Macao

In Macau draait het vooral om de casino's. 🎰 Vergeet Las Vegas, dit is dé gokhoofdstad van de wereld. Met China 🇨🇳 letterlijk voor de deur, zagen de Portugezen 🇵🇹 al lang de potentie van het gokken in hun kolonie. In China is gokken verboden maar ook nu Macau inmiddels in Chinese handen is, blijft het gokken hier toegestaan. In het "oude" deel van Macau waren al de nodige casino's te vinden maar dat was natuurlijk niet genoeg. Er was weinig ruimte, dus werd er hier flink ingepolderd voor een heuze "Cotai Strip". Hier vind je alleen maar megalomane casino's. 💰

Als je hier de straat oversteekt kun zomaar je van Parijs 🇫🇷 naar Londen 🇬🇧 reizen. Dat komt door het Amerikaanse Sands, dat er voor koos om volledige hotels in Britse ("The Londoner") en Franse ("The Parisien") stijl uit de grond te stampen. Het zijn weliswaar hotels, maar ze zijn gebouwd op volledige malls met enkel onbetaalbare merkwinkels. Er zijn ook restaurants en concertzalen te vinden. Maar alle gangen en deuren leiden uiteindelijk gewoon naar de geïntegreerde casino's.

Het eerste bouwwerk van Sands was echter The Venitian 🇮🇹 in 2007. Een hotel met als thema "Venetië". Het is het grootste casino ter wereld en het staat in de top-10 van grootste gebouwen wereldwijd. De mall is opgetrokken uit Venetiaanse pandjes, inclusief kanalen met gondels. Dat moesten we met eigen ogen aanschouwen.

We slapen daarom vandaag in één van de 3000 kamers. En we kunnen wel stellen dat ze niet karig met de vierkante meters waren. Alleen de badkamer was al even groot als onze hotelkamer in Hong Kong. Het ontbreekt nergens aan luxe. Het hele gebouw straalt sowieso geld uit. De Chinezen zijn er dol op want ze zijn er in grote getale, maar we komen tijdens ons verblijf geen andere Westerlingen tegen. Het is zelfs zo erg dat het personeel ons herkent. 🤔

We lopen een rondje door de mall. De winkels van The Venetian vallen niet echt binnen ons budget maar een wandeling door Venetië pakken we toch maar mooi mee. We besluiten om ook even bij de buren van het Studio City Hotel te kijken. Ze hebben daar onze favoriete Japanse snuisterijenwinkel Don Don Donki. Maar voordat we daar kunnen komen zullen we ons hotel moeten verlaten. En dan komen we er achter dat we als bezoeker echt een product zijn. Het hele gebouw is zo ingericht om je te desoriënteren. 😵 Er zijn weliswaar borden met informatie, maar er staat nooit een uitgang op de borden. En als er al een uitgang op staat dan loopt de route langs allerlei verdiepingen met winkels. Het voelt een beetje als een gekke gevangenis. Uiteindelijk juichen we als we daglicht lijken te ontdekken. Maar als we dichterbij komen blijkt het een afgesloten glazen brug naar The Parisien te zijn. Dat nabijgelegen hotel is ook van Sands dus we waren er mooi ingetuind. 😑 Na veel omwegen is het gelukt om Don Don Donki te bereiken. Een hele prestatie. 🎉

Teruggekeerd op de casinovloer, kijk je je ogen uit. Er zijn roulettetafels en gokkasten zover je kunt kijken. De casinovloer is meer dan 50.000 vierkante meter groot. Het geld vliegt je overal om de oren. 💴 Er is een breed scala aan spellen. We zien ook rijen vol met mensen op stoelen voor automaten. Veel van deze spelers zitten hier duidelijk al uren. Sommigen liggen gewoon te slapen 😴 in hun stoel. Er is geen daglicht en er hangen geen klokken aan de muur. Het is ergens ook wel een treurig gezicht. In het midden van de enorme casinovloer kun je een Rolexwinkel vinden. Dat is wel zo praktisch natuurlijk. 🫤

Om het te begrijpen wagen we een gokje op een automaat. We stoppen er een briefje in en drukken op wat knoppen. Voor we het weten is het voorbij en staan we met lege handen. We hadden ook eigenlijk geen idee wat we moesten doen. 🤨 We besluiten dit lekker aan de Chinezen over te laten. Ze hebben duidelijk geld zat, maar toch zien ze er vaak behoorlijk simpel uit. Tot ze dichterbij komen, en dan blijkt hun hele outfit van onbetaalbare merken te zijn.

Tijd om wat te eten! Judith is jarig en dat vieren we bij Haidilao Hot Pot. We aten hier al eens in Shanghai en dat was ons erg goed bevallen. Je bestelt allerlei groenten en vlees die je vervolgens aan je tafel kan bereiden in kokende soepen. Het is erg leuk en bovendien ook hardstikke lekker.

Het is al laat als we weer naar de kamer gaan. We slapen op de 33e verdieping en met het uitzicht vanaf hier lijkt het alsof je China bijna kunt aanraken. We vragen ons af wat we in godsnaam allemaal hebben gezien. 🤯Read more