- Mostra viaggio
- Aggiungi alla lista dei desideriRimuovi dalla lista dei desideri
- Condividi
- Giorno 6
- giovedì 1 agosto 2024 09:55
- ⛅ 18 °C
- Altitudine: 1.840 m
SvizzeraChasseur, Pas du46°6’23” N 7°37’57” E
Cabane de petit mountet

We hebben allebei niet zo goed geslapen (is niet door de kinderen). Rond 8u zitten we aan het ontbijt en een dik uur later zetten we de kindjes af in de kidsclub want wij gaan 8km wandelen! We beginnen aan het hotel en komen eerst aan Plat de la Lé, een kolkende bergrivier met keienoevers. We passeren enkele watervallen (oa la cascade de Volermo) langs onze klim die gematigd omhoog gaat. Het uitzicht is de hele tijd heel mooi, al zien we in de vallei wel donkere wolken… Op het einde is de klim heeel steil en zien we af, maar dan bereiken we de hut! We moeten voortdoen dus het tempo ligt hoger want Lara wil de kindjes heel graag voor het middageten afhalen dus ze jaagt ons wat af 🤪. Sean mag zelfs geen koffie drinken want dat duurt te lang. We bestellen allemaal iets fris, doen 1 slok als het plots begint te waaien en we druppels voelen. Regenjassen aan! (Buiten Linde dan, want Tom vond haar regenjas niet in de auto 😆). Sean en Tom snellen naar beneden om voor 12u aan de kidsclub te zijn. Lars en ik doen het rustig aan. Echt regenen doet het uiteindelijk niet en al snel schijnt de zon weer. We komen een dik kwartier na Tom en Sean aan dus hebben ook goed doorgestapt.
We gaan lunchen met de kindjes en daarna pakken we de liftjes naar boven. We komen op een dakterras met een mooi zicht en de kindjes lopen wild rond. De man achter de bar kijkt hen vies aan. Als ze enthousiast een ijsje aan het kiezen zijn, zegt de man zelfs een paar keer ‘sjjjt’. Ook tegen ons is hij erg onvriendelijk als we drinken bestellen (cava, c’est quoi? Ah du prosecco, ah ba oui - mega denigrerend). Linde en ik spreken af dat we geen merci zeggen maar wanneer hij onze drank neerzet, is dat toch het eerste wat ze zegt haha. De kindjes eten hun ijsje flink op en daarna dalen we weer af. De kleintjes weer bij de mama’s en en de grote bij de papa’s. Van Stan moeten we vaak stil zijn, maar hij roept zelf als hij in de verte koeien ziet.
We douchen ons, gaan eten en steken de kindjes op tijd hun bedje in. We zien elkaar beneden en drinken nog iets op het terras terwijl we uuuren bespreken wat we de volgende dag gaan doen.Leggi altro