Tỉnh Hà Nam

Ewa gangsters, ik was vergeten te zeggen wat Ruben de laatste tijd allemaal had uitgespookt. Ik raad dan ook aan ff de vorige post te gaan bekijken, aangezien Rubens verhaal er nu wel bij staat. Mijn excuses. Ik was ook vergeten te vermelden dat de bus naar Ninh Binh massagestoelen had. Lekker luxe dus.
Vandaag gingen we de boottocht doen die aangeraden wordt in dit gebied. Je gaat dan naar een centrale plek, waar meer dan 1400 bootjes te popelen staan om te vertrekken. Je krijgt een 'gids' aangewezen, die geen woord Engels kan, en kiest een route uit. Wij kozen voor route 3, die staat het beste aangeschreven en gaat een kilometer door een grot. We moesten met 4 man in een bootje, niet meer en niet minder, dus Youp en Simon zaten romantisch samen in een bootje met een Indische man en (hopelijk) zijn dochter. Het bootje is een vrij gammel blikken gevaarte die door de gids voortgeroeid wordt, al roeien ze niet op de normale 'trek'manier, maar duwden ze als het ware de spanen door het water. De rivier heet de Ngo Dong, wat Drie grotten betekent. Het was een beetje een grauwe dag, maar het gebied blijft mooi. In de grot kwamen we erachter dat onze gids erg gepanikeerd bleef herhalen dat we NIET ons hoofd moesten stoten. Dat hadden we gelukkig zelf ook al bedacht, dus er zijn geen slachtoffers gevallen. In totaal duurde het zo'n 2,5 uur, waarin we 3 tempels en 3 grotten hebben gezien. De tempels hebben volgens mij Chinese tekens op zich, en ik denk dat de religie Cunfucianistisch, Boeddhistisch of misschien zelfs Shamanistisch is, maar ik weet er te weinig vanaf om te weten welke. Waarschijnlijk gewoon Boeddhistisch. Na ons bootavontuur gingen we nog naar een uitkijkpunt, de Mua cave. De cave van de Mua cave was niet heel indrukwekkend, maar het uitzicht vanaf het viewpoint wel. Eerst moesten we 500 treden zigzaggend de berg op, in een soort Kung Fu Panda stijl, om dan bovenop een heel klein pagodetje te zien, dat afsteekt en de wacht houdt over een grote stad, over rijstvelden en de woeste karstgebergten van Ninh Binh. Blijkbaar is dat namelijk wat de bergen zijn. Oude kalkstenen formaties die ooit onder de zee lagen, en daarna door aardbevingen aan het oppervlak kwamen en door erosie afgebroken zijn tot de scherpe en harde bergen waar Ninh Binh bekent om staat. Erg interessant. Dat was hem voor nu. Tot snel.Okumaya devam et