Kawagoe

Moja jednodniowa wycieczka z Tokio. Wsiadłam w pociąg i jadę. Może jakieś 50 min. Jestem w Kawagoe jakoś po 10:30 (chyba). Kawagoe jest nazywane małym Edo, a Edo to Tokio, zanim zmienili nazwę na Tokio.

Miasto nie jest duże, więc chodzę. Zbieram wpisy świątynne do mojego goshuina, i poznaje okolice.

Dotarłam do Hachimangu shrine. Potem do Kumano Shrine, gdzie Yatagarasu, czyli boski kruk o trzech nogach, jest szefem. W tej świątyni można rzucać obręczami na szczęście i prać pieniądze, żeby mieć ich więcej.

Pod świątynią zaczepił mnie bardzo miły, około 80- letni Pan Ginji, który zaprosił mnie na lunch. Kupił dla mnie Yakitori, czyli taki szaszłyk, górę batatów, które tutaj są przysmakiem oraz frytki. To co zostało kazał mi zapakować do plecaka na później. Chwile pogadaliśmy, pokazał mi na mojej papierowej mapie, gdzie iść a potem polecił zwiedzać, żebym zdążyła wszystko zobaczyć.

Przeszłam więc główną ulicą, zobaczyłam Toki no kane, czyli wieże z dzwonem, a potem przeszłam ulicą pełną słodyczy, gdzie zjadłam loda o smaku słodkiego ziemniaka!

Więcej świątyń: Renkeiji Shrine, Senba Tosho-gu, Kitain Temple. Przeszłam koło „ruin” zamku. Te ruiny były bardzo dobrze zachowane, więc zwanie ich ruinami to trochę nad wyrost.

Mój ostatni punkt przed pociągiem to Hikawa Shrine. Świątynia zakochanych, swatów, pomyślnych marzeń i wszystkiego podobnego.
Dużo ludzi, ładnie. Złowiłam rybę z przepowiednią, nabyłam wpis do goshuina i z powrotem do Tokio.

Nabyłam breloki z Haikyu dla mnie i mojej siostry Zofii, uzupełniłam kalendarz i idę spać.En savoir plus