Martinique samen met Jeroen en Dick

Jeroen en Dick zijn ons komen bezoeken, en wat is dat een feestje. Samen hebben we gezwommen, gesnorkeld en (heel) veel geborreld toen we ten anker lagen. We liggen nu weer in de haven en van hieruitRead more
Jeroen en Dick zijn ons komen bezoeken, en wat is dat een feestje. Samen hebben we gezwommen, gesnorkeld en (heel) veel geborreld toen we ten anker lagen. We liggen nu weer in de haven en van hieruit touren we met onze huurauto over het eiland. Martinique blijkt prachtig. Het is ongelooflijk groen en daartussen bloeien schitterende gekleurde bloemen. Je ziet hier enorme varens, bamboe en palmen groeien. We hebben in tijden niet zo lekker gegeten. Dick is kok van vroeger uit en Jeroen heeft de beste ideeën qua menu en dat merken we. Ik weet niet wat we meer gaan missen als ze woensdag weer vertrekken. Hun gezelligheid of hun kookkunsten.Read more
Ajd c'était départ à 4h30 du matin pour voir le lever du soleil sur la montagne pelée ! Je vous laisse conclure par les photos pour voir si la mission a été réussie ou pas 🤣🤣
Échec cuisant et randonnée sous la pluie pendant 3h...
Mais on l'a fait !
Visite ensuite de la distillerie de rhum JM et on est redescendu en voiture sur la côte atlantique Nord jusque là Trinité en visitant le tombolo , bande de sable qui relie une petite île...
Petite sieste à la maison et fin de journée à la plage et resto !Read more
C est le départ. Toutes les bonnes choses ont une fin !!!! 😭 Après un petit tour au marché des Andes d Arlet, nous nous sommes baignés. Dernier plouf dans la mer des Caraïbes. Mathieu a bien sûr essayé de noyer sa sœur 😳. Fin des bagages, nettoyage du logement, nettoyage de la voiture, rendu de la voiture, arrivée à l aéroport, enregistrement des bagages en soute (ouille ma valise était trop lourde, trop de bouteilles 🥴 mais elle est passée). Passage de la douane, sans encombres cette fois 🤣. Là on attend l avion. A très vite tout le monde !!!!Read more
Ca matin on a fait notre plein de courses 😬💸. ( Ça fait mal au porte monnaie😭).
Ensuite on est allé voir la Cascade d'Absalon, a côté du jardin de Balata. Endroit magnifique, qui change des plages, on se croirait en Amazonie😂. On a pu se baigner un peu, sauter de la cascade et prendre un tas de photos 😉. L'eau rafraîchi bien !!
Sur la route du retour, on s'est arrêté prendre un pâté antillais banane et une brioche pomme cannelle 😋Read more
Traveler C'est vrai que la vie est encore plus chère au soleil.... c'est magnifique cette cascade... et vous y semblez plutôt à l'aise...d'ici on ne voit même pas qu'elle rafraîchit 😉Dégustez bien vos spécialités locales.... et de ma vie au soleil en général 😁😍🤩😘😘😘
Ce matin nous avons travaillées sur nos dossiers de stage, puis nous avons mangé assez tôt pour aller à l'Anse Dufour😁🏖️.
Connue pour la possibilité d'observer des tortues de mer et poissons .
A différents endroits on a pu observer des tortues de mer 🥹🐢🫶.
Mon attirail (masque, tuba et palmes) m'a bien servie 🤿
On a aussi fait bronzette sur la plage 🌅.
Le soir, on c'est fait plaisir, on est allé a un petit restaurant les pied dans le sable, face à la mer😍Read more
Traveler Yessss.... c'est impressionnant ces 🐢, n'est-ce pas ? C'est encore plus magique en vrai.... 🤔 j'ai une question ❓️ par contre, vous ne commencez pas à vous lassez de ces endroits fabuleux ? 🫣
Réveil plein fer à 7h30, petit déjeuner bien complet à base de pain de mie beurre et nesquik pour un max d’énergie. À 10h pile, direction le nord malgré le manque de vent. Normalement on a prévu assez large pour arriver à temps pour Youen, environ 2h30 de navigation. On passe par de supers beaux endroits et on commence vraiment à voir la différence entre le sud et le nord. Ici il y a beaucoup moins d’habitations et c’est bien plus sauvage et verdoyant donc en somme beaucoup plus beau.
On arrive à destination et là c’est le paradis, des palmiers, des oiseaux, des rochers, tout est là pour un décor parfait de carte postale. On jette l’ancre à 50 mètres de la plage car il y a beaucoup de fond, on fait à manger pour prendre des forces et je pars faire du snorkeling avec Elsa. Il y avait beaucoup de courant mais ça valait vraiment le coup de faire un effort. J’ai vu des poissons incroyables de toutes formes et de plein de couleurs différentes, en même temps l’endroit s’y prête bien avec tous ses rochers. Je sens quand même que ça devait être encore plus luxuriant avant car les coraux sont tous très pâles et en petit nombre.
On retourne se poser sur la plage en faisant bien attention de se mettre a l’ombre car à cette heure ci le soleil tape bien bien fort.
Après avoir bien profité on retourne sur le bateau avec les copains et on a bien fait car les vagues commençaient à être de plus en plus grosses et on aurait eu du mal à rentrer.
Un copain de l’équipage qu’ils avaient rencontré au Cap-Vert était là par hasard donc il débarque sur le bateau et on discute un peu. C'est alors qu'on apperçoit Youen qui nous fait des signes à travers la jungle dans la montagne. On l’attend sur le bateau, une dernière baignade pour profiter des derniers rayons de soleil et on part vers le prêcheur .
Après une petite heure de navigation on jette l’ancre dans ce qui s’avérera être le pire mouillage de tous les temps. Ça ne fait que tanguer et gîter donc pas facile de se reposer. Swann, Paul (le vrai pas le copain) et Gervais partent en teuf dans une anse à 4km du mouillage et nous on va dormir, enfin essayer plutôt (on s’est réveillé au moins 5 fois dans la nuit parce que ça bougeait trop). Demain retour a Fort-de-France et aprèm tranquille pour récupérer de tout çaRead more
On rentre des Trois Ilets le lundi matin et direction le CCA. La routine s’installe tranquillement avec les copains, réveil 7h30 pour se préparer et on part tous ensemble pour travailler sur les différents projets. Pour ma part, j'essaye de récupérer un moteur en piteux état et j’aide également un peu Elsa et Gervais pour construire une extrudeuse. Les autres bossent sur une presse hydraulique et des rapports pour obtenir des subventions. Parmi les seules choses notables de la semaine on peut retenir le mont pelé pêche hibiscus, boisson divine absolument incroyable, ainsi que le zin qui vient tous les matins au CCA pour vendre toutes sortes de bonnes choses, allant des empanadas aux gâteaux à la confiture en passant par les croissants saucisse, victimes de leur succès chaque matin et que je n’ai donc toujours pas pu goûter malgré les nombreuses recommandations.
Je passe mes journées entre l’atelier où on pose mille questions à Thierry (le goat) pour qu'il nous explique comment fonctionnent les machines, et la salle climatisée, théâtre de parties endiablées de geoguessr pendant les pauses (et des fois pas pendant les pauses j’avoue).
Le soir c’est souvent la même histoire, on rentre tranquillement vers le bateau et on se pose au parc de la savane pour boire un truc, le meilleur pour l’instant ça reste les smoothies corrosol fraise goyave, un peu cher mais absolument délicieux. Ensuite c’est retour au bateau, on mange et on va dormir parce que mine de rien tout ça ça fatigue.
La seule péripétie de la semaine consistait à aller chercher du gaz avec Elouan. Après deux heures de marche en plein cagnard on a réussi à en remplir une seule mais au moins on se sera bien dépensé.
Autre chose importante les copains ont réussi à acheter un moteur d’annexe donc fini les aller retour à la rame et ça ça régale. Swann me propose donc d’aller faire un tour d’annexe le jeudi soir, ça s’est pas forcément bien terminé car on est entrés dans une ZAR sans faire exprès et on s'est fait engueulés par la sécurité. Plus de peur que de mal, on est quand même rentrés sains et saufs. Après cette escapade mouvementée, l'équipage se prépare pour le lendemain, navigation vers le nord, on sait pas encore jusqu’où ça dépendra du vent.Read more
Nach etwa 2 Wochen haben wir uns von all den neuen Freunden und Bekannten in der Bucht von Le Marin verabschiedet. Wir wollten noch näher an den berühmten Vulkan Mont Pelée heran und auch dem 1902 durch ihn komplett zerstörten Ort St. Pierre etwas näher kommen.
St. Pierre hat keine Marina und man ankert in der halboffenen Bucht vor dem Städtchen, das es seit der Katastrophe nur noch auf etwa 4000 Einwohner bringt.
Der Ort strahlt eine angenehme gemütliche Atmosphäre aus und hat sogar einen kleinen Obst- und Gemüsemarkt am Anlger. Wir wanderten gestern, den 5.3., die Straße entlang zurück zum Zoo der Insel. Dieser wurde in den Mauerresten der von 1643 stammenden Habitation Latouche eingerichtet und führt über verschlungene Pfade natürlich durch üppige tropische Vegetation. Diese gibt’s hier gratis überall dazu. Man sah u.a. viele Affenarten, Schmetterlinge und sehr lautstarke Flamingos. Über die Haltung von Pumas und großen Schlangen in Gehegen kann man geteilter Meinung sein. Aber der Zoo fördert mit seinen Einnahmen auch viele Tierschutzprojekte.
Nach der längeren Wanderung in der Hitze taten danach ein Eis und ein alkoholfreier Cocktail sehr gut.
Weiter ging’s durch den Ort zurück zum wichtigsten Ziel des Tages: dem Mémorial und Museum zum verheerenden Ausbruch des Mont Pelée 1902, an dessen Fuß der Ort St. Pierre heute noch liegt. Die Stadt war damals ein quirliger Handelsstützpunkt, Hauptstadt und Kulturzentrum, und beherbergte an die 28.000 Einwohner, eine große Kathedrale, Schulen, Läden und Amtsgebäude. Man war im Mai 1902 gerade mit den Vorbereitungen zur 2. Runde der Parlamentswahlen vom 11. Mai beschäftigt. Tage vor dem 8. Mai hatte es schon Erdbeben, Anschwellen von Gewässern und düstere Rauchwolken über dem Krater gegeben. Der Kapitän eines italienischen Handelsschiffes sagte: „ Wenn unser Vesuv so aussehen würde wie euer Berg heute, würde ich nur noch flüchten!“ Gesagt getan, sein Schiff und Mannschaft blieben unversehrt.
Die örtlichen Verantwortlichen interpretierten die Vorzeichen jedoch falsch und beruhigten die Bevölkerung nach dem Motto „das macht der Berg öfter, kein Grund zur Panik“.
Am Morgen des 8. Mai nahm die Katastrophe dann ihren Lauf: Da die hervorquellende Lava zu dickflüssig war, bildete sich im Krater ein „Lavaturm“. Schließlich wurde der Druck durch die erhitzten Gase darin zu hoch, und es kam zu einer gewaltigen Explosion. Es spielte sich dann der erste in der Geschichte dokumentierte pyroklastische Ausbruch ab, eine mehrere hundert Grad heiße Wolke aus Gas und Asche raste mit knapp 500 km/h auf die Stadt zu. Alle Gebäude standen mit einemmal in Brand und alles menschliche Leben bis auf 3 Überlebende wurde blitzartig ausgelöscht. Das Wasser in der Bucht soll zu kochen angefangen haben, die Schiffe gerieten in Brand und versanken nacheinander. Der bekannteste Überlebende war der Matrose Louis-Auguste Cyparis, der im dickwandigen Gefängnis einsaß und mit Verbrennungen überlebte. Er wurde später vom amerikanischen Zirkus Barnum rekrutiert und wurde auf einer Tournee in den USA berühmt als „der Mann, der den Tag des jüngsten Gerichtes erlebt hat“.
Die geschmolzene Glocke der Kathedrale ist im Museum zu besichtigen. In einem Raum sind die Namen aller Opfer auf Wandtafeln verewigt. St. Pierre hat sich von dem Unglück nie komplett erholt, Handel und Wohlstand wanderten nach Fort de France ab.
Nach dem ereignisreichen Tag kehrten wir im elsässischen Restaurant „L‘Alsace a Kay“ ein und ließen uns Gerichte mit Sauerkraut, Ente, Schweinefleisch und Spätzle schmecken. Witzigerweise steht in diesem Lokal auch der öffentlich zugängliche PC, an dem man ausklarieren kann…. das haben wir gleich gestern genutzt. Der Wirt des Lokals, ein Elsässer, hat eine einheimische Frau geheiratet und ist hier „ hängen geblieben“. Er ist sichtbar glücklich darüber.
Tagsüber hat Uwe jeweils an unseren Flaggen für die nächsten Länder gearbeitet. Sie müssen ausgeschnitten und am Rand genäht sowie mit einer Schnur versehen werden. Es klappt immer besser mit der Nähmaschine! so kommt eine Flagge auf etwa 3 Euro 😀.
Heute Abend war unser erster Test eines kreolischen Restaurants, „la Vague“ heißt es, und wir waren sehr zufrieden. Die in Rum flambierte Ananas kommt noch….😜- war lecker!
Morgen geht es sehr zeitig weiter 50 sm nach Dominica, ein eigenständiger Inselstaat des Commonwealth.Read more
Traveler Beängstigend Eindrücklich die Geschichte des Vulkanausbruches. Von wo habt ihr die Info wo ihr Ausklarieren könnt?
Up and about this morning and saw Ashlynn’s photos of her getting ready to deliver the cherry berries on a cloud to all her friends. A few days ago I mentioned to Brian that I was missing all my friends and it was the downside to boat life. Inspired by Ashlynn I took the morning to sit in the V-berth and write a Valentines Day Card to Brian ~ Had fun coming up with names to describe him on the envelop. Also pre wrote notes to a bunch of friends that I will send out early tomorrow to convey how special they are to me, even when I am not around or in contact. It is amazing how gratitude, or even thinking about people I love, puts me in such good spirits. I was happy all day, although Brian was not feeling the same… still worried about his finger and frustrated with his art and the boat work.
I dabbled some with work and then switched course and grabbed the chisel and hammer and started to remove all the bungs on the window frames. They came out easy, and I got better at doing it, although some had a lot of epoxy so it took ok big chunks of wood and varnish.
There was a Salty Dawgs gathering at the dingy dock in Fort-de-France, so we decided to be social and join. It is red day at the Carnivale but I had none. We headed to Trois Ilet to catch the ferry over. We didn’t think we would get on as the line was SO long, but we made it, and off we went on this high powered fast boat, across the bay. We arrived slightly early and while waiting and looking for the Dawgs, a really intoxicated man covered in molasses was trying to engage with use. Finally we saw Bab’s and Tim — and met their friends Danata and Neil. Neil is an Emerg Doc so he took a quick look at Brian’s hand and said it was healing fine…. A relief as it still looks mangled.
We chatted with Nikki and Barry, Tim, Sandy and Todd, Kathy and a few others before wandering off to glimpse at Carnivale and the loud music and noise. We didn’t stay long and headed back to the ferry line. It was really long and we waited 60-90min to catch the ferry back. It was a nice ride and actually a nice time standing in line and chatting. Brian is so knowledgeable about art and literature and has read thousands of books, so he always has a story to tell. On the ferry ride to FDF he was talking about trying to get the depth correct on his s etch of the boat and women beside us, and how to create more fore- shortening.
We were exhausted from all the noise so had a quick bite to eat and I actually fell asleep in the chair.Read more
4am Aufstehen … und ich habe die Nacht null schlafen können 🙈. Keine Ahnung was da los war. Uber zum Flughafen MUC. Hatte mit Yvonne Ihren Geburtstag schön gefeiert und war schon 2 Tage vorher da.
Air Dolomiti nach Orly und dann kam bisscherl Chaos auf. Unser Air Caraïbes Flug verspätete sich um 4Std. Anstatt 12h um ca. 16h. Sofort haben wir einen gleichen Flug, auch verspätet für 10h gefunden.
Wir uns mit allem in Richtung neuen Gate schnell bewegt. Yvonne landete noch bei der Grenzpolizei, weil wohl Ihr Pass als vermisst gemeldet war und ich raste zum Alternativflug.
Alle Mühe vergebens. Der frühere Flug war sogar überbucht 😱. A365 mit 500 Passagieren. Also 6Std. ausharren in Orly. Charles De Gaulle ist ja schon entsetzlich und Orly kommt ihm sehr nahe.
Plätzchen in Restaurant gefunden und irgendwie mit unseren Erledigungen online verging die Zeit zum Glück im Fluge. 🍀
Zur Boardingzeit um nach 16h war ich über 30Std. ohne Schlaf und nicht mal müde. Sehr seltsam. Aber gut. Jetzt kamen die 9Std. nach Martinique. Das wird was, dachte ich👌🏼.
Pustekuchen 😤 … Yvonne und ich sassen getrennt voneinander und ein reizendes älteres stämmiges Paar haben mich in Platznot getrieben. Maximales Wegnicken von 2Std war drin. Aber so war es dann halt mal.🫤
Im Glück um 20h auf Martinique gelandet sind wir endlich im Dunkeln für eine Nacht in unserem Hotel in Fort-de-France gelandet. Nur Gepäck abgeladen und sofort vor die Tür auf ein paar Getränke gegangen … bis Mitternacht zur Jetlagvermeidung durchhalten. Also nur 2Std Schlaf von 45. Wahnsinn … und ich habe nicht gelitten. Muss man nicht verstehen.
Happy to be here. Morgen geht’s aufs Boot mit dem Rest der Crew 🤩Read more
Traveler 😍😍😍
Traveler 😘😘😘
Traveler Wat super dat Jeroen en Dick bij jullie zijn geweest❤! En wat is het daar fantastisch. Echt jaloersmakend😍
Traveler Hoop jou hier ook eens te mogen verwelkomen, lieverd ❤️
Traveler Jaa, ik ook. Hilda en ik hebben het er wel eens over.......alleen die stomme vliegangst. Maar mochten jullie weer eens wat dichter bij Europa zijn, dan willen we er over na gaan denken. Zover zijn we nu al wel😃. We missen jullie wel hoor🥰