Madagaskar is één van de armste landen van Afrika (of de wereld eigenlijk). Dat was de afgelopen dagen wel duidelijk. De industriestad Antsirabe, is minder arm en dat is te zien. De huizen en gebouwen zijn niet meer van riet (met soms ook leem), maar met bakstenen of beton. Er is meer verkeer, mooiere kleding, meer producten te koop en helaas ook meer afval op de straat. En ook meer verschil tussen arm en rijk.
Na de spullen te hebben weggezet in de hotelkamer, zijn we een rondje gaan lopen door de stad. We lopen naar wat koloniale gebouwen toe die we tijdens de mini-tour met de bus hebben gezien. Er blijkt kermis te zijn en we worden aangeklampt door mensen die ons tasjes en ansichtkaarten willen verkopen of een ritje met de pousse-pousse (een door mankracht voortgetrokken - of fiets riksja). Bij een kerk worden we dan weer aangeklampt door bedelaars, even de kerk instappen geeft ons echter rust. Nou ja, soort van, want het koor wat zingt moet wel op volume maximaal door de boxen heen schallen. Geen mogelijkheid om een kaarsje te branden, dus we gaan weer. Na een paar honderd meter zijn we de bedelaars kwijt. We lopen door de autowasstraat, maar dan de handmatige versie met water uit het meer. Her en der krijgen we nog steeds de 'bon jours' en variaties daarop toebedeeld. Via het tankstation voor de nodige snack-inkopen, lopen we terug naar het hotel.Read more