Van Isinlivi naar Chugchilan

De eerste dag van onze echte tweedaagse richting Quilotoa. Na een super lekker ontbijt zwieren we onze rugzak op onze rug en zijn we weg. Eindbestemming Chugchilan, 12km verder, 670m klimmen en 420m dalen.
Op zich geen gigantische wandeling, maar we merken al gauw dat de hoogte ons parten speelt: bij de minste inspanning ben je buiten adem.
De voormiddag ging heel vlot want het ging vooral naar beneden. 's middags hebben we ons lunchpakket opgegeten in een mini dorpje met enkele huizen. Op het marktplein komen we 4 Amerikaanse mountainbikers tegen. Een van hen had in de zomer een fietstour langs alle Belgische trappisten gepland. Buiten een eenzame wandelaar op blote voeten die dezelfde wandeling als ons aan het maken is komen we niemand tegen.
Na de middag beginnen we aan het stuk naar boven, wat best pittig is. Geen wandeling voor mensen met hoogtevrees! Gelukkig komen we na een tijdje Andes tegen, een mooie hond die ons leek op te wachten in de middle of nowhere. Met de afleiding van Andes werden de laatste kilometers vlotjes afgelegd en konden we genieten van een lekker ijsje in Chugchilan.
Het prachtige hotelletje werd uitgebaat door een koppel grootouders. In plaats van 1 familiekamer kregen we er 2, iedereen content!
Na het lekkere avondeten heeft de vrouw van het hotel al onze muggenbeten nog eens komen behandelen met limoen, wat in het begin heel hard prikt maar uiteindelijk wel werkt!Leggi altro