Reset search
Satellite
Suriname

Suriname

Curious what backpackers do in Suriname? Discover travel destinations all over the world of travelers writing a travel blog on FindPenguins.

9 travelers at this place:

Get the app!

Post offline and never miss updates of friends with our free app.

FindPenguins for iOS FindPenguins for Android

New to FindPenguins?

Sign up free

  • The Big Wolf
    Day346

    Nog maar een maand te gaan en we kijken ondertussen redelijk uit naar de terugkeer naar Nederland. Niet dat we nu al gelijk het liefste naar huis zouden willen gaan. Maar over een maandje, want we willen eerst nog een beetje vakantie houden. Even helemaal lekker niets doen. De afgelopen 11 maanden reizen hebben er toch best wel een beetje ingehakt. Vooral het altijd maar wachten en de busreizen zullen we missen als kiespijn. Jullie hoeven nu echt geen medelijden met ons te krijgen hoor, want we weten heel goed hoe bevoorrecht we zijn geweest dat we dit allemaal hebben mogen meemaken. Maar het is gewoon heel erg mooi geweest tot nu toe en vandaar dat we even lekker gaan uitrusten. Ons originele plan was om vanaf Frans Guyana deels overland naar Belem (Brazilië) te reizen, maar we hebben gewoon geen zin meer om weer een paar dagen in de hete krappe busjes te zitten. Laat nu ook de vliegtickets van Cayenne naar Fortaleza (waarschijnlijk) goedkoper zijn dan de bus, boot én vlucht naar Belem dus de keuze is makkelijk. Vanaf Cayenne vliegen we naar Fortaleza om te werken aan onze bruintint, om vanaf hier door te vliegen naar de aller aller laatste eindbestemming, namelijk Rio de Janeiro!

    In de afgelopen maand hebben we ons stempelboekje genaamd paspoort ook weer aardig kunnen vullen. Maar liefst 4 landen hebben we aangedaan en ook 4 heel verschillende indrukken op gedaan. Colombia blijft een land met heel veel potentie om een topbestemming te gaan worden voor de komende jaren. Zolang ze de veiligheid maar kunnen blijven garanderen. Aruba is een heerlijk vakantie-eiland met prachtig mooie stranden. Suriname kan helaas zoveel meer halen uit toerisme, maar dan moeten ze echt iets meer van hun eigen land gaan houden. Dus stoppen met het kappen van grote delen van het oerwoud, stoppen met afschieten van bedreigde diersoorten en helemaal stoppen met weggooien van afval waar en wanneer je maar wilt. Dat het nog erger kan qua viezigheid, hebben we helaas in Georgetown ontdekt.

    En dus kan ook het terugkijken op de reis tot nu toe gaan beginnen en alle opgedane herinneringen weer proberen naar boven te krijgen en een plaatsje te geven. Wat we in ieder geval wel geleerd hebben, en waar we vooral nog niet naar uitkijken, is dat het best nog wel een uitdaging gaat worden om ons straks weer aan te passen aan het drukke leven, de hipster- en prestatiescène waar we ons straks weer naar aan 'moeten' passen. In dat opzicht kunnen we allemaal nog wat leren van de Surinamers. "Maak je niet druk, 'no spang' en geniet. Het leven moet geen straf zijn". En daar zijn we het helemaal mee eens! Maar ja, de hypotheek moet ook gewoon betaald worden dus hoogst waarschijnlijk moeten we straks ook weer de etentjes 3 weken van tevoren in de agenda zetten zodat men tijd heeft om af te spreken. Begin dus maar met plannen, want over een paar weekjes zijn we weer in het koude, maar toch ook wel fijne en goed geregelde Nederland!    Read more

    Map More
  • The Big Wolf
    Day341

    Dit keer zitten we zowaar in een bus die lekker zit én rijd de buschauffeur niet harder dan 100 km per uur. Redelijk ontspannen komen we dus aan in Nieuw Nickerie wat vlak bij de grens ligt naar Guyana. Net voor de ferry vraagt men in het busje of er mensen zijn voor de zogenoemde 'backtrack'. Je slaat dan de officiële grensovergang over (en dus het 3 uur wachten) waardoor je, wij in ieder geval, illegaal het land in komt. Aangezien wij stempels sparen, hebben wij natuurlijk voor de officiële optie gekozen.

    Nieuw Nickerie is de tweede 'grote' stad van Suriname, maar het voelt meer als een groot dorp. Er staan weinig tot geen hotels online dus we gaan op aanraden van de buschauffeur bij een super goedkoop hotel naar binnen. De hygiëne laat dan ook zeker wat te wensen over, maar het bed is soort van schoon dus vooruit. Nadat Robert Ellen heeft overgehaald (alles voor het dagbudget) besluiten we toch maar te blijven.

    We lopen een klein rondje door het centrum en zien een opstelling staan in een park wat er een beetje uit ziet als een (te groot) honden rencircuit. We moeten meerdere mensen vragen wat er gaat gebeuren, want de eerste meneer die we aanspraken was maar gewoon gaan zitten omdat hij (waarschijnlijk) toch niets beter te doen had. Wij gaan ook zitten en Ellen vraagt haar buurman wat er komen gaat. We hadden al gezien dat er alleen maar Hindoestanen zijn verzameld om te komen kijken. Zo ook deze meneer en hij antwoord dat het een Hindoestaans evenement is. Op de vraag of dit een jaarlijks evenement is, of een traditionele feestdag krijgt Ellen als antwoord dat het twee uur duurt. Robert doet dan ook maar een poging en vraagt de oma naast hem wat er gaat plaatsvinden. Ze wijst naar het veld en antwoord: " Ze gaan daar zo wat 'spelen'. Maar het is wel leuk hoor". Iedereen spreekt dus wel Nederlands, maar het communiceren gaat toch nog niet zo soepel als verwacht. Na ruim anderhalf uur wachten begint de show eindelijk en na een korte uitleg in het Nederlands (het is een Ramilia wat het ontstaan van het geloof van de Hindoestanen uitbeeld en alle culturen zijn welkom), gaat de show verder in het Hindoestaans. Zo welkom zijn alle culturen dus. Oma valt al na een kwartier in slaap, zo leuk vind ze de show! Wij zitten braaf 3 kwartier van de show uit, maar aangezien we er echt niets van snappen, sneaken we er tussen uit. Op naar het terras!

    Vlak bij Nieuw Nickerie ligt het natuurreservaat Bigi Pan. Dit is een moerasgebied waar je vele vogels kan zien. Je kan hier ook in een lodge op het water blijven slapen wat we eigenlijk in eerste instantie wilden doen, alleen vertelt men ons dat deze allemaal vol zijn. We boeken een ochtend tour en varen heerlijk relaxed het meer over en genieten nog van het iets koelere weer en van het zonnetje. Inmiddels ervaren vogelspotters dat we zijn gaan we natuurlijk op zoek naar de meest exclusieve vogel van dit gebied, namelijk de rode ibis. We hebben geluk, want we zien er maar liefst 5! We zien ook nog wat vissers die handmatig hun netten legen. Het blijkt dat iedereen hier mag vissen als je denkt dat er vis zit. Zo 'beschermd' is dit natuurreservaat, want we merken al snel dat niemand echt de regels van de overheid serieus neemt. Na een rustig rondje varen, keren we terug naar de lodge. Net op tijd want het begint super hard te regenen. We zijn dus ook wel blij dat we hier niet blijven slapen, want heel veel meer hadden we dan niet kunnen doen.

    De laatste dag in Nieuw Nickerie duiken we zowaar het uitgaansleven in. We hadden gezien dat er bij een ander hotel een 'Crazy Sunday' feest is. We zijn wel nieuwsgierig en al snel zitten we met halve liters blikken bier aan het water, te kijken naar de reeds dronken Surinamers die flink aan het dansen zijn. De enige twee blanken horen natuurlijk gewoon aan de zijkant en op het moment dat we het wel gezien hebben, krijgen we nog een drankje van een andere groep mannen die de hele middag naast ons zitten. Vooruit, dan blijven we nog eventjes.. Op het moment dat we echt willen gaan, zoeken we iemand die een taxi kan bellen, maar we krijgen een lift aangeboden. Maar niet voordat hij nog wat andere plekken van Nieuw Nickerie aan ons heeft laten zien en zijn hart tien keer heeft gelucht over zijn liefdesverdriet. Hij had ook zijn neefje bij hem en die arme jongen moest maar wachten tot hij eindelijk naar bed kon.. Net zoals wij eigenlijk! Maar we zijn veilig en wel thuis aangekomen.

    Zoals verwacht was de ochtend iets minder fijn.. Robert moest al om half 6 de deur uit om de bustickets te kopen voor de bus van 1 uur in de middag(!). Logica is soms ver te zoeken.. We proberen daarna nog wat door te slapen wat lastig is door het gehorige hotel en toch ook wat brakke lichamen. Braaf staan we om half 1 bij de bus en als we in willen stappen, melden we dat we nog twee grote backpacks hebben die in het laadruim moeten. "Ja maar die mogen niet mee", is het antwoord en Ellen denkt nog dat het een grapje is. Niet dus... Ze mogen echt niet mee! Aangezien dat voor ons sowieso geen optie is, zit er niets anders op dan de grote tassen op schoot te dragen (waar men het waarschijnlijk niet mee eens was). Het eerste uurtje gaat nog wel.. het tweede uur iets minder, maar de laatste twee uur weten we echt niet meer hoe we onze benen kunnen ontzien en het gevoel in ons kont terug kunnen krijgen. We zijn denk ik ook nog nooit zo blij geweest om bij onze eindbestemming aan te komen, terug in Paramaribo!    Read more

    Map More
  • The Big Wolf
    Day347

    In Paramaribo verblijven we weer bij het guesthouse van Ruud en Saskia en vanaf hier plannen we de laatste uitstapjes in Suriname. Het is moeilijk om de laatste dagen in te delen want, ondanks dat men zegt dat het 'druk' is met toeristen, gaan er relatief weinig tours het binnenland in, of ze vertrekken allemaal op dezelfde dag. Na het zien van wat foto's van een quad tour, is Robert gelijk enthousiast om deze te gaan doen. Deze vindt plaats op de savanne bij Zanderij wat we heel graag nog zouden willen zien. De volgende dag rijden we dus twee uur het binnenland in om vlak bij het internationale vliegveld op de quad te stappen! Dit is zowaar de allereerste tour in Zuid-Amerika waarbij we precies op het afgesproken tijdstip worden opgehaald én dat we binnen 5 minuten ook daadwerkelijk begint. Dit zonder dat de gids nog wakker gemaakt moet worden, er nog getankt moet worden en dat de boodschappen gedaan moeten worden. Het kan dus gewoon wel!

    De zon is al fel, maar tijdens het rijden voel je dit vrijwel niet meer door het heerlijke briesje. We rijden eerst door het droge deel van de savanne waar we een lief uiltje zien, een kolibrie op een nestje en een pootafdruk van een jaguar. Ze zijn weer dichtbij...! Vanaf hier rijden we de natte jungle in en crossen we door de diepe plassen, heerlijk koel in de beschutting van de bomen. Samen met drie andere Nederlanders (vader en twee zoons) rijden we ruim 4 uur door de mooie omgeving en zwart van het stof, maar meer dan voldaan, komen we weer terug bij het beginpunt. Helaas maken veel mensen gebruik van de paden die we hebben genomen en wat ons vooral opvalt is dat er midden in de middle of nowhere nog best wel veel afval te vinden dat op de paden wordt achter gelaten. Dat is zo zonde om te zien!

    Via Ruud en Saskia kunnen we ook een tour boeken die helemaal naar het binnenland gaat. Zoals ze het zelf zeggen: ''Je kan Suriname niet verlaten zonder het binnenland niet te zien''. Deze tour past beter in ons budget dan de tours die aangeboden worden via de officiële touroperators én deze kunnen we nog net doen op de laatste dagen in Suriname. We weten eigenlijk niet wat ons te wachten staat, alleen dat we om half 8 op vrijdagochtend bij het nationale energiebedrijf - afdeling dienstregeling op zoek moeten gaan naar onze chauffeur genaamd Boter. We vinden Boter al best snel, maar natuurlijk vertrekken we pas anderhalf uur (!) later.. Eenmaal onderweg stoppen we al redelijk snel om te 'shoppen' waar hij het eten voor ons voor de aankomende dagen koopt. Weer een uurtje later stoppen we, nu omdat een paar anderen die ook meerijden wat willen eten. Ondertussen zijn we wel al klaar met het wachten en deze tocht. En dan moeten we nog zo lang! We rijden tot het plaatsje Atjoni aan de Suriname rivier, waar de boten vertrekken om het echte binnenland in te gaan. We worden hier ontvangen door Thomas, wie uiteindelijk de gastheer blijkt te zijn van de Rio Boto lodge waar we heen gaan. Natuurlijk vertrekken we niet gelijk, maar moeten we nog een tijdje aan de kant wachten voordat we de boot in mogen. Eenmaal in de boot mist de schipper of zijn hulp en braaf zitten we, samen met een andere Surinaamse familie, bijna een uur te wachten in de zon op het heetst van de dag. Net op het moment dat we echt bijna helemaal weggesmolten zijn, vertrekken we en varen we nog ruim 3 en een half uur richting de lodge. Langs de rivier zijn vele dorpen te zien waar men nog heel basic leeft. De kinderen spelen in de rivier waar de vrouwen schaars gekleed de afwas doen en de kleding aan het wassen zijn. Zoals de taxi chauffeur tegen Robert zei in Paramaribo: ''Oh jullie zijn naar het binnenland geweest, dus je hebt lekker tieten gekeken". De oudere vrouwen dragen vaak alleen maar een rok. De reden waarom deze mensen hier zijn gaan wonen, is eigenlijk minder leuk. Dit zijn namelijk afstammelingen van de slaven van de plantage eigenaren uit de koloniale tijd. Men is toen tijdens een opstand het binnenland in gevlucht en zodoende woont men hier nog steeds. Waar de plantage eigenaren nog dachten dat de slaven uiteindelijk nog wel terug zouden komen, hebben ze best wel veel kleine dorpjes langs de Suriname rivier gesticht.

    Ondanks het mooie uitzicht vanuit de boot (en dan bedoelen we de natuur) is iedereen is enorm opgelucht wanneer Thomas zegt dat we bij de lodge zijn. We rennen de boot uit, de schaduw en koelen af onder de douche. De lodge is heel basic, maar we kijken uit op de rivier en we zijn vooral heel blij dat we er zijn!
    We blijven hier maar 2 nachtjes dus de dag erop stappen we in de boot om naar de Ananas berg te gaan. Dit is een berg in de jungle waar, heel verrassend, veel wilde ananassen groeien. We lopen eerst door een dorpje waar we Henk, de gids van ongeveer 11 jaar oud, ophalen. Hij loopt met ons mee en laat ons de berg zien en zoekt een ananas die we heerlijk op kunnen eten. We keren weer terug en blijven nog even bij het punt waar twee rivieren samenkomen en samen de Suriname rivier vormen. Één rivier ligt veel hoger en komt als een brede waterval naar beneden waar je heerlijk onder kan zitten en je gemasseerd wordt door het water. Het is vooral heel lekker om af te koelen en te genieten van de omgeving.

    We keren weer terug naar de lodge en dan zit onze binnenland trip er alweer bijna op. De vader en moeder van het Surinaamse gezin die ook bij ons in de lodge zitten vertellen ons dat er nog vrij veel discriminatie is tussen de verschillende bevolkingsgroepen. Zo leven de Hindoestanen, Creolen en Chinezen allemaal vrij op zichzelf, maar (de moeder geeft les op een basisschool ) wordt er toch veel gepest. En alleen omdat iemand nét een ander type haar heeft. Ze vertelt ons dat bijvoorbeeld de Hindoestanen tegen hun kinderen zeggen dat als ze stout zijn, ze moeten oppassen want anders komt de 'blaka man' hun halen. Tja, ook hier is men bang voor zwarte Piet. Wat wel vreemd is dat je juist met deze verhalen denkt dat men iets meer begrip heeft voor de cultuurverschillen, maar wanneer Ellen 's avonds nog bij het kampvuur aanschuift, praat men alleen maar in het Surinaams. En dat terwijl iedereen heel goed Nederlands spreekt. We voelen ons helemaal de buitenstaanders wanneer men de volgende ochtend samen gaat bidden voor een goede terugreis en dat Thomas ons komt halen om de boot in te gaan en soort van sorry zegt dat hij ons niet had gevraagd om mee te bidden. Maarja, nu maar hopen dat de duivel nu de boot niet laat zinken..!

    Na een warme lange terugreis komen we weer veilig aan in Paramaribo waar we nog even wat eten in de 'Gringo' bar van Paramaribo en de laatste avond in Suriname afsluiten met Ruud en Saskia met heerlijke ijskoude limoencocktails. Morgen vertrekken we naar ons allerlaatste (nog niet bezochte) land in Zuid-Amerika, wat eigenlijk Europa is, namelijk Frans Guyana!    Read more

    Map More
  • Suriname 2017
    Day68

    Hoi vrienden en familie! De blogs zijn "even" gestaakt ivm slecht internet en daarna vooral omdat ik al zo erg achterliep..
    Toch wil ik het nog even afsluiten met nog wat verhaaltjes van wat er de afgelopen tijd gebeurd is.

    Keti Koti op school (30 juni):
    1 juli viert men hier Keti Koti als viering van het einde van de slavernij. Keti Koti betekent gesneden ketting (of iets in die richtig). 1 juli viel op een zaterdag maar de vrijdag ervoor hadden we al feest op school. We hadden rokken laten maken van speciale stof die alle juffen aanhadden. De kinderen waren ook allemaal in andere kleren dan hun uniform. Sommige kids zagen er echt heel feestelijk uit!
    Er was 'snoeppauze' op school wat inhoudt dat er allemaal eten te koop is. Er was bami, nasi, limonade (stroop) en wij hadden cake gemaakt!
    Verder was er een soort dj ingehuurd dus werd er heel veel gedanst. Dat was een beetje raar aangezien de jongste kinderen 4 zijn en de oudste ongeveer 16. De oudere kinderen maakten er een heel ander feestje van dan je van basisschoolkinderen verwacht.
    De echte kleintjes hadden het ook wel moeilijk want die liepen maar een beetje rond, niks te doen. Er was verder geen programma of speletjes ofzo dus dat was wel jammer.
    Al met al was het een heel leuk feest op school hoor! Het was gezellig, ik heb gedanst en veel foto's gemaakt van de kids.

    Keti Koti (1 juli):
    De dag erna was dus 1 juli. We hadden besloten dit weekend in Brownsweg te blijven omdat er ook in het dorp feest zou zijn.
    's Ochtends gingen we met mevrouw Jeroe mee naar de kerk waar een speciale dienst was doordat het een feestdag was. De predikant/priester/?? was heel vriendelijk, heette ons welkom en kwam na afloop ons bedanken dat we waren gekomen.
    Tijdens de dienst werd er heel veel gezongen in het Sranan tongo. Wij hadden ook een liedjesboek gekregen dus we deden ons best om mee te doen haha!

    Na de dienst hadden we even vrije tijd want het echte feest zou pas 's avonds leuk zijn, overdag was meer voor de kinderen. Mevrouw Jeroe verkocht dingen op een soort marktje. Wij gingen voor de leuk ook wat dingen kopen maar eigenlijk vonden we alles vies hahaha. Geeft niet, was leuk om te proberen :')

    We gingen avondeten bij mevrouw Jeroe. Haar kleindochter van 15 was er ook. Wij vertelden dat we naar het feest gingen en vroegen aan die kleindochter of ze anders meewilde. We twijfelden wel een beetje aangezien 15 best jong is maar mevrouw Jeroe vond het prima dus wij dachten dat het wel kon.
    Hier in het dorp is een hoofdweg waar altijd alle dingen gebeuren. Ze noemen dat "voorop" en daar was dus ook het feest. Eerst was het gewoon buiten en na 12en zou er een zaal zijn afgehuurd. We hadden nog geen 10 stappen op de hoofdweg gezet of we zagen bekenden. De jongens die bij Ston Eiland werken waren er allemaal. Later kwamen we ook nog een taxichauffeur tegen dus dat was allemaal wel gezellig. We kochten wat te drinken, ontmoetten heeeeel veel mensen en gingen daarna de zaal in om te dansen.
    Heel veel uur later gingen we terug naar huis. Het was een mooi feestje :)

    Laatste weekje op school: (ma 3 tm do 6 juli)
    Zondag deden we (zoals je begrijpt) heel weinig en maandag moesten we natuurlijk weer naar school. Het was onze laatste week dus we probeerden zoveel mogelijk dingen nog te kunnen doen. Overdag op school waren we heel druk met de leeslessen en de laatste iPadlesjes, 's middags probeerden we voor te bereiden voor vrijdag. Vrijdag 7 juli was onze laatste dag en daarvoor wilden we graag een spelletjes-/sportdag organiseren.
    Ma tm do waren we dus heel druk.

    Goudveld!:
    We zijn ook nog een middagje naar het goudveld geweest! Iemand die we ontmoet hadden op het feest, werkt op een goudveld dus nam hij ons mee om het te laten zien. We kwamen bij een redelijk groot stuk waar ze goud aan het delven waren. De operator was heel vriendelijk en gaf ons een hele rondleiding over het terrein. Hij legde precies uit hoe alles ging en hoe ze het goud wonnen. Heel interessant!

    Laatste dag op school! (7 juli)
    De wekker ging vandaag heel vroeg want we wilden al om 7 uur op school zijn. Tot onze verbazing waren er toen al kinderen dus die hielpen ons met voorbereiden voor de spelletjesdag. Het was heel veel werk maar uiteindelijk stond alles klaar en konden we beginnen. We hadden de volgende spelletjes: aardappel-op-lepelrace, paaltjesvoetbal, touwtjespringen, spijkerpoepen, snoephappen (in een bak water), lummelen, stoelendans, blikgooien en twister!
    Het was een hele leuke ochtend alleen was het jammer dat de juffen niet zo lekker meewerkten. Die doen gewoon liever niks dan een spelletjesmiddag. Daardoor werd het een beetje chaotisch maar ach, dat is dan maar zo. De kinderen hadden heel veel plezier dus daar gaat het om!

    's Middags zat ik buiten voor mijn huisje en toen kwamen er ineens 2 jongetjes langs. Eentje uit groep 6 en eentje uit groep 7. Ze vroegen of ik een spelletje met ze wilden doen, zo lief! Uiteindelijk heb ik echt de hele middag spelletjes gedaan terwijl Hanneke sliep haha!

    Laatste weekend:
    Zaterdag kwamen diezelfde jongetjes van vrijdag nog langs om te spelen. We gingen lekker naar de winkel om lekkers te kopen en toen hebben we de hele dag met ze gespeeld. Heel gezellig en vooral schattig dat ze het zo leuk vonden!

    Hanneke ging aan het eind van de middag weg, naar de stad. Dus we hebben "afscheid" genomen en toen heb ik haar uitgezwaaid.

    Ik ging zondag pas weg omdat dan de familie aankwam op het vliegveld! Rond half 7 werd ik opgehaald met de taxi en toen zijn we naar Zanderij gereden. Daar waren ze hoor: de ouders en Morris!!
    We zijn naar het appartement in de stad gegaan waar we de eerste nachtjes verblijven.

    Vakantie met de fam:
    Vanaf het moment dat mijn familie er was, had ik veel meer het gevoel dat ik vakantie heb. In Brownsweg was dat toch anders (met de wekker elke dag om kwart voor 7).
    De eerste dag hebben we rustig aan gedaan en lekker bijgepraat. Met pap ging ik naar de markt die dicht bleek te zijn (oeps) maar toen hebben we lekkere Surinaamse snacks gekocht omdat ik die zo graag aan de rest wilde laten zien. Het meeste vonden ze gelukkig ook lekker!

    Dinsdag zijn we met de taxi helemaal naar Atjoni gegaan om daar met een korjaal het binnenland in te varen. We gingen naar Menimi waar we twee nachtjes zijn gebleven. We hebben een dorpswandeling in Gujaba gedaan, een tochtje door de jungle (papa heeft zelfs aan een liaan geslingerd), we hebben in sula's (stroomversnellingen) gebaad en ik ben nog 's avonds op kaaimannentocht gegaan. Heel erg leuk allemaal!

    De dagen daarna zijn we naar Brownsweg gegaan en zijn we een ochtendje op school geweest. Ik heb alles laten zien en het was zo leuk om de kinderen nog voor de laatste keer te zien! Echt geweldig.

    Het weekend hebben we gespendeerd bij Ston Eiland waar we lekker hebben gezwommen en met een boot het Brokopondostuwmeer op zijn geweest. Er was een Nederlands stel die heel aardig waren dus daar hebben we mee gekaart en die boottocht gedaan. Heel gezellig!

    Na deze week in het binnenland, zijn we weer naar Paramaribo teruggegaan. Daar hebben we een appartement gehuurd en vanuit daar nog wat dingen gedaan. Zo zijn we naar Fort Zeelandia, de waterkant, de centrale markt en wat leuke restaurantjes geweest.
    We hebben ook een avondtrip gedaan om zeeschildpadden te spotten, daar hebben we babyschildpadjes gezien die naar de zee kropen. Heel schattig!

    Inmiddels is het woensdag en hebben we dus nog maar een paar dagen voordat we weer naar Nederland gaan. We gaan nog dolfijnen spotten en naar de Colakreek en daarna vliegen we terug naar huis. Ik ben dus 10 weken in Suriname geweest. Dat klinkt veeel langer dan het was maar het was weer een mooi reisje en een geweldig avontuur! 😊

    * Nog wat laatste fotootjes: feest op school, met de fam, laatste schooldag en met Hanneke bij het goudveld *

    Natuurlijk heb ik veeeel meer foto's dan ik hier heb kunnen laten zien op de penguins (stom limiet!). Maar als je die wilt bewonderen, moet je me maar bezoeken in Nederland ;)

    Hierbij sluit ik mijn blog af. Bedankt voor het volgen allemaal, de reacties waren geweldig om te lezen! Tot een volgend reisje (eerst even studeren) en vooral: tot in Nederland! 😙    Read more

    Map More
  • The Big Wolf
    Day335

    Na aankomst in Paramaribo bevinden we ons even in een taal identiteitscrisis. Na het Nederlands, Engels en Papiamento op Aruba én het Spaans van de afgelopen maanden, moeten we even zoeken of we hier nu Nederlands kunnen praten of ook Engels (wat men hier veelal doet) of toch het echte Surinaams (wat een mix is van alles!). Als we een echte talenknobbel hadden gehad dan zouden we ook een woordje Hindoestaans kunnen praten. Welkom dus in multiculti Suriname!

    Na een korte nacht worden we wakker in een klein kamertje in het hete (snikhete) Paramaribo. Vanaf nu is de ventilator onze beste vriend. Als de extreme hitte ietsiepietsie minder is geworden, wagen we ons naar buiten om naar het centrum te lopen. We weten gelijk dat we volgende keer gewoon een taxi pakken, want hebben we al gezegd dat het hier warm is...? Een terras aan de waterkant lokt ons al snel en het ijskoude Parbo biertje samen met Moksi Alesi (een lokaal nasi gerecht) smaakt dan ook heerlijk! We lopen een klein rondje door de stad en na een korte tussenstop voor een toetje en vooruit, een cocktail met de oldskool Passoa likeur pakken we dit keer wel een taxi terug naar het appartement.

    Één van de bekendste zondagochtend activiteiten in Paramaribo zijn de vogelfluit wedstrijden. Deze beginnen heel vroeg, al voor 7 uur, en hier komen de mannen met hun vogels (die hun grote liefde zijn) naar het park om te laten zien welke vogel het mooist of hardst zingt. Alleen...deze ochtend was het heel erg stil. We voelden ons net als de Koninginnedagvierders in Amsterdam die een oude Lonely Planet hebben gelezen. De taxichauffeur rijdt nog een extra rondje om te kijken of de wedstrijd ergens anders is maar helaas.. geen vogelzangwedstrijd voor ons! We wachten in het centrum tot dat Fort Zeelandia open gaat om hier een rondleiding bij te wonen. Traditiegetrouw begint deze ook 'iets' later dan gepland maar ach.. we hebben alle tijd. We leren veel over de geschiedenis van Suriname en wat de invloed van Nederland hier bij is geweest. Tevens zien we de plek waar de decembermoorden zijn gepleegd, maar heel veel extra informatie krijgen we hier helaas niet over.

    's Middags huren we fietsen welke ooit nog voor het olympisch dorp zijn gebruikt tijdens één van de spelen. Soepel rijden we terug naar het guesthouse, al moeten we niet vergeten dat men hier links rijdt!Na het uitpuf/afkoel-uurtje gaan we op zoek naar een leuk eettentje en belanden bij restaurantje waar ze een enorm gedreven cocktailmaker hebben. Hij laat ons lokale Surinaamse kruiden ruiken waaronder een anijs basilicum en citroen munt blad. Vooral dit laatste smaakte heerlijk in een gin cocktail.

    De volgende dag gaan we met de fiets op pad richting Nieuw Amsterdam. We voelen ons natuurlijk al helemaal thuis! Hier ligt het strategisch beter gelegen tweede fort van Paramaribo waar je zicht hebt op de twee rivieren die hier samen komen. De zon is al fel, maar we moeten tot 9 uur wachten tot de poort open gaat. Bij dit openluchtmuseum is ook een tentoonstelling over de Surinaamse strijders van de tweede wereldoorlog. Hele interessant! We lopen verder een rondje over het terrein, Robert doet nog even een dansje bij het theater en we moeten snel door om de meest extreme hitte voor te zijn. We fietsen door naar Mariënberg waar een oude (vervallen) suiker- en rumfabriek staat. We worden vriendelijk ontvangen door Soekardi, tegenwoordig een gids, die zijn hele leven in deze fabriek heeft gewerkt. Hij schets voor ons een goed beeld door middel van zijn leuke verhalen (en foto schriftje) zodat we precies kunnen voorstellen hoe de fabriek er ooit uit heeft gezien.

    Ondertussen is het het heetst van de dag dus helaas Ron en Jill, we hebben jullie toekomstige woonplaats Alkmaar niet kunnen bezichtigen. We fietsen heel snel door om naar onze laatste stop te gaan, namelijk de koloniale koffie bij plantage Peperpot, maar laat deze nu net op de maandagen dicht zijn.. We pakken dus de boot terug naar Paramaribo en kunnen niet wachten op de lunch in de schaduw en een ijskoud drankje!

    De avond sluiten we af bij Roopram Roti, een rotitent waar we in Amsterdam ook regelmatig voor een snelle hap te vinden zijn, en even zijn we de identiteitscrisis vergeten... Hoog tijd voor een nieuw land, want morgen vertrekken we heel (heel!) vroeg naar Georgetown in Guyana.    Read more

    Map More
  • Suriname 2017
    Day8

    Vandaag waren we alleen met Don. Gaby en Reyes (zoontje) waren naar de stad, naar het ziekenhuis. Hanneke en ik hebben eerst lekker uitgeslapen en daarna een lekker ontbijtje gegeten.
    De zon was er weer vandaag (geen regen in de grote regentijd yesss) dus besloten we in de zon te gaan liggen. We spreidden een kleedje voor het huis (bijna op de weg) en gingen lekker liggen. We smolten bijna weg onder de zon, zo heet was het.

    We lagen gewoon lekker te zonnen, toen ik ineens iets over mijn benen voelde lopen. Hanneke schrok ook op want het beest raakte haar ook. Bleek het een hagedis te zijn! Kan gewoon hier in Suriname.

    De buurvrouw van Gaby en Don (de moeder van Gaby) heeft een hondje, Missy. Hanneke en ik speelden even met het beestje en hebben toen zn "hok"/waterbak enzo helemaal schoongemaakt omdat het best wel vies was.

    Als lunch kregen we heeeeerlijke roti. Een plaat met pompoen en kerrie-eieren. Echt heel erg lekker! Dat kan ik elke dag wel eten.

    's Middags heb ik niet zoveel gedaan maar tegen de avond hebben we lekker pannenkoeken gebakken (en gegeten). Daarna zijn we met Don meegegaan naar het voetbalveld waar hij ging voetballen met wat mannen uit de buurt. Het was best wel leuk om te zien en een keertje mee te maken. Op het veld waren allemaal padden die echt mega groot waren. Niemand (behalve wij) keek daar van op haha!

    Nu zitten we na te kletsen op de veranda. Gaby en Reyes komen zo thuis dus dan kunnen we nog even horen hoe het met hun gaat. Daarna is de dag al wel weer om :)

    *Op de foto's zie je de heerlijke roti, een langslopende koe (heel gewoon) en Hanneke die pannenkoeken aan het bakken is!*    Read more

    See translation
    Map More
  • Suriname 2017
    Day23

    Op zondag is er in Mariënburg altijd een Javaanse markt waar mensen uit de omgeving groente/fruit/vis en heel veel lekkernijen verkopen. De vorige keer dat we in Mariënburg waren, waren we er ook heen gegaan. Deze keer wilde we wel wat eerder zijn want vorige keer was er al best wel veel op. De markt begint om 6 uur maar dat was wel heel vroeg (we hoeven ook niet te overdrijven) dus gingen we rond 8 uur naar de markt. Het was drukker dan vorige keer en er waren best veel dingen die we toen niet gezien hebben.

    De markt is niet groot dus na een rondje gelopen te hebben en wat dingetjes te hebben gekocht, gingen we terug naar Mariënburg. Al die Javaanse dingen zijn zo zoet, daar houd ik niet zo van. Gelukkig hadden we ook bara's met hele lekkere sambal (jaja, ik eet zowaar sambal hier) dus die heb ik gegeten!

    De bus terug naar Brownsweg zou al om 11 uur gaan. Als je pech hebt is de bus vol dus besloten we al rond 10 uur daar te zijn, voor de zekerheid. Het was namelijk al de laatste bus van de dag die richting Brownsweg ging.
    Tijdens het wachten op de bus kwamen we nog een stel Nederlanders tegen die op weg waren naar Atjoni waren. Daar nog even gezellig een praatje mee gemaakt, ze waren vooral jaloers op onze goedkope busrit. We hoefden namelijk maar 8.50 srd te betalen.

    De busreis was heel relaxed. Er zat niemand naast me en ik kon bij het raampje zitten. De omgeving waar we doorheen reden is heel mooi. Er was geen airco in de lantibus (staatsbus) maar door de open ramen kwam heel veel wind. Af en toe begon het keihard te regenen maar het werd telkens snel weer droog.

    In Brownsweg hebben we al onze boodschappen opgeruimd. We hadden gisteren heel veel groentes gekocht omdat er niet veel groente te koop is in Brownsweg. Nu hebben we genoeg om een week (of langer) door te komen.
    Ironisch genoeg hadden we geen zin om te koken vandaag.. en werd het dus simpel: rijst met groente en een gekookt eitje. Ook lekker hoor!

    Morgen gaan we weer naar school en 's avonds gaan we wel echt koken! (Echt hoor!)

    * Op de foto zie je ons met Don & Gaby! *    Read more

    Map More
  • Suriname 2017
    Day19

    De minivakantie is over: vandaag werden we weer op school verwacht. Hanneke ging vandaag niet wegens slecht slapen/beetje ziekig maar ik had er heel veel zin in dus ging wel. Om kwart voor 8 verliet ik mn huisje om weer de weg naar school te lopen. De ochtendzon is echt een hele fijne temperatuur en de weg naar school is zo mooi!

    De dag begon natuurlijk weer met de vlaggenparade. Daarna begonnen de lessen: eerst een iPadles met groep 2. We gingen de letters h, r en g schrijven met de kinderen. De app die ze hiervoor gebruiken is heel leuk voor de kids dus het was een gezellige les.
    De kinderen beginnen een beetje te wennen aan het idee dat Hanneke en ik komen helpen in de klas. Ze vragen nu ook om hulp bij hun werk dus dat is wel heel leuk.

    Na de pauze gingen Cher en ik met de iPads naar groep 6 om daar hoofdletters te oefenen. Niet hoe je ze schrijft maar wanneer je een hoofdletter gebruikt. Dit bleek nog best moeilijk voor sommige kinderen maar na een uur had bijna iedereen het onder de knie.

    In de 2e pauze ging ik gauw kijken wat er vandaag verkocht werd. Onze favoriete bara's waren er weer. Ik kocht er gelijk 10 zodat ik ze ook aan Hanneke kon geven na schooltijd.

    Op woensdag zijn er maar twee iPadlessen dus Cher was klaar voor vandaag. Ik vroeg aan de juf van groep 4 of ik weer kon lezen met m'n vaste clubje en dat vond ze prima. Het was heel leuk om te zien dat er heel veel kinderen hun vinger opstaken toen ze ging opnoemen wie er met mij meegingen. Al neem ik natuurlijk gewoon elke keer dezelfde mee :').

    Ik probeerde de a,e,o met de kids te oefenen. Ze vinden het heel moeilijk maar zijn wel heel geconcentreerd bezig het hele uur. Eindelijk wist ik ook alle namen goed uit te spreken en op te schrijven (dat krijg je als iedereen Soldieto of Iedeljo heet). Het was echt een hele leuke les!

    Hierna was het tijd om richting huis te gaan. Ik liep met een hele stroom kids mee die allemaal richting het dorp gingen. Dat zorgde voor een hoop gegiebel en onderling druk overleg in het Saramaccaans tot ze uiteindelijk moed hadden verzameld op het welbekende "waar ga je?" uit te spreken.

    's Middags heb ik niet zoveel gedaan, beetje gelezen en gerelaxed tot het tijd was om weer te koken. Mevrouw Jerou (waar we slapen) liet zien dat ze olie had gemaakt van kokos en nog een andere ding (weet de naam niet meer). Gisteren had ze al laten zien dat de kokos en dat andere heel fijn was gemaakt zodat ze er olie van kon maken. Haar hele huis rook superlekker naar kokos!

    We maakten soep met kokosmelk (nog meer kokos), bamboescheuten, groenten en rijst. Het was heel lekker! Mevrouw Jerou had ook een beetje meegegeten en die zei (gelukkig) ook dat ze het lekker vond.

    Morgen weer naar school, leuk!!

    * Op de foto's zie je de kids op weg naar huis vanaf school, onze soep en de kokos (en dat andere) voordat er olie van werd gemaakt! *    Read more

    Map More
  • Suriname 2017
    Day27

    Vandaag op school hadden we 3 iPadlessen. Eerst groep 4 en toen twee lessen bij groep 5 (er zijn 2 groepen 5).

    De kids in groep 4 kennen we nu een beetje door de leeslessen. We gingen op de iPad ook lezen oefenen dus ik ging mn kids even helpen. Ze waren heel enthousiast en deden echt heel goed hun best.

    Na de pauze gingen we iPadlessen geven aan groep 5a en 5b. Veel kinderen hebben hier moeite met lezen en rekenen dus in deze klassen hebben we altijd genoeg te doen qua hulp bieden en uitleg geven. De uren vliegen dan om en voor je het weet is het al tijd om naar huis te gaan.

    's Avonds hebben we gekookte banaan gegeten. Dat is echt m'n nieuwe favoriet!! We hadden ook nog een beetje tempeh over en we aten er rijst met ei bij dus echt een topmaaltijd.

    Morgen is het alweer vrijdag: de week vliegt echt om! Na vrijdag zijn we alweer 3 weken in Brownsweg, dus op de helft van de 6 weken werken..

    * Op de foto zie je ons heerlijke eten :) *    Read more

    See translation
    Map More

You might also know this place by the following names:

Republic of Suriname, Suriname, ሱሪናም, Surinam, سورينام, Surinamə, Сурынам, Суринам, Surinami, সুরিনাম, སུ་རི་ནཱམ།, Swrinam, Suriname nutome, Σουρινάμ, Surinamo, سورینام, Surinaam, Suranam, સુરીનામ, סורינם, सूरीनाम, Սուրինամ, Súrínam, スリナム共和国, სურინამი, Surinamu, សូរីណាម, ಸುರಿನಾಮ, 수리남, Surinamia, Surinaamu, Surinamɛ, ຊູລິນາມິ, Surinamas, Surinama, Sorinam, സുറിനാം, सुरिनाम, सुरिनेम, ସୁରିନାମ, Surinäm, Суринами, சூரினாம், సురినామ్, ซูรินาเม, Sulinami, Сурінам, Xu-ri-nam (Suriname), Surinän, סורינאם, Orílẹ́ède Surinami, 苏里南, i-Suriname

Sign up now
Anzeige