Bình Yên Nội

Guido wilde graag een boottripje doen om te snorkelen of duiken. Ik wilde in een modderbad en vooral niet zeeziek worden. Helaas konden we zo kortdag geen geschikte trip vinden die beiden aanbood. En samen is wel zo leuk, dus dan maar naar een resort met modderbaden en waterpark. Dat laatste hadden we de dag ervoor namelijk nog niet genoeg gedaan... Als klap op de vuurpijl bezochten we ook nog even een klein tempelcomplex met een mooie buddha, waarvoor je maar een paar trapjes op moest.
De entree van het modderbadresort was enorm schappelijk. 30 Euro met zn 3-tjes incl modderbad. De baden worden bij elke klant opnieuw voorzien van vers modder dmv grote stortkranen. Het was eigenlijk meer modderwater dan echte dikke modder. Na een heerlijk warm bad, hebben we ons de rest van de dag in het park vermaakt in de verschillende baden met watervalletjes, golfslagbad en kinderspeelbad. Klaar voor ons avontuur in de nachttrein!
Helaas had deze een uur vertraging. Het ging er iets anders aan toe als in Ho Chi Minh, waar je gewoon op de perrons kon wachten zoals in NL. De perrons in Nha Trang waren echter afgesloten dmv een hek. Zodra er een trein aan ging komen, werd dit omgeroepen en mocht iedereen na kaartcontrole door het hek. We werden gesommeerd om op perron 1 te blijven staan. Daar stonden we dan, te wachten op perron 1, terwijl er elke minuut door de intercom schalde dat trein SE12 op spoor 2 zou aankomen. Ietwat ongerust (je kon namelijk niet boven of ondergronds het spoor over steken als er een trein stond) wachten we toch maar braaf. Daar kwam de trein aan! ...op spoor 2... 😂 We begrijpen nog steeds niet waarom we niet op perron 2 moesten gaan staan, maar goed, een ietwat grotere klim vanaf het spoor het treinstel in was natuurlijk geen probleem.
We hadden 1e klas slaapplaatsen. Dat betekende een hut met 4 bedden. We deelden dus een hut met 2 anderen. Annabel zou bij mij in bed slapen. Dat ging tijdens onze treinreis naar Italië ook prima! Hier in Vietnam...? Was dat een iets ander verhaal. Onze roomies waren een opa en oma en 2 kleinkinderen. Gezellig hoor... De bedden waren ietwat smal, kort en hard... En erin komen? Mss had ik toch niet een jurkje aan moeten doen...
Na het opmaken van het bed, de tassen opgeborgen te hebben en nog een plas in de o zo gore treinwc, gingen we maar gauw slapen. Na een nacht vol geschud, pijnlijke gewrichten en drukpijnplekken werd het gelukkig ochtend. Hoewel het gezin onder ons toch ietwat luid praatte en filmpjes met hoog volume keek, waren ze superlief en boodden ze ons een mango en ander fruit aan. Toch waren we blij dat we weer de trein uit mochten. Toch nog maar even goed nadenken of we dit vanaf Da Nang naar Vinh nog een keer gaan doen....Read more