- Show trip
- Add to bucket listRemove from bucket list
- Share
- Mar 15, 2025, 4:03 AM
- ☁️ 8 °C
- Altitude: 4,008 m
MalaysiaMount Kinabalu6°4’29” N 116°33’31” E
Mt. Kinabalu - dag 2

Iedereen hoorde eigenlijk om 01.30 op te staan, want vanaf 02.30 begon de trek naar de top van Mt. Kinabalu. Echter waren al heel wat Chinezen wakker om 00.00 en besloten ze hard te lopen en praten in de gang en met deuren te slaan. Dit was wel echt een cultureel verschil dat ik vaker heb terug zien komen.
Na wat eten van het buffet naar binnen geduwd te hebben maakten wij ons ook klaar voor het laatste stukje van de beklimming.
We gingen slow en steady naar boven. Het kon ook niet heel anders omdat de trappetjes smal waren en we dus in een rij naar boven gingen. We mochten weer los van de gids, die bij de Taiwanezen bleef, naar boven. We haalden wat andere mensen in en op gegeven moment kwamen we op een steile vlakte waar we het witte touw naar boven moesten volgen. De maan scheen zo fel dat we onze koplampen niet nodig hadden.
De afstand tussen de super snelle groep voor ons en de rest achter ons was zo groot dat we even de enige personen op de berg leken. Victoria en ik ontdekte ook hoe de nachtstand werkte bij het maken van foto's, maar dit was wel moeilijk want als je een beetje bewoog mer de camera was de foto al wazig.
Het werd snel kouder dus we trokken wat extra laagjes en handschoenen aan. In de stad was het 30°C, hier op de top van de berg eerder 0°C.
We waren iets te vroeg boven voor de zonsopkomst en moesten even wachten. Het duurde mij iets te lang, ik zag de mooie kleuren maar niet de zon zelf. Na 40 min werd ik beetje misselijk door de hoogte en besloot ik terug te gaan naar de hut.
Onderweg sloot ik aan bij Simone, een Italiaan die de bergbeklimming maar niet heel uitdagend vond. Hij zei zelfs dat hij zo snel was dat de gids hem niet altijd bij kon houden.
Eenmaal bij de hut hadden we opnieuw ontbijt. Simone vroeg of ik mee naar beneden ging, maar ik moest op Victoria wachten die mijn sjaal had, en hem bijhouden kon ik toch niet.
Na 2 uur waren de Taiwanezen ook weer in de hut. De gids gaf aan over 85 minuten te willen gaan. Ik was al een tijdje aan het wachten en besloot zelf naar beneden te gaan. Onderweg kwam ik nog een aantal dragers tegen die de meest zware dingen de berg op moesten tillen: drinken, brandstof, en zelfs een stapel planken die ze op hun hoofd of schouder balanceerden 😨
De laatste 1km waren mijn benen echt jelly, maar na 2.5 uur was ik beneden. Daar moest ik nog 30 min wachten op de eerstvolgende klimmers omdat de shuttle terug naar HQ minimaal 2 personen moet brengen🥲. Bij HQ kreeg ik mijn certificaat en nam ik de shuttle terug naar de stad samen met Simone (die in 2 uur de berg afgedaald was, terwijl ik mijn 2.5 al heel snel vond lol) en nog een Koreaanse man met wie ik de shuttle op de heenweg ook deelde.
Eenmaal terug in Kota Kinabalu heb ik nog lekker wat eten van de markt gehad en ging ik vroeg slapen.Read more
Traveler Heeeeel mooi!!!
Traveler Wow echt wow zo mooi!!!
Traveler Zoooo mooi!