Zonder doel maar met richting

Naar beneden suizend hopen we met onze nagenoeg lege accu's het volgende stadje te halen. Dat lukt prima, weg gaat inderdaad alleen naar beneden. Aangekomen in Canfranc-Estacion zien we een soort van cafetaria en we stappen naar binnen. We vragen of we er kunnen eten en dan onze accu's mogen opladen. Moeilijk, moeilijk, moeilijk. Er wordt iemand op uit gestuurd die naar de 'patron' gaat en het antwoord is glashard NEE dat kan echt niet. 'Vraag maar bij het Toeristenbureau' Dat is nu vast dicht, tussen de middag. Een kleine oud, zeer pittige dame begint zich ermee te bemoeien. 'Onzin, help die mensen' begrijpen we uit haar verhaal. Maar de jongen is onvermurwbaar. Laten we maar richting dat toeristenbureau lopen denken we. De oude dame houdt ons tegen en spreekt een ander oudere heer aan. 'Kom maar mee,' zegt hij. Het pand ernaast is een wasserette en hij wijst. Inderdaad twee vrije stopcontacten. ,'Gewoon gebruiken' zegt hij. Superblij zijn we. Voor de wasserette loopt het terras van het cafetaria nog gewoon door. We gaan hier zitten terwijl onze accu's opladen en bestellen een hamburguesa. Smaakt heerlijk.Baca lagi