coffee

      January 18 in Vietnam ⋅ ☁️ 19 °C

      Not much is open at 5.45 in the morning in Ninh Binh. After walking around the block to avoid the persistent shop owners we found a highly rated coffee shop.
      Sam LOVED his coconut coffee and my egg coffee was pretty good too.
      We both felt a bit more awake and energised after this and enjoyed the company
      Read more

    • Day 17

      Nin Ninh Mountain Wonder

      March 27 in Vietnam ⋅ ☁️ 23 °C

      Nin binh, a mountainous wonderland.

      It's my favourite trip on our travels so far. The company nailed the details, and Chris, our tour guide, ensured our comfort and tour quality.

      It was an early start again, picked up at 630. Was better that way as we dogged peak hour traffic as we had a 2 and a half hour trip ahead of us. One stop on the way for refreshments.

      The first stop was the mountain, where we were only given 1 hour to go to the top and across to the dragon. By the looks of it, that seemed like not much time, so I strapped buggy in good, and we headed for the top with some pace. I left the group behind in this instance as I wanted to make sure we could get to the dragon in time. The tour guise stated that if we had enough time we could head there, so I didn't want to miss out!
      The path was strenuous but was easy enough with a path well built. The path it's self was consisting of 489 stairs that took you up. The satisfaction of reaching the top with my buggy was undeniably a great sense of achievement. We took some moments to absorb the views and ponder the marvel in which the scenery provokes. We couldn't rest too much, though. We were on a quest to reach the dragon. This is where it got tricky.
      There was no path, only rocks and sharp ones at that. Using your shoes to cushion the sharp rocks was the only way to edge yourself around the borders and on the side of the rock faces. We did this slowly. In between people and bolders, holding on to grooves in the rocks, we moved with presence and agility. Using the body in such a mindful way, conscious of my precious cargo.
      We finally make it, gripping the dragons tooth as the only means of support. Some deep breaths were taken in reverance.

      Buggy was getting tired now, and fair enough. My champ had been up since 6am, and it was nearly 10 am. It was good we came early, though. As we were on our way down, bus loads of tourists were on their way up. I was grateful to capture a more relaxed time at viewing at the top.

      It was time for our boat cruise through Trang An Grottos tour. We were loaded in small canoes with an older local man who would be taking us down the Trang an, little did we know he would be paddling the vessel with his feet!! Down, we go. The water and movements sent buggy to sleep straight away. I used this time to absorb the serve beauty around me and take in the formations of these ancient caves as we glided through. Our guy was paddling with speed, over taking other boats that were cruising. What stamina, I thought, realising he would be doing this for the next 2 hours.

      We went through neatly planted rice fields where we saw local people working and the iconic view of mountains, river, rice fields, and the Vietnamese hats poking out from beyond the crops. Bugs woke up on the way back, and I somehow became vigilant of the balance act that was needed to accommodate a moving baby to ensure we didn't have to undertake a man over board procedure. The water in the canal wasn't deep, maybe knee-high, but still wanted to avoid the whole ordeal anyway.

      It was time to stop for lunch. I get nervous at meal times. These tend to be the buggies' challenges for us. A beautiful spread is made up of 70% local food and 30% not. Trying to cater to different people. We tried catfish that was caught locally in the canals in which we had just been cruising. There was sauce and dips that were a local cuisine for 2000 years, and of course, without a fail, there were rice and fresh fruits. Tyde kept trying to climb all over me, and with my best efforts to eat something, I decided to discreetly pull away from lunch so tyde could play on the side.

      Next, it was time for our Jeep tour. We had front seats cruising around. Right up tydes alley, although being at the front, all he wanted to do was shift the gear sticks and pull on the keys in the ignition. I turned him around to the side where the door was, so it was out of sight out of mind, and we could enjoy the wind in our hair and the mountainous views that surround us. We visited temples, and Tyde took pleasure in climbing the various sets of stairs that were there to reach the monuments of worship and pagodas.

      Tyde had the opportunity to sit in the driver's seat for some photos, which he loved playing around, pretending to drive the Jeep Uaz469 from the Soviet Era. I had to pry his fingers from the steering wheel when it was time to go. I'm glad he had fun.

      Was time to make the 2 and a half hour trip back to hanoi. Tyde slept the whole way, exhausted from today's adventure and quick power nap at the beginning. Works well, though.

      Dropped everyone off, saying farewell, and we got back to the hotel. Because of Tydes' late nap, we had a chance to grab some dinner, which was around by the St Joseph's cathedral. Today, i was sick of pho and fried rice, so to be honest. I opted for something plain which Tyde was guaranteed to eat. Spaghetti bol. I was right, though, when we got back, he ate enough for me to feel like he had gotten some substantial calories. Phew.

      Night routine underway.
      Goodnight world. See you tomorrow .
      Read more

    • Day 10

      Ninh Binh

      April 4 in Vietnam ⋅ ☀️ 34 °C

      Auf den Roller, fertig, Los!
      Heute sind wir nach Trang An in die trockene Halong Bucht gescootert und ließen uns dort 3 Stunden mit dem Böötchen herum schippern.
      Anschließend fuhren wir noch bisschen in die Stadt.
      Heute Abend geht's für 14 std. in den Zug um nach Da Nang für die nächsten 3 tage zu fahren.
      Read more

    • Day 8

      Goodby Ninh Binh 👋🏻

      January 24, 2023 in Vietnam ⋅ 🌙 13 °C

      Nachdem wir glücklicherweise drei Sitzplätze für einen Zug, der Abends nach Da Nang gefahren ist, bekommen haben entschieden wir uns auszuschlafen und um 12 Uhr aus unserem Bungalow auszuchecken. Nachdem jeder von uns Pancakes mit Banane gegessen hatte machten wir uns zu Fuß auf den Weg die Umgebung zu erkunden. Dabei liefen wir entlang an Reisfeldern und durch kleine Gassen des Dorfes. Wir hatten uns bewusst gegen das ausleihen eines Rollers oder Fahrrades entschieden, da die Anstehende Fahrt mit dem Zug 14 Stunden andauerte. An diesem Tag stellten wir auch fest, das unsere Reise in den Süden von Vietnam nicht stattfinden wird, da aufgrund des Neujahres alle Busse, Züge und Flüge komplett ausgebucht waren. Durch Glück erhielten wir einen Flug von Da Nang nach Ho Chi Minh am 31. Januar. Später als geplant aber an der Situation ließ sich nichts ändern und so machten wir das beste daraus und verbrachten ein paar Tage länger als geplant in der Stadt der Laternen Hoi an.Read more

    • Day 63

      Naar Vinh 🚉

      October 2, 2023 in Vietnam ⋅ ☀️ 28 °C

      Na een prima ontbijtje nemen we afscheid van een heerlijk plekje. We hebben hier alvast wat geoefend met Google translate want het is toch wel leuk als je een beetje kunt communiceren. We laten ons afzetten bij het station en stappen op de trein naar Vinh. Het vervoer met de trein is soms goedkoper dan de bus en de tijden paste prima in ons schema. De trein is echt prima, ruime plekken en netjes. Om het half uur komt er wel iemand voorbij met een karretje eten en drinken dus een prima manier om ons te verplaatsen. Als we aankomen staat de taxi al klaar met een bordje: Erik Pullen! Het is wel een erg klein autootje en het gaat nooit passen met onze backpacks. Geen probleem, want het dak is nog vrij! Dan blijkt echter dat er nog iemand in de auto zit en dat is wel erg krap achterin! We gaan naar een afgelegen dorp en blijkbaar durfde de chauffeur niet alleen te komen....!Read more

    • Day 151

      Harry & Sally in Ninh Binh

      August 29, 2018 in Vietnam ⋅ 🌧 25 °C

      Nach dem Check-out im Hotel genehmigten wir uns im offenbar einzigen Restaurant der Insel, in dem genießbare Nahrung verkauft wird, einen Cheeseburger. 🍔 Anschließend wurden wir in einem Mega-Luxus-Bus, mit reichlich blinkender LED-Beleuchtung im Inneren, nach Ninh Binh gefahren. Hat sich angefühlt wie im Tourbus eines Rockstars. 😂 Im Bus setzte Jonas sein Vorhaben um und nutzte die Zeit, um endlich mehr über Vietnams Geschichte zu lernen. Im Endeffekt verbrachte er jede freie Minute des Tages und versteht vermeintlich so langsam die Zusammenhänge und Hintergründe zwischen französischer Kolonialzeit, Besetzung während des zweiten Weltkriegs durch Japaner und Franzosen, der anschließenden Spaltung Vietnams und den unerbittlichen und unaussprechlichen Schlachten zwischen kommunistischen Nordvietnamesen und den Amerikanern im Vietnamkrieg. So viel Input muss erstmal verdaut werden, aber unser Appetit nach mehr Informationen ist geweckt. 😵😯
      Wir dachten uns, dass man von Ninh Binh prima in den nächsten Nachtzug nach Hue springen könnte, der ehemaligen Hauptstadt Vietnams. Bis dahin war aber noch ein wenig Zeit und so statteten wir einem Deutsch-Vietnamesischen Pärchen einen Besuch ab, deren Restaurant wir vorher schon dank Big Brother Google in Bahnhofsnähe ausgemacht hatten. Sally, die Köchin, kümmert sich um die Gastronomie im Wohnzimmer der Familie (nichts Untypisches in Südostasien). Das Lädchen trägt den niedlichen Namen 'Admiral Benbow' und spielt damit in erster Linie auf die Kneipe aus dem Roman 'Die Schatzinsel' und sekundär auf einen seit 316 Jahren verstorbenen britischen Admiral an. ⚓
      Harry hörte nach einer Weile Stimmen von unten und gesellte sich zu uns. Er lebt seit über 10 Jahren in Vietnam und so tauschen wir uns über die zahlreichen Unterschiede zwischen Südostasien und Deutschland aus. Ein sehr schöner Abend mit Essen und gefährlich leckerem Reisschnaps, der allerdings jäh unterbrochen wurde, da wir ab 22 Uhr zum Zug mussten. 😉 Routiniert bezogen wir unsere kleine Schlafkämmerchen und ratterten los.
      Hoffentlich bekommen wir die Augen zu. 😅
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Kỳ Vĩ, Ky Vi

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android