Luc en Nadia

Vandaag maken we weer een uitstap met privé chauffeur want het openbaar vervoer hier in de bergen laat te wensen over. Ook gaat de baas van een kleine warung vandaag mee op stap. We hadden hem gisteren gevraagd of hij vervoer kon regelen en hij bood aan om zelf ook mee te gaan... Restaurantje vandaag dus gesloten en hij mee met ons... we zullen wel wat teveel betaald hebben maar 35 € voor een uitstap van een 6 tal uur vinden wij best ok hierzo in dit afgelegen dorp.

Eerst gaan we naar een uitzichtpunt boven de tweelingmeren Buyan en Tamblingan. We hadden een heel mooi zicht op beide meren en moesten we nog meer tijd gehad hebben dan hadden we daar waarschijnlijk ook mooie wandelingen kunnen doen. Een trouwerskoppeltje stond op een verhoog te pronken voor de trouwfoto met de meren als achtergrond.

We rijden verder en bezoeken de hindoe tempel "Pura Ulun Danu Bratan" aan het Bratanmeer. Toen we hier zondag passeerden stond het hier vol bussen, blijkbaar een belangrijke tempel dus. Wij vonden er niet zoveel aan en dat geldt eigenlijk voor alle tempeltjes die we al zagen. Waarschijnlijk zijn we wat verwend in Europa met onze kathedralen en kunst. De volgende Azië reis toch maar eens een "Boeddha land" bezoeken.
We namen wat foto's want de ligging aan het meer was wel mooi en dan terug naar onze taxi en verder door naar de botanische tuin "Eka Karya".

Deze tuin is meer dan 150 hectare (+/- 225 voetbalvelden) groot en dus mag je daar gewoon met je auto in rondrijden. We werden gedropt bij de cactus serre om zo te voet een stuk te verkennen. De cactus tuin was mooi opgebouwd maar wel ook veel versleten cactussen.
Dan naar de orchideeëntuin waar we bijna geen enkele bloem zagen; het waren wilde orchideeën en die hebben blijkbaar zelden bloemen?? We zagen ook nog de watertuin en rozentuin, piepten even binnen in de medicijnentuin maar spectaculair was het allemaal zeker niet. Wel zagen we heel veel verschillende mooie bomen en veel open ruimtes, ideaal om te picknicken en om even aan de drukte te ontsnappen.
We kwamen terug bij een indrukwekkend "Kumbakarna Laga" standbeeld waar we afgesproken hadden en de "gids" was zo vriendelijk om even een foto van ons te maken.
We reden dan met de wagen verder naar de oudste boom van het park; mooi en weer een trouwer gezien die er foto's aan het nemen waren.
Daarna nog naar een uitzichtpunt en naar de bamboetuin waar onze gids dan toch even met ons mee stapte en wat uitleg gaf. Nu, het is best een sympathieke gast en een ganse dag achter een gids aanlopen is eigenlijk best vermoeiend dus we vonden het niet erg dat hij niet overal met ons mee ging.

Van hier ging het verder naar de "traditionele markt" of beter gezegd de "traditionele toeristenval". We werden langs alle kanten aangesproken om in de stalletjes binnen te gaan, op het agressieve af zelfs. Ik wou het na enkele minuten al voor bekeken houden maar Nadia zag een mooie "bamboe windmuziek hanger" voor op ons terras. De gids had ons verzekerd dat met hem erbij wij een normale prijs zouden betalen en dus geen toeristenprijs... niet dus, na veel afdingen hebben we waarschijnlijk nog de helft teveel betaald. Volgens Nadia kreeg de chauffeur die een beetje achter ons aanliep telkens iets toegestopt waar wij iets kochten.

Daarna reden we terug richting Munduk en onderweg stopten we voor een lichte lunch; waarschijnlijk weer kassa-kassa voor de gids maar het uitzicht was mooi en het eten goedkoop en lekker dus wij kloegen zeker niet.

In de late namiddag nam de gids ons dan nog mee voor een snelle wandeling door de rijstvelden, de laatste die we op deze reis zouden zien.

's Avonds natuurlijk weer in een warung gaan eten (zus van de gids) en de baas daar bleek ook onze chauffeur voor morgen te zijn; iedereen kent hier iedereen of is er familie van en iedereen doet ook zowat vanalle stielen. "I can drive very fast..." zei hij, dat beloofd.Read more