Magali Tinck

Gisteren even helemaal off the grid, halverwege de weg tussen Naryn en Tash Rabat geen bereik meer. Degenen die Bryan dachten te bellen of smsen waren er aan voor de moeite :)

Maar het was een goeie dag om jarig te zijn. Met in het achterhoofd de weersvoorspellingen (regen en onweer) vertrokken. Maar het was de hele dag stralende zon! Onderweg voor het eerst beesten gezien: zwarte en witte arenden circelen boven de rotsen. Tijdens de koffiepauze gestopt op een hoogvlakte van 2700m met zicht op de Tian Shan bergen die hoog boven de vlakte uittorenden. Als je deze bergen oversteekt zit je in China. Ineens al wat muziek gespeeld om Bryan zijn verjaardag op gang te trekken, het beste dat Kyrgyzstan en Rusland te bieden hebben.

Aankomst in Tash Rabat was echt prachtig, het had blijkbaar gisteren gesneeuwd, waardoor de toppen van de bergen een beetje wit zagen. Achter die bergen lagen er volledige besneeuwde bergen. De yurt was heel gezellig, maar niet zoveel warmer als de buitentemperatuur. Ik maakte me toch een beetje zorgen daarin.

Het gebouw zelf (Tash Rabat Caravanserai) werd gebouwd in de 15e eeuw en diende voor reizigers van de Zijderoute om even uit te blazen. Marco Polo zelf zou er ook geweest zijn. Genoten van het uitzicht en de sfeer hier.

Lunch in de (verwarmde) container, even gechilled met het katje des huizes. Hierna onze botinnen aan en rugzak op en samen met Marcel een wandeling gaan maken. In korte stukjes, die 3000m hoogte maakt inspanningen wel heftig. De berg omhoog stappen dus ook! Bij het uitblazen van weer een 50m gestapt te hebben, zag Marcel een grappig diertje. Het was een hermelijn (pas vandaag kunnen opzoeken). We waren heel blij een beestje van dichtbij te kunnen zien :)

Na onze wandeling op en rond de berg van Tash Rabat, met spectaculair zicht op de vallei, terug afgedaald en de rivier een stuk stroomopwaarts gevolgd. We konden hier van dichtbij een herder zijn kudde schapen zien hoeden, leuk om te zien.

Heel erg genoten van buiten te zijn, in de zon. Hierna terug de rivier gevolgd naar ons yurt kamp. We hebben ons even neergelegd op het bed (jaja, een bed! Fancy) maar voor mij werd dit toch snel te koud. Ondertussen was het gestart met regenen en waaien en dat voelde je ook in de yurt. Het avondeten was echter in een verwarmde yurt, met een kolenkacheltje. Op het menu: yak. Die hadden we op weg naar hier gezien langs de weg. Hier werd Bryan zijn verjaardag gevierd met Kirgizische cognac en wodka. Ormon had een fles cognac en pure chocola gekocht als cadeau. Daar krijgt een mens het warm van! Ook Marcel en Vladimir kwamen na het eten naar ons yurt kamp om mee te vieren en die twee Nederlanders die toevallig naast ons kwamen zitten, mochten meedrinken. Het was een heel gezellige avond.

Toen we gingen slapen, en ik binnen in de yurt stapte, werd ik ook helemaal gelukkig. Ook de kolenkacheltjes in de slaapyurts waren aangestoken en het was heerlijk warm binnen. Zalig! Na een super fijne dag in slaap gedommeld.

Rond 5u werd Bryan wakker, al die theetjes lopen gemakkelijk door.. Hij maakte me ook wakker om samen naar het buitenhuisje te wandelen. Toen we uit de yurt stapten zagen we een onwaarschijnlijke sterrenhemel! Fantastisch, we hebben er mooie foto's van kunnen trekken. Je kan zelfs een zweem van de Melkweg zien. Hierna was het in slaap geraken toch iets moeilijker, het was redelijk fris.

Na het ontbijt, zijn we nu op weg naar Kochkor. De thuisbasis van Ormon en onze laatste guesthouse voor we minstens 2 dagen gaan paardrijden richting het besneeuwde landschap van het Song Kül meer..Read more