Ribeira dos Louriçais

Het ging flink tekeer vannacht en vanmorgen. Eerst de sfeerverlichting aan en toen ik uit mijn zijraam keek stonden er overal plassen, dan maar lekker koffie zetten 😃
Toch het zonnepaneel buiten gezet, want alles wat er bijgeladen wordt is meegenomen, maar wel het zonnepaneel op een opstapje gezet want anders stond ie helemaal in de blubber.
Mijn fietsje en koelbox, verpakt in aluminiumdoek, had ik gisteren al in de gang van het huisje gezet om te zorgen dat ze niet wegwaaiden en te nat werden, dat was goed gelukt.
Na een hoop getreuzel besloot ik dat ik een sandwich ging eten in een soort restaurantje met als specialiteit gerookte ham van zwarte varkens, dat was 4 km verder, een klein uurtje lopen, en dat wilde ik graag lopen om weer eens te trainen en mijn schoenen verder in te lopen.
Op weg met mijn regenbroek alvast aan, want die is onderweg moeilijk aan te krijgen, gehuld in drie vesten, poncho in mijn rugzak, begon ik aan de trip. In het begin miezerde het nog wat, maar niet genoeg om mijn poncho aan te doen. Daarna liep ik lekker in het zonnetje tot ik het zo warm kreeg dat ik nodig het dikste vest uit moest doen. Langs de weg het bord Velocidade controlada 50 km, dat heb ik niet eerder in een ander land gezien, het betekent dat als je harder rijdt dan 50 km springt het stoplicht op rood. Dan moet je wachten en heeft het harder rijden geen zin gehad. Dit gebruiken ze dikwijls vlak voor een dorp of stadje, je krijgt geen bekeuring oid
Ik heb dus maar even mijn pas vertraagt om niet voor een rood stoplicht te staan 😂
Het was overal behoorlijk nat en mijn schoenen zien er nu beslist niet nieuw meer uit 😃
Mooi kerkje onderweg en veel ooievaars die gaan nestelen.
Bij het restaurantje aangekomen eerst die regenbroek maar uit die niet nodig was onderweg.Een abatenado en een sandwich met kaas en gerookte ham besteld, dat was een hele hap, maar lekker.............. 😋
Het restaurantje bestond uit een toonbank met 4 tafeltjes. Toen ik aankwam stond natuurlijk de televisie aan, er was een man in rolstoel die met een andere man aan een tafeltje zat en een man die voor de toonbank bleef staan alsof het een bar was. Hij had een espresso, een alcoholisch drankje in een klein glas en hij gaf de hele tijd met luide stem commentaar op wat er op de televisie gebeurde. Voordat hij weg ging bestelde hij nog een fles rode wijn en rekende niet af maar liet het in een beduimeld boek opschrijven.
Een mooi tijdje blijven zitten, mensen kijken en boek lezen.
Omdat de regenbroek op de heenweg niet nodig was ging die in de rugzak evenals de poncho. Maar dat was buiten de waard gerekend, na een kwartier begon het te regenen. De poncho had ik snel aan, maar met die grote, hoge wandelschoenen kreeg ik de regenbroek echt niet aan onderweg. Nou ja, rok ophijsen tot die onder de poncho verdween en gaan met de banaan.
Toen ik terugkwam was ik blijkbaar heel nat om te zien want Raymond zei kom toch binnen! Maar ik had geen zin om de hele Adegavloer zeiknat te maken met mijn poncho en mijn blubberschoenen. Dus naar het huisje, toch wel makkelijk zo dichtbij, eerst de poncho maar uit en daar over een stoel gehangen. Dan verder strippen in de camper, de legging, rok en sokken waren behoorlijk nat. Geen probleem, dan maar vast de pyama aan. Soep als avondeten, fijn dat dat al klaar was.
Een hele goeie dag, heerlijk om toch te gaan wandelen en je niet tegen te laten houden door het weer.En savoir plus