Tân Lập

Om van Phong Nha naar Ha Long Bay te komen hadden we verschillende opties. De trein of het vliegtuig zou veel overstappen betekenen en was duurder dan de bus. Het werd dus weer een slaapbus die rechtstreeks zou gaan. Rechtstreeks betekent meerdere keren stoppen onderweg en van bus wisselen in Hanoi. :)

De slaapbus was overigens prima. Het personeel kon dan wel geen woord engels, maar het is toch allemaal weer gelukt met handwijzingen en hoofdknikjes. En om te zorgen dat niemand zijn stop zou missen, maakte de busassistent iedereen wakker bij elke stop. Niet erg zachtzinnig overigens. En eke stop dus, ook als je er alleen de laatste stop uit moet. 'Slaapbus' moet je dus met een korreltje zout nemen. :(

In Hanoi werden we uit de bus gezet. Iemand met een wit overhemd (dus betrouwbaar) stuurde ons een richting uit en liet een foto zien van een stukje van een voorgevel van een pand met een half adres. Euh ja.. een soort ouderwetse puzzeltocht dus. Het witte overhemd riep: 'Ha Long Bay' vergezeld met een wijzend gebaar. Succes jongens!
Gelukkig heeft Simon een internetbundel dus konden we opzoeken dat we wel in de goede straat waren, alleen een kilometer verderop moesten zijn. Uiteindelijk bleek het halve adres precies genoeg informatie om de juiste plek vinden om op de volgende bus naar Ha Long Bay te stappen.

Twee uur, twee ban mi broodjes, twee bananen, vijf fresh spring rolls, en drie koffie later kwam het busje aan. Op een paar plaatsen na al helemaal vol, maar we konden er nog bij. We bleken tijdelijk ondergebracht bij een groepstour die onderweg was naar een cruiseboot. Prima. Het gezelschap had veel lol, maar allemaal in het Vietnamees, dus je verstaat er niks van. Beter lachende mensen, dan zeurende mensen.
Onderweg kregen we nog de kans handgeborduurde wandkleden te kopen. Echt mooi werk! Moet toch gezegd worden, maar toch niet gekocht.

De buschauffeur van dit busje verdient dan nog een speciale vermelding vanwege het vertoonde rijgedrag. Om te beginnen, het is hier op zich vrij normaal om overal in te halen. Rechts of links maakt niemand wat uit. Gebruik maken van de rijbaan van de tegenovergestelde richting, ook helemaal geen probleem. Allemaal prima, maar persoonlijk vond ik het wel even interessant worden toen de beste man de rechterstrook(!) van de tegenovergestelde(!) richting nodig had om een inhalende vrachtwagen alsnog ook in te halen. Snap je? Dat vond ik vrij ver gaan. Het ging goed. Klein wonder want de vraag 'is er wel ruimte?' lijkt niet echt relevant hier in het verkeer. Men duwt elkaar liever van de weg af lijkt het.

Ik heb er over na zitten denken en het leidde mij tot de conclusie dat het selectiebeleid van de busmaatschappij de volgende drie kernkwaliteiten zoekt bij de selectie van nieuwe chauffeurs: volhardend-levensmoe, agressief-ongeduldig en aanhoudend-impulsief. Maar goed.. we zijn opnieuw zonder kleerscheuren aangekomen op de bedoelde bestemming, dus geen probleem van maken.

Uiteindelijk ging de bus niet verder dan de haven. Wij hadden echter een Airbnb geregeld een stukje verderop. Bij het uitstappen werden we gelijk benaderd voor een taxi, maar we besloten eerst even te kijken waar we precies waren en wat koffie te scoren. We ontdekten tijdens de koffie dat een Tjechisch stelletje (die we al gesproken hadden in de bus) naar dezelfde plek moest in de stad, dus konden we mooi een taxi delen. Onze chauffeur bleek Mr. Johnny Tien, oftewel 'Johnny de Ritselaar'. Onthoud die naam, hij zal in een volgend verhaal nog terugkomen..Read more