Bokombayevskoye

We starten onze trip rond het Issyk Kul meer, het op een na grootste bergmeer ter wereld. Een taxi brengt ons naar het busstation en is zo vriendelijk om ons te helpen zoeken naar een marshrutka die naar de stad Bokonbaevo rijdt. In no time hebben we een rit gevonden en we nemen blijkbaar de laatste 2 zitjes in dus kunnen we direct vertrekken. Na drie uur rijden zien we voor de eerste keer het felblauwe water van het Issyk Kul meer.  

Ons verblijf regelen we in het CBT kantoor. CBT staat voor Community Based Tourism, een organisatie die tours en slaapplaatsen regelt met en bij de lokale bevolking. Ook het grootste deel van de inkomsten gaat naar de lokale mensen, daar dragen we dus graag een steentje aan bij. De jonge kerels in het kantoor regelen direct een taxi en een verblijf in een joertkamp vlak aan het meer, enkele kilometers verderop.

Een jong meisje, Aidana, verwelkomt ons in bijna perfect Engels. In de centrale joert krijgen we een kop thee en daarna brengt Aidana’s zus, Full Moon (de vertaling van haar Kirgizische naam omdat de meeste toeristen die niet kunnen uitspreken) ons naar onze joert. We delen die met een koppel Italianen, Marco en Chiara. Zij tonen ons direct enkele prachtige foto’s van de sterrenhemel aan het Song Kul meer, waar wij binnenkort ook naartoe gaan. Ziet er geweldig uit, dat belooft!

Het is hier warm en het water is erg uitnodigend dus we trekken ons zwemgerief aan en duiken erin. Zalig! Het water is super helder, je ziet meters diep tot op de bodem. Om van het uitzicht rond het meer nog te zwijgen. In de verte ligt een bergmassief met grillige pieken die zowat alle kleuren hebben. De rotsen zijn grijs, groen, rood, oranje,… en de schaduw van de overtrekkende wolken maakt het nog mooier. Op de achtergrond zien we enkele besneeuwde pieken die meer dan 4000m hoog zijn.

Op zaterdag trekken we naar het Birds of Prey festival, georganiseerd door de mensen van CBT. Samen met honderden andere toeristen krijgen we een mooi inzicht in het typische Kirgizische leven. Men toont ons de traditionele klederdracht en dans en enkele mannen bouwen een joert in amper 10 minuten. Na de lunch is het tijd voor nationale spelletjes zoals worstelen op paarden, jagen met adelaars en het bizarre ulak tartysh. In dit spel proberen 2 teams op paarden om een geitenkarkas zonder kop zo vaak mogelijk in een doel te gooien. Chapeau voor de CBT’ers, het was een zeer interessant festival!

Als afsluiter een filmpje om het allemaal nog wat levendiger mee te maken: https://photos.app.goo.gl/NPhoceP3t5TTPPs58Читать далее