Costa Rica!

October - November 2023
Ik ga lekker alleen 3 weken rondreizen in Costa Rica. Ik kan niet wachten om alle biodiversiteit te ontdekken, nieuwe mensen, lekker eten wat regen en de zon. Read more
  • 26footprints
  • 3countries
  • 25days
  • 156photos
  • 4videos
  • 20.0kkilometers
  • 19.0kkilometers
  • Day 10

    Kilometers! 370 kilometer, Uvita it is

    October 27, 2023 in Costa Rica ⋅ 🌧 27 °C

    De trouwe lezer weet dat het een vroegertje was vanmorgen. Om 5:15 stonden we langs de kant van de weg. Het is hier heel normaal om gewoon 'ergens' te gaan staan en je hand op te steken als de bus eraan komt. Rond 5:40 was deze er, slaapdronken stapte we in en werden we warm onthaald. Onze UK 'vrienden' uit La Fortuna zaten in de bus! Direct even lekker bijgepraat, dat was gezellig. Het begin van de bustocht waren er extreem veel bochten dus nam ik snel een primatour tegen de misselijkheid. Één van de UK vrienden werd helemaal niet goed en Juul en ik hadden het ook zwaar. Gelukkig ging het net goed en hoefde niemand te spugen. Rond 11:15 kwamen we aan in San Jose en om 12:15 zou de bus naar Uvita gaan.

    Op dit bus station stonden heel veel taxichauffeurs te wachten op aankomende reizigers. Schreeuwend probeerde ze de aandacht te trekken en ze riepen 'Mexico, Chile, Nicaragua, where you want to go'. Wij riepen grappend 'Holland' terug.

    Ik haalde nog even een koffie en probeerde er achter te komen van welk platform deze bus ging. Er werd mij verteld dat er om 12:00 werd omgeroepen vanaf waar deze gaat. De omroeper was niet te volgen, het ging in snel Spaans en via de intercom. Weer wat navraag gedaan en niemand sprak uiteraard Engels. In mijn gebroken Spaans kwam ik er achter dat 'Verde, verde' de juist bus was, de groen bus dus.

    Deel 1 gehad, op naar deel 2. Om 12:15 stapte we in, na ons misselijkheid avontuur gingen we voorin zitten. Beide aan 1 kant van het gangpad. Al snel kwam er een man binnen en die riep 'quatro, quatro'. Hij zat op stoel nummer 4 en die bleek naast mij te zijn. Deze meneer had nog nooit gehoord van het woord aura denk ik. Breed uit met z'n benen wijd lukte het mij nog net de armleuning naar beneden te doen waar hij direct z'n elleboog op plantte. Ik had nog minimale ruimte. Ook vond hij het heerlijk om te praten en bleef hij maar tegen de chauffeur praten overdreven hard, erg vermoeiend. Op de meest random plekken stopte de chauffeur en stapte er weer wat mensen in. Een deel van de mensen neemt de zitplaats nummering erg serieus en anderen totaal niet. Erg verwarrend soms. Het kan dus ook zo zijn dat halverwege iemand erbij komt die ern kaartje heeft van de plek waar jij zit.
    Deze bus had wel airconditioning, dus al snel werd het erg koud. Gelukkig had ik een trui in m'n tas. Deze rit viel qua bochten verder mee, dus ik probeerde wat te slapen met een podcast in.
    Het is bij dit soort bussen normaal om na 2 uur te stoppen zodat je naar de wc kan en/of wat eten of drinken kunt halen, zie foto. Op deze stop kwamen we Jordan tegen, een Tico (een mannelijke inwoner van Costa Rica) uit Corcovado (het zuiden van Costa Rica) die z'n bus had gemist. Hij ging dus een stuk met ons mee. Hij probeerde contact te maken dus ik raakte met hem aan de praat. Nouja aan de praat, deze man kon meer Engels dan de gemiddelde Tico of Tica, maar dan toch weer net niet waardoor elk verhaal wat hij startte net te vaag was waardoor ik steeds reageerde met yes, yes of ik soort van mee ging in zijn toon als het positief of negatief was. Dat ging ook nog wel eens mis haha maargoed hij had niet perse iets door.

    Na ruim 370 kilometer reizen van vandaag zijn we aangekomen in Uvita! Wat een tocht vandaag. We hebben 12 uur gereisd waarvan we 11 uur in de bus hebben gezeten, jeetje mina! Tevens door file. Je weet hier nooit precies of je bus op tijd gaat, of je er de aangegeven tijd over doet en waar en wanneer die precies stopt. Onderaan de streep gaat het meestal wel vrij goed.
    Nu lig ik lekker in bed, ik ben kapot. Morgen op walvissen pad, ik ben zo benieuwd. Wil je voor mij duimen/bidden/hopen dat we iets zien?! Duizend maal dank!

    Chipsmeter;
    Die is op pauze, we hebben 2 smaken gekocht maar nog niet gegeten.

    Vogelmeter;
    We hebben bijna een vogel aangereden met de bus omdat ze op de weg aan het eten waren😅

    Amerikanenmeter;
    Onder mij in het stapelbed ligt een Amerikaan😱 ik moet oppassen met wat ik zeg. Ze lijkt aardig. Het is ook goed als de goede kant van de Amerikanen getoond wordt. Verder zit hier een meisje uit Texas. Ook zij komt best prima over. Benieuwd of dit zo blijft of hoe het zicht ontwikkeld. Wellicht zijn er ook 'nuchtere' Amerikanen.
    Read more

  • Day 11

    To see or not to see the whales

    October 28, 2023 in Costa Rica ⋅ 🌧 27 °C

    Eindelijk de dag waar ik denk ik het meeste van alle dagen naar uitkeek. Op zoek naar de walvissen🐋🐳!!!
    Na het ontbijt van yoghurt, muesli, banaan en primatour, gingen we naar het verzamelpunt. Hier kregen we een korte instructie, en moesten we een 'emergency contact' doorgeven voor als alles mis zou gaan.👌🏻😅🤣 Dat klinkt geruststellend!
    Na 10 minuten lopen kwamen we aan bij zee. Het was duidelijk eb want het water stond mega laag. Juul en ik maakte ons licht zorgen over de golven gezien de zeeziekte. We hoopten maar dat de primatour haar werk zou doen.
    We stapten de boot in en de eerste golf, nog in de branding, maakte ons al doorweekt. Prima start.
    We vaarden de zee op en waren vol spanning. Er waren een aantal meiden in ons hostel die gister niks hadden gezien. De dag daarvoor was er wel wat gezien en aangezien het walvissen seizoen op z'n einde is (eind oktober zijn ze weg) is het altijd maar de vraag of je wat ziet. We vaarden langs een grot en niet heel veel later zei de gids, 'We have a report'. Precies voldoende informatie om scherp te zijn dat er iets is, en precies te weinig informatie zodat je niet weet of en wat een 'report' nou precies is. We vaarden een heel stuk de zee op, maar er was niks. We waren even aan het dobberen en niet veel later 'We have a report'. Spannend! Weer gingen we een stuk varen en daar aangekomen weer niks. Wat een spanning je weet nooit wanneer wat komt en je gaat af op de kennis en kunde van de gids en crew. We waren weer aan het dobberen toen de gids weer zei 'We have a report'. We vaarden een heel stuk de zee op en daar lagen 3 andere boten te dobberen, zou het dan toch....?! Er gebeurde niks het was helemaal stil op de golven en wat wind na. Vol spanning keek iedereen elkaar aan, zou het dan nu wel zo zijn. Ineens zagen we een rug van een walvis en de moeder! Wauw wat vet, niet veel later zagen we het weer! En het kalfje sprong uit het water, magisch en krachtig beest zeg super tof. Elke 5 a 10 minuten kwamen ze omhoog en konden we ze zien. Er was zelfs 1 moment waarbij de boot zo dicht bij de walvissen was dat ze op max 5 meter van ons af boven kwamen. Wat een gigantische beesten en zo dichtbij dat is echt mega bijzonder! Dit voelde toch wel euforisch, zo vet vonden we het. Naast dat we hiervan allemaal beeldmateriaal hebben geschoten, heb ik genoten van het uitzicht op de dieren en genoten dat het zo dichtbij was. Wat een geluk en wat vet dat we dit hebben mogen mee maken. Heel dankbaar hiervoor.
    Niet veel later gingen we weer terug naar de kust. Wat een ervaring! Ondanks dat we niet helemaal fit waren door de zeeziekte. Dank voor iedereen die heeft gebid/gehoopt/geduimd! Het heeft allemaal gewerkt!👌🏻🐳🐋☀️🇨🇷💃🏼🪩

    Daarna zijn we lekker naar het hostel gegaan en waren we aan het nagenieten.
    De zon scheen heerlijk dus na de lunch zijn we nog naar het strand gewandeld waar we in zee hebben gezwommen. Heerlijk water.
    We zijn terug gegaan en uit eten geweest en we hebben geproost op een van onze laatste avonden en dagen samen. We hadden een leuk tentje uit gezocht maar deze bleek dicht en ohja deze bleek ook te koop te staan😅 tot zover. Uiteindelijk ergens anders een lekker pasta gegeten.
    Daarna deed het regenseizoen haar naam weer eer aan. Bliksem onweer en stortregen vulde deze avond. Nu weer lekker slapen. Toch wel een intensieve dag.

    Chipsmeter;
    Smaak: chili cheese jalapeño
    Structuur: 7,5
    Smaak: 7,8
    Totaal score: 8, prima lekkere chips!

    Vogelmeter;
    Voor we de boot in stapte zagen we een pelikaan! Heel cool. Toen we eraf stapte zag ik een witte ibis en het hostel waar we nu zitten heeft zoveel vogels in de achtertuin dat het elke dag genieten is.

    Amerikanenmeter;
    Uiteraard hadden we op onze boot een Amerikaans stel. De eerste keer dat er een walvis uit sprong was. 'Holy cow people' haar stopwoordje was 'people' dat zei ze te pas en te onpas. Op het moment dat de walvis heel dichtbij was zei/schreeuwde ze 'What about that for up close people'. Later vroeg de gids of er iemand ziek was, iedereen zei nee en deze dame antwoordde 'No not at all, you know I never get sick people'. Waarop wij zeiden, niemand heeft je dat gevraagd maargoed. We hebben weer gelachen!
    Read more

  • Day 12

    Laatste dag in Uvita

    October 29, 2023 in Costa Rica ⋅ 🌧 26 °C

    Er was geen plan voor deze dag, heerlijk, eens zien wat de dag brengt. Bij het ontbijt waren er 2 andere meiden en die waren van plan om naar de waterval van Uvita te gaan lopen. De Catarata waterval. Een goed uur lopen, maar als het goed is zouden we dan prachtig uitzicht hebben en konden we daar zwemmen. Boterhammen smeren, en aan de wandel. Halverwege haalde ik een kaartje voor de bus voor morgen en toen begon het te regenen. We twijfelden of we door moesten lopen of niet. De regen was warm en het was nog steeds 25 graden dus het deed ons eigenlijk niks. De meid uit Amerika (+1 voor Amerika) zei 'My dad always says what is better water-resistant than my skin? So why wear so many clothes?!' Want ja hoe minder je draagt hoe minder er nat kan worden, dat is wel het motto hier.
    We liepen een stuk over de weg en kwamen daarna op de onverharde weg terecht. Na een goede 3 kwartier lopen kwamen we aan bij een rivier. In het midden van de rivier was een klein soort eilandje. En achter dat eilandje zag de stroming er erg sterk uit. Ëén van de meiden (weer +1 voor Amerika) probeerde over te steken, maar het tweede stuk ging niet. Ze liep een stuk tegen de rivier in over de rotsen en probeerde daar over te steken. Dat lukte haar uiteindelijk wel! Er volgde er nog 1 dame. Wij dachten met z'n 3e. Alles wat je heen moet, moet je ook weer terug. En we zagen het niet echt zitten, dus wij gingen met z'n 3e terug. Na de lunch een lekker boekje gelezen in de hangmat en rustig aan gedaan. Ik ben de achtertuin in gegaan met m'n verrekijker en heb weer heel wat vogels gezien. Ook een aantal die ik niet eerder had gezien, dus die toegevoegd aan m'n app.
    Wel wilde ik nog graag zwemmen, dus we liepen naar het strand. Elk strand hier zit in het nationaal park, dus je moet entree betalen. Gister konden we nog gratis omdat we de walvis tour hadden gedaan. We kwamen er rond 16:30 aan (het sluit om 18:00) en moesten alsnog betalen, terwijlwe alleen even wilden zwemmen. We wilden niet betalen dus we liepen weer terug. Ik ben uiteindelijk nog door gelopen naar een andere ingang van het strand en daar kon ik zo doorlopen. Ik heb nog even gezwommen en genoten van de zon die onder ging achter de wolken en de gieren die boven de palmbomen uit kwamen vliegen tijdens het zwemmen. Een klein magisch momentje.

    De meiden waren terug van de waterval en lieten foto's aan ons zien. Toen kwamen we er achter dat dat niet de juiste waterval was haha dus hun hele wandeling was voor niks uiteindelijk.

    Vandaag ben ik voor het eerst verbrand. Een klein beetje op m'n schouders en m'n nek😅🥲

    We hebben gegeten en op een gegeven moment kwam de beveiliging van het hostel en er ontstond een soort night tour de achtertuin in. Al vrij snel zagen we 3 wasberen! Die had ik nog niet gezien. Verderop zagen we een kaaiman. Blijkbaar leven er 2 kaaimannen bij dit hostel in het water vlak bij, en soms lopen die het toilet gebouw in. Gelukkig heb ik savonds nog niet hoeven plassen anders was ik die wellicht wel tegen gekomen! We zagen nog een slapende vogel en een kikker. Toch weer leuk.

    Morgen nemen Juul en ik afscheid van elkaar, voelt gek en goed tegelijkertijd. Ik heb morgen weer een reisdag, benieuwd wat dat mij gaat brengen.

    Chipsmeter;
    Laatste gezamenlijk Chipsmeter. Ik weet nog niet of deze in stand blijft.
    Smaak; tortilla cheese
    Structuur; 6,7
    Smaak; 7,3
    Totaal score; 7

    Vogelmeter;
    Vandaag heb ik 2 ijsvogels gezien! Twee keer de groene ijsvogel. Het blijven mega vette beesten. Elke dag zie ik ook super veel gieren, die vind ik ook zo tof! Ik zag een mooie roofvogel in de achtertuin zich wassen, Yellow headed caracara. En een mix tussen een meerkoet en een steltloper, Northen Jacana.
    Vlak bij de rivier hebben ik 2 toekans gezien de Yellow throated toecan.
    Het was een dag vol vogels, heerlijk.

    Amerikanenmeter;
    Ik heb veel gepraat met de girl from Californië en ik moet zeggen ze heeft me positief verrast! Ze zei wel duizend keer 'like ....' als ze iets aan het vertellen was, maar ze is oprecht leuk, aardig en grappig met zelfspot. Dus de Amerikanen komen iets positiever in beeld. Zo ben ik dan ook wel weer.
    Read more

  • Day 13

    Terug naar San José

    October 30, 2023 in Costa Rica ⋅ 🌧 22 °C

    Om 5:15 ging de wekker van Juul in onze kamer. Ze ging met 2 meiden van het hostel naar de watervallen. Ik ben m'n bed uit gegaan om gedag te zeggen en daarna nog even lekker m'n bedje in gegaan. Wel gek om nu niet meer met haar te zijn, maar het is helemaal goed zo.

    Ik pakte m'n tas in en rond 10:00 ging ik naar de busterminal. M'n bus zou rond 11:00 gaan en ik moest er uiterlijk 10:40 zijn. Ze weten nooit precies hoe laat de bus vertrekt omdat deze om 8:00 ergens start en er vaak wel file is of ander random op onthoud. Rond 10:40 stonden er 5 bussen, ik had geen idee welke 'mijn' bus was. Dit bleek bus 110 te zijn, en dit was dezelfde chauffeur die mij naar Uvita heeft gebracht. Er was wel iets van herkenning wat wel grappig was. Deze bus was best wel vol, maar ik had gelukkig nog een plekje naast een vriendelijke meneer die een poging deed om een gesprek aan te gaan in het Spaans, maar door mijn gebrekkig Spaans strandde dit gesprek vrij snel😅 Engels leek de meneer niet helemaal te snappen.

    De bussen stoppen hier te pas en te onpas, er zit letterlijk geen systeem in. Iemand zegt, mag ik er daar en daar uit en dan gebeurd dat ook. Er was een dame die ruim een kwartier weg was en de bus was dus op haar aan het wachten, maar iedereen gaat er gemoedelijk mee akkoord.
    Zonder al teveel file kwamen we rond 15:00 aan bij de terminal in San Jose. Het was voor mij 20 minuten lopen naar mijn hotel. Daar aangekomen bleek dit een vrij krakkemikkig hotel te zijn, maargoed daar is de prijs ook naar. Het is alleen douchen, slapen en morgen weer door naar Puerto Viejo.

    Ik was even vergeten dat je in deze stad een dikke huid moet hebben en veel moet negeren. Er wordt veel geroepen naar je hoofd. Al zeg ik de meeste vriendelijk gedag, er zijn ook veel zwervers op sommige stukken. Ook weer lekker veel prikkels, kennen we die post nog😉 Nadat ik een bus ticket voor morgen had gehaald, boodschappen had gedaan en geld had gepint ben ik uit eten geweest bij Cafe Rojo. Op 2 minuten lopen van mijn hotel. Ik zag hem toevallig op TripAdvisor en deze had super goede reviews. Heerlijk Vietnamees eten in een soort (bijna Hollandse) huiskamer met Spaanse muziek. De combinatie geeft een heerlijke sfeer. Dat is erg leuk. De mensen zijn ook super vriendelijk en het eten echt goed! Daarna lekker terug naar hotel, serie kijken en slapen. Morgen om 8:00 de bus naar Puerto Viejo. Ik ben benieuwd.

    Chipsmeter;
    Er is geen chips gegeten vandaag😅🤷🏼‍♀️

    Vogelmeter;
    Lang in de bus gezeten en er waren niet mega veel vogels. Wel onderweg veel gieren gezien en vanmorgen nog de kaaiman gezien bij het hostel in Uvita. Dat was wel tof. Je moet een beetje inzoomen bij de tweede foto dan zie je hem zitten in het midden.

    Amerikanenmeter;
    Dit is de eerste dag zonder dat ik in contact ben geweest met een Amerikaan, halleluja! Hahaha
    Read more

  • Day 14

    Adios San Jose. Hola Puerto Viejo

    October 31, 2023 in Costa Rica ⋅ 🌧 27 °C

    Ik merkte dat ik erg graag uit San Jose wilde vertrekken. Ik liep in de ochtend langs allemaal zwervers en ondanks dat het eten gister heel lekker was, sliep ik niet in een mega fijne buurt. En dan niet te spreken over het bed met bulten haha. De kussens en het bed waren erg slecht. Gelukkig vertrek ik hier en heb ik voor m'n laatste nacht in San Jose een wat gezelliger en ik denk betere kamer geboekt.
    Op het busstation raakte ik aan de praat met een Canadese en Amerikaanse dame. Deze waren wel gezellig maar zaten een stukje achter mij. Im deze bus werden de busnummers op het kaartje weer heel serieus genomen. De chauffeur zei direct welk nummer je had en keek of je daar ging zitten. Anders riep hij je nogmaals je nummer na. Gelukkig zat ik op de 2e rij in de bus, goed tegen de wagenziekte. De bus vertrok precies op tijd! (That's a first).
    Deze busrit had gelukkig weinig bochten wat het super fijn maakte voor mijn reisziekte. Aangekomen in Puerto Viejo merkte ik direct dat de sfeer heel goed was ookal regende het wel. Een man zat rustig kokosnoten stuk te maken op zn wagentje en een andere man zat in de boom bladeren te kappen. Ziet er toch wel enigszins eigenaardig uit, zo'n man hangend in de boom zie foto's, maar wel tof.
    Na 10 minuten wandelen kwam ik aan bij m'n hostel. De eigenaar van m'n hostel is super fijn en aardig. Hij is chill legt alles duidelijk uit en de sfeer is direct al relaxed.
    Ik had mij lekker geïnstalleerd op m'n kamer en was gaan chillen in de hangmat. Ik voelde me wat onrustig en 2 meiden gingen hardlopen, dus ik dacht goed idee. Met 30 graden en mega hoge luchtvochtigheid heb ik toch 4,5km gerend. Dat was desalniettemin erg lekker.

    Er zijn best wat gezellige dames in het hostel en ook een aantal Nederlandse. Ik slaap met 2 Franse dames op de kamer waarvan 1 mij uitnodigde om mee te gaan naar een karaoke feestje en daarna naar een Halloween feest. Blijkbaar wordt dit groot gevierd hier.
    Het is dus vandaag Halloween en daar stond ik helemaal niet bij stil. Ik ben met andere meiden naar de feestjes geweest en dat was heel gezellig. Met een gemêleerd gezelschap van wat Nederlanders, Duitsers, man uit Peru en wat Fransen hebben we een leuke avond gehad. Het is nu redelijk laat en morgen wilde ik met een Frans meisje naar het Cahuita National Park gaan. Ik weet eigenlijk nog steeds niet of dat nou wel of niet gaat gebeuren haha maargoed het is vakantie. Rustig aan, lekker chillen en morgen zien we wel. Ik heb genoeg dagen hier, dus anders doe ik dat een dagje later.
    Read more

  • Day 15

    Het is hier fantastisch!

    November 1, 2023 in Costa Rica ⋅ 🌧 28 °C

    Dat klinkt als een slechte slogan van een slechte film of serie. Op dit moment geeft het wel weer hoe ik mij vandaag voel.

    Na ons feestje van gister, stond ik met lichte hoofdpijn op. Gisteravond heb ik met 2 Nederlandse meiden, 2 Duitsers om 1u snachts koekjes gegeten, water gedronken en gezellig gekletst. We raakte in een gesprek over rijst en bonen waarna de Duitser met een liedje kwam over bonen en rijst die blijkbaar gedraaid was op het feestje. Het was vrij hilarisch. Voor de liefhebber, zoek dit op. Het nummer heet; Rice and Beans (zou je denken) van Compania Folclorica Matambu. Luister dit voor een vrolijke noot! 🤪

    Vanmorgen kwam bij mij de realisatie binnen dat ik gistermiddag onderweg in de bus van San Jose naar Puerto Viejo een koffie heb gekocht voor 1000 colones (circa €1,80) en dat ik gisteravond een Corona heb gekocht, ook voor 1000 colones.🤔 D
    Dat is toch een aparte realisatie, bier en koffie is even duur op ongeveer dezelfde inhoud.

    Oorspronkelijk zouden we rond 8:00 de bus nemen naar Cahuita National Park, maar de Franse en ik werden rond 7:30 wakker. En de Franse (Emma) voelde zich niet mega goed. Dit is qua tijd uitslapen voor hier, maar die bus van 8:00 gingen we niet meer redden natuurlijk. Opzich geen ramp er gaan genoeg bussen en iets langer slapen was wel fijn.
    Bij het ontbijt sprak ik de buurvrouw (Theodora) die uit Roemenië komt maar in Amsterdam woont en ik vroeg of ze mee ging. Met licht brakke kopjes stapten we met z'n 3e om 9:20 in de bus.
    Na een half uur rijden trok Theodora aan het koord om de bus te laten stoppen. Dit was alleen veelste vroeg dus schuldbewust keken we een beetje om ons heen maar we stapten niet uit, anders moesten we echt ver lopen.
    Bij de juiste halte aangekomen liepen we naar de ingang van het park waar we een donatie deden.
    Dit is een bijzonder park omdat de ene kant de zee is en aan de andere kant de jungle, zie filmpje. Het is zo grappig dat het zo'n contrast is maar tegelijkertijd is het zo prachtig. De zon brandde al snel dus het werd errug warm, gevoels temperatuur circa 35 graden! Gelukkig was de hike redelijk veel in de schaduw, dus dat was fijn. Er lopen altijd wat mensen met gidsen in de parken, de tactiek is even mee te luisteren en vaak is er wel iemand die je iets meer verteld over wat er te zien is.
    We hebben zoveel gezien vandaag!!

    Heel veel hagedissen wat heel leuk is, met knalblauwe staart. We zagen een luiaard op iets van 5 meter, zo dichtbij! Deze beesten bewegen serieus langzaam, dat is bizar. Deze was 'in actie' maar na 10 minuten was die pas op z'n nieuwe plek wat nog geen 2 meter verder was. Erg leuk om te zien want de vorige luiaard die ik zag was op 80 meter via een telelens. Deze kon ik bij wijze van aanraken (dat doen we natuurlijk niet). Op de boomstam zaten 10 vleermuizen te chillen! Misschien moet je inzoomen om het te zien, maar dat was echt tof. We hebben ook veel apen gezien, hun hoofden zagen er vrij agressief uit waardoor we snel verder liepen. Later zagen we nog een moeder met een jong op de rug schreeuwen. Ondertussen kwamen er 2 apen via de bomen naar haar toe. Dat schrok ons redelijk af dus snel liepen we door. Niet veel later zagen we een wasbeer uit een kokosnoot eten. Slim beest wel en een hoge schattigheidsfactor, al zijn deze beesten mega bijdehand en weet je nooit wanneer ze wat doen dus je moet erg opletten.
    Het was een hike van circa 10 kilometer dus dat was aardig aanpoten, maar tussendoor hebben we even gezwommen om af te koelen. Het helder blauwe prachtige water met prachtig uitzicht is zo fantastisch. Ik heb veel mentale foto's genomen! Hier in Puerto Viejo ben ik zo blij dat ik wat langer ben. Ik vind de sfeer in dit dorpje heel fijn, de mensen in het hostel zijn super chill en als ik wil kan ik elke dag in zee zwemmen na een wandeling van max 10 minuten.
    Eerlijk, wat wil een mens nog meer?!!

    Rond 15:00 waren we terug in het hostel en heb ik wat geluncht en even gechillt na de wandeling.

    Ik ben nog even het stadje in gegaan en wat rond gestruint door de straten en wat souvenirs gekocht. Uiteindelijk ben ik terug gegaan naar het hostel en heb ik mijn restje pasta gegeten en een biertje gedronken.
    Even gedoucht en toen startte we met de Duitse jongen, en Theodora wat spelletjes dat was erg leuk en gezellig. Helaas vertrekken ze morgen. Halverwege begon het te bliksemen en zagen we veel flitsen in de lucht. Op een gegeven moment kwam het met bakken uit de lucht en ging het mega hard waaien, net toen onze Jenga toren onstabiel stond! Gelukkig bleef deze staan en de bui trok over.
    We hebben nog een aantal potjes Uno gespeeld en zijn toen naar bed gegaan. Morgen weer een dag, na deze dier rijke dag.
    Read more

  • Day 16

    It's all about animals!

    November 2, 2023 in Costa Rica ⋅ 🌧 29 °C

    Ik wilde heel graag naar het Jaguar Rescue Centre, dit ligt op een goed uur lopen vanaf mijn hostel. Dat klonk als een prima wandeling.

    Het Jaguar Rescue Centre is een opvang plek voor dieren tussen Limón en Manzanillo. Het doel van deze plek is om alle dieren weer uit te zetten in het wild op de plek waar ze vandaan komen. Echter is dit niet voor elk dier weggelegd vanwege het lijden wat ze ondervinden. De dieren die hier zitten gaan hier dus niet meer weg. Er is een afgesloten deel waar de dieren zitten die wel terug de natuur in gaan. Deze kun je niet zien omdat ze anders teveel gewend raken aan mensen en dat is voor in de natuur niet handig.

    De mensen zijn voornamelijk vrijwilligers en het is mega leuk te zien hoe enthousiast ze hier zijn! Alle vragen mogen gesteld worden en niks is te gek. Elk dier heeft een verhaal wat het ook erg leuk maakt. Het grappigste verhaal van vandaag ging over 7 eenden.
    Een dame vond 7 eieren achter in haar tuin. Ze kon geen moeder of vader vinden die erbij hoorde, dus haar idee was om de eieren bij de kippen te leggen zodat ze in ieder geval uitgebroed werden. Na verloop van tijd kwamen de eieren uit, en eenden zijn gewend het gedrag van de ouder over te nemen. Wat zijn dingen die kippen niet doen en die eenden wel doen? Juist, zwemmen en vliegen. Dus deze eenden hebben nooit leren vliegen of zwemmen en dit doen ze dus ook niet. Ze huppen een beetje omhoog en omlaag wanneer ze lopen, erg grappig om te zien haha.
    Verder zitten er veel papagaaien en Ara's die als huisdier zijn gehouden. Bij een heel deel wordt er dan een knip gemaakt ergens bij de 'oksels' zodat ze niet of nauwelijks kunnen vliegen. Dit is erg sneu natuurlijk.
    Verder zitten er een aantal apen waarvan er 1 aap zit die 27 jaar als huisdier is gehouden, hoe sneu is dat!
    Op het terrein loopt ook een witstaarthert. Deze is gevonden toen het dier 2 jaar oud was en er geen ouder of iets gevonden was. Dit hert loopt vrij rond binnen het terrein en ze noemen haar de prinses omdat ze veel privileges heeft gekregen. Het is een brutaal beest die als je te dichtbij komt aan je knie gaat likken. Daarom moet je op afstand blijven.
    Verder zitten er luiaards, schildpadden en een kaaiman. Deze kaaiman is ook als huisdier gehouden en toen hij te groot werd hebben de eigenaren hem ergens in de natuur gezet. Deze kaaiman was toen zo gewend aan mensen dat die daar weer naar op zoek ging en uiteindelijk was deze kaaiman gevonden bij de douches van een hotel van een Duits stel!😱
    Hij was zo gewend aan mensen dat hij niet meer uitgezet kon worden.
    We zijn ook nog langs de luiaards gelopen. Er zijn 2 soorten, de tweevingerige luiaard en de drievingerige luiaard. Het zijn vreemde beesten met vreemde gewoontes. Een paar feitjes op een rij;
    - Luiaards poepen 1 keer per week, ze klimmen de boom uit om dat te doen. Verder komen ze dus ook nooit de boom uit.
    - Wat luiaards eten doet er 30 dagen over om uiteindelijk via het darmgestel naar de anus te komen.
    - Een luiaard is circa 11,5 maand zwanger.
    - Als een luiaard een baby krijgt (wat er in principe altijd 1 is) dan dient de navelstreng als een soort bungeedraad. De moeder 'poept' de baby uit en die blijft hangen aan het koord. Daarna pakt ze haar jong en neemt die op haar buik om verder te verzorgen.
    - De 2 en de 3 vingerige luiaard hebben genetisch gezien zo weinig met elkaar te maken dat ze genetisch meer lijken op een miereneter en een gordeldier.
    Snap jij het nog?! 😉

    Het was een gaaf centrum en tof om al die beesten zo te zien. Ze werken hard en doen goed hun best en dit allemaal zonder subsidie! Ze leven op donaties en de entree prijzen.

    Na het Jaguar Rescue Centre ben ik terug gewandeld naar Puerto Viejo en heb halverwege nog een koffie gedronken, deze was errug goed!
    Ik heb ook onderweg m'n eerste ijsje hier gegeten!🍦😱

    Terug in het hostel even gechillt en daarna ben ik in zee gaan zwemmen. Aansluitend heb ik een drankje gedaan en patatas bravas gegeten en nog een rondje gelopen. 2e dag op rij circa 19.000 stappen.

    De chipsmeter staat tegenwoordig een beetje stil😅

    De vogelmeter blijft draaien! Vandaag heb ik een zwarte buizerd gezien! Overal zijn veel gieren en ik zag ook de Amerikaanse wulp. Al geeft mij dat een beetje een error omdat ik niet gewend ben dat een wulp bij de zee loopt. Hier loopt ook de drieteenstrandloper, dit klopt dan weer wel in m'n 'plaatje'. Verder veel van de eerder genoemde vogels, al blijven al de kleuren zo vet om te zien. En toen ik aan zee een drankje zat te doen zag ik een pelikaan overvliegen

    De Amerikanenmeter heeft weer een nieuw hoofdstuk!
    Vandaag bij de rondleiding bij het Januari Rescue Centre was er een Amerikaans stel. Ze waren enigzins verdacht opgesteld, want ik herkende ze niet direct als Amerikanen. Dit gaf mij wel weer hoop over deze nationaliteit die ik voor het gemak over 1 kam scheer. De man heeft geen woord gezegd (dat past dan weer wel in het plaatje) maar de dame deed echt leuk mee, stelde leuke vragen en was zowaar best wel een leuk mens die oprecht geïnteresseerd over kwam. +1 voor Amerika! America's First Costa Rica second🤪😉😏
    Read more

  • Day 17

    Ik kan het nog!

    November 3, 2023 in Costa Rica ⋅ 🌧 28 °C

    Fietsen, ik kan het nog haha. Ik heb vandaag ongv 40km gefietst naar Punta Uva en Manzanillo. Heerlijk om weer even te fietsen, dat was zeker 2 weken geleden!
    Als Hollander ben ik verwend met goede fietsen, ik had natuurlijk een barrel met zachte banden en een trapas die niet naar behoren werkte😅 What's not to like?!🤪

    Na een ontbijtje en een korte wandeling naar het verhuur bedrijfje stapte ik op de fiets.
    Na een stuk fietsen stonden er een aantal toeristen stil langs de kant, ik dacht wat is hier aan de hand en ik vertraagde iets. Ineens zie ik tussen het groen een luiaard! Deze wilde oversteken leek het. Dit was de drievingerige luiaard, die redelijk agressief kan zijn. Gister bij het Jaguar Rescue Centre vertelde ze mij dat als je er 1 overstekend tegenkomt je het beste niks kan doen. Dus dan maar wat foto's maken en ondertussen veroorzaakte we een file. Er kwamen steeds meer mensen bij en auto's stopte ook langs de kant van de weg.
    Toen de luiaard halverwege de weg was kwam er een Tico aan, die stapte uit z'n auto pakte de luiaard vast en bracht hem naar de overkant, opgelost. Zo simpel kon het blijkbaar ook zijn😅. Ik hoop maar dat we dit beestje niet teveel stress hebben veroorzaakt. Uiteindelijk kwam ik aan bij Punta Uva, een uitzicht punt op het strand en hier zag ik 'jagende' pelikanen! Twee van hen doken het water in om vis te vangen, dat had ik nog nooit gezien. Wat gaaf! Er bleken er ook nog 4 in de boom iets verder te zitten! Helaas was ik m'n verrekijker vergeten, dus kon ik ze niet van dichtbij bekijken. Gelukkig had ik wel m'n camera mee en soms vloog die super dicht boven de boom waar ik onder stond, dus dat was nog redelijk dichtbij.
    Vervolgens begon het te spetteren en ben ik doorgefietst naar Manzanillo. Een kleiner vissersdorpje. Daar aangekomen ging het steeds harder regen dus was ik gestopt voor een kopje koffie. Eigenlijk wilde ik hier zwemmen, maar het begon best wel te regenen dus ik ging een boekje lezen in het café.
    Na een tijdje vond ik het mooi geweest en ging ik nog het dorpje in. Dit was een vrij dood dorpje waar weinig gebeurde en aangezien ik nog een uur terug moest fietsen ging ik toch door de regen maar terug fietsen. Het scheelt dat het nog steeds voelt als 30 graden dus dat maakte het een prima fietstocht. Na een uur de fiets weer terug gebracht en een koffie met gebak gedaan terug in Puerto Viejo.
    Het bleef regenen (dankzij het regenseizoen!) en ik besloot in het hostel even te Netflixen. Na een tijdje kwamen er steeds meer mensen en raakte ik aan de praat met 3 Australische jongens. Uiteindelijk ging ik met 2 van hen eten en toen we terug kwamen speelde we met een hele groep spelletjes.
    Toen we op het punt stonden ons bed in te gaan zeiden 2 Duitse meiden zullen we nog even het dorpje in gaan. En zo geschiedde. We hadden hele gezellige avond met leuke gesprekken, lekkere drankjes en dansjes.

    Nu moet ik zeggen dat ik het Duitse volk niet altijd even waardeer, maar deze 2 meiden zijn heel leuk! Dus +2 voor de Duitsersmeter! Zo ben ik dan ook wel weer🤪
    Read more

  • Day 18

    Laatste x zwemmen in Puerto Viejo

    November 4, 2023 in Costa Rica ⋅ 🌧 29 °C

    De laatste dag in Puerto Viejo was aangebroken. Nouja dat was wat ik steeds dacht. Tot halverwege de middag had ik nog geen vervoer naar Tortuguero 😅 Het is een eiland dus je moet er met de boot heen. Vanaf Puerto Viejo neem je de bus naar Puerto Limón en dan ga je naar de haven Moin om daar op de boot te stappen naar Tortuguero. Een eiland super leuk! Ik was mijn gastheer al dagen aan het stalken of er nou wel of geen boot was. Het gaat hier allemaal mañana manaña. Niemand weet echt of er iets gaat, maar uiteindelijk gaat er vrijwel altijd iets. Snap je hem nog haha.
    Ik maakte m'n papaya en m'n brood op en vertrok na een wandeling naar Cafe Rico. In de familie Sypkens speelde dit al even als je de comments moet geloven onder mijn posts🤪 Dit café was donderdag en vrijdag dicht (mega random als je het mij vraagt, maar oké). Dus vandaag kon ik gaan! Ik vroeg wat ze adviseerde en ze zei French Toast with Banana Bread. Precies de gene waar m'n schoonzus het over had gehad. En ja it was goooood samen met een grote koffie! Natuurlijk direct m'n schoonzus op de hoogte gesteld hiervan. Verder zat er in dit café een blauwe krab, roodoogmakikikker en weer een luiaard! Leuk om steeds alle dieren zo te zien.

    Ik wandelde terug naar m'n hostel en daar kreeg ik dan eindelijk het verlossende antwoord; 'There is a boat!' So I did a vreugdedans🤪
    Ik dacht wel dat er een boot was, maar je weet het nooit tot je de zekerheid hebt. Je weet het pas als je het ziet (when you know, you know).

    Hierna heb ik de mn backpack lees; 'de-ravage-in-mn-kamer-waarvan-ik-niet-meer-weet-wat-waar-ligt-en-wat-er-nu-schoon-of-vies-is moeten inpakken. Ik ben een rondje door het dorp gaan maken, heb boodschappen gedaan voor m'n reisdag voor morgen en een paar souvenirs gekocht.

    Natuurlijk moest er ook nog gezwommen worden in zee! Na een goede duik klapte er een golf over mij heen waardoor ik met m'n arm op de rotsen belandde, arm open. Gelukkig geen heftige plek maar toch net jammer. Daarna nog even gezwommen en wat gelezen op het strand en ik moest aan m'n ijsjes aantallen werken, dus dit blije ei heeft een passievrucht ijs met disco dip gehaald. Zeker overpriced, maargoed dit is nou eenmaal geen goedkoop land.

    Vanmorgen hoorde ik dat er een vuurshow zou zijn op Playa Cocles vanaf 17:00. Met een aantal meiden van het hostel zijn we hierheen gegaan en hier hebben we gezwommen, de golven hier zijn mega hoog! We hebben naar de show gekeken en dat was gezellig en leuk om te zien.

    We wandelden terug en ik bedacht me dat ik morgen vroeg op moet omdat m'n bus om 7:20 gaat. Daarna bedacht ik me dat er in Tortuguero geen ATM's zijn. Als je iets pint kost dat je 4% meer. Er zijn geen auto's en alles doen de mensen te voet of op de fiets naar het schijnt. Ik moest dus nog pinnen, dus dat heb ik toen ook nog even gedaan.

    Emma, m'n kamergenoot een Franse van 23, gaat ook morgen weg, we hebben 4 nachten met z'n 2e geslapen en dan bouw je toch een soort band op. Het was leuk met haar dat je in het hostel een soort buddy hebt. Het is een super lieve meid en was chill om mee te slapen. Toen ik vannacht om 03:45 in bed stapte had ik haar per ongeluk wakker gemaakt. Ze vroeg meteen of ik oké was, wat zeker zo was, en ik zei sorry dat ik je wakker heb gemaakt. Dat vond ze niet erg zei ze haha. Lieve leuke meid dus.

    Na de vuurshow in het hostel gegeten te hebben kwam er nog flinke bliksem en donder en regen uit de lucht. Ik heb alles ingepakt, lekker gedoucht en nu lekker slapen. Morgen 1,5u met de bus en 3u met de boot naar t
    Tortuguero, daar heb ik zin in. De reis is een tour opzich!
    Read more

  • Day 19

    On the island Tortuguero

    November 5, 2023 in Costa Rica ⋅ 🌧 29 °C

    Om kwart voor 7 door de regen wandelde ik naar het busstation. Via mijn hostel had ik dit geregeld. Ik nam de bus naar Puerto Limón en daar zou ik opgehaald worden door iemand die mij naar de haven Moin zou brengen. Na 1,5 uur in de bus kwam ik aan en liep ik richting de taxi's. Ik begon mij af te vragen hoe een chauffeur mij op kan halen terwijl hij niet weet wie ik ben, ik niet weet wie hij is en het onbekend is hoe laat mijn bus aankomt. Kortom het rammelde aan alle kanten, toch heb ik hier geleerd dat ookal is de bus er nu nog niet, de bus komt wel. Dus ookal was er niemand die eruit zag of die mij op ging halen, hij komt wel. In ieder geval dat was het vertrouwen dat ik erin had. Daarnaast had ik nog ruim een uur voor mijn boot ging, wat op max 15 min rijden zat. Dus het moest ook wel goed komen. De taxi's boden voor dat guppe stukje bizarre prijzen, 10.000 colones wat circa 20 euro is. Ik liep nog een rondje en ging maar ergens zitten. Na een tijdje was ik van plan een koffie te halen tot er een man rechtstreeks op mij af leek te lopen, was dit de man? Hij zei 'Kalunai Hostel?' Jaa dat was het hostel waar ik vandaag kwam, dus hij zou mij verder brengen. Wat top! Ik weet nog steeds niet precies hoe het kan dat hij wist dat ik het was, er waren nog wel andere toeristen namelijk. De chauffeur gaf aan dat hij dacht dat de bus later was en dat hij rustig aan aan het doen was, maar toen bleek ik er al te zijn. Maargoed in de minivan naar de haven Moin.
    De kapitein deed rustig aan en leek absoluut geen haast te hebben 'relax, relax, relax' riep hij steeds tegen iedereen. Hij was de boot aan het droog maken, want er was veel regen vannacht, de motor nog even aan het checken en de zwemvesten klaar aan het leggen. Al met al hebben we bijna een uur gewacht.

    Uiteindelijk vertrokken we ergens rond 10:30 naar Tortuguero. Een boot tocht van circa 3 uur. De kapitein vertelde dat de duur van de boottocht ligt aan de hoeveelheid wildlife we tegen komen. Ik zal mijn lijstje opnoemen van de dieren die ik heb gezien;

    - Toekan
    - Brulapen
    - Leguanen
    - Slingerapen
    - Luiaard
    - Zwarte reiger
    - Zilver reiger (groot en klein)
    - Heel veel mangrove zwaluwen
    - Aalscholvers
    - Ara's
    - Krokodil
    - Gieren, heel veel gieren
    - Bruine Zwaluw die ik nu even niet kan vinden
    - Nog een reiger achtige zwart bruin met een witte streep op de borst die ik ook nog even niet kan vinden.

    Aangekomen in Tortuguero was al snel duidelijk dat het hier vrij klein is. Er is eigenlijk 1 hoofd straat en verder een paar zij straatjes maar dat is het wel. Ik ben wat door de straat gewandeld, heb boodschappen gedaan (wat overigens bizar duur is, want het is een eiland dus alles moet hierheen gebracht worden). Daarna ben ik met een kamergenoot naar het strand gegaan want sommige van de schildpad eieren komen uit! We zagen veel sporen maar geen eieren die uit kwamen. Ik ga morgen denk ik weer kijken. Er waren heel veel gieren aan het cirkelen die de baby schildpadden op eten. Dus je weet dat als er boven een bepaald stuk veel vliegen er eieren zijn uitgekomen. Wel sneu, maar aan de andere kant is dat ook de natuur.

    Qua dieren was dit dus echt een top dag!
    Read more