Leland Township

De M22 heeft inmiddels meerdere betekenissen in Michigan; State Highway M-22 die langs de kustlijn van Lake Michigan loopt (volgens velen mooiste weg van Michigan), M22 als populair kledingmerk, M22 Wine Trail als route langs verschillende wijngaarden in de buurt en M22 de micro-brouwerij van M22-bier.

Wij​ gaan voor de eerst, de mooie weg die als een streep langs de kust van het schiereiland parallel aan Lake Michigan loopt. We passeren Suttons Bay, de plek waar Robbie in 2020/2021 haar High School jaar heeft gedaan. Eerste stop is 9-beans-row, een grote boerderij waar ze zelf zuurdesembrood bakken en de lekkerst vullingen voor op brood maken. Het is er stamp vol. De parkeerplaats is vol, de houtovenpizza buiten branden al voor de pizza-als-ontbijt-eters, mensen zitten ind e miezerregen hun broodje te eten, een lange rij voor de kassa voor het brood, de koffie en de gesmeerde boterhammen. Grote bolle broden liggen warm te dampen in de manden voor de enorme ovens. Heel het schiereiland lijkt hier op zaterdag zijn brood te halen. Niet gek in een land waar het supermarktproduct nog het meeste weg heeft van een schoonmaakspons. Wij vinden binnen een tafeltje.

Het schiereiland is prachtig rijden. Glooiend landschap, alleen maar groen, wijnranken, appelboomgaarden, boerderijen, kersentelers, mooi uitzichten over het water en vissersplaatjes. We steken het schiereiland van oost naat west over stoppen bij The Clay Cliffs. Na een wandeling komen we bij het uitzichtpunt over het Michigan Lake en kunnen we zelfs, als we heel goed kijken, Green Bay aan de overkant zien liggen.

In de bovenkant van het schiereiland ligt in een heel klein visserplaatsje, Leland, de Cheese Shanty. Een klein zaakje in een houden huisje met twee gaten in de muur. In het ene gat plaats je de bestelling (heerlijke prezelbroodjes met kalkoen, kaas, tomaat en sla) en 5 minuten later haal je het op bij het andere gat in de muur. Ook hier, je kan bijna over de koppen lopen.

Robbie krijg een app-je van ex-school-vrienden of ze haar kunnen oppikken voor een gezellige avond (en misschien wel nacht). Robbie blijft achter in Leland en Erica en ik rijden door (Robbie gaat even een kopje koffie doen in Leland terwijl ze wacht en komt daar weer een vriendinnetje tegen die daar, oh toevallig, werkt). Erica en ik rijden door naar het Whaleback Natural Area voor nog een lekker wandeling door het bos, langs de kust van Michigan Lake. 

We steken, nu via B-wegen het eiland van west naar oost weer over, stoppen even bij een boerderijwinkel voor kersen (deze streek is hofleverancier van de kersen voor heel Amerika), pruimen en wat eten voor vanavond. Nog 3 kwartier door het groen landschap en we zijn weer thuis.

Omdat het nog vroeg is, en we wel zin hebben in een rondje fietsen (waarbij je hier altijd wel een bierbrouwerij tegen komt), pakken we de fietsen van Maureen en Hans,  pompen de banden op en trekken een rondje om het Boardman Meer dat midden in Traverse City ligt (en 5 minuten van ons huis). 

Na een uur fietsen komen we (inderdaad) brouwerij Right Brain tegen. Op de parkeerplaats van de brouwerij staan 2 foodtrucks. Als we het proeflokaal binnen lopen blijkt het een enorme hal te zijn die afgeladen vol staat met lekker ouderwetse flipperkasten. Ik tel er zo 100. Een intens lawaai van de flipperkasten, maar ook van de volle zaal vol gezinnen, sportwedstrijden op tv-schermen en bierdrinkers. De keuze is weer enorm (20 smaken), ik ga voor de Northern Hawk Owl, een heerlijke American Amber (beetje een Leffe).

We gooien voor een paar dollar in de flipperkasten, spelen een paar rondjes en trappen in een uur weer terug naar huis langs de andere kant van het meer.

Groente en kippengehakt van de boerderijwinkel in de pan, wijn uit de streek erbij, klaar is de dag.

Nu nog even afwachten of we Robbie vanavond nog terug zien….Read more