Reset search
Satellite
Search this area

United States Sand Creek

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
  • TravelerZwei an den großen Seen
    11
    Day 18

    Strand und Pool

    September 9, 2024 in the United States ⋅ ☀️ 24 °C

    Heute gibt es nicht viel zu erzählen, aber wir hatten einen wirklich schönen Urlaubstag. Eigentlich sind wir nur von einem Campground zum nächsten gefahren.

    Aber unterwegs hatten wir einen tollen Stopp am Little Sable Point Lighthouse nahe der Silver Lake Düne. Zwar war der Leuchtturm geschlossen, aber der Strand zu seinen Füßen einfach traumhaft. Zunächst waren wir auch ganz alleine, später kamen noch ein paar Leute, aber Platz ist ja wirklich genug. Der Strand ist lang, breit und hat ganz feinen hellen Sand. Das Wasser ist auch sehr klar, aber echt kalt - jedenfalls für mich. Trotzdem war ich ein paar mal drin. Wunderbare Wellen und danach gleich in die warmen Sonne - so geht Urlaub!

    Unsren nächsten Campground hatten wir auch extra mit Pool ausgesucht, wo Annett auch gerade immer noch ist. Seeblick haben wir auch wieder direkt vorm RV. Einziges Manko ist, dass unsere Feuerstelle keinen Grill hat. Das wäre das i-Tüpfelchen gewesen. Aber verhungern werden wir nicht. Es gibt Nudeln mit Tomatensauce, super typisch und super lecker!    Read more

    See translation
  • TravelerDaytripping in Southern ON
    Day 242–243

    Michigan Road Trip day 1 & 2

    August 29, 2024 in the United States ⋅ ☀️ 27 °C

    And we're off!

    Thursday: We left New Hamburg On for Sarnia's Bluewater Bridge on Thursday morning, lunch in Port Huron at the iconic Raven's Inn Cafe.
    We stopped for gas in Lapeer and stumbled on a Harley dealership next door. A quick tour through the store, and bought a sticker for the saddle bag!
    There was some highway construction that took us off Hwy 6 and onto a beautiful treeline scenic route around Grand Rapids. We arrived in Holland for our first night.

    Friday: up and out of the hotel before 9 for a drive along the stately S. Shore Drive, not something we were expecting to see in Holland. Still a very Dutch community, as noted from the business names throughout the town.
    First stop at the Paris Eiffel Tower and Fish Hatchery.
    Lunch in Traverse City, a visit to Zips Harley Davidson for another sticker and then the scenic 119 through the Tunnel of Trees.

    We arrived in Mackinaw City around 7, and ended our long driving day with a soak in the hot tub.    Read more

  • TravelerMichigan 2024
    Day 8

    Holland (klap, kalp klap) Holland!!

    August 7, 2024 in the United States ⋅ ☀️ 23 °C

    We gaan naar Holland. Kijken wat ze van ons gemaakt hebben. Er zitten nogal wat Nederlanders hier in deze hoek. Via 23andme ooit mijn DNA laten trekken en ik kan zien dat zeker 25 inwoners van Holland, via mijn DNA, familie van me moeten zijn. Vooral via mijn vaders kant. Goed om hem heen kijken om te zien wie er net zo knap is.

    Maar voor we daar zijn, eerst nog even ontbijten. We mikken op 317 Coffee in Hudsonville, met broodjes en verse koffie. M’n bijbelkennis is niet helemaal wat het geweest is…dus ik sla niet gelijk aan op 317 (John 3:17 “For God sent not his Son into the world to condemn the world; but that the world through him might be saved.”). We zitten in de gezellige houten bankjes van het cafe ,horen we achter ons een geanimeerde discussie over Christianity, zitten twee meisjes van rond de 17 jaar naast ons driftig in hun bijbeltje te krassen en aantekeningen te maken en maakt een vrouw achter ons in haar tekenboekje pentekeningen van de zoon aan het kruis. Niettemin smaakte de toast met avocado en de cappuccino heerlijk.

    Als we Holland (via Zeeland een Noordeloos) binnen rijden stoppen we even bij Nelis’ Dutch Village. Een pretparkje dat Nederland moet voorstellen. Grappig, want de meest dingen zijn net niet goed. Gebouwtjes lijken op een soort ingedeukte grachtenpandjes, de draaimolen lijkt heel uitegrekt, het klokkenspel speelt een Duits liedje, de molens hebben te korte wieken en de kasteelpoort zijn van een Frans Kasteel. Er omheen ligt een soort  van Bataviastad, maar dan met trapgeveltjes. Grappig en allemaal net niet. Dus nog leuker daardoor.

    In Holland zelf lopen we over de boerenmarkt en langs het mooie Macatawa-meer. Eten een lekker Lobster-rol bij Boatwerks en na nog een paar kilometer langs het meer doorlopen komen we bij “Bakkerij de Boer”. Op de parkeerplaats wapperen een rijtje roodwitblauw-vlaggen en in de bakkerij verkopen ze, naast de gebruikelijke donuts, cookies en coffee-cakes, ook krakelingen, amandelstaaf, saucijzenbroodjes en kroketten.

    Het dorp heeft  lukraak verwijzingen naar Nederland (café Gezellig, Raalte Avenue, WindMill park, Netherlands Museum, Hotel Queen Anne, Holland-cinema) rond 1850 vluchtte grote groepen protestanten naar deze plek. Lubbers, Sietsema, Veldheer en Versluis. Allemaal namen die we vandaan lang zagen komen op winkels, vrachtwagen en gebouwen. En Tulip-time is in mei het grote feest in Holland. Maar het oogt toch vooral als een heel normaal gezellig Amerikaans stadje.

    Terug in Grand Rapids gaan we eten bij “Social Misfits” (Sociale buitenbeentjes). Tja, dan krijg je natuurlijk geen normaal eten. Bij “Social Misfits” krijgen ze het voor elkaar om elk soort keuken in een Belgische wafel te proppen. Ik krijg Yakume (Japanse noodles, lente-uitjes en nori-kruiden in een wafel. Op e wafel ligt een zachtgekookt ei, sriracha ailoli em siroop van sojasaus). Erica krijgt een wafel van aardappelpuree en daarop worst met hete saus. Robbie gaat voor zoet: gebakken banaan, pindakaas-ganache, bourbon siroop op een Belgische wafel.

    Aan de overkant van ons restaurant ligt het Van Andel softball stadion. Daar treedt vanavond Phish op. Een Amerikaanse band die bekend staat om zijn ellelange solo’s en optredens. Beetje alla Greatfull Dead. Over de weg naar het enorme stadion lopen honderden dikbuikige hippies met baarden in gebatikte shirts. Bij het verlaten van het restaurant worden we aangesproken door een Canadees uit London, Ontario. Of wij de weg weten naar zijn hotel, de Country Inn. We kijken op onze IPhone. Nog 9 kilometer doorlopen. Ja, hij is zijn telefoon vergeten. Die ligt nog in het hotel. Op op die telefoon staan z’n concertkaartje voor Phish en z’n bankpas. Maar goed hij weet nu welke kant hij op moet. Hij besluit maat te gaan lopen. We besluiten hem een slinger te geven (“doe joe want a slinger?”). We zetten hem af bij zijn hotel net buiten de stad. Gelukkig duren concerten van Phish uren lang, dus hij zal vast de toegift nog meekrijgen. Z’n vrienden zijn al binnen.

    Ik sluit de avond af met een biertjes van Dragons Milk Brouwerij in Holland: Tales of god, bourbon barrel aged. 11%. Dat is me een partij lekker…..    Read more

    See translation
  • TravelerMichigan 2024
    Day 7

    It’s Raining Tamales

    August 6, 2024 in the United States ⋅ 🌙 21 °C

    Voordeel van een woning in een kelder/onder de grond is dat het lekker koel is. Nadeel is dat je geen idee hebt wat het weer buiten is. Dus toen we vanmorgen de trap op liepen en de garagedeur openden, was het een grote verrassing: koud en regen. Dus de keuze was…museum of shoppingmall. Het werd de shoppingmall.

    Ongeveer 10 kilometer rijden en we zijn bij een enorme mall met honderden winkels, meest ketens. En in de mall lopen honderden mensen, schreeuwen kinderen, rijden peuters in kleine bestuurbare autootjes, zitten ouderen in de foodcourt te prikken op hun plastic bord met instant Chinees. In de vrije ruimte tussen de winkels staan stalletjes met onzinproducten, telefoonabonnementen, massagestoelen, suikerspinverkopers en ijstappers. Niet echt een inspirerende omgeving, maar nu kunnen we de kledingkast van Robbie een beetje aanvullen.

    Als de regen langzaam stopt rijden we een paar kilometer oostwaarts naar de wijk Easttown. Easttown is een beetje de liberale, creatieve, vrijgevochten wijk van Grand Rapids. Op de kruising van 5 wegen midden in de wijk staat een block oude karakteristieke pandjes waar alle sociale activiteiten van de wijk plaatsvinden. Winkels, bierbrouwer, Salvation Army, restaurants, buurthuisje, kerkje, hotdogtent, kroeg. Wij stoppen bij het meest gezellige pandje. Een kale witbetegelde ruimte, kerstballen boven de balie, slechte zelfgemaakte foto's op canvas van eten, twee grote lege metalen warmhoudwagens voor voedsel tegen de muur, een blauwe grote jerrycan waar je je eigen water kunt tappen, een metalen koffiecontainer waar je je eigen koffie kunt tappen, twee grote bruine vuilnisbakken met daarop afwas van vorige bezoekers gestapeld, 10 formica tafeltjes met houten stoeltjes. Achter het balietje aan het einde van de zaak staat de kleine "Tamales Mary" bestellingen via de telefoon op te nemen. Boven haar branden de rode, gele en groene lampjes in de vorm van Mexicaanse pepertjes. Ook nog van de kerst, net als het kerstboompje van rode pepers op de koelkast. "Sfeervol zaakje hoor" sneert Robbie. Maar we komen hier voor de tamales (gestoomde maïsmeel met vulling). Een van de lekkerste Tex-Mex snacks van Amerika. En ze zijn goed. Mooi op een wit plat bord gekwakt, 3 plastic cupjes pepersaus erbij, smullen maar. Naast het ongezellige tamales-restaurantje staat een gebouwtje van een Caribisch restaurant, gemaakt van hout en ontworpen door een architect die net een blowtje op had (denk ik). Prachtig is het, maar de tegenstelling kan bijna niet groter. Pal ertegenover is een pannenkoekenrestaurant in de vorm van een Nederlandse molen, alleen zijn de wieken iets te heet gewassen…beetje uit verhouding. 

    De zon is weer gaan schijnen. We sjouwen nog wat door downtown, Robbie laat haar nagels doen in een salon, we drinken een kop koffie en bezoeken de Downtown Market.

    We eindigen de avond met bier. Dat moet wel haast hier. Want Grand Rapids bezit maar liefst 40 brouwerijen en is daarmee het dichtst "bebierde" gebied van Amerika (meeste brouwerijen per hoofd van de bevolking). Je kunt zelfs een gratis bier-t-shirt verdienen als je op 1 dag op de fiets minimaal 8 brouwerijen bezoekt en een biertje nuttigt. Weet niet of dat de verkeersveiligheid echt bevordert (maar gelukkig is Grand Rapids ruim voorzien van fietspaden). Wij bezoeken, geheel willekeurig, Greyline Brewing Company. In de proefkamer kun je gelijk de nodige snacks bestellen. Na de bier, een enorme pretzel met gesmolten kaas, tortillachips met kaas en ge-BBQ-d vlees en 6 gevulde halve eieren gaan we huiswaarts. Moet me inhouden want ik moet nog rijden en Erica mag hier niet meer rijden omdat haar rijbewijs (ook) gestolen is. Dus we nemen er nog ééntje in onze frisse kelder.​​​​​​​​​    Read more

    See translation
  • TravelerMichigan 2024
    Day 6

    Soulfood

    August 5, 2024 in the United States ⋅ ☁️ 22 °C

    We rijden weg uit Detroit. T’is nog rustig in de stad.

    De eerste stop is Ann Arbor, de thuisbasis van de Universiteit van Michigan. Gezellige stadje, veel cafe’s, vrolijke plantenbakken, murals, boekwinkeltjes en straatversieringen. Zoals het een echte studentstad betaamt. Bij het Stray Hen Café, nemen we ons ontbijt. Bagel met ei en een Yoghurtje met zaden en noten….nou ja yoghurtje….zoals het in Amerika hoort is zelfs het gezonde deel van je eten buitenmaats. Een enorm bord vol yoghurt en nog veel meer zaden en noten. Ik denk dat de vogeltjes morgen aan de rand van m’n toilet zitten om de zaden er uit te pikken….over de toilet straks meer. Het regent pijpenstelen, dus het slenteren door de stad wat ingekort en we gaan verder met de auto.

    Omdat er op de snelweg (met dank aan Joe) nogal gebouwd wordt, gaan we van de snelweg af via b-wegen naar de volgende tussenstop, Lansing. Ook hier zit een universiteit, maar dan voor de wat minder gefortuneerden. Dat is in het dorp goed te zien. Ziet er gelijk veel minder uit. Het Soup Spoon Café zou de beste plek zijn voor een lunch. Een typisch Amerikaanse setting. Iets te oude stoelen en tafel, veel volk, systeemplafond waaruit stukken missen,versleten tapijt, veel frutsels aan de muur die er in de loop van de tijd zijn neergehangen en nooit meer zijn weggehaald. Erica bestelt een kop kippensoep, Robbie chocolade pancakes en ik vraag een Johnny Cake met zalm. Johnny cake is een Caribische versie van de Amerikaanse pancake maar dan met maïsmeel en Jalapeño-pepers. Meestal passen de pannenkoekjes qua grote net op een koffieschoteltje. Maar niet in bij het Soup Spoon cafe….deze paste maar net op m’n bord. En welk vlees ik er bij wilde……worst, spek, ham…..bij een maispannenkoekje met zalm….

    We blijven B-wegen rijden en de weg voert ons door een glooiend landschap met bossen, weides en maisvelden. Veel mooie boerderijen, soms een wat ouder exemplaar, Trump bordjes in het gazon, weinig verkeer. Heerlijk rijden. Cruisecontrol op 70 km per uur.

    Als we Grand Rapids binnenrijden veranderen in ieder geval de bordje in de tuin, nu is het toch veel “Harris for President”.

    We rijden een bungalowwijkje vol groen in, daar zit onze B&B. Deze B&B heeft een eigenaar die zijn bungalow totaal onderkelderd heeft en daar een vakantiewoning in gemaakt. Dus ramen zijn er niet, maar wel een luxe keuken, grote slaapkamer, openhaard en…..toilet met potverlichting, automatisch doorspoelen, billenfontein en…..verwarmde bril. In de categorie meest onzinnige uitvinding ooit nomineer ik:  de verwarmde toiletbril.

    We gaan de stad in en eten smakelijk Southern food bij Tupelo Honey. Een wafel gevuld met macaroni en kaas, daarop een gefrituurde kip met een hete chiliolie erover. Klinkt rampzalig, is echt heel lekker.

    Het hele centrum is vergeven van de gebouwen die verwijzen naar de familie de Vos. Dat moet haast wel Nederlandse roots hebben. En dat is ook zo. Richard DeVos (Nederlandse ouders) vergaarde zijn fortuin door de oprichting en het succes van Amway, een multilevel marketingbedrijf (pyramideverkoop) dat hij in 1959 samen met zijn jeugdvriend Jay Van Andel oprichtte. Hij verkoopt biologisch afbreekbaar schoonmaakmiddel en groeide uit tot een multinational die een breed scala aan producten verkoopt, van huishoudelijke artikelen tot voedingssupplementen. Amway's bedrijfsmodel, waarbij zzp-verkopers producten verkopen en nieuwe verkopers werven, bleek zeer winstgevend maar ook controversieel. DeVos breidde Amway uit naar meer dan 100 landen, wat het bedrijf en zijn persoonlijke rijkdom enorm deed groeien. Terloops kocht hij ook nog veel vastgoed en kocht een heel sportteam, het NBA-team Orlando Magic. Hij behoorde tot de 60 rijkste Amerikanen.

    Deze enorme rijkdom stelde DeVos in staat om een grote impact te hebben op Grand Rapids. Er zijn ziekenhuizen, scholen, culturele instellingen door hem betaald (en uiteraard ook naar hem vernoemd). (En als ik me niet vergis is het ook nog familie van onze eigen Jan Ravestein.) Later zou de vrouw van zijn zoon minister van onderwijs worden onder Trump (Betsy deVos).

    Anyway…een klein beetje Nederland en werk op vakantie…..en dan te bedenken dat Borculo hier nog geen 20 kilometer vandaan ligt.    Read more

    See translation

Join us:

FindPenguins for iOSFindPenguins for Android

  • 2025© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Help Center
  • Legal notice