Dag 8- Au Revoir La Belgique!

De dag die je wist dat zou komen is helaas hier😢 Vanochtend werden wij wakker met het drukkende gevoel; over een paar uur gaan wij naar huis toe. Tussen 10 en half 11 moesten we uitchecken dus dat gaf ons nog meer dan genoeg tijd om onze spullen in te pakken. Daar waren we gisteren al mee begonnen dus dat ging lekker vlot en soepel! Nadat onze koffers/tassen waren ingepakt en de meeste boodschappen in de tassen zaten, gingen we nog even ontbijten. Zoveel mogelijk moest op! Dat hoef je mij geen twee keer te vertellen😛 Het was een lekker ontbijt met worstjes, pannenkoekjes, broodjes en eitjes😂 Daarna was het een kwestie van alle boodschappen inruimen, de rattenkooi uitruimen, Bink nog laten plassen en uiteindelijk de auto inladen! Daar gingen heel wat minder boodschappen in dan op de heenweg, dus die kon lekker vol! Ook de aanhangwagen is goed volgeladen zodat we in de auto zelf weinig spullen hadden en alle ruimte hadden om te zitten.

Tijdens een inpakronde moet je Hans en Julia allebei aan de andere kant van het terrein plaatsen, anders krijg je:
- Onbeperkt aantal scheldwoorden over en weer
- Piekende stress levels met zowel een verhoogde bloeddruk als adrenaline kicks
- Ergernissen over saus

MAAR WACHT! ER IS MEER!
Plaats je ze de laatste vijf minuten bij elkaar dan krijg je:
- Mensen die over elkaars voeten struikelen
- Ballende vuisten en dreigementen

Dus Hans ging de auto inladen en Julia bleef zoveel mogelijk in het huisje! Dat ging redelijk goed zo. Laten we zeggen dat die twee allebei slaap nodig hadden!

Verder ging het inpakken weer net zo soepel als op de heenweg. Om iets over half 11 moesten we dan uiteindelijk afscheid nemen van ons huisje 88 op de hei. We hebben het heerlijk gehad in ons lekkere huisje zonder buren, met uitzicht op de mooie Granse Frens (hoe ik het altijd zo mooi kon zeggen, ik bedoelde natuurlijk altijd de Franse Grens) en loopafstand naar het zwembad. Het was simpelweg heerlijk❤️

Voordat we gingen uitchecken moesten we even het vuil bij de stort brengen, waarna we voor de laatste keer de steile helling opreden en richting de receptie gingen. Na een snelle uitcheck gingen we dan opweg! Na een kleeeine omweg (verkeerde afslag🤣) kwamen we op de snelweg terecht! Op naar huis! Nog even snel tanken en op naar de Nederlandse grens, waar we gecontroleerd zouden worden! Of niet?

Het antwoord was nee! We hadden allemaal netjes onze bewijzen klaar (behalve Julia want haar telefoon was net gevallen vlak voordat we de grens naderden😆) en op het moment van belang bleek dus dat ze op dat moment niet aan het controleren waren bij Woensdrecht! Ach, dat scheelde in ieder geval een kwartiertje rijden en elke minuut was er eentje want ik moest onderhand enorm nodig naar de wc! Julia en Yvonne ook, dus het was prettig te weten dat we na de grensoverschrijding binnen een half uur thuis zouden zijn.

Na nog een paar liedjes gezongen te hebben in de auto waarbij Julia vieze tekstjes verzon😛 waren we alweer thuis aangekomen🥲 Een bitterzoet moment, zowel de realisatie dat de vakantie in België echt voorbij was, als de realisatie dat je weer lekker op je eigen plekje bent, waar je helemaal jezelf kunt zijn. En in sommige gevallen iets té jezelf 💨🤣

Na het uitpakken en leeghalen van de aanhanger gingen Hans en ik weer richting de autoverhuur, om onze mooie Ford Focus weer in te leveren😢 met pijn in het hart zeiden Hans en ik het mooie autootje gedag. Hij heeft ons meer dan 700 kilometer overal enorm fijn naartoe gebracht.

Ook had Hans nog een verrassing tegoed! Ik had namelijk zijn cadeautje thuisgelaten in verband met beschadigingen en het feit dat het een beetje groot was om mee te nemen. Het was een zelfgemaakt decoratiebord met een ‘In onze tuin…’ versje😋 Hij krijgt een mooi plekje in de tuin!

Na even bijgekomen te zijn en de buurman op bezoek gehad te hebben om bij te kletsen en een souvenirtje te geven, zouden we ons laatste avondmaal samen doorbrengen bij een super culinair restaurant: De twee gouden bogen. In de volksmond ook wel McDonalds genoemd😋 Na een heerlijke maaltijd gingen we terug naar casa de Timmer, waarna ik alweer mijn spullen inpakte om richting de camping te rijden!

De vakantie is officieel voorbij, en dus is dit blog ook aan zijn einde gekomen! Er komt nog een extra post met alle leukste foto’s die niet bij de dagelijkse posts terecht zijn gekomen, waarna we helaas dit reisblogje gaan afsluiten! Ik heb er weer van genoten om alle leuke herinneringen op te schrijven en om in de toekomst alles weer met een lach terug te kunnen lezen.

Familie Timmer wederom bedankt dat ik dit jaar weer gezellig mee mocht! Zonder jullie woorden, acties, grappen en grollen zou het niet zo memorabel zijn geweest als dat het nu is. We hebben er met z’n allen een heerlijke vakantie van gemaakt!Read more