検索条件をリセット
衛星
この領域を検索

日本 Jōrokuchō

FindPenguinsでトラベルジャーナルを書いて旅行者たちの目的地を探索しましょう。
この場所の旅行者
  • Bente RoelofsJapan - Shikoku Henro
    日8

    Dag 7 - Pandaya (133/~1200km)

    4月12日, 日本 ⋅ ☁️ 17 °C

    Vandaag vroeg begonnen want er stond weer veel klimmen op het programma. T20 en T21 liggen beiden bovenaan op een berg, twee verschillende bergen zelfs.

    Ik gaf de host van Momijinosato een ansichtkaartje als bedankje voor haar gastvrijheid en ging op pad. De klim begon al snel en het was erg steil. Bij T12 had ik mijn bagage gratis op kunnen sturen, maar deze keer kostte dat geld dus ik besloot het zelf te dragen. Die 7 kilo extra maakt het toch wel wat zwaarder haha

    Er waren een paar mooie uitzichtpunten onderweg en eindelijk kwam ik aan bij T20. Natuurlijk kom ik alweer die Japanner tegen die ik al de hele tijd tegenkom, die met de groene rugzak. Hij vraagt nog of ik dagelijks contact met mijn familie heb, en was verbaasd toen ik nee zei want hij belt iedere dag met zijn vrouw.

    Om bij T21 moest ik eerst helemaal naar het dal, om daarna weer opnieuw te klimmen. T21 is ook te bereiken met een ropeway, maar die ging vanaf een andere kant van de berg omhoog. Hier waren ook pelgrims die hun hondje mee hadden, en die hadden ze ook de hakui (wit vestje) aangetrokken🥹

    Van T21 naar T22 zijn verschillende paden, maar ik koos voor de traditionele route door het bos. Het was soms erg smal (een verkeerde stap en je dondert de afgrond in) maar het was echt heel mooi. Eenmaal weer op het algemene pad kwam ik ook nog door een bamboebos. Nog even een slang gespot en een Japanse das stook ook nog heel random de weg over. Nog even naar T22 gegaan, de laatste tempel van vandaag.

    Even later kwam ik aan bij Pandaya, mijn accommodatie, en je raadt het nooit, daar zat wel iemand die er heel Nederlands uitzag. Jaap loopt ook de hele route, en dit was zijn 8e (dacht ik) keer in Japan. We maakten een klein praatje.

    Nog even snel naar de winkel voor wat avondeten en ik heb nog een aantal accommodaties geboekt. De golden week komt eraan (reeks vakantiedagen van eind april tot begin mei) waarin Japanners zelf ook veel reizen, dus het is handig om nu alvast te boeken. Voor een paar plekken moet ik bellen, dus die plekken laat ik voor nu achterwege.    もっと詳しく

    翻訳をご覧ください
  • Bente RoelofsJapan - Shikoku Henro
    日5

    Dag 4 - Kadoya (72/~1200km)

    4月9日, 日本 ⋅ ☀️ 19 °C

    Er liepen meerdere routes naar T13. Ik was van plan een beetje om te lopen zodat ik naar de supermarkt zou komen om wat lunch te halen, want dat had ik namelijk niet meer. Tot de splitsing liep ik met Joan, die de korte route zou pakken. Eenmaal daar besloot ik toch met Joan mee te gaan. Het was echter "maar" 20km en het was nog vroeg. Ik kan ook bij T13 naar de winkel gaan.

    Al snel gingen we het bos weer in en moesten we een steile helling op. Een Japanse man liep ook mee. Hij heeft parkinson en zijn handen trillen helemaal, maar hij is wel van plan de Henro te lopen (al weet ik niet of hij het in een keer wilde doen of het in stukken gaat doen). Hij heeft de Henro al eens eerder gelopen, want kon ons vertellen dat er na de heftige klim ooit een bankje op het vlakke stuk erna stond, maar die ontbrak deze keer. Hij droeg een handdoek om zijn nek voor het zweet en na de klim wrong hij deze uit alsog die net uit een emmer vol water kwam.

    Ik kwam ook nog een andere Japanner tegen, die ik tot nu toe elke dag heb gezien sinds dag 2, met de groene rugzak.

    Na de klim laat de man met parkinson ons achter. Ik loop met Joan rustig door. Het pad was na de klim relatief vlak, en we lopen tussen de bergen op de weg langs de rivier. De man met parkinson komen we vaak tegen, en we halen elkaar in als de ander pauzeert. Bij een pauzeplek geeft hij ons mochi, eensoort rijstcakeje met een rode bonenpasta vulling. De mochi was groen en het was een beetje kruidig van smaak. De man legde uit dat er yomogi in zit, bijvoet. Ook zou er binnenkort sakura mochi te verkrijgen zijn in de winkels, omdat die nu in bloei staan.

    (Ik moet de hele tijd niezen als ik in de zon kijk. De man was aan het roken en ik voelde de nies aankomen dus deed mijn arm voor mijn gezicht. De nies kwam echter niet :')) De man dacht dat ik dat deed vanwege de sigarettenrook en stampte zijn sigaret kapot terwijl hij meerdere keren zijn excuses aanbood. Ik probeerde uit te leggen dat ik het deed vanwege een nies en niet vanwege zijn rook, maar volgens mij heeft hij dat niet helemaal begrepen😭)

    Onderweg kwamen Joan en ik ook langs een dorpje waar meerdere poppen in de straat stonden. Een paar dagen later (ik loop achter met uploaden oeps) legde een Nieuw-Zeelandse vrouw uit dat dit was omdat het dorpje leeg aan het lopen was. Er zijn meer poppen dan inwoners. Ik vond ze wel een beetje eng, maar ze zagen er goed uit en de kleding leek gloednieuw. Toch maar snel doorgelopen.

    Het laatste stuk was veel langs de weg. We liepen nog een klein stukje om om even te ontsnappen aan alle auto's. We zagen een uithangbord van een masseuse, maar omdat ik honger had liepen we door. Er was namelijk een winkel bij T13 in de buurt. Onderweg kregen we nog een zakje met fruit (soort stukken mandarijn, maar het was toch iets anders. Weet alleen de naam niet meer) en laterna nog van een andere vrouw reusachtige sinaasappelen. Allemaal osettai.

    Bij de konbini even wat avondeten en snacks gehaald, en kort daarna stonden we bij T13, Dainichiji. We voerden de rituelen uit en lazen samen de hartsutra op. Dit was voor Joan de eerste keer dat ze dat deed.

    Nog snel gekeken bij de tempel tegenover en daarna toch door naar onze accommodaties, die om de hoek lagen. De mevrouw van de accommodatie had me nog geholpen met een andere accommodatie boeken, wat echt heel lief was.

    Er was ook wifi, maar ik kwam bij een inlogpagina uit van verschillende providers en kon op gegeven moment niet terug toen ik bij eentje vastliep. Ik schaamde me iets te veel om de mevrouw om hulp te vragen (al betwijfel ik of ze zou weten hoe dit op te lossen was), dus dan maar een beetje data gebruiken. Ik had weer een kamer voor mijzelf, dus kon hier lekker tot rust komen om morgen weer uitgerust op pad te gaan.    もっと詳しく

    翻訳をご覧ください
  • 旅行者Shikoku 88 Pilgrimage 2023
    1111
    日5

    Tokushima Walk 2

    2023年10月29日, 日本 ⋅ ☀️ 15 °C

    Yesterday we climbed a mountain all day through tall forests . 8 hours of walking. The highest point on the island of Shikoku. Saw 3 beautiful temples. 18k and 32,000 steps. Finished the day with a relaxing bath at the Kamiyama Onsen.もっと詳しく

    翻訳をご覧ください
  • Bente RoelofsJapan - Shikoku Henro
    日7

    Dag 6 - Momijinosato (113/~1200km)

    4月11日, 日本 ⋅ ☁️ 15 °C

    Vandaag was het tijd om doei tegen Joan te zeggen🥺 ik loop een stuk verder vandaag, dus ik vertrek ook wat eerder.

    Een hele bijzondere weg was het vandaag niet, vooral het eerste stuk. Het loopt langs een drukke week en ik moest de stoep delen met fietsende scholieren, allemaal in uniform. Wat me ook opviel was dat scholieren vaak fietsen hebben zoals we ze in Nederland hebben, maar oude mensen hebben een klein, laag fietsje. Dat kan niet fijn fietsen zijn, maar misschien is dit zo omdat, als ze vallen, ze al dichter bij de grond zijn?

    Onderweg naar T18 verlaat ik de grote weg en kom ik langs rijstvelden. Ook langs kassen, en een man biedt mij aardbeien aan. Eigenlijk mag je een osettai niet afwijzen, maar ik loog dat ik allergisch was zodat ik het niet aan hoefde te nemen🫣 De aardbeien waren njet stevig verpakt dus meenemen om laterna weg te geven was geen optie, maar ze opeten ook niet want ik lust ze niet. Ik voelde me wel slecht, maar dit was wel de beste optie.

    Wanneer ik de weg naar T18 op loop, stopt er een auto voor me. Een man stapt uit en biedt me een lift aan. Ik stap in en hij begint tegen mij te praten. Blijkbaar sluiten mensen in de omgeving hun huizen niet af, het is zo veilig dat dat niet hoeft. Ook gaat hij elke week naar T18 en T19. Na een paar minuten begint hij eindelijk met rijden.

    Zijn naam is Kiyoshi Ono, zoals Yoko Ono maar ze zijn geen familie zegt hij. Hij spreekt opzich prima Engels voor een Japanner en lijkt het ook leuk te vinden om te oefenen. Op de parkeerplaats geeft hij mij wat koekjes en snoepjes als osettai.

    Ik voer de rituelen bij de tempel uit en wanneer ik terugkom zie ik Kiyoshi praten met de 4 Nederlanders die ik gisteren zag! We zeggen even hoi en ik probeer Kiyoshi te bedanken voor de lift. Ik wil verder lopen, maar hij is zo druk in gesprek dat ik er maar niet tussen kom. Ook ze 4 Nederlanders krijgen een osettai. Het lijkt erop dat hij met een goed gevulde tas op pad is gegaan om pelgrims osettai te geven.

    Eindelijk lukt met me om hem te bedanken, maar hij biedt mij een lift aan naar T19. Ik probeer meerdere keren af te wijzen. Als ik naar T19 gebracht wordt, wat iets langer dan een uur lopen is, kom ik veel te vroeg aan bij mijn accommodatie. Eindelijk begrijpt hij het en ik loop verder. Onderweg rijdt hij nog even langs om handen te schudden en daarna is hij weg. Onderweg loop ik langs een beekje wanneer ik ineens iets ik het water hoor plonzen. Ik kijk over de rand en zie allemaal schildpadjes tegen de muur chillen, en ze lieten zichzelf in het water vallen wanneer ik in de buurt kwam. Ik probeerde het te filmen maar dit was moeilijk omzat ze snel het water indoken.

    Bij T19 stapt ineens een grote groep mensen binnen. Soms zijn er bussen vol met pelgrims, maar dit waren allemaal buitenlanders en aan hun gedrag te zien leek dit een van hun eerste tempels te zijn. De luidden de bel zo hard mogelijk en gooien het water om je handen te reinigen over het standbeeld van Kōbō Daishi. Ik krijg ook wat gekke blikken van ben vanwege mijn henro outfit denk ik. Snel rituelen afronden en door.

    Bij mijn accommodatie is geen winkel in de buurt, dus ik loop het laatste half uur met mijn bento box naar Momijinosato. Alsnog kwam ik te vroeg aan. Het was net na eenen en inchecken kon vanaf 15.00. Ik stuur ik berichtje op Instagram om te vragen of ik eerder naar binnen kan.

    Ik ga zitten bij de deur en al redelijk snel rijdt er een auto vanaf achter het huis naar voren. De vrouw ziet mij en laat mij naar binnen. Ze zegt even naar het mandarijnenveld te gaan en laat mij alleen achter in haar huis. Ook komt er nog een Nieuw-Zeelandse vrouw, en ik zou haar verwelkomen als de vrouw dan nog niet terug is.

    In de avond at ik mijn bento box maar ik kreeg alsnog allemaal eten van de vrouw: Japanse thee, ananas, aardbeien, miso soep, matcha, mochi en een meiji chocolaatje. De ananas heb ik geprobeerd (verassend genoeg was de smaak prima, maar de textuur vond in minder) maar de aarbei liet ik liggen. Gelukkig at de vrouw uit Nieuw-Zeeland ze met liefde op. Ik kreeg ook nog een ijsje van de host, echt zo'n geweldige vrouw🥹    もっと詳しく

    翻訳をご覧ください
  • Whispers of the Orient
    日59

    Tokushima, Japan

    4月11日, 日本 ⋅ ☁️ 61 °F

    A very special visit to two of the 88 temples on a 750 mile circular pilgrimage route through the Shikoku Mountains. On our ride, we saw many rice fields having just been planted or were about to be planted. The first temple, Tairyu-ji, was founded by Kobo Daishi, a monk and poet responsible for the creation of the Shigon school of Buddism. We visited Tairyu-ji temple via Japan’s longest ropeway gondola. We saw our first pilgrims today. There was a spiritual quality to this temple, high in the mountains with 105 steps leading to the temple. Then we visited Byodo-ji Temple in a neighborhood setting. This was also ethereal and beautiful in a simple way. We saw many pilgrims but were disappointed to see them hop into a van for their next stop. One pilgrim even had shiny gold shoes, somehow not appropriate for treking!もっと詳しく

    翻訳をご覧ください
  • Bente RoelofsJapan - Shikoku Henro
    日6

    Dag 5 - PAQ hostel (88/~1200km)

    4月10日, 日本 ⋅ ☀️ 22 °C

    Ik zou gisteravond contact met Joan opnemen via instagram, maar iets ging niet goed en mijn berichtje kwam niet aan. We slapen vanavond weer op dezelfde plek (gisteravond verschillende accommodaties, maar ze lagen langs elkaar). Ik ging lopen en zag al snel Joan in de verte staan.

    Ze bekeek een kraai die met een tak in zijn bek op een telefoonkabel (?) aan het balanceren was. Waar de kabel bij de hoge paal samenkwam had de kraai een nestje gebouwd.

    Vandaag stonden er 3 tempels op het schema, en het was 20km naar ons hotel. Onderweg zijn de nog bij de konbini gestopt voor een creme brulee ijsje!

    De route liep veel langs drukke wegen, dus soms namen we een alternatief pad om de drukte te ontwijken. Onderweg kwamen we nog een groepje van 4 Nederlanders tegen! Ze droegen geen pelgrimskleding en het leek erop dat ze er echt alleen voor het wandelen waren en niet voor het spirituele deel van de Shikoku Henro. Dit was wel opvallend omdat de meesten toch wel iets aan hebben wat ze herkenbaar maken als pelgrim. We liepen een stukje met z'n zessen samen, totdat het groepje aangaf te gaan pauzeren voor koffie. Joan en ik doen de laatste tempels weer met z'n tweetjes.

    Eenmaal bij ons hostel in het centrum van Tokushima informeerde Joan naar een masseuse in de buurt. Het was een beetje bedoelt als grapje maar na even op bed bijgekomen te zijn liepen we richting het winkelcentrum. Joan nam een nek en schoudermassage (15 min voor een tientje!). Een oude vrouw was net klaar en begon een gesprek met ons aan te gaan terwijl we wachten tot Joan opgehaald werd. Ze kon geen Engels en praatte snel, dus veel kon ik ee niet van maken. Ze vond het geweldig dat we pelgrims waren en ze gaf mij een zakje met donut holes. Ik gaf haar een ansichtkaartje uit Nederland als bedankje, en ze wilde graag dat ik mijn naam erop schreef.

    Laterna legde de masseuse uit dat ze eigenlijk een grote operatie moest ondergaan, maar ze wendde zich tot Kōbō Daishi en ineens was het niet meer nodig. 21 april was voor haar daarom een speciale dag (ik weet niet of de op 21 april bidde, of te horen kreeg dat de operatie niet meer nodig was), en toen Joan aangaf dat haar verjaardag op dezelfde dag viel was ze bijna in shock.

    Na de massage gingen we naar de Daiso! Joan had nog wat spulletjes nodig en ik ook. Na war nieuwe labello te hebben gehaald gingen we naar Tokushima Menoh Ramen en hadden we een verrukkelijke knoflook ramen.

    Voldaan en moe weer terug naar ons hostel en onze bedjes in gedoken.    もっと詳しく

    翻訳をご覧ください
  • Bente RoelofsJapan - Shikoku Henro
    日5

    Dag 3 - Sudachian (53/~1200km)

    4月9日, 日本 ⋅ ☀️ 11 °C

    Ik had de wekker om 06.00 gezet, maar de twee Japanners besloten om 05.00 al op te staan. Opnieuw gorgelde de man luid na het tandenpoetsen. Daarna praatte ze hardop aan de eettafel, die in dezelfde ruimte als de bedden staat. Slapen kon ik toch niet meer dus ik besloot op de staan. Ik bracht mijn rugzak naar Yoshino Ryokan, vanaf waar die naar mijn volgende accommodatie gebracht zou worden.

    Na het ontbijt liep ik om 06.45 naar T11, vanaf waar de trail naar T12 loopt. Het stuk naar T12, Shosanji, is een henro korogashi (遍路ころがし), letterlijk: waar pelgrims vallen. Het bestaat uit 3 flinke klimmen de berg op. De eerste begon al redelijk snel.

    Al snel haalde ik de meneer die zo hardop gorgelde vanochtend in. Hij was al aan het pauzeren na de 1e henro korogashi (volgens het bordje waren er 6 in totaal). Ook kwam ik een van de buitenlanders tegen die ik bij T11 zag, een vrouw van mijn leeftijd (denk ik) met een lief gezicht en mooie zwarte vlechten.

    Ik voelde me heel licht met mijn kleine rugzakje dus kon goed doorlopen. Het overgrote deel van het pad naar T12 was onverhard en het was echt prachtig. Het was veel door het bos maar er zat alsnog veel afwisseling in de paden. Ook kwam ik bij een soort open plaats uit waar verschillende sakura bomen waren! Er was witte, roze en donkerroze bloesem! Ook stond hier een soort rozenboom (het leek op een roos iig).

    Hierna ging ik het bos weer in. Het was wel heel fijn om wat Japans te kunnen lezen. Er liepen verschillende routes in het bos, maar omdat ik de kanji voor Shosanji wist, kon ik makkelijker de juiste bordjes volgen. Ik heb ook een app waarmee ik kan zien of ik op de route lig, maar de gps werkte niet helemaal mee. Bij flinke stukken klimmen omhoog kwamen de snoepjes van het postkantoor goed van pas voor wat extra energie.

    Op gegeven moment was er een trap in het bos die leidde naar een groot standbeeld van Kōbō Daishi. Achter het standbeeld stond een enorme boom, die geplant zou zijn door Kōbō Daishi. Hier waren ook bankjes, waar ik toch maar even een korte pauze had genomen.

    Eenmaal weer op het pad besloot ik een stukje te filmen. Ineens hoorde ik geritsel in de bosjes en rende een wild zwijn op het pad voor me. Waarschijnlijk had ik het beest laten schrikken omdat ik hard aan kwam lopen, want hij rendde (gelukkig) van mij weg. Hiervoor liet ik mijn camera per ongeluk in de afgrond vallen😬. Gelukkig viel ie niet ver en kon ik door een beetje naar beneden klimmen m weer pakken.

    Na 4 uur lopen bereikte ik T12. Het was er nog redelijk rustig dus in kon in alle rust het terrein verkennen. Tot nu toe is T12 toch wel een van mijn favoriete tempels. Het terrein is ruim en er staan reusachtige bomen. Dit in combinatie met de hoge locatie gaven de tempel een spirituele sfeer. Het deed me ook heel erg denken aan Kitaguchi Hongu Fuji Sengen Jinja, een tempel aan de voet van Mt. Fuji. Er hing een soortgelijke mysterieuze maar rustgevende sfeer.

    Ik voerde de rituelen uit en haalde de stempel voordat ik de wandeling doorzette naar mijn accommodatie. De tocht duurde in totaal echter korter van verwacht. Om 12.00 stond ik al bij Sudachian (accommodatie voor vandaag) en inchecken kon vanaf 15.00. Ik overwoog om naar het volgende dorp te lopen om wat eten te halen, maar vond 45 minuten heen en dan nog hetzelfde terug iets te lang, en er reden geen bussen.

    Er was een restaurantje in de buurt, maar die was helaas niet open. Ik heb wat rondjes gelopen en spelletjes op mijn telefoon gespeeld, waarvan de batterij langzaam richting 0% ging. Op geveven moment zag ik de Denen weer lopen, maar ik zat uit zicht dus ze zagen mij niet. Maar het was wel fijn te zien dat ze het gehaald hebben. Vlakbij stonden ook een aantal bomen met sakura. Soms kwam er een windvlaag en dan vlogen de sakurablaadjes in het rond. Dit was echt bizar mooi om te zien.

    Eindelijk kon ik inchecken. Ik kreeg ook nog eens korting (snap niet goed waarom. Misschien omdat ik 3 uur moest wachten, of omdat ik van een privekamer naar een gedeelde kamer werd geplaatst (weet niet eens of ik wel een privekamer had)). We sliepen in tentjes op de kamer, die ik met 1 ander persoon deelde: Joan, een lieve vrouw uit Amsterdam!

    Ze was kleuterjuf en is nu met pensioen. Ze is op zoek naar een uitdaging om haar en een dagelijkse leven te doorbreken. Een vriend had de Henro gelopen, en ze vond de pelgrimstocht wel passend bij haar doel.

    Ze vraagt of ik naar de onsen (badhuis) ga. Toen mij dit aangeboden werd had ik nee gezegd. Ik wil het graag proberen, maar alleen gaan is eng. Joan gaat wel, dus ik ga ook. Met de auto werden we naar de onsen gebracht in het dorp naast ons, in de crocs van onze accommodatie. Eenmaal in de locker room vraag in aan een mevrouw wat de bedoeling is. Alle kleren uit en in de locker, alleen een klein handdoekje mag mee.

    Daarna liepen we de ruimte in met alle baden. Ik wist dat er een soort volgorde van toepassing was, maar wist het niet precies. Een lieve vrouw hielp ons. Eerst moet je je lichaam en haar wassen, daarna mag je pas de baden in. Je moet wel je haar vastdoen na het wassen (alleen als je lang haar hebt).

    Het grootste bad was een 100% mineraalbad. Deze was meteen ook erg heet dus lang hield ik het niet vol. Een andere Japanse vrouw had dit al snel door en wees naar een ander bad in een andere ruimte. Hier stond een raam open dus het waaide lekker door, wat minder benauwd dus. Door het raam zagen we de river met aan de over een aantal bomen waarvan de sakura in bloei stonden.

    Ook was er een bubbelbad, een sakura bad (sakura staan in bloei, dus ik gok dat dit bad met het seizoen verandert), en ook een sauna. Hier betaal je dan €3.60 voor om binnen te komen.

    De lieve mevrouw legde alle baden aan ons uit, en liet ook zien waar we wat konden drinken uit een kraantje. Om 17.20 werden we weer opgehaald, dus het was op geveven moment tijd om te douchen en weer aan te kleden.

    Bij Sudachian aan tafel liet ik het filmpje zien van het zwijn. Twee mannen aan de tafel waren overtuigd dat het een tanuki (wasbeerhond) was, maar dat vonden Joan en ik niet. Het beest was kortharig en had te lange benen om een tanuki te zijn.

    Hierna kropen we ons tentje in en hadden we nog een leuk gesprek voordat we gingen slapen.    もっと詳しく

    翻訳をご覧ください
  • Bente RoelofsJapan - Shikoku Henro
    1
    日2

    Dag 1 - Okudaya (20/~1200km)

    4月6日, 日本 ⋅ ☁️ 19 °C

    Zonder de begeleiding waarop ik had geloopt liep ik vanochtend alleen naar tempel 1, Ryozenji. Hier is een winkel waar je pelgrimsspullen kan kopen, maar ik haalde vamdaag alleen de nōkyōcho (stempelboek) en osamefuda (naambriefjes). De rest van de kleding ga ik bij een andere winkel bij tempel 10 kopen, omdat ik me nu nog geen pelgrim voel.

    Toen ik bij Jan op bezoek was (man die de Henro al eens gelopen heeft en met mij zijn ervaringen deelden) zag ik zijn stempelboek. Aan een kant was een afbeelding van de tempel, en op de pagina erna de stempel van de desbetreffende tempel. Ik wilde dat boek ook, maar was door de stress vergeten in het boek te kijken dat ik had uitgekozen voordat ik het kocht. De afbeeldingen heb ik niet, maar wel tekst die aangeeft welke tempel het is.

    Er zijn ook een aantal rituelen die je bij een tempel uitvoert (niet per se verplicht): je buigt voor de ingang, reinigt daarna je handen bij het bassin, luidt de bel om je aankomst aan te kondigen, gaat naar de hoofdtempel toe en steekt 1 kaarsje en 3 wierookstokjes aan, doneert geld en laat een naambriefje achter, daarna lees je de hartsutra op (doe ik in mijn hoofd), daarna ga je naar de Daishi hal en doet wat je ook bij de hoofdtempel hebt gedaan. Tot slot ga je naar het kantoortje (nōkyōsho) van de tempel om je stempel op te halen en bij het verlaten van de tempel keer je je om buiten de poort en doe je nog een buiging.

    Ik had nog geen wierook een kaarsjes, en heb ook maar de helft van de sutra in mijn hoofd opgelezen omdat er verschillende delen in mijn boekje stonden. Het is allemaal nog erg wennen en het alleen uitzoeken gaf me een beetje paniek. Een lieve man leidde me naar een balie waar osettai (gift voor pelgrims) gegeven werden: een rijstkoekje, cup noodles en een mandarijn. Daarna bracht mij me naar het kantoortje voor de stempel. Hier bleek ook een winkel te zijn voor pelgrimsspullen, en nu baalde ik nog harder dat ik naar het winkeltje buiten de tempel geweest was. Maarja, volgende keer beter.

    Na het halen van de stempel wees de man mij de weg naar T2, Gokurakuji. Al snel liep ik fout en een andere man op de fiets zag dit en fietste me achterna om mij de weg te wijzen. Eenmaal weer op het juiste pad ging het goed naar T2 en T3, maar de rituelen bleven onwennig. Ook waren de sakura (kersenbloesem) in volle bloei! Ik dacht dat ik hiervoor te laat in Japan zou zijn, maar ze waren gelukkig nog overal te zien.

    Na Konsenji (T3), onderweg naar Dainichiji (T4) stopte er een auto naast mij. De man achter het stuur vroeg of ik naar T4 onderweg was, want dat was hij ook. Hij wilde mij een lift geven, en die nam ik snel aan. Ik had een wandelbroek aan en een sportshirt met lange mouwen, en dat was toch iets te warm met 20°C, dus een uur minder lopen (het was nog 4km naar T4) was erg fijn.

    Hij sprak gebrekkig Engels dus het gesprek was een beetje verwarrend, maar eenmaal bij T4 bood hij aan met hem de hartsutra op te lezen. Dit was erg fijn omdat ik nu meer een idee had met wat voort soort ritme de sutra opgelezen werd.

    Hierna gaf hij aan weer naar huis te gaan. Ik wilde hem nog een ansichtkaart uit Nederland meegeven (speciaal meegenomen om aan mensen die je helpen te geven als bedankje, maar kon deze niet zo snel vinden).

    T5 en T6 gingen goed, de rituelen begonnen al iets vertrouwder aan te voelen, maar ik vergat alsnog soms te buigen, mijn handen te reinigen of om de bel te luiden. Ik merk ook dat ik erg ongeduldig ben en niet echt de tijd wil nemen voor de rituelen. Ik hoop dat de tijd nemen makkelijker wordt tijdens de rest van de tocht. Maar na vandaag liggen de tempels verder uit elkaar, en bezoek ik er ook minder per dag, soms geen, waardoor ik hopelijk ook de tempel minder als een checkboxje ga zien die ik af moet tikken en ook meer plezier krijg in de rituelen.

    Bij T7, de laatste tempel van vandaag, was er ook een bus vol met pelgrims! Bij de Henro maakt het niet uit hoe je van tempel naar tempel gaat. Lopen is de traditionele manier, maar mensen pakken ook de fiets, motor, auto, de trein of gaan met een georganiseerde reis met de bus. Ik kwam vandaag ook vaak dezelfde mensen tegen die de auto pakten.

    Opnieuw kon ik een beetje spieken hoe de hartsutra werd opgelezen door de mensen uit de bus, en na het halen van de stempel liep ik richting Okudaya, mijn accommodatie. Onderweg had ik bij de convenience store nog een magnetronmaaltijd als avondeten gekocht. Ook kreeg ik thee, en deze vond ik best prima. Misschien ga ik hier eindelijk thee leren drinken in

    Bij de Okudaya hielp de host mij nog met het vooruitboeken van accommodaties. Hij belde verschillende plaatsen om te vragen of er nog plek was voor mij (vaak geen websites/booking/airbnb buiten de stad, alleen telefonisch reserveren mogelijk en kleine kans dat de Engels kunnen). Dit was echt super lief.

    Ik had ook nog mijn eigen kamer!! Er waren ook twee pelgrims die net van de laatste tempel afkwamen, en morgen dus naar T1 gaan om hun pelgrimstocht af te ronden. Het was raar om te denken dat over een paar weken dit ook voor mij het geval gaat zijn. Ook waren er twee Denen, maar ik heb hen niet veel gesproken. Toen maar op tijd gaan slapen want morgen staan er weer 4 tempels op het programma!    もっと詳しく

    翻訳をご覧ください
  • Bente RoelofsJapan - Shikoku Henro
    日1

    Dag 0 - Ichiban Monzen Dori

    4月5日, 日本 ⋅ ☀️ 15 °C

    Ik ga het nu iets anders aanpakken dan voorheen. Ik maak steps van de tempels (alle 88) met alleen fotos, en doe aan het einde van de dag een step van de accommodatie met een soort dagbeschrijving 😊

    Vandaag vloog ik om 2:15 in de ochtend naar Osaka. Na 7 uurtjes vliegen kwam ik aan, en in plaats van de lange rijen bij immigratie die ik verwachtte, stond ik binnen 30 minuten buiten. Blijkbaar is voornamelijk terminal 1 (waar de meeste internationale vluchten aankomen) super druk, en duurt het soms 2-3 uur om door immigratie heen te komen. Vorig jaar in Tokyo stonden we ook een dik uur in de rij.

    Terminal 2 was klein en rustig, maar nu moest ik wel 1.5 uur op de bus wachten die ik had gereserveerd. Ik had nu in ieder geval wel een zitplaats, en uiteindelijk deelde ik de hele bus maar met 2 andere personen. Tijdens het rijden vroeg ik mezelf wel vaak af of ik nu de juiste keuze aan het maken was door nu door Japan te gaan lopen, maar teruggaan zonder het te proberen was geen optie. Onderweg kwam ik ook nog sakura tegen!! Ik dacht dat ik te laat in Japan zou zijn om deze te zien maar de bloesem was op veel plekken nog te zien.

    De busrit naar Tokushima duurde 3 uur, en bij het station had ik afgesproken met Takeshi en Tomoko, twee super lieve mensen die hier wonen die ik vorig jaar in het SieboldHuis heb ontmoet toen ze in Nederland waren. Ze droegen ook de Universiteit Leiden jasjes en waren daarmee heel herkenbaar.

    Ze trakteerden mij op super lekker eten en brachten me ook nog naar mijn accommodatie die 30 minuten rijden verderop lag. Echt super lief.

    Bij de accommodatie (Ichiban Monzen Dori) had ik mijn eigen kamer. Later in de avond ging ik naar beneden om aan de gastvrouw de vragen hoe het precies werkt bij de tempels, maar ze is Filipijns en wist het ook niet. De gastvrouw die normaal de uitleg geeft en zelfs meeloopt naar de tempel om te laten zien hoe het te werk gaat (pelgrimskleding, tempelrituelen, etc.) is 107 jaar en ligt in het ziekenhuis. Het was verder wel nog een leuk gesprek met de nieuwe gastvrouw (haar man is de zoon van de eerdere gastvrouw, maar hij sprak geen Engels) en na een tijdje besloot ik maar te gaan slapen. Maar natuurlijk eerst weer een kleine existentiële crisis.

    Daarna toch maar echt gaan slapen want om 8u wil ik richting Ryozenji gaan, tempel nummer 1 van de 88.    もっと詳しく

    翻訳をご覧ください
  • 旅行者Shikoku 88 Pilgrimage 2023
    1
    日5

    Day of transport

    2023年10月29日, 日本 ⋅ ⛅ 18 °C

    Took a taxi to the next temple then walked through beautiful forest 500m down steps then up again to Temple 22 another 500m. Beautiful clear running river to walk by in massive forest. Cable car across some mountains then bus to train station, then train for an hour to Tokushima City. Finished off with a hot spa at the hotel and early night.もっと詳しく

    翻訳をご覧ください

参加する:

FindPenguins for iOSFindPenguins for Android

  • 2025© FindPenguins
  • ホーム
  • 当社について
  • グループ追跡
  • プレス
  • 規約
  • プライバシー & Cookies
  • ヘルプセンター
  • 印象