Mauritania
Mauritania

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Top 10 Travel Destinations Mauritania
Show all
Travelers at this place
    • Day 16

      Nouakchott

      November 9, 2019 in Mauritania ⋅ ⛅ 30 °C

      Der Kumpel hier hat es nicht geschafft, aber wir! 😋 Durch die Wüste, bei 33° und zum Teil auf extrem schlechten Straßen, zu ballern, mit 'nem Golf... 😳😅🤩 Ja! War sportlich! 😁😁😁😎👍 Aber eben gerade heil und ohne Panne in Nouakchott angekommen. 😀Read more

    • Day 16

      Sand, sand and finally: sand!

      November 9, 2019 in Mauritania ⋅ ☁️ 28 °C

      Sand in der Luft. Sand durchs offene Fenster. Sand im Mund, in den Haaren, üüüberall im Auto.. sind ganz froh wenn die Wüste hinter uns liegt! 😁😜😎

      Sand in the air. Sand through the open window. Sand in the mouth, hair, eeeverywhere in the car.. we are happy when the desert is behind us! 😁😜😎Read more

    • Day 15

      Mauretanien

      November 8, 2019 in Mauritania ⋅ ☁️ 21 °C

      What a crazy border-crossing! 😳 So chaotic, but it seems they have system in it. With 2,5 hours we was lucky, because it was "a fast cross".. With Barek, who talks spanish, english, french, we met him in all that chaos, it was much more easy for us. He leads us through crazy NoMan'sLand, he helped us with papers and he shows us this little bungalowcamp (with restaurant, what is not finnish.. 😊) for the night. Thank you so much!! We slept almost 10 hours... 😄Read more

    • Day 16

      Celebrate good times, woohoo :)

      November 9, 2019 in Mauritania ⋅ ⛅ 25 °C

      (english see below 👍)

      ❤ Koura Barro, eine Modedesignerin aus Nouakchott, nimmt uns nicht nur zu Hause bei ihrer Familie auf als wären wir Teil davon, sie lädt uns auch zum FamilyFest ihrer Cousine ein, die neulich geheiratet hat und dies nun mit allen Frauen der Familie (allein Koura hat 8 Geschwister), besten Freundinnen und uns 😁 nochmal feiert. 🤩🤩🤩 Koura: "In Afrika gibt es immer Anlass zum Feiern." 🥰 Danke Koura für diesen schönen Abend. ❤❤❤

      ❤ Koura Barro, Fashion Designer from Nouakchott, what a great Woman! She gave us warmly welcome in her home with her family, where she invited us. She took us to her cousins home who celebrated with some of her best friends, family, and us 😁 her recently marriage. 🤩🤩🤩 Koura: "In Africa there is always a reason for celebration." 🥰 Thank you Koura for that beautiful night! ❤❤❤
      Read more

    • Day 32

      Matmata bei den Sandkrokodilen

      February 5 in Mauritania ⋅ 🌬 18 °C

      Bei einem kurzen Tankstopp am Morgen können wir eine Baustelle begutachten. Es wird eine neue Schule gebaut, erklärt mir der Bauleiter. Erstaunliche Weise haben sie doch tiefe Fundamente und die Betonsteine werden vor Ort gegossen, Sand gibt es ja im Überfluss. Dank des gestrigen Routings, wo wir die Waypoints aus dem Reiseführer ins Garmin eingegeben haben, finden wir die Abzweigung Richtung Matmata sofort. Diesmal haben wir gleich Luft abgelassen und ich bin von vornherein mit Quer Sperre in die tiefe Piste eingefahren, als uns ein Pickup überholt und ein Polizist heraus springt. Es war der Polizist den ich in der Ortschaft vorher gewissentlich übersehen habe! Er war aber sehr freundlich, wollte nur das übliche fisce sehen und Auskunft darüber woher wir kommen und wohin wir gehen und wir durften weiterfahren. Der Track führte weiter über tief ausgefahrene Sandpisten, mit Jeepbreite und auch entsprechender Höhe der Bäume und Büsche, durch die wir durch mussten. Mit dem richtigen Reifendruck und immer genügend Schwung klappte es diesmal Problemlos. Erst als der Track von der vorgegebenen Spur zu sehr abweicht, kommen wir kurz in trouble. Also lieber kehrt und auf der eigenen Spur zurück und dann deutet uns eine Frau schon von weitem den richtigen Weg. Es ging weiter über Steine und Felsen durch kleine Dörfer und auch einer relativ große Stadt hindurch, die man hier um Nirgendwo ohne richtigen Zufahrtsweg nie vermutet. Man merkte aber deutlich, dass hier die Leute noch viel ärmlicher und einfacher leben, als sonst wo im Land. Der im Reiseführer angegebene "Parkplatz" in Matmata war der Fussballplatz der Dorfjugend, da wollte ich nicht also einfach stehen bleiben. Also den Spuren weiter in das grosse ausgetrocknete Qued. Circa 10 Quadratkilometer ist das riesige Qued gross und ich finde natürlich wieder genau die 100 Quadratmeter weichen Sand! Trotz niedrigen Luftdruck, beider Sperren sitzen wir wieder fest. Es kommen sofort 50 Kinder angelaufen, ich lasse mich aber nicht mehr irritieren und packe in aller Ruhe die Husky vom Heckträger und uns zusammen. Wir fahren gegen späten Abend in Richtung der Krokodile, nur um die Lage zu peilen. Die erste zwei Kilometer über das breite Qued überfliegen wir mit der 510er Husky. Dann geht's zu Fuss weiter. Ich habe ja nicht ernsthaft geglaubt, dass wir Krokodile zu Gesicht bekommen, es waren ja nur noch kleine Reste von Wasser übrig, aber dann zeigten uns zwei Einheimische die gerade des Wegs waren das erste Kroko. Wir beobachteten es solange, bis es im Wasser verschwand. Eigentlich schon auf dem Rückweg, genau an dem Punkt wo ich die Husky abgestellt habe, sehen wir dann noch drei weitere Sandkrokodile. Das Glück musst du erstmal haben, gleich beim ersten Anlauf diese seltenen Tiere die schon sls ausgestorben galten zu Gesicht zu bekommen Andere harren dafür tagelang aus, um dann mal zwei Augen aus dem Wasser schauend, zu sehen. Als wir zurückkommen stand das ganze Dorf um unsere JuSe rum. Ich mache noch eine kleine Erkundungsfahrt mit der Husky bis zum anderen Ende des Tales circa 10 Kilometer. Als ich wieder zurück komme, sind die Kinder noch mehr geworden. Also biete ich Ihnen eine kleine Showeinlage mit der Enduro. Als ich die Kiste dann endlich abstellen will, haben die Kids es schnell überrissen, dass man mich nicht zweimal bitten muss, um noch für etwas Spaß zu sorgen. Bei einem Sprung über einen kleinen Sandhügel verliere ich mein Handy. Ein kleiner Junge bringt es mir aber zurück. Zur Belohnung bekommt er eine Zahnbürste. Gott sei Dank geht die Sonne bald unter und die ganze Meute zieht von dannen. Abends komme noch ein paar junge Männer vorbei, und sitzen sich einfach vor uns nieder und schauen uns beim Shisha rauchen zu. Wahrscheinlich sind wir für sie das heutige Fernsehprogramm, wobei ich mir sicher bin, dass die wenigsten schon mal einen Fernseher gesehen haben.Read more

    • Day 19

      Nouchiout

      November 8, 2022 in Mauritania ⋅ ⛅ 31 °C

      We vertrekken 7.30 voor een lange reis dag over asfalt. We rijden alleen en gaan richting Tirgit waar de anderen van onze groep bij een oase hebben overnacht.
      Op het kruispunt met de hoofdweg wachten we tot half negen en als er dan nog niemand is gaan we op zelf verder. We genieten van het alleen rijden. We stoppen onderweg en gaan even onder een boom koffie drinken. Er komt nog een andere groep langs maar die ziet ons niet. We gaan weer verder op weg en in het dorp waar we twee dagen geleden oliebollen hadden gegeten hebben zijn we gestopt en hebben we eieren, brood en fruit gescoord. Opeens komt Bowy en Marleen met een aantal anderen aanrijden. Ze waren stuk later vertrokken dan we hadden verwacht. Er worden nog wat extra boodschappen gedaan en we rijden gezamenlijk verder. Onderweg lunchen onder drie bomen. En vervolgens door naar Noukichot. Daar is het heel druk oen het duurt lang om door de stad te komen want we hebben een camping aan het strand. Er worden nog BBQ inkopen gedaan en wij eten ons eerste ijsje van de vakantie. We rijden door naar de camping Les Sultanes aan het strand. Het is er heel klam. Robert zet eindelijk zijn windscherm op met stoeptegels en palen. Werkt als een droom en daarachter kunnen 3 bbq’s gloeien. Robert gaat het dagboek bijschrijven op basis van de steekwoorden die we samen hadden opgeschreven. Daarna even met Lynouk gebeld via whatsapp. Was leuk om haar weer even te horen. Later belt Tonny ook nog even tot we gaan eten en daarna doet de wifi het niet meer.
      Om 8 uur geeft de gids aan dat we morgen in 1 groep naar de grens met Senegal rijden. Merkwaardig dat hij nog niets geleerd heeft van de afgelopen dagen. Wij geven aan dat wij liever eerder vertrekken en met 2 auto’s rijden. Hij vindt het prima. We besluiten om 7 uur te vertrekken. Robert moet de auto nog even herschikken en Tonny worstelt nog even met Polar steps en Penguins,
      Toch op tijd naar bed met het machtige geluid van de zee in onze daktent
      Read more

    • Day 18

      In the center of the eye

      November 7, 2022 in Mauritania ⋅ ☀️ 33 °C

      Op de rustdag gaan wij 500km rijden, doel eye of the desert
      Veel gedoe met Sidi, 8.00 briefing, 8.30/9.00u vertrek. Hij wil perse in convooi met de rotary.
      En we moeten het vooral op de afrikaanse manier doen. Geen stress. Wij hebben geen stress maar zijn wel realistisch
      We krijgen al minder zin om te gaan, zeker toen hij de rotary uitlegde dat je in zand vooral langzaam moet rijden. En wetende dat de rotary nog niet offroad gereden heeft….. hoe moet dit binnen de tijd gaan lukken. We willen niet weer in het donker rijden.
      Bij de organisatie dringend verzocht niet alleen over het idee “ 2 groepen te praten, het nu echt te gaan regelen”. Gelukt. Met 4 auto’s en gids Hiadane rijden we 9.00u weg. Nog even met de gids een winkeltje binnen voor brood, bananen en yoghurt. We krijgen de normale prijs. (Anderen zonder gids betalen meer dan de hoofdprijs, vb 6cola en 3 chips €25,-). Al snel rijden we door bergen. Er komt een kamelen echtpaar met heel klein jong naar beneden. Prachtig om te zien hoe beschermend ze naar het jong zijn. Na ruim een uur 55km afgelegd over wasbord met geulen en gaten. De gids geeft aan dat we het zo met dit tempi niet gaan redden qua tijd. 3 auto’s kunnen niet sneller. We gaan de auto ombouwen en rijden met AJ en de gids alleen verder. R drukt het pedaal in, we rijden 100. De gids is tevreden over het tempo, de auto en de rijstijl. Hij spreekt zijn frans goed en AJ ook. Tot Oudane gravel. Dorp (oud en nieuw deel met school en ziekenhuis) boven de wadi met palmbomen. Buitenom geleid langs de hutjes, geiten kralen onder de bomen, door het mulle zand. We genieten enorm. R krijgt daarna de volgende uitdaging on 30km off piste door het rode mulle zand te mogen rijden. De gids gaat na miscommunicatie voorin zitten, zegt niets, maar met korte duidelijke handbewegingen wijst hij robert de juiste richting. Meer dan leuk is dit. Zolang rijden in het zand, nieuwe tracks trekken, met een waanzinnig goede auto, die bij tijd en wijlen zeer vergevingsgezind is als het schakel moment niet optimaal is, dat wij dit mogen doen en meemaken! Super tof!! Ook de bijrijders zijn vergevingsgezind nadat ze met een harde landing via dak weer op de bank stuiteren. We verlaten het zand en rijden de poort van the eye in. Het is hier groots, leeg, we zijn de enige auto/mensen. We staan aan de buitenrand en de gids geeft aan dat we naar het middelpunt gaan rijden, nog 30min (doorsnee van de krater is ca 40-50km). We voelen ons bevoorrecht dat we hier zijn. Het is helder en we kunnen zien dat we in een cirkel staan. Om het vast te leggen op foto is onmogelijk. Vanuit de lucht zou dat het beste zijn, maar wij zijn alle 3 heel blij. De grootsheid is indrukwekkend, we worden er stil van. We maken een espresootje terwijl R de druk in de banden verlaagt, zodat de terugweg over het zand wat makkelijker zal gaan. Op de terugweg uit de eye komen we sidi tegen. Onze gids glunderde van blijdschap dat hij er eerder was dan zijn baas. R blijft rijden, de langste zandervaring die hij tot nu toe heeft gehad. Nonstop door, geweldig. Bij oudane even bij het oude dorp gestopt. Ondertussen had de gids eten geregeld. Toen we aankwamen was de tafel al gedekt en kwamen flensjes met stoofschotel (groente en kameel) op tafel. Na 30min, snel maar niet gehaast, gingen we door. Een stop bij gravures van 4000j oud. En weer door, over het wasbord (dat voor een deel goed glad was gemaakt) om de snelheid van 100km weer te halen. Tegen de tijd dat de zon begon te zakken kwamen we bij de kloof/ stijle bergwanden aan. Schitterende zonsondergang, mooie kleuren. En uit de kloof gereden kwam in de achteruitkijk spiegel de maan boven het gebergte uit. Fantastisch. Om 18.45u rijden we het dorp weer binnen en gaan als eerste tanken. Het lampje brandde al een tijd. We hebben er 78liter door gejast vandaag (450km). AJ wil pinnen, maar bij 3 automaten werkte zijn pas niet.
      Op de camping aangekomen blijkt dat een deel van onze teams al is vertrokken naar een oase, we zullen ze morgen weer treffen. We sluiten aan bij de anderen om een hapje te eten, bereidt door de camping. Het was een fantastische dag en vonden het fijn om deze dag met AJ te hebben gedaan.
      Nog even via airdrop alle foto’s op de iPad verzamelen van de afgelopen dagen. We lopen achter. Komt ook een beetje omdat we verder ook geen bereik hier hebben, geen socials, geen appjes en geen polar/ penguin. Blijkt de iPad wat kuren te hebben, dus even bestaat niet. daarna knockout.
      Read more

    • Day 17

      Atar

      November 6, 2022 in Mauritania ⋅ ⛅ 35 °C

      We hadden 20 liter diesel gevraagd mee te nemen uit het dorp. Verdeeld tussen Bowy en onze auto zodat we nog wat reserve hebben.
      Wederom een ingewikkelde en complexe en inconsistente organisatie. We gaan met twee offroad groepen verder. Wij gaan als eerste op pad en moeten na het dorp wachten op de tweede, de tweede wordt voor het dorp stilgezet en zo wachten we een poos op elkaar. Tonny vraagt Sidi vrij dwingend om met een groep apart te rijden en niet met twee groepen bij elkaar omdat onze groep een veel hoger tempo rijdt. Na rijden, stoppen en wachten, een paar keer, was sidi overtuigd dat we toch apart moesten rijden.
      We gaan op stap en we hebben prima gids en we maken mooi tempo in het zand wat gewoon erg leuk is om te doen. Op een goed moment bij een duin allemaal achterwaarts de duin opgereden. Heel gaaf plaatje. Nog wat verder gespeeld daar op de duinen en in de zandtrails.
      We rijden vervolgens verder over grote zoutvlaktes. Over de track is dat geen probleem. Naast de track wordt het al snel zwaarder. Wij zijn de enige in de groep zonder bakkie en stoppen dus als 1 auto stopt omdat de bijrijder ziek is. Wij als laatste en moeten super hard doorrijden om de groep weer bij te halen. We knallen 1 keer door twee supergrote zandkuilen en iedereen zit tegen het dak. Ingrid van het de organisatie rijdt vandaag met ons mee.
      Aan het einde van de trail komen we uit op een vlakte en daar gaan we lunchen onder bomen met veel dromedarissen om ons heen.

      Na 120 km offroad komen we de woestijn uit en op het asfalt. Prachtige rit, veel stof en technisch niet heel ingewikkeld. We tanken meteen in de buurt. Benzine is er niet dus de jongens in de benzine auto moeten nog even billen knijpend verder. Op een goed moment hebben zij ook nog een probleem met de uitlaat. Een grotere spanband moet het tijdelijk oplossen. Gelukkig komen we daarna in een dorpje waar achteraf ergens uit jerrycans benzine kan worden gekocht. Dat lucht op. Intussen proberen we ook een sim kaart te scoren maar in alle telecom winkels zijn die niet beschikbaar.
      Wel hebben we op de markt oliebollen gekocht die heel lekker waren. Ook waren er vier Mauritaanse meisjes die met met Marleen en Tonny hebben staan praten in combinatie van Arabisch, Engels en Frans.
      De jongens in het dorp waren opdringerig en vervelend en kenden maar 1 woord in het Frans “cadeau”. Het was een leuke break. Toen we het dorp uitreden waren de jongens vervelend met stenen aan het gooien en spugen. Maar het laatste jongetje stond weer heel lief te zwaaien.

      Onderweg hebben we een heel persoonlijk en indringend gesprek met Ingrid waardoor de tijd voorbij vloog.
      Het is nog een eind rijden en we moeten een stuk in het donker. Niet fijn omdat het wegdek slecht is en de kuilen slecht zichtbaar zijn en daarnaast komen tegenliggers of zonder licht of vooral met groot licht ons tegemoet. In beide gevallen niet fijn.
      We komen in Atar aan, rijden een heel klein straatje in en daar wordt bij een hek geklopt. Het gaat open en daar is de camping. Het is vol met alle auto’s van ons en de Rotary maar het past wel. Wij zetten de auto neer, klappen de daktent op. Tonny maakt een pasta. Snelle hap en daarna meteen slapen. Geen energie meer om te douchen. Morgen weer een dag.
      Read more

    • Day 14

      Nouadhibou

      November 3, 2022 in Mauritania ⋅ ☀️ 31 °C

      We vertrekken om 4.50u, in het donker, èchte donkerte op de snelweg. Het gevoel om met 2 auto’s door de westerlijke sahara te rijden was heel bijzonder, zò ongewoon om daar zo te rijden, je ziet niets en toch weet je dat je daar bent. Rond 7,30u begint het langzaam licht te worden met prachtige kleuren en zonsopgang. Het is hier nog steeds vlak, overal waar je kijkt. We halen een groep nederlandse rotary teams in, doen een laatste tankbeurt bij de marokaanse grens. We staan als eerste team om 9.30u bij de douane.Het is een heel proces om er doorheen te komen. Het eerste mannetje bij de ingang vraagt of we een rally zijn. Geen rally, wel een challenge met een groep met een humanitair doel. Hij wil graag een lijst met de deelnemende teams. Deze hebben wij uit ons roadbook gescheurd en afgegeven. Toen mochten we door naar de paspoortcontrole. Daar werd de auto gecontroleerd, de doos met brillen van Van der Loo Optiek moest open. De mannen vonden het grappig dat we 400 verschillende brillen bij ons hadden. Ondertussen gaat een drughond langs en in de auto, best indrukwekkend. Alle mannen waren wel vriendelijk. Daarna werden per persoon de paspoorten afgestempeld bij het volgende hokje.Deze man raakte gestresst toen bleek dat er 2 groepen challengers waren, wij en de rotary groep. En ja, die liepen ook nog eens door elkaar. Opnieuw heeft Robert een deelnemerslijst afgegeven en dat hielp. De volgende stap was een bezoek aan het kantoortje waar het entree-kaartje-van de auto, moest worden verwerkt, anders heb je problemen om het land uit te komen. Ook gelukt. We mochten weer verder rijden. Plots wordt er gezwaaid en stop geroepen, we waren te enthousiast. Er was nog een kantoortje waar opnieuw paspoorten gecheckt moesten worden. Robert verontschuldigd zich uiteraard in zijn beste frans, dat wordt zeer gewaardeerd. Toen de laatste jonge beambte, met beugel, die nog even wilde kletsen in het engels. Dat was de Marokkaanse grens. Dan sta je in niemandsland, even wachten op Bowy en Marleen. Overleg over wachten op de andere teams of doorrijden naar de Mauritaanse grens, want we worden daar geholpen door Sidi de ingehuurde gids, die daar het proces gaat begeleiden. We rijden door. Bij de grens worden we door een oudere militair gewenkt. R en B lopen even naar hem toe en zeggen dat ze Sidi zoeken. Hij lijkt hem wel te kennen maar hij was er nog niet. We moeten wachten, want we hebben de instructies gekregen niet zelfstandig door de grens te gaan. Deze man komt met een papier en vraagt hoeveel mensen er per auto zitten. Wij geven aan dat in elk van deze 2 auto’s 2 zitten. R raakte op een gegeven moment in de war of het sa of son famme. De man glimlachte en hoopte dat het sa famme was.
      En toen verscheen Sidi. We moesten de auto’ s door de poort heen rijden en parkeren. Daar allemaal mee naar een kantoortje waar visa verstrekt werden. Althans dat zou zo zijn, maar het visumapparaat werkte niet. Met z’n allen opnieuw de auto in en verderop naar een ander pand. Vingerafdrukken, foto en paspoorten scan werden gemaakt, en €55,- pp betaald. Er werd een ander visumapparaat naar binnen gebracht. Het was een kwestie van lang wachten, en het over je heen laten komen. We zaten buiten in de schaduw in ruim 30graden. En dan opeens heeft Bowy de paspoorten terug en heeft met Sidi besproken dat we door konden rijden naar de overnachtingsplek bij Nouadhibou.
      Al bij al hebben we het voor afrikaanse begrippen vlot gedaan, het is ondertussen 3,5u later (latere teams hebben 6u werk gehad).
      Wat een ander land, veel armoede en veel rotzooi daar waar mensen wonen, overal plastic en rommel langs de weg. We rijden de stad Nouadhibou binnen. Wat een arme troef, we zien geen auto die heel is, er missen lampen, voor- of achterruiten of ze vallen van de roest bijna uit elkaar. Daar tussen door lopen ezels met karren. We stoppen in de hoofdstraat waar we geld kunnen wisselen en een lokale simkaart kopen. We rijden door stadje heen wat een ongelofelijk vies is. Wanneer we door de stad heen zijn begint de simkaart van Bowy en Marleen te werken. Die van ons niet. We kunnen nu ons overnachtingsplek op google lokaliseren. We moeten terug het dorp door en aan de ingang zit de camping aan het begin van het dorp. Daar de heuvel af en we staan aan het strand. Eigenaar begroet ons met thee. We zijn de eersten. Tonny gaat foto’s maken op het strand. Later samen pootje baden en strandwandeling maken. Robert gaat nog terug naar de stad omdat simkaart niet werkt. Helaas krijgt hij dat niet meer aan de gang. Verder heeft hij al van anderen gehoord dat de dekking super beroerd is dus besluit hij Mauritanië zonder internet te doen.
      Paar uur later staat het hele terrein vol en komt de rotary er ook bij. Volle bak. We borrelen met elkaar en daarna eten we bij het restaurant van de camping. Campingbaas probeert drie verschillende maaltijden aan te bieden. Helaas is de vis niet goed meer dus wil iedereen kip of spaghetti. Daar is niet helemaal voldoende van, enfin wij hebben heel lekker kip gegeten. Niet lang daarna de daktent opzocht en lekker gaan slapen.
      Read more

    • Day 37

      Durch das Auge Afrikas

      March 4, 2023 in Mauritania ⋅ ☀️ 22 °C

      Vom Ouadane führt eine Piste zum und ins Auge Afrikas. Das Auge Afrikas ist ein riesiger Krater, dessen Entstehung noch nicht geklärt ist. Die Tour ist in jeder Hinsicht ein Genuss und manchmal auch etwas Nervenkitzel. Nachmittags finden wir auch wieder einen schönen Übernachtungsplatz. In der Dämmerung bekommen wir noch Besuch von einem Kameltreiber, der verzweifelt nach Feuer für sein Pfeifchen sucht. Wie geben ihm Feuer und noch zwei Datteln....überglücklich zieht er weiter.Read more

    You might also know this place by the following names:

    Islamic Republic of Mauritania, Mauretanien, Mauritania, Mouritanië, Mɔretenia, ሞሪቴኒያ, الجمهورية الإسلامية الموريتانية, Mavritaniya, Маўрытанія, Мавритания, Mɔritani, মরিতানিয়া, མཽ་རི་ཏ་ནི་ཡ།, Maouritania, Mauritanija, Mauritània, Mauretánie, Mawritania, Mauritania nutome, Μαυριτανία, Maŭritanio, Mauritaania, ماوریتانیا, Muritani, Móritania, Mauritanie, Môritanie, An Mharatáin, મૌરિટાનિયા, Moritaniya, מאוריטניה, मोरीतानिया, Mauretanija, Mauritánia, Մավրիտանիա, Máritanía, モーリタニア・イスラム共和国, მავრიტანია, Moritania, ម៉ូរីតានី, ಮಾರಿಟಾನಿಯಾ, 모리타니, مۆریتانیا, Moritani, Mauretania, Mawulitenya, ມໍລິກທາເນຍ, Mauritānija, Maoritania, Мавританија, മൗറിറ്റാനിയ, मॉरिटानिया, Mawritanja, माउरिटानिया, Mauritanië, ମାଉରିଟାନିଆ, Mauritânia, Muritanya, Mauretánia, Moritanïi, මාර්ටිනික්, Mavretanija, Muritaaniya, Мауританија, மௌரிடானியா, మౌరిటేనియా, ประเทศมอริเตเนีย, Maritanya, Maulitenia, Moritanya, ماۋرىتانىيە, Мавританія, موریطانیہ, Mô-ri-ta-ni-a (Mauritania), Moritän, Moritanreye, Orílẹ́ède Maritania, 毛里塔尼亚, i-Mauritania

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android