Alexandra tarafından 30 günlük bir macera Okumaya devam et
  • 51ayak izleri
  • 4ülkeler
  • 30günler
  • 464fotoğraflar
  • 52videolar
  • 23,7kkilometre
  • 20,3kkilometre
  • 905kilometre
  • Gün 9

    Santiago murals and coffee

    9 Mart, Şili ⋅ ☀️ 28 °C
  • Gün 10

    Στρείδια 20 χρόνια μετά

    10 Mart, Şili ⋅ ☁️ 11 °C

    Το χοστελ είναι καλο. Η πόλη είναι απλά πανέμορφη, η ομορφότερη που έχω επισκεφτεί . Δεν είναι ακριβώς πολη. Είναι πολούλα χαχα. Την έχτισαν αποικοι Γερμανοί. Έκανα μπάνιο και περίμενα 3 ώρες να πάρω το κρεβάτι μου για να τακτοποιηθω. Πεινούσα ήδη από τις 12. Αποφάσισα να πάω για θαλασσινά στο πιο καλό μαγαζί του χωριού. Ήταν τέλεια. Ο πορτιερης ήρθε κάποια στιγμή να δει τι κανω και με ρώτησε από πού είμαι. Στους άλλους δεν πήγε μόνο σε εμένα ήρθε!! Έχω να φάω στρείδια από την 5 ήμερη του σχολείου στο Παρίσι, που μας πήγαν στον πύργο του Άιφελ. Το τελευταίο πιάτο είναι σπιτικά τορτελινια με γέμιση ένα περίεργο καβούρι και χαβιάρι Σολωμού.Okumaya devam et

  • Gün 10

    Πανηγύρι τοπικών χορών

    10 Mart, Şili ⋅ ☁️ 14 °C

    Γυρνώντας από το εστιατόριο είχε στην πλατεία του χωριού 2 σκηνές. Στην πρώτη που πέτυχα έδειχναν στον κόσμο σάλσα και διάφορους τέτοιους χορούς και τους μάθαιναν χορογραφία. Είπα να κάνω κ εγώ κ έκατσα μιάμιση ώρα χορεύοντας ο,τι μπορούσα, τελικά κάτι κατάφερα αλλά είναι δύσκολο! Στην δεύτερη σκηνή είχαν παραδοσιακούς χιλιανους χορούς και τραγούδια, και μετά αφιέρωμα σε παραδοσιακούς χορούς όλης της λατινικής Αμερικής. Ένιωσα σαν παιδάκι που με πήγαν σινεμά. Τράβηξα σχεδόν όλα τα νούμερα από ένα βίντεο για να τα θυμάμαι. Ξετρελαθηκα. Πέρασαν έτσι πάνω από 4 ώρες σε αυτό το φεστιβάλ. Στην πρώτη σκηνή που επέστρεψα 3 φορές ήταν άνθρωποι εκεί που ήταν από τις 4μιση και ο κόσμος χόρευε μεταξύ τους και με ξένους. Υπέροχο. Μπορεί τόσα χρόνια να μισούσα τα λατιν, αλλά τώρα που είμαι εδώ και το Ζω στην κουλτούρα τους έχω ξετρελαθει. Επίσης στην πρώτη σκηνή είχε ένα χορό μια κοπέλα με σύνδρομο ντάουν. Είχε τόσο πάθος ο χορός της και το έζησε στο 1000 τα εκατό, ήταν μια σταρ. Πήρε τρελό χειροκρότημα. Το βίντεο είναι εδώ μαζί με τα άλλα, γιατί είναι πάνω από 20 και δεν μπορώ να τα ανεβάσω. Αξίζει πολύ. https://photos.app.goo.gl/FzVvgsh9dgcqGwKv9Okumaya devam et

  • Gün 11

    Rafting και ζωές ανθρώπων 11.03

    11 Mart, Şili ⋅ ☁️ 19 °C

    Ενα αργό πρωινό ξύπνησα στις 10:30. Μίλησα με τον συγκατοικό μου τον Λούκας από τη βραζιλία και κανονίσαμε να έρθει και αυτός μαζί μου για ράφτινγκ. Το rafting δεν είχε καθόλου δράση ήταν σαν να πηγαίνω κρουαζιέρα αλλά το τοπίο ήταν μαγευτικό όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες. Όταν γυρίσαμε στην πόλη πήγα και έφαγα φιλέτο μοσχαρίσιο το οποίο ήτανε καταπληκτικό και μία μεγάλη σαλάτα. Το απόγευμα καθίσαμε με κάποια παιδιά από το hostel μέχρι τη μία και μισή το βράδυ και μιλάγαμε. Είναι τρελό τι είδους ζωές ανθρώπων συναντώ σε αυτό το ταξίδι. Ο benjamin από το λος άντζελες ήταν δικηγόρος σε διαπραγμάτευση συμβολαίων real estate ετών 30. Έχει ξενοικιάσει το σπίτι του και ταξιδεύει τον κόσμο εδώ και 7 μήνες. Το 2025 σκοπεύει να εγκατασταθεί για τουλάχιστον δύο χρόνια στην μαδρίτη. Μέχρι τότε θα ταξιδεύει. Τον ρώτησα πού βρήκε τα λεφτά και μου λέει ότι τα μάζεψε.... Έχει ήδη επισκεφτεί στη ζωή του 60 χώρες. Ό,τι κι αν είχαμε να συζητήσουμε στην παρέα ο benjamin ή το είχε ήδη κάνει ή είχε ήδη πάει. Ήταν απίστευτο σχεδόν κουραστικό να κάνεις παρέα μαζί του αλλά όμως μπορούσες να μάθεις τόσα πολλά. Ο niels από τη Δρεσδη, age 28, παράτησε τη δουλειά του στον τομέα της βιοτεχνολογίας, και είχε σκοπό να ταξιδέψει για 9 μήνες. Τελικά κατέληξε ότι θα ταξιδέψει για 4 μήνες. Η Λία, ετών 26, από το Οντάριο του Καναδά, έκανε εκπαίδευση νοσοκόμας για την εντατική, στην εποχή του covid όταν ο καναδάς έδινε κονδύλια για αυτόν τον σκοπό. Δεν άντεξε ψυχικά αυτή τη δουλεια, παρατήθηκε, και αποφάσισε να πάρει ένα μεγάλο break ταξιδεύοντας στον κόσμο ψάχνοντας να βρει τον εαυτό της και το μέλλον της. Ο λούκας, age 31, από τη ρεσήφε της βραζιλίας δουλεύει σε μία εταιρεία οργανώνοντας διανομές για τους πελάτες του αντίστοιχα όπως και εγώ με φορτηγά. Εκείνος είχε απλά μόνο δύο εβδομάδες διακοπές και είπε να πάει μόνος του κάπου που δεν έχει ξαναπάει. Γίναμε φίλοι και αποφασίσαμε ένα κρατήσουμε επαφή. Εντελώς τυχαία είναι καρκίνος με ωροσκόπο λέοντα. Ο χουάν, age under 30, από τη βαρκελώνη είχε σχεδιάσει να γυρίσει τη λατινική αμερική πριν από 4 χρόνια όταν ήρθε ο covid. Το ταξίδι του αναβλήθηκε ήταν πολύ στεναχωρημένος και για αυτό τώρα παραιτήθηκε εντελώς από τη δουλειά του για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Τέσσερις τους πέντε που συναντώ σε αυτό το ταξίδι έχουν παραιτηθεί από τις δουλειές τους για να ταξιδέψουν και φυσικά δεν έχουν ημερομηνία επιστροφής. Το βράδυ ονειρευόμουν τις απογοητεύσεις της ζωής μου οπότε δεν ξύπνησα και πάρα πολύ καλά.Okumaya devam et

  • Gün 12

    Ταξιδι στο άκρο της γης

    12 Mart, Şili ⋅ ☁️ 17 °C

    Ημέρα ταξιδιού προς το πιο νότιο μέρος. Στο Πουέρτο Ναταλες. Με τον Λούκας πήραμε το ταξί για το αεροδρόμιο της πέρα πόλης. Ένας γλυκύτατος γεράκος στον γκισέ της αεροπορικής με έβαλε δεύτερη σειρά παράθυρο. Φάγαμε κ ήπιαμε με τον Λούκας και είπαμε πως θα συναντηθούμε είτε στην Ευρώπη είτε στην Βραζιλία. Έφυγα πρώτη και στο αεροπλάνο σκεφτόμουνα. Τόσες ιστορίες που έχω ακούσει σε δεκα μέρες, χρειάζονται δέκα χρόνια να τις ακούσεις όταν είσαι στάσιμος σε ένα μέρος. Κι εν τέλει, πόσες ζωές έχω ή έχετε όλοι ζήσει ήδη στην ζωή σας; Πώς θα θέλετε να είναι η επόμενη; Από το αεροπλάνο φάνηκε η απεραντοσύνη αυτής της περιοχής. Και είναι αστείο που ξέρω ότι όπου κι αν πιάνει το μάτι μου από το αεροπλάνο, δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος. Πετάξαμε πάνω από τον παγετώνα Γκρέυ. Κάποια στιγμή άρχισα να βλέπω τις μαύρες και καφές αγελάδες, χιλιάδες κατα σειρά σε απέραντες εκτάσεις, να ζουν κι αυτές την ζωή τους. Και συνέχισα να αναρωτιέμαι για όλους αυτούς τους ανθρώπους. Και φυσικά επειδή όλο αυτό το ταξίδι γνωριμίας συνεχίζεται, στο βαν από το αεροδρόμιο προς την πόλη γνώρισα μια Γαλλίδα την Καρολίν, από την Μπορντώ, που ζει τα τελευταία χρόνια κάπου στα Rocky Mountains of Canada και δουλεύει εξ αποστάσεως. Λατρεύει το καλοκαίρι εκεί και πάει κάθε σαββατοκύριακο πεζοπορία, αλλά τον χειμώνα κοιτάζει τον βγάζει άλλου. Ταξιδεύει μόνο με ένα σακίδιο πλάτης. Όπως αυτό που είχαμε στο σχολείο, ίσα λίγο μεγαλύτερο. Έχει έρθει χωρίς πλάνο, ανταλλάξαμε τηλέφωνα μπας και ξαναμιλήσουμε. Στο χοστελ με περίμενε ο ιδιοκτήτης ο Χουάν. Ένας Χιλιανός από το Σαντιάγο, ετών 40, δουλέψε 7 χρόνια μέσα στο πάρκο Τόρρες Πάϊνε, και με έναν φίλο του άνοιξε αυτό το χοστελ που είναι λέει το καλύτερο της πόλης!!! Με καταβοηθησε. Έχω πάθει σοκ με τις τιμές, 700ε η νύχτα στο ξενοδοχείο στην είσοδο του πάρκου. Ακύρωσα την υπέροχη ξύλινη καμπίνα πάνω στην λίμνη γιατί δεν εξυπηρετεί στην εκκίνηση του 22χλμ trail που πρέπει να βγει σε μια ημερα. Λογικά θα αναγκαστώ να πάρω μια σκηνή από εδώ και να το παίξω Ροβινσώνας. Ο Χουάν λέει ότι ήρθα για την περιπέτεια και θα τα καταφέρω. Θα μου δώσει όλο τον εξοπλισμό με ενοικίαση. Αύριο πάω ένα πρωινό τουρ με άλογα, να συλλογιστω το "μέλλον" μου, δηλαδή τις επόμενες 3 4 μέρες, που θα κάνω σχεδόν ελεύθερο κάμπινγκ μέσα στο άγριο φθινόπωρο των νοτίων Άνδεων. Να κάνω κανένα τάμα τον Θεό των βροχών να σταματήσει να βρέχει....και βλέπουμε. Ακολουθεί βίντεο από την ουρά 20 μέτρων στο σούπερ μάρκετ. Με έχει πιάσει αγορά φοβία από τον κόσμο! Έφαγα μια υπέρμετρια πίτσα. To be continued...Okumaya devam et

  • Gün 13

    Καβάλα στ' άλογα

    13 Mart, Şili ⋅ ☁️ 7 °C

    Μια ημέρα περίεργη αλλά με ωραία βόλτα στα λιβάδια και τα δάση της περιοχής. Η φοράδα μου λεγόταν Πέπα. Και φυσικά για ακόμη μια φορά μου έδωσαν το άλογο που θέλει να τρώει 😄😄. Το τουρ ήταν όλο στα ισπανικά και μόνο με στεναχώρησε όταν στο διάλειμμα εκεί που είχαμε την ωραία θέα μας εξηγούσε πράγματα για την περιοχή και εγώ δεν καταλάβαινα τίποτα. Από τους συνδιαβάτες μου, κανένας δε σκέφτηκε να μου μεταφράσει έστω και μία πρόταση ήταν όλοι πολύ στα τέτοια τους. Τουλάχιστον με γύρισαν πίσω στο χωριό. Πέρασα το υπόλοιπο της ημέρας με πάρα πολύ άγχος για το τι θα κάνω και πώς. Τελικά φεύγω 2 μέρες νωρίτερα για αργεντινή και θα περάσω δύο βράδια σε ένα χωριό στην αργεντίνικη παταγονία, από πού δεν χρειάζεται να πληρώσω κανένα λεωφορείο για να πάει στο εθνικό πάρκο. Η διαδρομή ξεκινάει κατευθείαν από το χωριό και αν έχω όρεξη να την κάνω θα την κάνω. Αν όχι απλά θα απολαύσω τη φύση για όσο θέλω. Εδώ τα πράγματα είναι πολύ αγχωτικά και πάρα πολύ δύσκολα το πάρκο είναι τεράστιο και η επιλογές για μεταφορικό μέσο πολύ δύσκολες. Τα καταφύγια μπλοκάρουνε επίτηδες (πιστεύουμε εμείς και οι γερ6στο χοστελ) τις φθηνές επιλογές του camping για να πρέπει ο κόσμος να πληρώνει 150€ το βράδυ για premium επιλογές. Όταν λέμε premium εννοούμε 150€ το βράδυ για να κοιμηθείς στο ίδιο δωμάτιο με άλλα 10 άτομα. Συν 100ευρω για πρωινό μεσημεριανό και βραδινο. Έχω ανεβάσει σχετική φωτό. Υπάρχει και η καμπίνα για ένα άτομο που κάνει 430dollars. Kαι τέτοια απαράδεκτα πράγματα.... Εδώ είναι περιοχή για περπατήματα για elite ή πολύ καλά προετοιμασμένους, και εγώ δεν είμαι. Μία νύχτα στο κανονικό ξενοδοχείο σε καλό σημείο του πάρκου κοστίζει 700€. Θα μπορούσα να πάρω μία σκηνή όπως πρότεινε ο Χουάν και να τους πω να με αφήσουν απλά να την στήσω κάπου γιατί τώρα είναι αργά και δεν μπορώ να πάω πουθενά αλλού και δεν έχω λεφτά. Γενικώς να κλαφτώ. Ακόμα και αυτό να πετύχαινα πάνω στο βουνό σήμερα χιόνιζε και γενικά βρέχει κάθε μέρα. Δεν έχω καμία διάθεση να περάσω από όλο αυτό το Γολγοθά. Περπατήματα κάνω και στην αυστρία και εμπειρία σε τέτοιου είδους κάμπινγκ δεν έχω ούτε θέλω να αποκτήσω. Η καρολίνα που γνώρισα χθες ανέβηκε σήμερα την διαδρομή και δεν μπορούσε να δει καθόλου τα βουνά πίσω από τη λίμνη. Επειδή εδώ στο hostel έχω πληρώσει δύο νύχτες που δεν θα τις χρησιμοποιήσω τις χάρισα στην καρολίνα και θα χρησιμοποιήσει τη μία απ' τις δύο. Μερικά πράγματα για το γερμανούς στο δωμάτιό μου οι οποίοι με βοήθησαν πάρα πολύ να αποφασίσω τι θα κάνω. Ο Σιμόν και η αλινα είναι ένα ζευγάρι από τα νότια της Στουτγκάρδης. Και οι δύο παραιτήθηκαν από τις δουλειές τους πριν από έναν χρόνο. Από τον απρίλιο του 2023 μέχρι το δεκέμβριο 2023 γυρίσαν όλη την ευρώπη με το τροχόσπιτό τους. Περάσανε και 1,5 μήνα στην ελλάδα. Όταν γυρίσαν τα χριστούγεννα ψάξανε για δουλειά και ο Σιμόν βρήκε πάλι στην προηγούμενη δουλειά του. Η αλινα κάπου αλλού. Και οι 2 ξεκινάνε τον Απρίλιο. Ο τρίτος Γερμανός ο Μάτι... Είναι 18 χρονών. Η μαμά του είναι από την Χιλή και ο μπαμπάς Γερμανός. Έχει και τα δύο διαβατήρια. Μεγάλωσε στη Βρέμη. Και με το που τελείωσε το σχολείο αποφάσισε να ταξιδέψει για να γνωρίσει την υπόλοιπη οικογένειά του και να τελειοποιήσει τα ισπανικά του που είναι η δεύτερη μητρική. Μιλάει εκπληκτικά αγγλικά και είναι ένας ξανθός γλύκας. Θέλει να σπουδάσει κτηνίατρος. Είναι χαμογελαστός και πολύ χαλαρός. Οι γονείς του του πληρώσανε από τα 950δολαρια που κάνει το πενταήμερο περπάτημα εδώ στο πάρκο τα μισά, και τα υπόλοιπα μόνος του. Δεν είχε ξανακάνει ποτέ περπάτημα και Το έκανε όλο εντελώς μόνος του. Αύριο φεύγουν όλοι τους και ανυπομονώ να δω αν θα γεμίσει πάλι το δωμάτιο και με ποιους. 7 το πρωί της Παρασκευής φεύγω κι εγώ. Αύριο θα πάρω ένα μίνι βαν με ξεναγό και θα γυρίσουμε όλο το πάρκο από τους χωματόδρομους και θα κάνουμε παντού στάση. Για αυτό έδωσα 60ευρω και άλλα 40 σε είσοδο στα 2 πάρκα. Τουλάχιστον δεν θα κουραστω. Θα φύγουμε 7μιση το πρωί και θα γυρίσουμε 7 το βράδυ. Δεν θα έχω σήμα! Ελπίζω να αξίζει τα λεφτά του. Τουλάχιστον δεν θα πάνε χαμένες οι ημέρες μου εδώ πέρα. Τα λέμε αύριο!Okumaya devam et

  • Gün 14

    Πάρκο Paine del Torres: Το 2013 ένα γνωστό περιοδικό του έβαλε την διάκριση το όγδοο θαύμα του κόσμου. Παρόλο που ο καιρός ήταν έτσι, κατάλαβα την ομορφιά του και γιατί όλοι τρελαίνονται. Κι εγώ τρελάθηκα. Όμως εδώ μιλάμε για αισχροκέρδεια....κάποια κομμάτια είναι ιδιωτική γη κι ένα από τα καταφύγια, αυτό που είναι το τελευταίο και το πιο κοντά στο διάσημο viewpoint των base del Torres, χρεώνει 30€ για 3 κομμάτια τοστ 3 φέτες ψωμί και έναν καφέ. Και για όλο το πακέτο πρωινό μεσημεριανό βραδινό χρεώνει 100€. Τέλος πάντων ας απολαύσουμε τα τοπίο. Από τη νύστα μου κοιμόμουνα σε όλη τη διαδρομή ενδιάμεσα όλων των στάσεων. Ειναι 7 το πρωί τρώω πρωινό και φεύγω για Αργεντινή. Αντίο Χιλή.Okumaya devam et

  • Gün 15

    On the road again 15.03.24

    15 Mart, Arjantin ⋅ ⛅ 5 °C

    Ταξίδι από το πουέρτο νατάλες με λεωφορείο έως στην αργεντινή στο ελ καλαφάτε. Περάσαμε τα σύνορα και ήταν ωραία εμπειρία. Οι δρόμοι ήταν χωματόδρομοι και είχε πολύ πλάκα να βλέπεις το λεωφορείο να πηγαίνει με 20 χιλιόμετρα την ώρα για τουλάχιστον 40 λεπτά. Επειδή αργήσαμε να φτάσουμε έχασα την επόμενη σύνδεση στις 2:30. Εκνευρίστηκα και άρχισα να ψάχνω μανιωδώς να νοικιάσω αυτοκίνητο. Προφανώς και δεν βρήκα και αναγκάστηκαν να περιμένω το λεωφορείο για το el salten στις 6:00 το απόγευμα. Ήταν μια υπέροχη διαδρομή όπως θα δείτε και από τις φωτογραφίες. Μπήκα δεύτερη στο λεωφορείο και έπιασα την τέλεια θέση. Πίσω ου μπήκε ένα group 40 κορεάτων. Δίπλα μου έκατσε μία κορεάτισσα ετών 72 που όταν μου το είπε τρόμαξε τόσο πολύ γιατί το πρόσωπό της είναι λες και είναι 55. Κάνουν τον γύρο όλες τις λατινικής αμερικής για 44 ημέρες. Έφτασα στο έλ σαλten γύρω στις 8:30 το βράδυ. Το τοπίο είναι μαγικό και είναι ένα χωριό πολύ πιο ωραίο από το προηγούμενο που ήμουν. Στο hostel γνώρισα τρεις από τους πέντε συγκατοίκους μου. Η Εμμα από την αυστραλία και ένα ζευγάρι αργεντινών. Η αργεντινή με βοήθησαν αμέσως να καταλάβω τι να κάνω με τις πεζοπορίες και μου τα εξήγησαν όλα μέσα σε μία ώρα. Ήμουν πολύ ευγνώμων και οι κοπέλα είναι ελληνίδα από τη μεριά του προπάπου της αλλά δεν ξέρει πλέον από πού ακριβώς στην ελλάδα. Δεν έχει πάει ποτέ της το δεύτερο όνομά της είναι αλεξάνδρα κ θέλει πάρα πολύ να πάει. Αύριο θα ξεκουραστώ για τα βρέχει όλη μέρα και την κυριακή στις 17 πάω τη μεγάλη πεζοπορία.Okumaya devam et

  • Gün 16

    Η Έμμα κι εγώ 16.03.24

    16 Mart, Arjantin ⋅ ☁️ 5 °C

    Σήμερα ξύπνησα χαλαρά και κατέληξα να είμαι στο δωμάτιο μόνο με την Έμμα η οποία αναρρώνει από μία σοβαρή ίωση. Αποφάσισα να μην φάω πρωινό και να πάω κατευθείαν για κανένα Γκρίλ στις 12 με 13. Η Εμμα ρώτησε να έρθει μαζί κι έτσι πήγαμε. Φάγαμε και μετά πήγαμε για καφέ κι έτσι περάσαμε κάνα τετράωρο μαζί. Μετά αραξαμε στο χοστελ ξέχωρα και πήγαμε στις 19.00 για μπύρες, στην τοπική μπυραρία brewery, κάνουν δική τους μπύρα, πήρα μια τέλεια ΙΡΑ. Έμαθα τόσα πολλά για την ζωή της, μόλις πριν λίγους μήνες αφαίρεσε πίσω από το αυτι της ένα μελάνωμα καρκίνος του δέρματος στάδιο 1. Για δεύτερη φορά στη ζωή της παρατάει το σίδνεϊ και αυτή τη φορά είναι οριστικό. Πούλησε και ένα σπίτι που είχε και δεν θέλει να ξαναγυρίσει πίσω. Έχει και σκωτσέζικο διαβατήριο και αν δεν καταφέρει ναι εγκατασταθεί στη χιλή με τον καινούργιο της έρωτα θα πάει στη σκωτία. Οι τρεις τελευταίες της σχέσεις ήταν με λατινό αμερικάνους. Είχε μία δουλειά που την σιχαινόταν και ήταν πολύ δυστυχισμένη. Μέσα σε 2 μηνες σηκώθηκε και έφυγε..... Περιμένω πρόσκληση γάμου αν πετύχει με τον καινούργιο έρωτα στην χιλή! Αύριο ξυπνάω στις 6 και πάω για την μεγάλη πεζοπορία. Πρέπει να είμαι πολύ γρήγορη αν θέλω να τα δω όλα γιατί στις 6:00 το απόγευμα πρέπει να πάρω το λεωφορείο για πίσω, για το Ελ καλαφάτε. Πρόκειται να κάνω περίπου 20 χιλιόμετρα. Και δεν νομίζω ότι έχω ξανακάνει ποτέ τόσο μεγάλη πεζοπορία...Okumaya devam et