Gambia
Gambia

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Top 10 Travel Destinations Gambia
Show all
Travelers at this place
    • Day 76

      Heimwärts

      February 21 in Gambia ⋅ ⛅ 26 °C

      40 Grad C und mehr, kombiniert mit grottenschlechten Flugverbindungen und einem militärischen Putsch in Guinea, lassen mich 3 Wochen früher als geplant bereits ab Gambia heimfliegen.

      Nach rund 80 Tagen geht es heimwärts, und eine wohlige Wärme bereitet sich in meiner Brust aus. Es ist Zeit. Ich habe Heimweh, das erste Mal in meinem Leben.

      Am 26.02, in 5 Tagen, kurz vor vier Uhr Nachmittags habe ich in Genf wieder Schweizer Boden unter meinen Füssen.

      Diese Reise hat mir mehr abverlangt, als ich zugeben will, körperlich wie mental. Nie war ich so nahe an den Menschen, an ihrer Freude, Neugierde, ihrem Schmerz. All diese Eindrücke, die viel zu schnell an mir vorbeigezogen sind, werde ich erst in den nächsten Monaten verarbeiten und verdauen können.

      Reisen mit Fahrrad ist einfach, Reisen in Westafrika nicht.

      Afrika. Ein Kontinent, von dem ich bisher nur einen Hauch, nichts weiter, gesehen habe. Und den ich sicher wieder besuchen werde. Auch gerne wieder mit Fahrrad- aber vorzugsweise nicht mehr alleine. Und keine 40 Grad mehr.

      Aber jetzt freue ich mich auf Familie und Freunde- ihr habt mir gefehlt. Da wo ihr seid, da ist meine Heimat, da bin ich Zuhause. Dies ist die grösste Erkenntnis aus meiner Reise.

      Das ist mein letzter Beitrag. Danke für dein Interesse- ich hoffe ich konnte einen Einblick in einen etwas spezielleren Teil der Welt geben.

      Wies nun weitergeht? Von März bis und mit Juni darf ich in MSD arbeiten- gegenüber der TUAG. Darauf freue ich mich sehr.

      Ab Juli beginnen im Anschluss die Vorbereitungen fürs ewige Eis. Die medizinischen Checks sind abgeschlossen, ich gehe davon aus, das klappt.

      Die Medienarbeit wird über das Alfred-Wegener Institut gesteuert, daher werde ich keinen persönlichen Blog schreiben. Es gibt aber einen offiziellen Blog, der vom jeweiligen Überwintererteam gepflegt wird und den ich hier teilen kann:

      https://blogs.helmholtz.de/atkaxpress/

      Ich bin (voraussichtlich) Teil des 45igsten Teams, ihr könnt unsere Berichte ab Januar 25 erwarten.

      Auf die grossen und die kleinen, die schönen und die lehrreichen Abenteuer.

      Tüdelüüü
      Read more

    • Day 23

      Crocodiles

      November 16, 2019 in Gambia ⋅ ☁️ 29 °C

      We chilled with that guys. 😎 They live here in a safe and protected environment. For the Gambians they are spiritual animals. And for us anyway! ❤ There are not so many tourists around. It is a relaxed place. Nice visit! 🌞Read more

    • Day 24

      Leaving our gambian family

      November 17, 2019 in Gambia ⋅ ☁️ 24 °C

      Thanks Haddy for your lovely hospitality!!! ❤❤❤ Our conversations about culture and politics were very inspiring! We really enjoyed your food as well!! 🥰🤗😘 Hope to see you soon, sister! 🙏

    • Day 25

      On the Gambian River

      November 18, 2019 in Gambia ⋅ ☁️ 34 °C

      African Country of our heart ♥ we have to leave you for now but it's not going to be our last date. Gambian people you intruduce us to real family love, always a smile on your face and u bless us with your amazing nature and wild life. We always been in great company and we found nothing else than mummy's self cooked healthy food. 🌞
      It is definitely a country to visit! 🥰🥰🥰 Hippos, crocodiles, monkeys and birds and everything what our heart desire we found it in your stunning nature and wildlife. Thank you for all our blessings! ❤
      Read more

    • Day 23

      Gambia, Abca’s creek

      November 12, 2022 in Gambia ⋅ ⛅ 23 °C

      6.30u met z’n allen aan de ontbijttafel. Een stokbroodje en oploskoffie. We vertrekken om 7.00u. Het is nog heiig. Zoals gebruikelijk zijn we ongehoorzaam en gaan niet in convooi naar de grens rijden. Wel is de instructie te wachten bij de grens omdat we daar aan beide kant hulp krijgen met uit- en inreizen en de verzekering-check.
      De rit er naar toe is leuk. We passeren veel dorpjes en een stad waar ontzettend veel leven is op straat. En minimaal bij het begin en eind hebben ze verkeersdrempels. Kortom honderden. Het is hier erg groen, we merken dat we dat weer leuk vinden na al dat zand.
      Wij komen samen met een aantal rotairians als eerste bij de grens aan, en de gids is ook al aanwezig. Tonny denkt nog even een foto te kunnen maken maar wordt corrigerend toegesproken door een militair, die ook nog even de foto wilde zien. Gelukkig was er geen foto gemaakt, dus kwam ze er mee weg. Daarna auto parkeren en hoppa naar het eerste loket om als persoon Senegal te kunnen uitreizen. Wel eerst je vingerafdrukken geven en op de foto gezet. Daarna robert als auto eigenaar in de rij bij een ander kantoor. Na een tijdje te hebben gestaan komt er een man naar buiten die zegt dat iedereen kan gaan zonder dat er een actie heeft plaatsgevonden. Ok. Doorrijden naar het volgende straatje. En opnieuw foto en vingerafdrukken, nu om gambia in te komen. vervolgens in de wacht bij een kantoor waar de verzekeringspapieren (al in ons bezit, in senegal gekregen), gecontroleerd werden. Heel relaxt, in de schaduw waar de verkopers niet kwamen. Het was wel goed warm. Ondertussen heeft robert zijn e-sim voor gambia geactiveerd. in elk land geeft dat wat gedoe. En bij een mannetje euro’s voor lokaal geld, delashi, gewisseld. Heel veel vieze groezelige briefjes.
      We kunnen gaan, maar dan wordt er gezegd dat we op politie escorte moeten wachten. Wij kijken elkaar aan en besluiten zonder te gaan rijden. Na een kwartier rijden we over de rivier de Gambia en gaan aan de andere kant langs de weg wat lunchen. En terwijl wij er staan komt er onder begeleiding van loeiende sirenes de rotary in convooi voorbij. Te bizar. Niemand van onze groep was aangehaakt.
      We hebben veel checkpoints, maar die gaan eigenlijk nergens over ‘ hi, how are you, welcome in smiling gambia’, what did you bring for me?, sorry we were not allowed to give presents to the police, okay, bye bye’. Anderen staan met serieuze wapens bij de checkpoint, maar zijn eigenlijk meer verkeersregelaars dan wat anders. Sinds we de grens over zijn zien we veel minder afval en plastic langs de weg. En er heerst een relaxter sfeer.
      Rond een uur of 16.00u komen we bij het hotel aan, liggend aan de kreek. Een paradijs, in de stilte, in het groen, schitterend. Met een (gin) tonic aan het water met elkaar. Tijdens het eten muziek, op traditioneel instrument, en later een drum/dans optreden. Wat een tomeloze energie hebben de dansers.
      Read more

    • Day 24

      Lemon Creek- Banjul

      November 13, 2022 in Gambia ⋅ ⛅ 27 °C

      Een vroege start, om 6.45u koffie (die er niet was) en 7.00u in bootje de kreek op om de mangrove te bekijken. Het werd 7.30u voordat we vertrokken. All the African way (wel bijzonder omdat dit resort van een Nederlandse is). Het wordt snel eb, de wortels van de mangroves worden snel zichtbaar. Verder een aantal vogels en springende vissen. We komen op een ander punt weer aan wal en lopen in een kwartiertje terug. De Gambiaanse echtgenoot van de eigenaresse is geïnteresseerd in de daktent, voor de tours die hij organiseert. Een mooie bestemming. We hadden al vernomen dat een daktent geen meerwaarde heeft op de veiling en dat hij mogelijk als kippenhok zou eindigen.
      Rond 12.15u vertrekken we in konvooi en worden we begeleid door de politie. Veel enthousiast zwaaiende kinderen onderweg naar Banjul en bij de politie checkpoints kunnen we uiteraard doorrijden. De tocht neemt 2u in beslag. Bij hotel Lemon Creek is de officiële finish, met trommelaars en een drankje. Iedereen hugt elkaar, ook diegene die je liever niet wil huggen, met daarbij de felicitaties dat je ‘het gehaald hebt’. We kunnen er eigenlijk wel erg om lachen. We hebben ècht een fantastische reis achter de rug dat staat buiten kijf. Maar om gefeliciteerd te worden om van camping naar hotel, van lunch naar dinerbuffet te rijden, zo’n hardship was dit echt niet. De offroad pistes waren geweldig maar ook niet extreem ingewikkeld. Wel waren we erg onder de indruk van de kwaliteit van onze auto die ons avontuur zeer zeker makkelijker heeft gemaakt!! Ondertussen doen we mee in de feestvreugde hoor😉. Tjeerd zijn snor wordt eraf geschoren voor een extra €1100,- (ter plekke door de teams ingezameld) in de pot voor het goede doel.
      Het hotel heeft besloten dat het eindfeest met bbq niet door gaat, er is onvoldoende bier verkrijgbaar en in sommige kamers geen water (bij ons geen fan of airco). Ook nu gaat het weer ‘the African way’. De groep valt uiteen en ieder gaat zijn weegs. We tikken het strand nog even aan en uiteindelijk gaan we met een groep van ca 35p eten onder de palmbomen bij een hotel verderop. We zijn we onder de indruk hoe het ook kan; de kwaliteit is goed en al het eten kwam op hetzelfde moment en zelfs de wijn was lekker (na Mauritanië was alleen bier verkrijgbaar).
      De hotelkamer is super warm, het zweet gutst in straaltjes van je af. Robert probeert de schakelkast nog te manipuleren om de airco werkzaam te krijgen, maar helaas lukt het niet. Om 4.30u zit Tonny heerlijk een uurtje buiten op het balkon. Het besluit wordt genomen de volgende dag een ander hotel te zoeken.
      Read more

    • Day 26

      Banjul, hotel Bakotu

      November 15, 2022 in Gambia ⋅ ☁️ 28 °C

      Perfecte plek voor de laatste paar dagen. Met fan op de kamer en een écht goede douche (veel water met druk en op temperatuur). Gewekt door apen die takken in de boom afbreken en op het dak gooien. We nemen de tijd voor ontbijt en om tassen in te pakken. Doen bij ons terrasje een nespresso. De mannen rijden om en om de auto’s naar de autowasstraat waar voor €8,- elk, binnen en buiten gedaan wordt. En dat was zeker nodig. Ze weten een machtig stuk taart te bemachtigen (en komen met lege handen bij Tonny en Marleen terug, zo jammer). Bowy kreeg ter plekke nog een bod op zijn auto, en de man tovert een enorme stapel aan bankbiljetten uit zijn boodschappentas. Hij is er niet op ingegaan en heeft aangegeven dat hij zaterdag naar de veiling kan komen. Op de terugweg van de carwash naar het hotel moeten ze stoppen bij een wegafzetting omdat de president voorbij kwam met loeiende sirenes en militairen in pickup trucks. All americain style.
      We lopen langs de winkeltjes en nemen een aantal souvenirs mee. Verder de middag op een strandbedje aan de oceaan. Het is niet druk, we genieten! We worden met een mooie zonsondergang getrakteerd, zijn onder de indruk van de vele workouts door de locals op het strand. We eten bij een strand-hotel. Het taart-incident wordt volledig uitgekauwd; hoe kan het zijn dat de heren zelf taart aten zonder een stukje mee te nemen voor de dames. Bij de hotelkamer maakt Robert nog even een vuurtje en verstookt alle kopieën van de belangrijke papieren. Dat scheelt morgen weer een aantal kg aan papier in de bagage.
      Het was een mooie slot avond van een prachtig avontuur!!! We willen nog niet naar huis!
      Read more

    • Day 25

      Banjul - Hotel Bakotu

      November 14, 2022 in Gambia ⋅ ☁️ 29 °C

      Na een goed ontbijt zien we apen over het terrein lopen. De kat is niet bang en weet zelfs de staart van de aap te pakken te krijgen. De aap springt weg en gaat verder met de afvalbak leeg te eten. We checken uit en rijden naar Serakunda en genieten direct van de relaxe sfeer bij het Bakotu hotel. Veel krekels en vogels die zich laten horen in en om de tuin van het hotel. We treffen een Nederlandse mevrouw op het pleintje die hier al 8 jaar komt en een lokaal gezin heeft ‘geadopteerd’. Ze vertelde dat hun community alles deelt. We vragen of ze behoefte hebben aan ehbo koffertjes. Heel graag! Ze vertellen dat ze nog naar een schooltje gaan. We geven ook de laatste gasterra rugzakjes, pennen en keycords mee. Ze zijn er erg blij mee.
      Om 12.00u zijn we terug in Lemon creek voor het officiële slot van de Challenge. Iedereen krijgt een certificaat overhandigt, dat heeft de organisatie leuk gedaan. Tonny en Marleen hebben gezorgd voor ‘een mandje dankbaarheid’ voor elk van de 5 leden van de organisatie. De lokaal gekochte mandjes zijn gevuld briefjes met persoonlijke krabbels door alle deelnemers geschreven.
      We lunchen met Bowy en Marleen op het strand, het eten laat op zich wachten, wij hebben geen haast. We gaan met z’n op pad om een grote reistas te kopen. Er zijn een aantal spullen uit de auto die we mee terug naar NL willen nemen. We hebben een straat als mogelijke optie gekregen. In file rijden we daar maar zien geen tassen winkels. Tonny gaat vragen en krijgt als instructie ‘ga hier rechts, naar het babycenter en daarna ergens rechtsaf, een wit gebouw’. Niet geheel helder, maar we gaan wel rechtsaf. We worden verwezen naar de markt. En voordat we daar zijn zien we tassen op de stoep uitgestalt. Gelukt, het duurt even, de bewuste grootste tas moet uit de andere shop gehaald worden. Helemaal prima, 2 tassen voor nog geen €14,-. We rijden via een achteraf straat weer terug naar de hoofdstraat waar we ‘rooswood bakery en patisserie’ met terras hadden gezien. We hebben zin in een koffietje. Helaas, een fantastische zaak, binnen alles schoon en leeg. De zoon zegt ‘everthing finished today maam’. Moeder die op de bank ligt te slapen wordt wakker ‘sorry, pasterie chef is ill’. Het komt zoals het komt.
      Bij het hotel halen we de auto leeg. Tonny gaat spullen sorteren voor wat naar het ziekenhuis gaat. En er zijn 2 bakken, 1 met etenswaren om weg te geven en 1 met dito kampeerspullen. Robert heeft fantastische uurtjes met alle mannen die de auto willen kopen. Ze willen korting op de auto. I am a good driver but a need that car. En er zijn er die zeer geïnteresseerd zijn in de losse spullen. Hij heeft de schep, emmer, 3 losse planken en de stoeltjes weggeven. Alles met een lach en geduld. Ze hebben met z’n 4en kwijlend onder de motorkap gestaan. Één man wees naar het luchtfilter en vroeg of dat de turbo was. De andere corrigeerden hem luidkeels.
      Met z’n 4en bij de het eettentje om de hoek, lokaal gegeten. Was erg gezellig. Nog een stroomstoring meegemaakt, alles en iedereen in het echte donker. Al snel wordt led noodverlichting op batterij aangeschakeld.
      Read more

    • Day 98

      Banjul, The Gambia

      March 19, 2023 in Gambia ⋅ 🌩️ 82 °F

      New-to-us Port#22.

      First off, why The Gambia and not just Gambia? I posed the question to Mamadou, our guide. He said the country is named after the river that runs through it. The story goes that the name was changed from just Gambia because a lot of shipments were being mis-directed to Zambia. Take that with a grain of salt 😄

      When you look at a map of The Gambia, the name actually makes sense. Surrounded by Senegal on three sides and the Atlantic on the fourth side, the country consists of little more than the Gambia River and the floodplains on either side. Mamadou said that they are the smallest African nation on the continent.

      Later, in the museum that we visited, I saw an exhibit where the country was described as being 15 to 30 miles wide … 295 miles long. And yet, over 2.5M people are squeezed into this small area … which may well contribute to the unsanitary living conditions we would be seeing on our interesting and eye-opening tour.

      Onto the tour organized by Carol & Gary … which did not get off to a good start. This time, it wasn’t a delay in clearing the ship that was the problem. And it wasn’t Carol’s fault either since she was texting the guide the entire time we were waiting. I could write at length about the comedy of errors that ended with us watching our guides running down the pier on the other side of the port where a Phoenix Risen ship was docked over to the pier where Insignia was docked. But I won’t. Suffice it to say that it all ended well … if a little belatedly.

      Once we connected with Mamadou, he directed us to a 4x4 … with two bench seats in the open truck bed that seated the six of us comfortably. It worked out well, actually, because it never got very hot today, and the breeze while the vehicle was in motion, was quite welcome. Mamadou, instead of sitting in the front with the driver, hung off the back of the vehicle, the entire time.

      Finally, at 8:30a, we were on our way … joined by Sonia & Boris’s party in an SUV. Our first stop was at Our Lady of the Assumption Cathedral. Mass had just ended and the congregants were streaming out, women in colorful dresses … the pastor wearing a neon pink chasuble and the minister sporting a stole in the same bright color. We would later see that the altar was decorated with the same color. Everyone was shaking hands with the pastor and the minister … and chatting with them and each other, so it took a bit of time for the church to empty out. Then, it was our turn to be introduced to the pastor and enter the church for a few quick photos.

      Next stop was Albert Market. The Main Street was like pretty much like any other colorful market we’ve seen in our travels.

      Shops selling fabrics by the bolt; dress shops with well-endowed mannequins in party attire and everyday city clothes; street vendors displaying their wares on cloths laid out on the ground; mobile coffee vendors; kiosks with bags of nuts and spices. There was a vendor selling what may have been raw licorice sticks that Mamadou explained are chewing sticks … toothbrushes are expensive. Another with a cage full of cocks … sold for the purpose of fertilizing eggs. Yet another displaying ladles, and strainers, and pots and pans made out of recycled aluminum soda cans.

      A bag of colorful nuts — which Mamadou simply called red nuts — turned out to be a cultural lesson. He explained that if you’re going to ask a family for the hand of their daughter in marriage, you take a bag of these nuts to the parents. They eat them. And if they say the nuts are dry … well, you can bid your marriage aspirations goodbye.

      Then we entered the back streets of the market where foodstuff is sold. What can I say about this place that does not come across as offensive or judgmental, and still portrays what we experienced?

      I apologize for using it, but filthy is the only word that comes to mind! But it is what it is. The stench … the smell of blood from the butcher shop mingling with the smell of less-than-fresh fish! The black flies covering every inch of recently butchered meat! The dead rat next to a vegetable display. It was terrible. But we persevered, following Mamadou as we walked the narrow lanes through the shacks, trying to wrap our heads around what we were seeing.

      From the market, we went out to the riverfront. The good news is that there was a nice breeze here . I’ll leave it at that. Something interesting we saw here was an odd-looking ship just offshore. It was named “Karadeniz Powership Göktay Bey” and had a Turkish and a Gambian flag on the side. Mamadou said it was sent here by the Turkish President, Erdoğan and is designed to generate power for the city. (We later saw a joint Turkish-Gambian military base as well.)

      From the market, we went to Arch 22 for a quick photo. Built in 1996 to “mark the rise to power two years earlier of President Yahya Jammeh.” The landmark commemorates the Second Republic of The Gambia. At approximately 105 feet, it is the tallest structure in the country.

      After this photo op, we drove along the river for a while, going through wetlands where we saw some distant birds … great egrets and a whimbrel are the two I managed to identify. There were some crocodiles here as well … but too distant for any serious viewing.

      At one point, we stopped by piles of oyster shells. Mamadou explained that the oysters are shucked to sell the meat. The shells are then burned in a very hot fire to reduce them to powder, which, in turn, is made into lime that is used to whitewash buildings. A woman at a nearby stall was selling the oyster meat and brought a basket over for us to see.

      When we arrived at the Kachikally Crocodile Pool and Museum in Bakau, Mamadou escorted us to the ethnography museum that is run by the community. The interconnected buildings are constructed to resemble rondavels. Exhibits include initiation rites, with a number of displays showing costumes and masks used during circumcision ceremonies (male and female) to ward off evil spirits; local crafts; and traditional medicine, with display cases showing different jujus.

      Then we followed a narrow path to the crocodile pool, one of three that is considered sacred in The Gambia. Here we found a number of the crocs just lying about on the ground next to the path. A handler explained that the crocs are well-fed, and therefore “friendly.” He invited everyone to take turns petting one of them that might or might not have been an albino … I didn’t get close enough to check the eyes 😵‍💫

      The handler then took us around to the pond where he told us there are about 100 crocodiles. We saw a number of them in the water and along the edges where they were sunning themselves. He also pointed out a partial enclosure where he said women who are having trouble getting pregnant come to bathe using buckets of water from the pond to increase their fertility. In the past, they actually bathed in the crocodile pool! Tradition has it that if the woman then got pregnant and gave birth, Kachikally is one of the names given to the child.

      After our “crocodile experience,” we began the drive back to Banjul. We drove through a neighborhood that looked to be quite modern. No wonder … this is where the embassies are located. Mamadou pointed out the US Embassy, cautioning against taking any photos.

      We made two more stops along the way. The first was in a place that looked like a landfill. Turns out that it is where peanut shells and rejected peanuts are gathered by women for processing. The shells are used as fertilizer; the peanuts to make soap. While most of the women were welcoming, one of them was mad at Mamadou for taking us there and encouraging us to take photos. He tried to explain to the woman that us taking photographs of what we see is no different from photos sent to them by the sons and daughters they send overseas for education. His explanations fell on deaf ears.

      The next stop was at the jetty. Really, nothing for us to see except for a couple of boats. As were looking around, we started to see groups of women making their way to one of the boats. Each one was in a pristine, and quite fashionable, white outfit. At first we thought it might be a wedding, but Mamadou explained that it was just a “white party.” The women were all buying sun hats from a nearby kiosk before boarding the boat that would be taking them on the river for an afternoon of partying. Hey … Sunday after all!

      Returning to the ship, we found the police band waiting to greet us. This time, Mamadou had managed to get permission to drive us to the ship. When we got out of the vehicle, the band started playing. They did this for every vehicle that returned to Insignia from wherever they had gone off to explore.

      There is more to our day, of course. But this has been an exceptionally long footprint with me trying to paint an accurate picture of our experience without offending anyone.

      Let me just finish by saying that we left our berth at 3:30p to continue our cruise in a roughly southeastern heading. Tonight was another Chef’’s Market Dinner — “Fresh Fish Al Fresco” — at the Terrace Café. Great entertainment tonight … “That’s En-tap-tainment” … featuring a British duo called the Tap Step Brothers (who aren’t brothers at all) … tapping to everything from the musicals of Fred Astaire to the Lord of the Dance of Michael Flatley.

      Next, we have two days at sea to get some rest before we continue exploring some of the countries that are along Afica’s Gulf of Guinea.
      Read more

    • Day 68

      Banjul/Gambia

      March 5 in Gambia ⋅ ☀️ 30 °C

      Nach 5 Seetagen haben wir Gambia erreicht. Unser gebuchter Landgang führte uns mit dem Bus durch die Stadt zum Mangroven River. Die Tour mit dem Flußschiff führte uns am Rand der Mangroven entlang zu einer Sandbank. An den Wurzeln der Mangroven, die gezeiten
      abhängig über dem Wasser wachsen, werden Austern zu bestimmten Zeiten abgeerntet .
      19 Uhr legen wir ab.
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Gambia, Gambië, ጋምቢያ, غامبيا, جامبيا, Qambiya, Гамбия, Gambya, Гамбія, गांबिया, Ganbi, গ্যাম্বিয়া, གྷམ་བི་ཡ།, গাম্বিয়া, Gambija, Гамби, Gàmbia, گامبیا, Gambiya, Gambie, Y Gambia, ގެމްބިއާ, གྷེམ་བི་ཡ, Gambia nutome, Γκάμπια, Gambio, گمبیا, Gammbi, An Ghaimbia, A Ghaimbia, ગેમ્બિયા, Yn Ghambia, גאמביה, गाम्बिया, Գամբիա, The Gambia, Gambía, ガンビア共和国, გამბია, ហ្គាំប៊ី, ಗ್ಯಾಂಬಿಯಾ, 감비아, Gambi, ແກມເບຍ, Гамбија, ഗാംബിയ, Gambja, ဂန်ဘီရာ, गाम्विया, Géémbiya, Gaambiyaa, ଗାମ୍ବିଆ, ਗਾਂਬੀਆ, گیمبیا, گامبيا, Gâmbia, The Gambie, Gambïi, Gambėjė, ගැම්බියාව, IGambiya, Gambijo, காம்பியா, గాంబియా, ประเทศแกมเบีย, Gambiýa, Ang Gambiya, Kamipia, گامبىيە, Gambii, Găm-bi-a (Gambia), Gambiyän, Gàmbi, 冈比亚, Гамбудин Орн, די גאמביע, Orílẹ́ède Gambia, 甘比亞, 冈比亚共和国, i-Gambia

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android