Sri Pada

Na een paar uurtjes slaap, die we flink nodig hadden na de korte nacht van gister en de lange reis van Ella naar Nallathaniya, ging om kwart voor 2 de wekker. Tijd voor DE klim. De klim naar de top van Sri pada, oftewel Adams peak. Goed ingepakt begonnen we in het donker. Eerst langs een flinke Kermis met allemaal kraampjes. Kraampjes met knuffels (ja van die zachte grote knuffelberen..vraag me niet waarvoor!), mutsen en handschoenen en eten. Daarna begon de echte trap, met 6000 onregelmatige treden: soms grote treden, soms treden van niks. De top was verlicht en konden we al vanaf het begin zien. Ons geduld werd flink op de proef gesteld, want na een uur leek hij nog geen meter dichterbij...
Na 3,5 uur klimmen stonden we eindelijk op de top. De zon begon op te komen en zorgde voor een prachtige rode lucht. Als sardientjes in een blik stonden we opgepropt op het kleine topje, want iedereen wilde het beste plekje met het beste uitzicht voor de zonsopkomst. Dat viel wel even tegen, want onze benen konde wel een bankje gebruiken om even bij te komen van de klim. De prachtige zonsopkomst en het uitzicht maakte het gelukkig helemaal goed. Wauw, adembenemend!!Читать далее